Προεκλογικά η ΝΔ έκανε λόγο για ξεπούλημα της δημόσιας τουριστικής περιουσίας από την εταιρία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα», επικαλούμενη τις «αδιαφανείς διαδικασίες» που ακολουθούνταν στο πλαίσιο της «αξιοποίησης» - όπως τη χαρακτήριζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - αυτής της περιουσίας. Σε αυτό το πλαίσιο ακούστηκαν πολλά για την «αμαρτωλή» ΕΤΑ και τις αλλαγές που θα επακολουθούσαν εάν η ΝΔ ερχόταν στα πράγματα.

Ομως, η ΝΔ δεν είχε πρόβλημα με το τι έκανε η ΕΤΑ ΑΕ, αλλά με το πώς το έκανε. Δεν είχε αντίρρηση με την ανάλογη «αξιοποίηση» της δημόσιας τουριστικής περιουσίας, ούτε με τις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε με τις μακρόχρονες μισθώσεις αποικιακού χαρακτήρα.

Και το απέδειξε αυτό ο Κ. Καραμανλής στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, όπου δε βρήκε ούτε μια λέξη να πει για την «αμαρτωλή» ΕΤΑ. Την ίδια στάση τήρησε και ο υπουργός Τουρισμού, που μίλησε αόριστα για «αξιοποίηση με διαφάνεια» της δημόσιας περιουσίας. Και δεν είπαν τίποτε, ούτε μετά τη συγκεκριμένη επισήμανση της Αλέκας Παπαρήγα. Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και έκαναν οι υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Τα νούμερα είναι ασύλληπτα. Ο λόγος για τον τζίρο και τα υπερκέρδη των 500 μεγαλύτερων αμερικανικών επιχειρηματικών ομίλων. Σύμφωνα με το περιοδικό «Φόρτσιουν», προκύπτει ότι οι 500 αυτές πολυεθνικές εταιρίες εμφάνισαν το 2003 τζίρο συνολικού ύψους 7,5 τρισ. δολαρίων και μοιράστηκαν μεταξύ τους κέρδη συνολικού ύψους 445,6 δισ. δολαρίων, τα οποία ισοδυναμούν με περισσότερους από 11 ετήσιους προϋπολογισμούς του ελληνικού κράτους του 2003!

Ενδιαφέρον, όμως, έχουν και οι εκτιμήσεις των συντακτών του περιοδικού «Fortune», που αποδίδουν την υψηλή κερδοφορία των εν λόγω επιχειρηματικών κολοσσών σε τρεις παράγοντες: Στα χαμηλά επιτόκια (τα χαμηλότερα των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών), στις γενναιόδωρες φορολογικές ελαφρύνσεις και στα προγράμματα αύξησης των δαπανών του αμερικανικού προϋπολογισμού -κυρίως των εξοπλιστικών δαπανών.

Εννοείται ότι τη μερίδα του λέοντος καρπώθηκαν οι 10 πρώτες πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως η «Wal Mart», η «Exxon Mobil», η «General Motors», η «Ford Motor», η «General Electric», η «ChevronTexaco», η «ConocoPhilips», η «Citicorp», η IBM και η «American Int. Group». Επιχειρηματικοί κολοσσοί, που κυριαρχούν - σε παγκόσμιο επίπεδο - στους κλάδους εμπορίας όπλων και οπλικών συστημάτων, παραγωγής και εμπορίας πετρελαιοειδών, κλπ.

Εχουμε και λέμε. Μια δόση καβουριού με ολίγη Στάλιν και μια δόση ρακούν με ολίγη Γκέρινγκ φτιάχνουν ...μια σάλτσα εξομοίωσης του φασισμού και του σοσιαλισμού! Φτιάχνουν, επίσης, ...δυο σύγχρονες οικολογικές βόμβες, που απειλούν «να φέρουν τα πάνω κάτω στη χλωρίδα και την πανίδα της Ευρώπης». Και όχι μόνο. Φτιάχνουν, ακόμη, μια ολόκληρη σελίδα, στα χτεσινά «Νέα», με πρωτοσέλιδη μάλιστα σχετική αναγγελία, με τίτλο «Ζουν και απειλούν τα καβούρια του Στάλιν!»

Αν δε μας πιστεύετε, σύμφωνα με τα χτεσινά «Νέα», ο Στάλιν μετέφερε στη θάλασσα του Μπάρεντς, τη δεκαετία του 1930 (!!!) γιγάντια καβούρια από τον Ειρηνικό, τα οποία σήμερα ...απειλούν τις νορβηγικές ακτές, καθώς, «στο πέρασμά τους αφήνουν πίσω τους "καμένη γη", μιας και τρώνε τα πάντα»! Την ίδια περίπου εποχή, ο συνεργάτης του Χίτλερ και αρχηγός της γερμανικής Λουφτβάφε, Χέρμαν Γκέρινγκ, άφηνε ελεύθερα δυο ρακούν - προερχόμενα από τη Βόρεια Αμερική - στους δασώδεις λόφους του Κάσελ, βόρεια της Φρανκφούρτης. Σήμερα, τα «χαριτωμένα αυτά ζωάκια» έχουν τόσο πολλαπλασιαστεί, ώστε «οι κάτοικοι του Κάσελ και της ευρύτερης περιοχής άρχισαν σιγά σιγά να ...χάνουν τον ύπνο τους»!

Δε γνωρίζουμε, αν το χτεσινό δημοσίευμα των «Νέων» προοριζόταν για πρωταπριλιάτικο και κατά λάθος δημοσιεύτηκε μερικές μέρες γρηγορότερα. Κι έτσι να ήταν πάντως, η ηλιθιότητα έχει κι αυτή τα όριά της. Ή μήπως όχι;