Εκλογές πραγματοποιεί την ερχόμενη Κυριακή ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών
Οι τυφλοί με την ψήφο τους μπορούν να δώσουν μήνυμα αγωνιστικής στροφής στο Σύνδεσμό τους
Σε απίστευτες ενέργειες, που παραβιάζουν κάθε έννοια νομιμότητας και βασικών αρχών των συνδικαλιστικών οργάνων, προβαίνουν οι φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Τυφλών (ΠΣΤ), ώστε να ανακόψουν το ρεύμα υπέρ της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης - Συνεργαζομένων (ΕΣΚ-Σ) στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής (12.12.1999).
Ετσι οι συνδικαλιστές της ΕΣΚ-Σ «έπιασαν στα πράσα» την Εφορευτική Επιτροπή η οποία -αφού καθυστέρησε την εκτύπωση ψηφοδελτίων της παράταξης- τελικά επιχείρησε να στείλει άκυρα ψηφοδέλτια της ΕΣΚ-Σ στις εφορευτικές επιτροπές των τοπικών ενώσεων.
Επίσης γίνονται τηλέφωνα στα σπίτια νέων μελών του Συνδέσμου με την προκλητική υπενθύμιση πως δεν πρέπει να ξεχάσουν ποιος τους διόρισε ή ποιους θα χρειαστούν για να πιάσουν δουλιά αύριο... Ας σημειωθεί ότι τα δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβερνητικής παράταξης είναι και μέλη των επιτροπών προσλήψεων των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Η εμμονή τους να σταυρώνουν τα ψηφοδέλτια με στυλό και όχι με τον ειδικό τρόπο γραφής τυφλών δείχνει το άγχος τους να μπορούν να ελέγξουν την ψηφοφορία ακόμη και με αυτόν τον προκλητικό για το Σύλλογο, τρόπο. Αλήθεια πόσοι τυφλοί σταυρώνουν με στυλό και πώς οι τυφλοί - μέλη των εφορευτικών επιτροπών μπορούν να ελέγξουν την εγκυρότητα των ψηφοδελτίων, αλλά και να καταμετρήσουν τους σταυρούς;
Εφτασαν στο σημείο από κοινού να διαστρεβλώσουν κατάφωρα τη στάση της ΕΣΚ-Σ στη συνεδρίαση του ΔΣ στο ζήτημα για την παράνομη υποψηφιότητα μέλους της κυβερνητικής παράταξης, με στόχο να δημιουργήσουν σύγχυση στα μέλη και να προβοκάρουν τη στάση της παράταξης. Η ΕΣΚ-Σ επανειλημμένα είχε πάρει θέση και ο εκπρόσωπός της με σαφήνεια και υπευθυνότητα την εξέφρασε στη συγκεκριμένη συνεδρίαση.
Εκλογές με ξεχωριστό ενδιαφέρον
Η ΕΣΚ-Σ στάθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων
Οι εκλογές στον ΠΣΤ γίνονται για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου, εξελεγκτικής επιτροπής και εκπροσώπων για το συνέδριο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΑΕΑ) που θα διεξαχθεί στα τέλη Φλεβάρη. Οι τυφλοί αξιοποιώντας την πείρα τους και πατώντας γερά στις αγωνιστικές παραδόσεις μπορούν να δώσουν και με την ψήφο τους μήνυμα αγωνιστικής στροφής στον ΠΣΤ.
Σε ανακοίνωσή της η ΕΣΚ-Σ καλεί τους τυφλούς σε όλη την Ελλάδα να πάρουν μαζικά μέρος στις εκλογές της Κυριακής καταδικάζοντας τις δυνάμεις εκείνες που «βάζουν πλάτη» να περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και γενικότερα της άρχουσας τάξης για τη διάλυση του δημόσιου τομέα στην Εκπαίδευση, στην Πρόνοια, στην Υγεία στη λογική της εμπορευματοποίησης των πάντων, ακόμη και των αναπήρων.
«Από την αρχή της προκήρυξης των εκλογών, τονίζει στην ανακοίνωσή της η ΕΣΚ-Σ, διαφάνηκε το ξεχωριστό αυτών των εκλογών για τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Είτε του επίσημου είτε του ανεπίσημου που στηρίζει ομάδα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ με κάποιες δυνάμεις του ΣΥΝ. Το ξεχωριστό ήταν και αποδείχτηκε ολοκάθαρα στην πορεία η πάση θυσία, με οποιοδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο, παρεμπόδιση της ανόδου της ΕΣΚ-Σ ή το δυνατόν - πράγμα μάταιο - συρρίκνωσή της».
Οι εκλογές θα γίνουν ταυτόχρονα στην Αθήνα και στις οχτώ τοπικές περιφερειακές ενώσεις του συνδέσμου. Η ψηφοφορία θα ξεκινήσει στις 7 π.μ. και θα λήξει με τη δύση του ηλίου. Στην Αθήνα οι τυφλοί θα πρέπει να προσέλθουν στο ξενοδοχείο «Ηνίοχος», Βεραντζέρου 26. Στη Θεσσαλονίκη και στην Κεντρική Μακεδονία, στη Σχολή Τυφλών. Στην υπόλοιπη Ελλάδα θα γίνουν στις έδρες των τοπικών Ενώσεων. Πιο αναλυτικά: Στην Κρήτη θα γίνουν στο Ηράκλειο, στην Ηπειρο στα Γιάννενα και στην Ανατολική Μακεδονία στην Καβάλα. Στο νομό Αχαϊας στην Πάτρα, στο νομό Αργολίδας στο Ναύπλιο, στο νομό Μεσσηνίας στην Καλαμάτα και στο νομό Τρικάλων στα Τρίκαλα.
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Δεν υπάρχει τελευταίο στάδιο...
Π έρασα μια Κυριακή μεσημέρι από την Ομόνοια και αντίκρισα μια εικόνα γνωστή, μια εικόνα βγαλμένη από το παρελθόν, μια εικόνα που συνεχίζει να διαιωνίζεται στο παρόν και το μέλλον. Είδα, για μια ακόμη φορά, τα παιδιά που είναι στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους, εξαιτίας της ηρωίνης. Είδα όμως και τα παιδιά, που είναι στα πρώτα βήματά τους στον, «παραμυθένιο» κόσμο της πρέζας... Μου 'ρθε στο μυαλό αυτόματα η δήλωση του υφυπουργού Υγείας, κ. Κοτσώνη, που έκανε λόγο «για παροχή ελεγχόμενης δόσης ηρωίνης στους τοξικομανείς, που είναι στο τελευταίο στάδιο της τοξικοεξάρτησης». Στο τελευταίο στάδιο της ζωής, θα έλεγα εγώ...
Περπάτησα λίγα μέτρα πάνω στην οδό Σταδίου και σκέφτηκα ότι πριν περίπου τρία χρόνια, τέτοιες μέρες, παραμονές Χριστουγέννων, είχα γνωρίσει στη θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ «Διάβαση», την Βίκη. Είκοσί δύο χρονών τότε, συνομήλική μου. Ηταν ήδη τέσσερα χρόνια στη χρήση. Πήγε στην κοινότητα γιατί, όπως η ίδια μου έλεγε, φοβόταν το θάνατο. Ηθελε να ζήσει, είχε σιχαθεί τη διαδρομή Ομόνοια, Βικτώρια, στέκι... Είχε σιχαθεί να ξυπνάει και να σκέφτεται πώς θα βρει να «πιει». Μου μιλούσε για την καταραμένη διαδρομή της και βούρκωνε. Θυμόταν την «ξεφτίλα» της πρέζας, όπως έλεγε, και σιχαινόταν τον εαυτό της... Σήμερα δεν ξέρω αν βγήκε από το πρόγραμμα θεραπείας, δεν ξέρω πού βρίσκεται, δεν ξέρω αν είναι «καθαρή» ή έπεσε πάλι στο «λούκι». Θυμάμαι όμως, αυτό που είχε πει: «Στην ηρωίνη, δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Θέλεις πάντα να βγεις και ψάχνεις ένα χέρι για να σε τραβήξει...».
Το μυαλό μου συνεχίζει την αναδρομή στο παρελθόν και φέρνει στην επιφάνεια μια αγαπημένη μου «φιγούρα», που πλέον δε ζει. Ο Κώστας σήμερα δε ζει, άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα νοσοκομείο. Αιτία, η υπερβολική δόση ναρκωτικών. Μια δόση που ήρθε μετά από τρεις μήνες προσωπικού του αγώνα με την εξάρτηση για να μείνει «καθαρός». Μια δόση που του στέρησε τη ζωή. Μια ζωή που αγαπούσε τόσο πολύ... Οταν προσπάθησα να τον πλησιάσω, τόσο εγώ, όσο και άλλοι κοινοί μας φίλοι, στα χρόνια της χρήσης, για να σταθούμε δίπλα του, να τον τραβήξουμε, να γλιτώσει, μας έλεγε με δάκρυα στα μάτια: «Θα γυρίσω κοντά σας, όταν θα φύγω από την πρέζα. Τώρα δεν μπορώ, ντρέπομαι. Ντρέπομαι που κλείνουν τα μάτια μου, όταν προσπαθώ να μιλήσω. Ντρέπομαι για την εικόνα μου...».
Αυτός έφυγε και εμείς μείναμε πίσω. Οταν, πριν μερικές μέρες άκουσα εκείνες τις λέξεις για ελεγχόμενη δόση, τον θυμήθηκα. Τον θυμήθηκα, γιατί ήξερα πως ζητούσε να φύγει από την εξάρτηση, γιατί ντρεπόταν για την «εξαρτημένη» ζωή του. Θυμήθηκα και τη Βίκη που μου 'λεγε για τον εφιάλτη τής «λευκής» σκόνης. Είδα και τα παιδιά της Ομόνοιας και οργίστηκα. Δεν μπορούσα να πιστέψω πώς ένας άνθρωπος, που εκφράζει μια συγκεκριμένη πολιτική άποψη, μπορεί να καταδικάσει σε θάνατο 100.000 τοξικομανείς, που υπάρχουν στη χώρα. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως «βαφτίζεις» τελειωμένους, ανθρώπους 20 και 25 χρονών...