Associated Press

Με το δάκτυλο στη σκανδάλη, έτοιμοι να μπουκάρουν σε σπίτι Ιρακινών

Διογκώνεται η θύελλα αντιδράσεων, που προκάλεσε η απόφαση της Ουάσιγκτον να αποκλείσει από τη διεκδίκηση των προσοδοφόρων συμβολαίων για την ανοικοδόμηση του Ιράκ, τις χώρες που αντιτάχθηκαν στην εισβολή. Παρ' όλα αυτά, ο Αμερικανός Πρόεδρος υπεραμύνθηκε της απόφασης, ενώ το Πεντάγωνο ουσιαστικά εκβίασε όσους αντιδρούν, κοινοποιώντας ότι για «όποιον αποφασίσει να αποστείλει στρατεύματα στο Ιράκ, οι πόρτες θα ανοίξουν». Ταυτόχρονα, όμως, ο Τζορτζ Μπους επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τους ηγέτες των χωρών που απέκλεισε, για να τους «πείσει» να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του ιρακινού χρέους.

«Ατυχή» χαρακτήρισε την αμερικανική απόφαση ο ΓΓ του ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι «δε συνεισφέρει στη βελτίωση των δοκιμαζόμενων διατλαντικών σχέσεων και δεν αποφεύγει κινήσεις που διχάζουν». Στο πλευρό του, ο Γερμανός Καγκελάριος δεν έκρυβε τη δυσαρέσκειά του, τονίζοντας ότι η ανοικοδόμηση του Ιράκ «είναι καθήκον όλων και το Διεθνές Δίκαιο εφαρμόζεται και στα προσοδοφόρα συμβόλαια». Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ εκτίμησε ότι «έχει λίγη σημασία ποιος προσέφερε και ποιος όχι οικονομικά σε μονομερή βάση, όταν θα πρέπει να υπερσκελίζουμε τα εμπόδια του παρελθόντος». Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριζαν ότι πιθανότατα οι γερμανο-αμερικανικές σχέσεις δε θα επιδεινωθούν δραματικά, αλλά υπογράμμιζαν ότι «σίγουρα είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να πείσει κανείς το Κοινοβούλιο να εγκρίνει οικονομική βοήθεια».

Περί επιστροφής στο παρελθόν και περί διχαστικής απόφασης, που υπάρχει περίπτωση να βαθύνει περαιτέρω το ρήγμα, που, ήδη, υπάρχει, έκανε λόγο ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Ιγκόρ Ιβανόφ, ενώ ο επίτροπος Κρις Πάτεν υποστήριξε ότι η απόφαση αυτή επιστρέφει «σε παλιές αντιδικίες και δεν εξυπηρετεί τίποτε». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωστοποίησε, γραπτώς, ότι θα ζητήσει από τις ΗΠΑ να της παραδώσει στοιχεία σχετικά με την απόφασή της, έτσι ώστε να κρίνει, αν νομικά «εναρμονίζονται οι όροι των συμβολαίων με τις θέσεις περί ελευθερίας του ανταγωνισμού, που οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει στον ΠΟΕ».

Ο Ελληνας ΥΠΕΞ, Γιώργος Παπανδρέου, υποστήριξε ότι θα ήταν «χρήσιμο να αναθεωρηθεί η αμερικανική απόφαση», υιοθετώντας θέση υπέρ της ευρύτερης διανομής των συμβολαίων και τόνισε ότι «εφόσον η απόφαση ανοικοδόμησης ελήφθη ομοφώνως από τον ΟΗΕ, δεν μπορεί να μην εφαρμοστεί με συναινετικό τρόπο». Αντίθετα, ο Βρετανός ομόλογός του χαρακτήρισε απολύτως αναμενόμενη και δίκαιη την αμερικανική απόφαση.

«Εξαιρετικά λογική κίνηση», χαρακτήρισε ο Αμερικανός Πρόεδρος τον αποκλεισμό όσων «δε ρισκάρουν τις ζωές τους, τα χρήματα των φορολογουμένων τους και το στρατό τους στο Ιράκ». Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Λόρενς Ντιρίτα, προχώρησε σε ανοιχτό εκβιασμό των αποκλεισμένων, υποστηρίζοντας ότι «εάν οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών στείλουν στρατεύματα στο Ιράκ, τότε η πόρτα των συμβολαίων θα ανοίξει.. Δεν πρόκειται άλλωστε για τιμωρία».

Την ίδια στιγμή, πάντως, ο Πρόεδρος Μπους μίλησε τηλεφωνικώς με τον Γερμανό Καγκελάριο και τους Προέδρους της Ρωσίας και της Γαλλίας, από τους οποίους ζήτησε να δεχτούν τον ειδικό απεσταλμένο του για το ιρακινό χρέος, Τζέιμς Μπέικερ. Παρίσι και Βόννη δέχτηκαν τη συνάντηση, χωρίς, όμως, να ξεκαθαρίσουν, αν προτίθενται να παραγράψουν μέρος του χρέους που τους οφείλεται, όπως φέρεται να τους ζητά η Ουάσιγκτον. Το προηγούμενο ιρακινό καθεστώς χρωστά 40 δισ. σε Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, ΗΠΑ και άλλες χώρες του Κλαμπ του Παρισιού, και άλλα 80 δισ. δολάρια σε αραβικές χώρες.

Επίθεση αυτοκτονίας σημειώθηκε, χθες το μεσημέρι, σε αμερικανική στρατιωτική βάση έξω από το Ραμάντι, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι 3 καμικάζι και 1 Αμερικανός στρατιώτης, ενώ, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι τραυματίες είναι 19. Στη Σαμάρα, ένοπλοι σκότωσαν 2 μέλη της Πολιτοφυλακής, που έχουν δημιουργήσει οι κατοχικές δυνάμεις, ενώ στη Βαγδάτη 2 δημοσιογράφοι του «Time», οι Μάικλ Βάισκοπφ και Τζέιμς Νάχτγουεϊ, τραυματίστηκαν όταν έπιασαν χειροβομβίδα που εκτοξεύτηκε εναντίον της αμερικανικής περιπόλου που ακολουθούσαν. Τέλος, άκαρπες παρέμεναν οι προσπάθειες των πυροσβεστών να σβήσουν τη φωτιά που προκλήθηκε στον πετρελαιαγωγό που συνδέει τα διυλιστήρια του Μπαϊτζί με αυτά της Ντόρα, όπου σημειώθηκε σαμποτάζ, το βράδυ της Τετάρτης.

Την ίδια στιγμή, λίγες μόλις μέρες μετά τις αλλεπάλληλες δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων περί «παράδοσης σταδιακά του ελέγχου σε ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας που ενισχύονται διαρκώς», οι κατοχικοί ισχυρισμοί κατέρρευσαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο. Από τους 700 άνδρες του πρώτου τάγματος του νέου ιρακινού στρατού, που εκπαιδεύτηκε από Αμερικανούς, οι 300 υπέβαλαν, ήδη, την παραίτησή τους, είτε δεν εμφανίστηκαν στη θέση τους.

Κατοχικοί επιτελείς προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το ζήτημα, μιλώντας για «πιθανή έκφραση δυσαρέσκειας για τις εργασιακές συνθήκες και τους πενιχρούς μισθούς των 60 δολαρίων». Παράλληλα, η «Ουάσιγκτον Ποστ» υποστήριζε ότι η CIA αρχίζει να οργανώνει νέες ιρακινές μυστικές υπηρεσίες με τη βοήθεια δύο παλιών γνωστών της, του νυν Ιρακινού υπουργού Εσωτερικών, Νούρι Μπαντράν, και του ηγέτη της Ιρακινής Εθνικής Συμμαχίας, Αγιάντ Αλάουι, οι οποίοι, όπως ομολογούν, συνεργάζονται μαζί της τα τελευταία δέκα χρόνια!

ΠΑΡΙΣΙ.-

Μπορεί ο στρατός στις Ηνωμένες Πολιτείες να έχει γίνει εδώ και χρόνια επαγγελματικός, ωστόσο οι περισσότεροι που καταφεύγουν σ' αυτόν το κάνουν για λόγους επιβίωσης. Μετανάστες, που δεν έχουν δυνατότητες πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, χρόνια άνεργοι, κοινωνικά αποκλεισμένοι. Δεν είναι και λίγοι όσοι έσπευσαν να καταταγούν, προκειμένου να λάβουν την «πράσινη κάρτα», κυρίως από την Κεντρική Αμερική που αργοπεθαίνει από την πείνα.

Το δημοσίευμα της γαλλικής Liberation είναι αποκαλυπτικό.

Ο Φρανκ Μέντες έφθασε στις ΗΠΑ πριν από 30 χρόνια από τη γενέτειρά του, το Ελ Σαλβαδόρ, ευελπιστώντας... Εγκαταστάθηκε στη βιομηχανική πόλη Χιλσάιντ, ανατολικά του Νιου Τζέρσεϊ, για να ασκήσει το επάγγελμα του διακοσμητή. «Πίστεψα στο αμερικανικό όνειρο και τα κατάφερα. Σήμερα θα ήθελα να συμβεί το ίδιο και με τον γιο μου, αλλά δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ. Αναρωτιέμαι πώς θα βγούμε από αυτόν τον εφιάλτη». Σήμερα, φυσικά, έχει απολέσει τις ψευδαισθήσεις του και το μόνο που αναρωτιέται είναι το πώς θα κατορθώσει να γυρίσει ο γιος του από το Ιράκ. «Είναι μόλις 23 ετών και πριν από δύο χρόνια κατατάχθηκε σε μια δύναμη εφέδρων, για να επωφεληθεί από μια οικονομική βοήθεια για το πανεπιστήμιο». Από το Πάσχα βρίσκεται στο Ιράκ και ο πόνος και η αγωνία ολοένα μεγαλώνει.

Οι γονείς και οι οικογένειες των στρατιωτών, που υπηρετούν στο Ιράκ, είναι από τους ελάχιστους απλούς πολίτες, που υψώνουν με οποιοδήποτε τρόπο τη φωνή τους, σπάζοντας την «ομερτά» του στρατού. Κάποιοι απευθύνονται στα μέσα ενημέρωσης, άλλοι πιο δυναμικά, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί, που, ουσιαστικά, αποτελούν την κεφαλή κάθε αντιπολεμικής διαδήλωσης στις ΗΠΑ. Κάποιοι άλλοι δημιούργησαν και ιστοσελίδες, όπως την «Military Families speak out» (Οικογένειες Στρατιωτικών μιλούν ανοιχτά, www.mfso.org), που δημιουργήθηκε το Νοέμβρη του 2002 και ήδη αριθμεί πάνω από 1.000 μέλη. Στο Κάνσας, οι συγγενείς των στρατιωτών του 129ου Τάγματος συγκέντρωσαν περισσότερες από 13.000 υπογραφές, που ζητούν την επιστροφή των αγαπημένων τους προσώπων.

Η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη για τους εφέδρους. Πολλοί απ' αυτούς άφησαν τη δουλιά τους για να μεταβούν στον Κόλπο, όπου ο ετήσιος μισθός τους δεν ξεπερνά τα 20.000 δολάρια. Πρόσφατα, μάλιστα, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να μειώσει τις επιδοτήσεις και τις αποζημιώσεις, που καταβάλλονται στις οικογένειες των ανθρώπων που έχουν σταλεί στον Κόλπο. Αλλά οι έφεδροι διαμαρτύρονται ακόμη ότι οι GI (επαγγελματίες στρατιώτες) τους μεταχειρίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.