ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 7 Σεπτέμβρη 2003
Σελ. /32
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα... » της Μακρονήσου

Λένε σε κάποιο σημείο οι συγγραφείς του περίφημου βιβλίου «Ποιος σκότωσε τον Ομηρο;»: «Οι θρασύτεροι καριερίστες κουρσεύουν αποσπάσματα, λαφυραγωγούν ιδέες και μετά καλύπτουν τα ίχνη τους πετώντας εκείνον που τα ανακάλυψε σε μια υποσημείωση»...

Στο τριήμερο των συναυλιών στη Μακρόνησο, εκεί που οι πέτρες «μιλούν» για τους κομμουνιστές που πότισαν ανθρωπιά τη στέρφα γη, η λέξη «κομμουνιστής» δεν ακούστηκε ούτε μια φορά από το «υψηλό» ακροατήριο! Οι «υψηλοί» παρευρισκόμενοι, οι κύριοι υπουργοί, είχαν άλλη ασχολία. Φωτογραφίζονταν, «κούρσευαν» και «λαφυραγωγούσαν». Η «καριέρα» τους, βλέπετε...

***

Ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής που είχε απονείμει ο Ξενοφώντας μιλώντας για τον Αγησίλαο ήταν ότι «δεν επιθυμούσε διακρίσεις που δεν τις είχε κερδίσει».

Πολύ ψιλά γράμματα για τον κύριο Παπαντωνίου, πολύ υψηλά τέτοια νοήματα για τον κύριο Παπανδρέου...

***

Στην εξαιρετική ταινία «Ο ταχυδρόμος», ο ήρωας απευθύνεται κάποια στιγμή στον Πάμπλο Νερούντα και αντί να δικαιολογηθεί, αφού «έκλεψε» κάποιους στίχους του μεγάλου ποιητή για να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του, του απαντά: «Η ποίηση δεν ανήκει σε όσους τη γράφουν, η ποίηση ανήκει σε όσους τη χρειάζονται»!

Ο Νερούντα το ήξερε πως ο «ταχυδρόμος» είχε δίκιο. Και ο Ρίτσος το ήξερε. Γιατί ήταν επίσης μεγάλος. Γι' αυτό ήθελε από όλους εμάς να φτιάχνουμε «χίλια τέτοια ποιήματα την ώρα». Γι' αυτό ήθελε να τραγουδάμε, όχι για να ξεχωρίσουμε, αλλά για να «σμίξουμε τον κόσμο».

Ο Ρίτσος, που προχτές τα ποιήματά του ακούστηκαν στο μαρτυρικό τόπο της Μακρονήσου, γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν για όσους «τα χρειάζονται». Και τα χρειάζεται ο λαός των ανεκπλήρωτων οραμάτων, των ποτισμένων με θυσίες και αίμα. Φαίνεται όμως ότι τα τραγούδια μας και τα χώματά μας τα χρειάζονται και οι άλλοι. Για τις προεκλογικές τους σκοπιμότητες. Τι ντροπή!

***

Προχτές στη Μακρόνησο, κάποιοι από αυτούς που έσπευσαν να φωτογραφηθούν ότι ήταν εκεί, «τα χρειάζονται» αυτά τα τραγούδια, τους χρειάζονται αυτά τα «άγια» χώματα για τα ιλουστρασιόν προεκλογικά τους φυλλάδια. Αλλά πόσο τους «ανήκουν»; Ποια σχέση έχουν αυτοί οι κύριοι με την ιστορία της Μακρονήσου;

Για να καταλάβετε, ήταν εκεί μέχρι ο Γιάννος Παπαντωνίου. Πήγε (κι αυτός) στη Μακρόνησο, πλημμυρισμένος από το γνωστό του χαμόγελο. Εκανε και δηλώσεις. Ο Παπαντωνίου! Εκανε δηλώσεις για τους μάρτυρες που πέρασαν από το θανατονήσι. Ο Παπαντωνίου...

***

Πήγαν κι άλλοι. Πήγε και ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο Γιώργος Παπανδρέου! Φωτογραφήθηκε κι αυτός. Τον έπιασε ο φακός να τραγουδάει κιόλας. Τους στίχους του Ρίτσου. Ο Παπανδρέου. Με φόντο το «Σύρμα»...

Ηταν κι άλλοι εκεί: Από τον Πανταγιά και τον Λαλιώτη μέχρι τον Κοντογιαννόπουλο, τον Σηφουνάκη και τον Χριστοδουλάκη. Ο Πανταγιάς. Και ο Χριστοδουλάκης. Και ο Κοντογιαννόπουλος. Στη Μακρόνησο...

***

Δε χρειάζεται να επιστρατεύσεις χαρακτηρισμούς για να τους «στολίσεις». Αρκούν τα ονόματά τους. Αρκεί η σύγκριση: Ο πολιτικός βίος και η πολιτεία τους, από τη μια μεριά, και ο ιστορικός τόπος της Μακρονήσου, από την άλλη.

Αρκεί από τη μια να πεις «Παπανδρέου» και από την άλλη να πεις «Μακρόνησος». Αρκεί να πεις «Παπαντωνίου» και από την άλλη να πεις «Μακρόνησος». Αρκεί... Και όλοι θα καταλάβουν. Ολοι αντιλαμβάνονται. Ολοι κατανοούν:

Από τη μια η απρέπεια και η αυθάδεια της προεκλογικής πασαρέλας. Κι από την άλλη οι στίχοι του Ρίτσου: «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει».


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Τα πήλινα πόδια του κολοσσού

Λύση για το Ναυπηγείο είναι ο Δημόσιος Ενιαίος Φορέας, στα πλαίσια μιας άλλης φιλολαϊκής, φιλεργατικής πολιτικής

Eurokinissi

Μόνον ο Δημόσιος Ενιαίος Φορέας, στα πλαίσια μιας φιλολαϊκής, φιλεργατικής πολιτικής, είναι η λύση για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, επισημαίνει, στην ανακοίνωσή της, η «Εργοστασιακή Επιτροπή» Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν στη σημερινή αντεργατική πολιτική και να παλέψουν σε ταξική κατεύθυνση για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους.

Ομως, η ανακοίνωση της Επιτροπής, εκτός των άλλων, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω των στοιχείων που παρουσιάζει για τη σημερινή κατάσταση του ιδιοκτήτη των ναυπηγείων. Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση που φέρει τον τίτλο «Ο "κολοσσός", που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά, έχει πήλινα πόδια», αναφέρεται κατ' αρχάς στον όμιλο HDW AC στον οποίον ανήκουν: «Τα Ναυπηγεία Κίελου της Γερμανίας, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η εταιρία KOCKkms της Σουηδίας, η εταιρία HST (ηλεκτρονικές ταμπέλες και χάρτες), η εταιρία MAPLOC (στρατιωτικός τομέας πολεμικών πλοίων), η NOBISKRUG Καρνάγιο στη Γερμανία και 20% από Πορτογαλικό Ναυπηγείο επισκευαστικό.

Πιο κάτω σημειώνεται ότι ιδιοκτήτης του ομίλου HDW AC είναι: «Η εταιρία OEP, πίσω από την οποία βρίσκονται αμερικανικά χρηματιστηριακά κεφάλαια. Ο OEP ίδρυσε την ESHHM με έδρα το Αμστερνταμ (για φορολογικούς λόγους). Με τη σειρά της, η ESHHM δημιούργησε την HDW Holding, που ενοποιήθηκε με την παλιά HDW και προέκυψε η νέα HDW AC!!

Παράλληλα, η παλιά ιδιοκτήτρια της HDW, η Badcock Prenssag, έδωσε 524 εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει ένα μέρος του κεφαλαίου, τα οποία υποτίθεται ότι επενδύθηκαν στην HDW Holding κατά την ενοποίησή της με την παλιά HDW. Ομως, τα χρήματα αυτά έκαναν φτερά και δεν έφτασαν ποτέ στην HDW AC "τσεπώθηκαν", (χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα).

Η σημερινή ευρεία HDW AC δεν έχει ούτε τα απαραίτητα κεφάλαια κίνησης. Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, οι κρατικές παραγγελίες και αναθέσεις του Ναυπηγείου, τα χρήματα του ελληνικού λαού κρατούν όρθιους τους "σωτήρες", όπως τους παρουσίαζαν, της γερμανικής πολυεθνικής. Τον Αύγουστο του 2002 άρχισε στο Ναυπηγείο Κίελου της Γερμανίας το πρώτο κύμα "εξυγίανσης" της εταιρίας με θύματα: 200 εργαζόμενους που απολύθηκαν, μετάθεση προσωπικού και τ' άλλα γνωστά σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ακολούθησε το δεύτερο κύμα και συνεχίζεται με 740 νέες απολύσεις. Οι 140 έγιναν "οικειοθελώς" και οι άλλες 600 αρχίζουν το Σεπτέμβρη του 2003 μέχρι τον Ιούνιο του 2004. Σα να μην έφτανε αυτό, έχει ξεκινήσει η εφαρμογή μιας σειράς αντεργατικών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων του Ναυπηγείου του Κίελου από την εργοδοσία, με συμπαραστάτη τη συμβιβασμένη ηγεσία των σοσιαλδημοκρατών του Συνδικάτου και της IG METALL. Συμφώνησαν στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου" να παραιτηθούν από κάθε διεκδίκηση για 3 χρόνια (!), περικοπές αποδοχών από το δώρο Χριστουγέννων και την κανονική άδεια, 4% του συνολικού εισοδήματος ετησίως. Ακόμα, να εργάζονται οι εργαζόμενοι 276 ώρες δωρεάν χωρίς αμοιβή. Αυτά τα δέχτηκαν με την υπόσχεση ότι για τα 3 επόμενα χρόνια η εταιρία δε θα κάνει άλλες απολύσεις!!

Μείωση προσωπικού θα ακολουθήσει και στο Ναυπηγείο KOCKkms της Σουηδίας το επόμενο διάστημα. Στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά λένε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και θα ολοκληρώσουν τις παραγγελίες των τρένων.

Στο μεταξύ, η ιδιοκτήτρια εταιρία ΟΕΡ ανακοίνωσε ότι πουλάει τον όμιλο HDW AC!! Εχει δώσει στους "μνηστήρες", που ενδιαφέρονται να αγοράσουν, τα στοιχεία ισολογισμού του ομίλου. Μνηστήρες, για την ώρα, είναι η CROUP TISSEN (η οποία δε θέλει τον Σκαραμαγκά), υπάρχει ενδιαφέρον από Γαλλικό Κορτσιότσιουμ, η DCN (Ναυπηγική Πολεμική Βιομηχανία), η THALIS (ηλεκτρονικός τομέας και άλλα πολεμικά συστήματα) και ακόμα ασκούνται πολιτικές πιέσεις για εξαγορά και συνεργασία TISSEN - HDW. Υπάρχει αμερικανικό ενδιαφέρον για αγορά του Σουηδικού Ναυπηγείου KOCKkms, λόγω της τεχνογνωσίας των ταχύπλοων "Στελθ" (σκάφη μη ορατά από ραντάρ)».

Εγκλημα η ιδιωτικοποίηση

Στη συνέχεια της ανακοίνωσης, η Επιτροπή Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, απευθυνόμενη στους εργαζόμενους, επισημαίνει τους κινδύνους που υπάρχουν για τα δικαιώματά τους και τονίζει: «Σ' έναν όμιλο με τέτοια προβλήματα, η εξάρτηση όλων των εταιριών του είναι δεδομένη. Γι' άλλη μια φορά, αποδεικνύεται στη ζωή ότι η ιδιωτικοποίηση ήταν εγκληματική. Σ' αυτό μεγάλες ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που στήριξαν αυτήν την επιλογή. Τελικά, "σωτήρας" για τον "κολοσσό" είναι η προίκα του Ναυπηγείου που την πληρώνει ο ελληνικός λαός.

Υπάρχουν αποφάσεις από την ΕΕ για συρρίκνωση του Ναυπηγείου και στην Ελλάδα. Η περίφραξη εκατοντάδων στρεμμάτων του Ναυπηγείου και η μετατροπή τους σε ιδιωτικό λιμάνι, η απόφαση για μείωση των επισκευών κατά 42%, η δεξαμενή που "έφυγε" (θα αντικατασταθεί από καινούρια;), όλα αυτά είναι συρρίκνωση του Ναυπηγείου.

Για την "Εργοστασιακή Επιτροπή", λύση για το Ναυπηγείο είναι ο Δημόσιος Ενιαίος Φορέας, στα πλαίσια μιας άλλης φιλολαϊκής, φιλεργατικής πολιτικής. Μόνον έτσι το Ναυπηγείο θα έχει προοπτική και θα αναπτυχθεί, θα είναι λαϊκή περιουσία. Σήμερα η άσχημη κατάσταση συνεχίζεται. Ανασφάλεια, αβεβαιότητα, χαμηλοί μισθοί και μεροκάματα, άσχημες συνθήκες εργασίας, εργαζόμενοι έκτακτοι, ενοικιαζόμενοι, προσωρινοί (όσο περιορίζονται οι εργασίες άρχισαν ήδη να απολύονται). Εργολάβοι και υπεργολαβίες όλο και γενικεύονται.

Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στην HDW και στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά. Χρειάζεται επαγρύπνηση, ετοιμότητα και κυρίως λύση των προβλημάτων μας. Η αύξηση του εισοδήματός μας είναι σήμερα αναγκαία για την αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών των οικογενειών μας.

Ηδη, η ακρίβεια και οι καθημερινές ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης (μέσα διαβίωσης - εκπαίδευσης - υγείας κλπ.) έχουν κάνει δύσκολη τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Οπως και οι συνθήκες εργασίας και ασφάλειας, που για μας είναι σημαντικό και σοβαρό πρόβλημα. Εκτιμούμε ότι οι τελευταίες εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη λύση των προβλημάτων είναι προεκλογικές, στοχεύουν στο να υφαρπάξουν την ψήφο των εργαζομένων και να συνεχίσουν την ίδια αντεργατική πολιτική.

Η δημαγωγία της ΝΔ δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπηρετούν την ίδια πολιτική, που καταδικάζει τους εργαζόμενους στη φτώχεια και γι' αυτό πρέπει να πληρώσουν. Η πάλη των εργαζομένων και η αγωνιστική στροφή των σωματείων σε ταξική κατεύθυνση είναι η λύση για την υπεράσπιση των συμφερόντων μας».



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ