Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να έχει ήδη παραδώσει τη σκυτάλη της Ευρωπαϊκής Προεδρίας στην ιταλική, αλλά ολόκληρο το πρώτο εξάμηνο του 2003 που την ασκούσε έδωσε τον καλύτερό της εαυτό προκειμένου να διεκπεραιώσει την αποστολή της. Ταυτόχρονα, επιδίωξε να επιβάλει στις λαϊκές συνειδήσεις, χρησιμοποιώντας όλα τα προπαγανδιστικά επιτελεία του συστήματος, την πεποίθηση πως ασκώντας την Προεδρία στα πλαίσια της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε άμεση σχέση με την πορεία και το μέλλον και του ελληνικού λαού και της χώρας. Το πραγματικό ζήτημα όμως είναι από ποια σκοπιά η άσκηση της Προεδρίας σχετίζεται με το μέλλον του λαού μας όπως και των λαών των άλλων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί αντικειμενικά στις ταξικές κοινωνίες η προοπτική και το μέλλον των λαών οικοδομείται στο δρόμο των μονοπωλίων και σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Η πολιτική που εφαρμόζεται είναι πολιτική υποταγής τους στην άκρατη εκμετάλλευση. Δεν μπορεί καμιά πολιτική, όποια μορφή διαχείρισης και αν έχει, να υπηρετεί και τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Και στη διακρατική καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση, τόσο οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της όσο και οι θεσμοί της δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι υπηρετούν τα ταξικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών διεθνικών μονοπωλίων. Αλλωστε, είναι αποκαλυπτικό το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της Χαλκιδικής (18-20 του Ιούνη 2003) για του λόγου το αληθές. Η πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου και της εξουσίας του διαπερνά όλα τα θέματα που χειρίστηκε και διεκπεραίωσε η Ελληνική Προεδρία. Βασικά ζητήματα, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας, με ένταση στους ρυθμούς προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, η ένταση της κρατικής καταστολής και της περιστολής των λαϊκών ελευθεριών, η θεσμοθέτηση των προληπτικών ιμπεριαλιστικών πολέμων και η στρατιωτικοποίηση, η αντιμετώπιση των μεταναστών, μετά το ξεζούμισμά τους ως πάμφθηνης εργατικής δύναμης, σαν βαριδιών της κοινωνίας που πρέπει να αποβληθούν, κοσμούν το συγκεκριμένο κείμενο. Τέλος, η ολοένα εντεινόμενη αντιδραστικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποτυπώθηκε στο σχέδιο του «Ευρωπαϊκού Συντάγματος».

Στα κείμενα που ακολουθούν γίνεται ένας διαφορετικός, εντελώς αντίθετος απολογισμός απ' αυτόν που κατά κόρον η αστική προπαγάνδα παρουσίασε σχετικά με την Ελληνική Προεδρία. Απολογισμός από τη σκοπιά των συμφερόντων των λαϊκών δυνάμεων. Ανάδειξης των παραπέρα αρνητικών συνεπειών για την εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα. Η ελληνική κυβέρνηση σ' όλα τα ζητήματα τα οποία της ανατέθηκαν να διαχειριστεί, ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο στις προσδοκίες του κατεστημένου των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της άρχουσας τάξης της Ελλάδας, τα συμφέροντα της οποίας είναι συνυφασμένα με αυτά του κεφαλαίου των άλλων ευρωενωσιακών κρατών. Βεβαίως, σ' όλη τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας απάντηση έδωσε ο ελληνικός λαός, με τις πολύμορφες κινητοποιήσεις του, την κοινωνικοπολιτική δράση εναντίωσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην Ελληνική Προεδρία. Δράση που απαιτεί συνέχεια, ένταση, μαχητικότητα, αποφασιστικότητα και ταξικό προσανατολισμό, έτσι που να δημιουργεί προϋποθέσεις αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής δημοκρατικής συσπείρωσης και πάλης, ενάντια στην πολιτική και στην εξουσία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την κοινή δράση των λαών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενάντια στην ιμπεριαλιστική της δράση.