Εντονη διαμαρτυρία προς τη ρουμανική πρεσβεία στην Αθήνα εξέφρασε το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ μετά από τις καταγγελίες του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας (ΣΚΕ) της Ρουμανίας για τις απαράδεκτες και παράνομες ενέργειες των ρουμανικών αρχών με σκοπό την εξαφάνιση του ΣΚΕ και τη φίμωση κάθε άποψης που προβάλλει στοιχειώδη δικαιώματα και σοσιαλιστικά οράματα.

Μεταξύ άλλων στην επιστολή - καταγγελία του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας από τις 27 του Αυγούστου αναφέρονται και τα εξής:

«Αγαπητοί φίλοι,

Σας ευχαριστούμε θερμά για την αλληλεγγύη σας στο έκτακτο Συνέδριο του Κόμματός μας που ολοκλήρωσε με επιτυχία τις εργασίες του στις 23 του Αυγούστου του 2003. Νέος πρόεδρος του Κόμματος εκλέχτηκε ο Κονσταντίν Ροτάρου, που στην περίοδο 1992-1996 διατέλεσε βουλευτής του Κόμματός μας στο ρουμανικό Κοινοβούλιο.

Στο έκτακτο Συνέδριο συμμετείχαν 350 σύνεδροι εκπροσωπώντας 31 από τις συνολικά 41 νομαρχιακές οργανώσεις όλης της χώρας. Οι σύνεδροι ομόφωνα απέρριψαν τις παράνομες και αντικαταστατικές ενέργειες του πρώην προέδρου και άλλων στελεχών του Κόμματος, τους διέγραψαν από το Κόμμα και ακύρωσαν το σχετικό πρωτόκολλο για τη διάλυση και εξαφάνιση του Κόμματός μας μέσω της απορρόφησής του από το κυβερνών Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα. (σημ: Ο τωρινός Πρόεδρος της Ρουμανίας, Ι. Ιλιέσκου, ήταν πρόεδρος του ΔΚΚ, ενώ ο τωρινός πρόεδρος του ΔΚΚ, Α. Ναστάσε είναι ταυτόχρονα πρωθυπουργός της χώρας).

Πρέπει να γνωρίζετε ότι με βάση το νόμο για τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων στη χώρα μας, αλλά και το καταστατικό μας, μια τέτοια απόφαση δεν μπορεί να παρθεί παρά μόνον από τα συνέδρια των κομμάτων. Παρ' όλα αυτά ο πρώην πρόεδρος με την υποστήριξη άλλων 26 από τα 141 μέλη της ΚΕ του Κόμματος προσχώρησαν στις 9 του Ιούλη 2003 (αποδεχόμενοι διορισμούς σε διάφορα κυβερνητικά και κομματικά αξιώματα) στο κυβερνών Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα, χωρίς ωστόσο να έχουν το θάρρος να συγκαλέσουν συνέδριο. Προφανώς γνώριζαν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των 110.000 μελών μας δε θα συμφωνούσε με την εξέλιξη αυτή.

Το κυβερνών κόμμα όμως δεν περιορίστηκε μόνο στην εξαγορά των πρώην στελεχών του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας, αλλά άσκησε πιέσεις και στη ρουμανική δικαιοσύνη προκείμενου να επιτευχθεί η παράνομη διαγραφή του Κόμματός μας από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων πολιτικών κομμάτων της χώρας. Ετσι όχι μόνο παραβιάστηκε ο νόμος για τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων στη Ρουμανία (νόμος 14/2003) που το ίδιο το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα ψήφισε στη ρουμάνικη Βουλή, και που ρητά προβλέπει ότι τέτοιες αποφάσεις μπορούν να παρθούν μόνον από τα συνέδρια των αντίστοιχων κομμάτων, αλλά πέτυχε και δικαστική απόφαση για τη «νομιμότητα» της απορρόφησης και της εξαφάνισης του Κόμματός μας.

Για τους παραπάνω λόγους απευθύνουμε κάλεσμα αλληλεγγύης στον αγώνα μας ενάντια στις ενέργειες του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κόμματος της Ρουμανίας που έχουν σαν μοναδικό τους σκοπό την εξαφάνιση από τη Ρουμανία για μεγάλο χρονικό διάστημα της οποιασδήποτε πολιτικής δύναμης που παλεύει για τα ιδανικά του σοσιαλισμού. Σας παρακαλούμε να απευθύνετε τα μηνύματά σας στον πρόεδρο της Ρουμανίας, στον πρωθυπουργό και στην υπουργό Δικαιοσύνης.

Με την ευκαιρία αυτή θα θέλαμε να εκφράσουμε τη βεβαιότητα ότι τελικά θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτή τη δύσκολη στιγμή στη ζωή του Κόμματός μας, ώστε να είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε ισχυρούς δεσμούς σε όλα τα επίπεδα μεταξύ των κομμάτων μας και σε διεθνές επίπεδο».

Σε παρέμβασή του προ ημερήσιας διάταξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Αλυσσανδράκης, κατάγγειλε τις παρανομίες της ρουμανικής κυβέρνησης κατά του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας. Ειδικότερα σημείωσε τα εξής:

«Σύμφωνα με την ενημέρωση που έχουμε, η ρουμανική δικαιοσύνη διέγραψε στις 21 Αυγούστου από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων πολιτικών κομμάτων της χώρας το Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργασίας, που έχει 110.000 μέλη και που μέχρι πρόσφατα είχε εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο. Η απόφαση για τη διαγραφή είναι κατάφωρα παράνομη, αφού έρχεται σε αντίθεση με το νόμο 14/2003 για τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων. Πάρθηκε μετά από έντονες πιέσεις που άσκησε η κυβέρνηση της Ρουμανίας στη δικαιοσύνη και αφού είχε προηγηθεί παρέμβαση στα εσωτερικά του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργασίας από την πλευρά του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κοινωνικού Κόμματος.

Το ΚΚΕ καταγγέλλει τις παράνομες και απαράδεκτες ενέργειες των ρουμανικών αρχών που προφανώς, στοχεύουν στη φίμωση κάθε άποψης που υπερασπίζει στοιχειώδη δικαιώματα και προβάλλει σοσιαλιστικά οράματα. Δεν μπορούμε να μη συσχετίσουμε τις παραπάνω ενέργειες με την εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στη Ρουμανία, αλλά και με την επικείμενη ένταξή της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, με προ ημερησίας διάταξης παρέμβασή του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, κατήγγειλε τα εξής:

«Πριν λίγες βδομάδες βρέθηκα στη Λετονία προσκεκλημένος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας. Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ για ορισμένες σοβαρότατες παραβιάσεις στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, που υφίστανται, αντίθετα με τα όσα αναφέρουν οι κατά καιρούς "εκθέσεις προόδου" της ΕΕ σχετικά με τη Λετονία. Ετσι:

- Το ΚΚ Λετονίας είναι πάντα εκτός νόμου.

- Πάνω από 70.000 κάτοικοι στερούνται κάθε πολιτικού δικαιώματος και του δικαιώματος να πάρουν τη λετονική υπηκοότητα, επειδή 8 μήνες πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης δεν είχαν εγκαταλείψει το ΚΚ Λετονίας.

- Για τον ίδιο λόγο χιλιάδες Λετονοί υπήκοοι δεν έχουν το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι στις εκλογές. Τέτοια είναι η περίπτωση του Αλφρεντ Ρουμπίξ, προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας, που εκπροσωπείται στη Βουλή, καθώς και άλλων σημαντικών προσωπικοτήτων.

- Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, σε σύνολο πληθυσμού 2,5 εκατ., δεν έχουν ταυτότητα - ιθαγένεια, ενώ πολλών οι οικογένειες βρίσκονται στη Λετονία εδώ και 100 χρόνια.

- Το 30% του πληθυσμού δεν έχει δικαίωμα ψήφου. Δε θα πάρει δηλαδή μέρος στο επικείμενο δημοψήφισμα για την ΕΕ. Αρα ένα τέτοιο δημοψήφισμα δεν μπορεί να είναι έγκυρο.

- Ενώ το 45% των κατοίκων της Λετονίας είναι ρωσόφωνοι, έχουν απαγορευτεί από το 1998 τα ρωσόφωνα πανεπιστήμια. Το ίδιο είχε αποφασιστεί και για τα ρωσόφωνα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κάτι που τελικά ανακλήθηκε εν μέρει, κάτω από τις διαμαρτυρίες περιορίζοντας μόνο στο 40% τη διδασκαλία στα ρωσικά.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η ΕΕ κρατά στάση ένοχης ανοχής, αν όχι συγκατάθεσης. Αλλη μια φορά έχουμε τη γνωστή πολιτική "δύο μέτρων και δύο σταθμών": Στη FYROM, για παράδειγμα, με 30% αλβανόφωνους, υποχρεώθηκε η κυβέρνηση να ιδρύσει πανεπιστήμια στα αλβανικά. Για τη Λετονία όμως, η ΕΕ δέχεται το κλείσιμο των πανεπιστημίων στα ρωσικά και άλλες παραβιάσεις σε βάρος του μισού πληθυσμού.

Πώς σκέπτεστε να αντιδράσετε κ. Πρόεδρε, ακόμη περισσότερο που παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στην Εσθονία, όπου μεταξύ άλλων εγείρουν και μνημεία προς τιμή των SS;».