Με την κωμωδία του Μενάνδρου «Επιτρέποντες» συμμετέχει ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου στα φετινά Επιδαύρια (1-2 Αυγούστου). Η σκηνοθεσία είναι του Εύη Γαβριηλίδη. Η μετάφραση και οι «καθαρευουσιάνικοι» στίχοι στα χορικά είναι του ποιητή Γιάννη Βαρβέρη. Τα σκηνικά - κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ, η μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη και οι χορογραφίες του Ξενή και της Τζίλιαν Βαττή. Παίζουν: Δημήτρης Πιατάς, Νίκος Χαραλάμπους, Βαρνάβας Κυριαζής, Στέλλα Φυρογένη, Σταύρος Λούρας, Ανδρέας Βασιλείου, Κυριάκος Ευθυμίου, Μαρία Μίχα, Χριστίνα Παυλίδου κ.ά.

Μια κωμωδία που σπάνια ανεβαίνει, διδάχθηκε μετά το 304 π.Χ. Ο Χαρίσιος έχει νυμφευτεί την Παμφίλη, η οποία πέντε μήνες μετά το γάμο τους φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Επειδή το είχε αποκτήσει με άλλον άντρα, το αφήνει έκθετο, βάζοντας επάνω του ένα δαχτυλίδι και μερικά κοσμήματα. Ο Χαρίσιος, μαθαίνοντας το συμβάν, εγκαταλείπει τη γυναίκα του και πηγαίνει να ζήσει με μια εταίρα, την Αφρότονον. Ο βοσκός Δάος βρίσκει σε ένα δάσος το παιδί και το δίνει στον καρβουνιάρη Συρίσκο για να το μεγαλώσει, κρατάει όμως τα κοσμήματα. Επειδή διεκδικεί και ο Συρίσκος τα κοσμήματα, αναθέτουν τη λύση της διαφοράς τους στο γέροντα Σμικρίνη, που είναι πατέρας της Παμφίλης. Ο δούλος Ονήσιμος, που τυχαία περνάει από εκεί, αναγνωρίζει πως ένα από τα κοσμήματα - το δαχτυλίδι, συγκεκριμένα - ανήκει στον κύριό του, τον Χαρίσιο, σύζυγο της Παμφίλης. Στα Ταυροπόλια, γιορτή που γίνεται νύχτα, εκείνος είχε, μέσα στη μέθη του, καταστήσει έγκυο τη μέλλουσα γυναίκα του, ενώ μέσα στο σκοτάδι δεν έβλεπαν ο ένας τον άλλο. Με την αναγνώριση αυτή οδηγείται η μυθιστορηματική πλοκή σε μια λύση απρόβλεπτη και χαρούμενη.

Ενα από τα πιο γνωστά έργα, το «Κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου, παρουσιάζει σήμερα, στο Ηρώδειο, το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. Το τελευταίο έργο της συγγραφικής πορείας του Μολιέρου είναι μια θαυμάσια κωμωδία χαρακτήρων, που πλησιάζει κατά πολύ τη φάρσα. Ηρωας του έργου είναι ο Αργκάν, ένας υποχόνδριος που έχει εμμονή με την αρρώστια και τα φάρμακα. Για να ικανοποιήσει τη συνεχή του λαχτάρα για ιατρική παρακολούθηση αποφασίζει να παντρέψει την κόρη του Ανζελίκ με τον Τομάς, ένα σχολαστικό φοιτητή ιατρικής. Εκείνη όμως είναι ερωτευμένη με τον Κλεάντ. Με τη βοήθεια του θείου της Βεράλντ και της πονηρής της υπηρέτριας Τουανέτ, οι δύο νέοι αποφασίζουν να αναλάβουν δράση. Ο Κλεάντ μεταμφιέζεται σε δάσκαλο μουσικής για να μπορεί να βλέπει την Ανζελίκ. Ομως η Μπελίν, η δεύτερη γυναίκα του Αργκάν, απειλεί να αποκαλύψει το σχέδιο των δύο εραστών, καθώς το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η περιουσία του άντρα της. Το σχέδιο φαίνεται ότι θα αποτύχει, μέχρι που η Τουανέτ αποφασίζει να πάρει την υπόθεση στα χέρια της... Ο Μολιέρος χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες για να υπογραμμίσει την εξάρτησή μας από εξωτερικές θεραπείες για τις αρρώστιες μας. Διακωμωδώντας μια καίρια και πρωταρχική αλήθεια, επιτρέπει στους θεατές να δεχτούν και να κατανοήσουν τις αδυναμίες τους, χωρίς να προσβάλλει την περηφάνια τους.

Σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης Νικολαΐδης. Σκηνικά - κοστούμια: Νίκος Σαριδάκης. Μουσική: Μανώλης Μανουσάκης. Χορογραφίες: Εφη Καράκωστα. Παίζουν: Γιώργος Παρτσαλάκης, Πένυ Παπουτσή, Κατερίνα Παπουτσάκη, Κατερίνα Μανουσοπούλου, Γιάννης Κρανάς, Δημήτρης Βογιατζής, Βασίλης Χαλακατεβάκης, Φώτης Σπύρου, Δημήτρης Χαβρές, Γιάννης Κοτσαρίνης και Θωμαΐς Ανδρούτσου.

Την ιστορική παράσταση της «Μήδειας» του Μποστ, που ανέβηκε πριν από δέκα χρόνια, επαναλαμβάνει το θέατρο «Στοά», σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, σήμερα και αύριο, στο «Θέατρο Δάσους» της Θεσσαλονίκης, σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου, μουσική Βασίλη Δημητρίου, σκηνικό - κοστούμια του Μποστ, επιμέλεια σκηνικού - κοστουμιών Λέας Κούση, χορογραφίες Μαρίας Αλβανού. Παίζουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Παύλος Ορκόπουλος, Ηλίας Κατέβας, Ευδοκία Σουβατζή, Νίκη Χαντζίδου κ.ά.

Η «Μήδεια» του Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου), αυτού του σπουδαίου σατιρικού συγγραφέα, σημείωσε τεράστια επιτυχία, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το 1993 στο θέατρο «Στοά» και στη συνέχεια όταν περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα. Το έργο είναι μια έμμετρη παρωδία του μύθου της Μήδειας, που σκοτώνει τα παιδιά της, αυτή τη φορά, όμως, όχι για να εκδικηθεί τον άπιστο Ιάσονα, αλλά για να τα τιμωρήσει για την κακή σχολική τους επίδοση και για τις «σεξουαλικές τους παρεκτροπές».