Στην παραπέρα ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως μηχανισμού προώθησης των αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης και της ΕΕ, και εγκαθίδρυσης ενός πιο πυκνού δικτύου πελατειακών σχέσεων, χειραγώγησης των εργαζομένων, στοχεύουν τα λεγόμενα προγράμματα προώθησης της απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο.

Οι στόχοι αυτοί αναδείχτηκαν και στη χτεσινή εκδήλωση για την παρουσίαση του «Δικτύου Προώθησης της Απασχόλησης» το οποίο εντάσσεται στα πλαίσια της κοινοτικής πρωτοβουλίας EQUAL και υλοποιείται από την Αναπτυξιακή Σύμπραξη «Εν Δράσει». Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εργασίας, Δ. Ρέππας, φρόντιζε και αυτός να προπαγανδίσει τα «θετικά» των Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης σε συνέδριο που οργάνωσε χτες ο Δήμος Μεγαλόπολης.

Το «Δίκτυο Προώθησης για την Απασχόληση» αποσκοπεί στο συντονισμό των μηχανισμών της κεντρικής και τοπικής εξουσίας ώστε πιο αποτελεσματικά να προωθήσουν τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που αντιστοιχούν σε ένα φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα. Αλλωστε, όπως παραδέχτηκε και ο υπουργός Εργασίας στην ομιλία του, η χρήση των μηχανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι στρατηγικής σημασίας για τη διείσδυση αυτών των μορφών απασχόλησης σε όλη τη χώρα.

Ενας από τους στόχους των προγραμμάτων αυτών είναι το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε δύο και περισσότερους ημι-απασχολήσιμους ώστε να αμβλύνουν τις αντιδράσεις που εντείνονται από τα διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας (τα ποσοστά στα οποία αναφέρεται η κυβέρνηση είναι εξορισμού πλασματικά αφού δε θεωρείται άνεργος όποιος δουλεύει μία ώρα τη βδομάδα!!!). Ακόμα, το πρόσκαιρο αυτών των μορφών απασχόλησης δημιουργεί συνθήκες ομηρίας των εργαζομένων με αντάλλαγμα την ανανέωση της σύμβασης εργασίας. Ανάλογο ρουσφετολογικό - πελατειακό ρόλο επιτελούν και οι λεγόμενες Δημοτικές Επιχειρήσεις, ο οποίος αναμένεται να ενταθεί μέσω της αναμενόμενης ένταξής τους στα προγράμματα του ΟΑΕΔ για επιδότηση των θέσεων εργασίας.

Επίσης, ο Δ. Ρέππας τόλμησε να φέρει ως παράδειγμα το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», προκειμένου να αποδείξει τη χρησιμότητα των Τοπικών Πρωτοβουλιών για την Απασχόληση. Ομως, ίσα ίσα, η πραγματικότητα αυτού του προγράμματος καταδεικνύει το αντίθετο. Η «Βοήθεια στο Σπίτι» καλύπτει μια υπαρκτή ανάγκη (εξυπηρέτηση ηλικιωμένων) οι συνθήκες εργασίας σε αυτό είναι άθλιες. Ακόμα, μέχρι τώρα χρηματοδοτούνταν από κονδύλια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να λειτουργεί με όρους ανταποδοτικότητας, εντείνοντας έτσι τη διαδικασία εμπορευματοποίησης κοινωνικών υπηρεσιών.

Το πρόγραμμα αυτό καταργείται ουσιαστικά φέτος και η κυβέρνηση αντί να εντάξει τους εργαζόμενους σε αυτό - που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες - σε οργανικές θέσεις των δήμων, παρέτεινε με τους ίδιους όρους τη λειτουργία του μέχρι το 2004. Το σωματείο των εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι» σε πρόσφατη ανακοίνωσή του περιγράφει τις άθλιες συνθήκες εργασίας και αποκαλύπτει πώς η κυβέρνηση αξιοποιεί αυτά τα προγράμματα. Συγκεκριμένα, επισημαίνουν ότι πολλοί από αυτούς ενώ απασχολούνται με εξαρτημένη απασχόληση, υποχρεώνονται να ασφαλίζονται στο ΤΕΒΕ ως ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αποδοχές τους είναι εξευτελιστικά χαμηλές, μένουν για μήνες απλήρωτοι, πολλές φορές εξαναγκάζονται να εκτελούν και άλλες εργασίας καλύπτοντας περισσότερες από μία θέσεις κ.ά.

Ακόμα, αναφέρουν ότι «αντί για οριστική λύση, διαιωνίζουν το πρόβλημα με την ευκαιριακή λογική συνέχισης του "Βοήθεια στο Σπίτι" μέχρι το τέλος του 2004 διατηρώντας σε καθεστώς (προεκλογικής;) ομηρίας τους εργαζόμενους σ' αυτό και κυρίως, τους εξυπηρετούμενους απ' αυτό». Μάλιστα, το σωματείο απευθυνόμενο προς την κυβέρνηση απαιτεί να σταματήσει «τα κροκοδείλια δάκρυα για τους απολυμένους της "Palco", της "Ιππόκαμπος" και των δεκάδων άλλων υπό πτώχευση επιχειρήσεων» για τις οποίες ισχυρίζεται ότι φταίνε μόνο οι επιχειρηματίες - λες και δεν είναι η κυβέρνηση που στηρίζει και εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Και την προκαλούν να απαντήσει σε μια σειρά ερωτημάτων που αναδεικνύουν το παιχνίδι που παίζει σε βάρος των εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή αυτοδιαφημίζεται για το κοινωνικό έργο που επιτελεί.

Με τη ζωή του πλήρωσε τον αγώνα για το μεροκάματο ο 38χρονος εργάτης Γιώργος Ζερβογιώργης, που έπεσε νεκρός την ώρα που εργαζόταν στην επιχείρηση «ΑΛΦΑ - ΑΛΦΑ ΠΡΟΚΑΤ», ιδιοκτησίας αδελφών Αλαφογιάννη. Ο θάνατος του Γ. Ζερβογιώργη - ο οποίος είχε πρόσφατα παντρευτεί και η γυναίκα του διανύει τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης της - αύξησε στους 41 τους νεκρούς εργάτες στον κλάδο των κατασκευών από τις αρχές του 2002, που πληρώνουν με το αίμα τους το κυνήγι του υπερκέρδους, στο οποίο επιδίδονται οι εργοδότες, και την έλλειψη μέτρων ασφάλειας.

Τα ακριβή αίτια του ατυχήματος δεν είναι ακόμα γνωστά. Η επιχείρηση στην αναγγελία του ατυχήματος προς το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, ισχυρίζεται ότι ο εργαζόμενος, προκειμένου να τοποθετήσει σανίδα σε χωνί απόρριψης σκυροδέματος, ανέβηκε σε πλατφόρμα ύψους 2,20 μέτρων, πάνω από την οποία και σε ύψος 1 μέτρο περνάει βαγονέτο, το οποίο «δεν πρόσεξε» ο εργάτης, με αποτέλεσμα να τον χτυπήσει και να πέσει στο έδαφος.

Τολμά όμως η επιχείρηση να ισχυρίζεται ότι η παραπάνω εργασία έπρεπε να εκτελεστεί από εργάτη στο έδαφος, όμως ο Γ. Ζερβογιώργης «... από δική του πρωτοβουλία ανέβηκε σε υπερκείμενη πλατφόρμα...»! Αυτό βεβαίως είναι ό,τι πιο άθλιο μπορούσε να ισχυριστεί η επιχείρηση, γιατί στη δουλιά η οργάνωση της παραγωγής, η ευθύνη αυτής και η ασφάλεια των εργαζομένων είναι ευθύνη του εργοδότη!

Πάντως συνδικαλιστές του παραρτήματος Παλλήνης του Συνδικάτου Οικοδόμων που πήγαν στην επιχείρηση και μίλησαν με τους εργαζόμενους κατήγγειλαν ότι δεν υπάρχουν μέτρα ασφάλειας, οι εργαζόμενοι δουλεύουν υπό το καθεστώς τρομοκρατίας. Εργάζονται 9 ώρες και μετά κάνουν και υπερωρίες. Κατήγγειλαν επίσης έντονα ότι ο εργάτης υποχρεώθηκε, προφανώς, να εκτελέσει μια εργασία την ώρα της παραγωγής, δηλαδή την ώρα που δούλευε το συγκεκριμένο μηχάνημα, στο οποίο ανέβηκε!

Να σημειωθεί επίσης ότι λίγο πριν την 1η Μάη στελέχη του ΠΑΜΕ είχαν περιοδεύσει στο χώρο δουλιάς για να μιλήσουν με τους εργαζόμενους και είχαν διαπιστώσει και καταγγείλει την έλλειψη μέτρων ασφάλειας.