***
Σωστός ο Σάμπρι (Παλαιστίνιος) στην εκπομπή του Κ. Αρβανίτη: Αν δεν είχε γίνει η 11η Σεπτεμβρίου, θα υπήρχε η συγκεκριμένη πολιτική των ΗΠΑ κατά των λαών;
***
Είπε κι ένα ακόμη σημαντικό ο Σάμπρι: Η «Αλ Κάιντα» δρα εδώ και πολλά χρόνια. Το παλαιστινιακό πρόβλημα υπάρχει από το 1948, και την «Αλ Κάιντα» την έπιασε ο πόνος για τους Παλαιστίνιους εδώ και 1 1/2 χρόνο!!!!!!!!
***
Και η Νορβηγία στο στόχαστρο της «Αλ Κάιντα»!!!!!!!
***
Οπως και η Ελλάς;
***
Τώρα, ποια είναι η «Αλ Κάιντα», ποιοι τη δημιούργησαν, πότε, για ποιο σκοπό, αυτά μάς είναι πολύ γνωστά πράγματα...
***
ΝΔ: Ζήτω ο Λένιν, ζήτω ο Στάλιν, ζήτω ο κόκκινος στρατός, ζήτω κι ο Ζαχαριάδης ο μεγάλος αρχηγός; Ατιμούληδες...
***
Καταγγελίες - σοκ για μάγους! Στο «ΑΛΤΕΡ»! Ψεύτικους μάγους, όχι αληθινούς! Και τα θύματα πλήρωναν κανονικά τους μάγους! Τους ψεύτικους...
***
Μπράβο κυρ Γκαργκάνα! Πάντα ο πόνος σου ήταν (και είναι) η ανεργία! Το πώς θα μειωθεί έως εξαφανιστεί, δηλαδή! Το μόνο, που δε σε απασχολεί, είναι τα κέρδη...
***
Καλά, ο κυρ Γκαργκάνας δεν είναι ΠΑΣΟΚάρα; Είναι! Και όχι μόνον είναι, αλλά τυγχάνει και έμπιστος του κυρ Σημίτη! Παιδιόθεν φιλαράκια...
***
Ρέππα: Στο δικαιολογημένο κράξιμο που δέχτηκες από τους Χιώτες, απάντησες με κορόνες περί δημοκρατίας, όπου όλοι μπορούν να εκφράζονται!! Δηλαδή, άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...
***
Αποτυχία της Μαντούς (άκου Μαντούς!) στη Γιουροβίζιον (δεν τους αρέσει της Μαντώς)! Κρίμα! Και κάποιοι ήταν έτοιμοι να παιανίσουν τον Εθνικό Υμνο! Για βουτιές στην Ομόνοια δε μάθαμε κάτι...
Και το ακόμη φοβερότερο είναι ότι την πρώτη θέση κατέλαβε η Τουρκία! Ανθελληνικός δάκτυλος θα υπήρξε...
***
Αλήθεια, πόσο κόστισε στα ταμεία της ΕΡΤ η απευθείας μετάδοση του ...πανηγυριού που ονομάζουν διαγωνισμό Γιουροβίζιον; Διαβάσαμε, πάντως, ότι το σόου κόστισε στους Λετονούς 12 εκατομμύρια δολάρια. Φαίνεται πως τους περισσεύουν...
***
Κι όμως, έγινε κι αυτό: Πρώτο θέμα της ΝΕΤ (διάρκειας 15 λεπτών!) στο δελτίο των 9 (κυριακάτικο) ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό! Τύφλα να 'χουν τα ιδιωτικά τιβάδικα...
***
Μέχρι πρόσφατα, τα θέματα της ανεργίας και των απολύσεων ήταν πρώτα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Χτες, δεν υπήρχαν καθόλου, τουλάχιστον στα απογευματινά δελτία. Φαίνεται πως το πρόβλημα ...αντιμετωπίστηκε επιτυχώς, με τις πρόσφατες δηλώσεις των Ρέππα - Χριστοδουλάκη - Πρωτόπαππα...
***
«Δημόσια τηλεόραση». Ετσι ονόμασε, χτες, ο εκφωνητής τη ΝΕΤ, συμπεριλαμβάνοντας, μάλλον και τις ΕΤ 1 και ΕΤ 3. Προφανώς, θα εννοούσε ποιος πληρώνει το μάρμαρο...
***
Γεια σας. Το επόμενο ραντεβού μας αύριο.
Με όλες αυτές τις σκέψεις στο μυαλό του πέρασε, μετά από τρεις ώρες αναμονή, στο γραφείο του εργοδότη για την καθιερωμένη «συνέντευξη». «Πόσο ετών είσαστε;», «Πόσα παιδιά έχετε;», «Αν προσληφθείτε θα έχετε την απαίτηση να πληρώνεστε σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση ή θα δεχόσασταν μια μείωση των προβλεπομένων αποδοχών σας;».
Τις ίδιες ερωτήσεις προφανώς είχε υποβάλει το αφεντικό και στους άλλους φουκαράδες που είχε δεχτεί πριν από αυτόν. Ο κύριος έψαχνε σίγουρα να βρει θύματα. Εκμεταλλευόμενος την υψηλή ανεργία δεν ήθελε να προσλάβει προσωπικό, αλλά έψαχνε για είλωτες. Ανθρώπους που θα δούλευαν δέκα ώρες, που θα δέχονταν να εισπράττουν κολοβούς μισθούς και που δε θα απαιτούσαν ασφάλιση και άλλες τέτοιες «πολυτέλειες». Η κυβέρνηση, με τους αντεργατικούς «νόμους» που είχε ψηφίσει, είχε επιτρέψει στο κεφάλαιο να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν. Και ευκαιρίας δοθείσης οι μασκαράδες αφέντες οργίαζαν σε βάρος των ανέργων.
Επειτα έξαλλος όρμησε προς την έξοδο, βροντώντας πίσω του την πόρτα. Κι όταν εκεί, στα σκαλιά του κτιρίου, είδε τους ομοιοπαθείς του, που περίμεναν υπομονετικά στην «ουρά», φώναξε: «Σηκώστε, τετράποδά μου, τα πισινά σας και λακτίστε τους αφέντες και όσους μας κυβερνούν γιατί αλλιώς ζωή δεν έχουμε!» Οι άνεργοι τότε κοίταξαν τον οργισμένο άνδρα με μεγάλη απορία, γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι εννοούσε. Θα καταλάβαιναν όμως σε λίγο, όταν θα περνούσαν μέσα για να αποφασίσει ο δουλέμπορος ή ο ...ζωέμπορος αν θα «αγόραζε» κάποιον από αυτούς κοψοχρονιά, όπως επιθυμούσε!
Πρόσωπα ροζιασμένα, με μάτια γεμάτα συγκίνηση, που αντικρίζουν τον έρημο σήμερα τόπο, αλλά και νέοι, που κοιτούν τα χαλάσματα και θέλουν να μάθουν. Ηταν οι εκατοντάδες παλιοί και νέοι αγωνιστές, που πάτησαν και πάλι τα ιερά και ποτισμένα με αίμα χώματα της Μακρονήσου, προχτές Κυριακή. Αποτίοντας φόρο τιμής στους ήρωες και, κυρίως, διαβεβαιώνοντάς τους ότι συνεχίζουν, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αγώνα.