Οι εργάτες στο δρόμο για ψωμί, οι αγρότες στο δρόμο με το τρακτέρ, οι έμποροι στο δρόμο με κλειστά τα μαγαζιά, μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές παίρνουν θέση δίπλα στους πατεράδες και τις μάνες τους. Οι γειτονιές στο πόδι, στα εργοστάσια η μία περιοδεία διαδέχεται την άλλη, επιτροπές αγώνα στήνονται, συνελεύσεις γίνονται: Απόφαση μία: ΑΠΕΡΓΙΑ!

Τέσσερις και μία έμειναν ως το χάραμα της 21ης Μάρτη. Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι ηγέτες της ΕΕ θα αποφασίζουν στην εαρινή σύνοδο κορυφής για ακόμα πιο βαθιά αντεργατικά μέτρα, για διεύρυνση του στρώματος της φτώχειας, για υποκατάσταση των εργατών πλήρους απασχόλησης με περισσότερους απασχολήσιμους, για παραπέρα παράδοση των δημόσιων συστημάτων ασφάλισης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, εκείνη την ώρα, όπου υπάρχουν και δρουν ταξικά συνδικάτα, θα γίνεται απεργία. Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, για πλήρη 7ωρη, 5ήμερη, 35ωρη απασχόληση, για δημόσια κοινωνική ασφάλιση. Ειδικά στη χώρα μας το κάλεσμα του ΠΑΜΕ αγκαλιάστηκε ήδη από 9 Ομοσπονδίες, 23 Εργατικά Κέντρα και εκατοντάδες πρωτοβάθμια Σωματεία, ενώ οι συνεδριάσεις για λήψη απόφασης συνεχίζονται. Η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση έχει ήδη οριστεί για την Αθήνα, την Παρασκευή στις 12.30 το μεσημέρι στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά).

Και καθώς την ίδια ώρα η στρατιωτική μηχανή του ιμπεριαλισμού θα ετοιμάζεται -αν δεν έχει ξεκινήσει ήδη στο μεταξύ- για να μετατρέψει σε κρανίου τόπου το Ιράκ, να σπείρει όλεθρο εκεί που άνθισαν οι πρώτοι πολιτισμοί της ανθρωπότητας, εκ των πραγμάτων η απεργία θα έχει πρώτο θέμα την προβολή της παλλαϊκής κατακραυγής ενάντια στο νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και όλες τις δυνάμεις που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συμβάλλουν σ' αυτόν (ας μην ξεχνιόμαστε: και από τη Σούδα εξορμούν οι φονιάδες)...

Σ' αυτές τις πέντε, μαζί με τη σημερινή, μέρες δεν περισσεύει χρόνος. Κάθε ώρα, κάθε λεπτό, πρέπει να αξιοποιείται για το πλάτεμα της συσπείρωσης, για την οργάνωση της κινητοποίησης, για τη διασφάλιση ότι όλες οι δυνάμεις που μπορούν να κινητοποιηθούν θα βγουν στο δρόμο. Η προκλητική υποβάθμιση της απεργίας από τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που κήρυξαν για κείνη τη μέρα μόνο μια ολιγόωρη στάση εργασίας (από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τη λήξη της βάρδιας) όχι μόνο δεν πρέπει να αποθαρρύνει τη συμμετοχή, αντίθετα πρέπει με πείσμα να αντιμετωπιστεί έτσι, που στις απεργιακές συγκεντρώσεις να πάρουν μέρος κι εκείνοι στους οποίους ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός απαγορεύει να απεργήσουν. Ειδικά η ανάδειξη επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο δουλιάς αυτές τις μέρες αποκτά πρωτεύοντα χαρακτήρα.

Παράλληλα με την απεργία, στις Βρυξέλλες εκτός από τη Σύνοδο Κορυφής θα εξελίσσεται -με τη συμμετοχή 250 συνδικαλιστών από 23 χώρες - η πρώτη ανοιχτή εκδήλωση του Ευρωπαϊκού Περιφερειακού Γραφείου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Η εκδήλωση θα γίνει στις 22 Μάρτη. Υπό τη σκιά του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου πάνω από τα κεφάλια ολόκληρης της ανθρωπότητας το θέμα που θα συζητήσουν συνδικαλιστές και αντιπροσωπείες συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι άκρως επίκαιρο: «Εργατική αλληλεγγύη στους λαούς του Ιράκ και της Παλαιστίνης. Οι επιπτώσεις για τους εργαζόμενους από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ο ρόλος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος».

Παλλαϊκές διαστάσεις αναμένεται να πάρει το πανθεσσαλικό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι της ερχόμενης Παρασκευής, 21 Μάρτη, στην κεντρική πλατεία της Λάρισας και το οποίο διοργανώνουν από κοινού οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων των θεσσαλικών νομών.

Θα βρεθούν εκεί:

• Εργαζόμενοι από τις πόλεις των τεσσάρων θεσσαλικών νομών, οι οποίοι θα συμμετέχουν στην 24ωρη απεργία που κήρυξαν όλα τα Εργατικά Κέντρα της περιοχής, με μόνη θλιβερή εξαίρεση το Εργατικό Κέντρο Βόλου, η κεντροαριστερή πλειοψηφία του οποίου κήρυξε...4ωρη στάση εργασίας!
• Αγρότες, που θα ξεκινήσουν από τα χωριά της θεσσαλικής γης - αρκετοί θα πάρουν μαζί τους και τα τρακτέρ - για να μεταφέρουν στη θεσσαλική πρωτεύουσα την αγωνιστική φλόγα της αγροτιάς, και να συνενώσουν τις αγωνιστικές δυνάμεις τους με τη μαχόμενη εργατιά.
• Επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι, οι οποίοι θα έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους συμμετέχοντας στην απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΒΕΕ και οι κατά τόπους σύλλογοί τους.

Και θα είναι αυτός ο αγωνιστικός συναγερμός στην κεντρική πλατεία της Λάρισας η έκφραση της παλλαϊκής καταδίκης του πολέμου και του ιμπεριαλισμού.

Και θα είναι αυτή η αγωνιστική πανθεσσαλική συνάντηση όλων των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού ένας σταθμός και ταυτόχρονα μια αφετηρία στην αγωνιστική πορεία του θεσσαλικού λαού με στόχο όχι μόνο την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της περιοχής και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου που μπορεί να φέρει τη Λαϊκή Εξουσία.

Την αντίστασή τους στην πολιτική αφανισμού τους κλιμακώνουν οι μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι της χώρας, που την Παρασκευή 21 Μάρτη κλείνουν καταστήματα και βιοτεχνίες σε όλη τη χώρα στέλνοντας αποφασιστικό μήνυμα προς κυβέρνηση και ΕΕ. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης θα γίνουν συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις της χώρας και αποκλεισμός των κεντρικών γραφείων του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Η απόφαση της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας για τις 21 Μάρτη, σε συνδυασμό με την απόφαση για κλείσιμο των επιχειρήσεών τους την πρώτη μέρα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Ιράκ, κάνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι δε θα μείνουν αδρανείς απέναντι στην πολιτική που τους καταδικάζει στο μαρασμό σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Την ίδια μέρα που στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, οι ηγέτες της θα συζητούν μεταξύ άλλων θέματα οικονομικής ανάπτυξης, απασχόλησης και κοινωνικής ασφάλισης, χαράζοντας μια νέα πολιτική επίθεσης στα λαϊκά στρώματα και στους εργαζόμενους, οι ΕΒΕ στη χώρα μας θα λένε το δικό τους «όχι» στα αλλεπάλληλα χτυπήματα που έχουν δεχτεί και τα νέα που απεργάζονται εναντίον τους.

Χαρακτηριστικές ήταν οι επισημάνσεις του προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Φέτση, όταν ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις:

• Θύματα μιας αδυσώπητης φορολογικής πολιτικής, οι ΕΒΕ επιβαρύνθηκαν το 2002 με ποσό που ξεπερνά τα 3,5 δισ. ευρώ.
• Τα τελευταία εννέα χρόνια η φορολόγησή τους αυξήθηκε κατά 450%.
• 180 χιλιάδες ΕΒΕ καλούνται να πληρώσουν αυξημένες εισφορές στο Ταμείο τους κατά 32%, την ίδια ώρα που περικόπτονται και υποβαθμίζονται παροχές, χωρίς να αυξάνονται ανάλογα οι συντάξεις.
• Περίπου 160 χιλιάδες αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους, ύψους 400 εκατ. ευρώ.