- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Γρηγοριάδης Κώστας |
Μια μέρα πριν δινόταν στη δημοσιότητα η απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, όπου - εκτός των άλλων - ζητείται από την τουρκική κυβέρνηση και την Εθνοσυνέλευση της χώρας να λάβουν όλα τα αναγκαία στρατιωτικά μέτρα, «για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων της Τουρκίας». Ανάμεσα στα θεωρούμενα από το τούρκικο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας αναγκαία μέτρα συμπεριλαμβάνεται και η λήψη των απαραίτητων αποφάσεων, με βάση το άρθρο 92 του τουρκικού Συντάγματος. Τι λέει το σχετικό άρθρο; Αφορά την κήρυξη πολέμου και τη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων. Και, βέβαια, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι ποτέ δεν εγκατέλειψαν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Αγκυρας τις διεκδικήσεις τους στην πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Μοσούλης στο Βόρειο Ιράκ, την κατηγορηματική αντίθεση της ιρανικής ηγεσίας σε οποιαδήποτε αλλαγή του στάτους της περιοχής, κλπ., κλπ.
Κι όλ' αυτά, δυστυχώς, αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος των τεράστιων κινδύνων που ελλοχεύουν από τις ενδεχόμενες αλυσιδωτές αντιδράσεις του πολέμου ενάντια στο Ιράκ.
«Οι Γάλλοι θέλουν πραγματικά να έρθουν σε ρήξη με τον Πρόεδρο Μπους, ο οποίος, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα κερδίσει τις εκλογές του 2004;». «Η Γαλλία θέλει να μείνει στο περιθώριο σε περίπτωση εγκαθίδρυσης νέας, μετά τον Σαντάμ, κυβέρνησης στο Ιράκ;». «Η Γαλλία θέλει πράγματι την αποδυνάμωση του κύρους του ΟΗΕ ή τη μετατροπή του σε μία ακόμη αναξιόπιστη Κοινωνία των Εθνών;». Τα παραπάνω ερωτήματα είναι ορισμένα απ' όσα απευθύνει ο βρετανικός «Γκάρντιαν», στο χτεσινό του φύλλο, λίγες ώρες πριν πραγματοποιηθεί η συνάντηση Μπλερ - Σιράκ. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, τα ερωτήματα αυτά αντικατοπτρίζουν ένα μικρό μόνο μέρος των σκληρών ιμπεριαλιστικών παζαριών, που γίνονται στο παρασκήνιο, μπροστά στη σημερινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και την επιδίωξη των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας να αποσπάσουν ένα δεύτερο ψήφισμα, το οποίο θα ανάβει - με τον έναν ή άλλο τρόπο - το «πράσινο» φως για τον προετοιμαζόμενο πόλεμο.
Πάντως, οι δηλώσεις του Σιράκ, μετά τη συνάντησή του με τον Βρετανό ομόλογό του, φανερώνουν δυο πράγματα: Πρώτον, ο Γάλλος Πρόεδρος παίρνει πολύ σοβαρά υπόψη του τα προαναφερθέντα και άλλα παρόμοια ερωτήματα και, δεύτερον, τα παζάρια συνεχίζονται...
Πρώτα ήρθε ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής (14.1.2003), που είπε πως η ζωή θα ήταν άνοστη, αν δεν είχε τις διακυμάνσεις όπως η προσμονή σε μια ουρά, το σκόνταμμα σε ένα λάκκο, η καθυστέρηση του λεωφορείου και χίλια δυο άλλα πράγματα. Προχτές ήταν η σειρά του διοικητή του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριου να μιλήσει για τις ουρές. «Υπάρχουν, είπε, ασφαλισμένοι γέροντες που επισκέπτονται 25 φορές το μήνα τη μονάδα Υγείας. Προφανώς, δεν έχουν δουλιά να κάνουν κάποιοι και πηγαίνουν εκεί και κάνουν βόλτες!»
Ετσι, λοιπόν, βρέθηκε και η απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα της κυβέρνησης για το περιεχόμενο των παρεμβάσεων, ώστε να βελτιωθεί η καθημερινότητα: Πρέπει να περιέχουν διακυμάνσεις και βόλτες.
Κάργα... εκσυγχρονισμός, δηλαδή.
«Και πού ήθελε ο Νεκτάριος να πάνε οι συνταξιούχοι; Στη Λυρική Σκηνή - αν όχι στα ιατρεία;», αναρωτήθηκε αναγνώστης για τις δηλώσεις του διοικητή του Ιδρύματος.
«Μήπως πρέπει να περάσουν και καμιά "βόλτα" απ' το γραφείο του διοικητή για να του εξηγήσουν πώς είναι η ουρά;» αναρωτήθηκε ο ίδιος αναγνώστης.
Δε φαίνεται να έχει και άδικο.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Κι όχι μόνο στα σύνορα, αλλά μπαίνουν και κάμποσες δεκάδες χιλιόμετρα μέσα στο ιρακινό έδαφος, φέρνοντας σε πέρας μυστικές αποστολές, όπως έχουν γράψει βρετανικές και άλλες εφημερίδες.
Αλλωστε, όλα δείχνουν ότι σήμερα στο Συμβούλιο Ασφάλειας ακόμα και η καλύτερη δυνατή εξέλιξη θα φέρει τον πόλεμο ένα βήμα πιο κοντά. Εναν πόλεμο προαποφασισμένο, για τον οποίο κάποιοι στους διεθνείς οργανισμούς απλώς και μόνο ψάχνουν τις κατάλληλες προφάσεις.
Τι θα κάνει, άραγε, η ελληνική πλευρά σε αυτή την ιστορία; Πιο μυστήριο από ποτέ. Και μόνο η συζήτηση του ενδεχόμενου μεταφοράς «Πάτριοτ» στην Τουρκία είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Φαίνεται ότι το ...ΝΑΤΟ «μας φέρνει πιο κοντά». Πόσο κοντά όμως;
ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ Γιάννας Αγγελοπούλου και κυβέρνησης συνεχίζει να διέρχεται μια μικρή κρίση! Την εμπιστευόμαστε μεν - λένε οι κυβερνώντες - πλην όμως θα την ελέγχουμε μέσω των οργάνων της πολιτείας, γιατί ...ποιος ξέρει τι γίνεται!
Μετά θέλουν εμείς να τους εμπιστευτούμε για την ορθή διαχείριση των Ολυμπιακών Προϋπολογισμών και για τη μετα-ολυμπιακή αξία των έργων που θα γίνουν και για τη διαχείριση άλλων δημόσιων πόρων. Ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους, φυσικά.
Αλλά ...φανταστείτε πού έχει φτάσει η κατάσταση, για να «σφάζονται» πια σε επίπεδο κορυφής. Πρέπει να έχουν γίνει μεγάλες στραβοτιμονιές από εδώ και από εκεί και πολλοί «κάλοι» να πατήθηκαν.
Γρηγοριάδης Κώστας |
Σε εφαρμογή εκείνων των αποφάσεων ψηφίστηκαν τέσσερις νόμοι - για τον εκσυγχρονισμό του, για το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, για τις προμήθειες των νοσοκομείων και ο προσφάτως ψηφισθείς νόμος που εντάσσει την Πρόνοια στα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας - στην ουσία, δηλαδή, τη διαλύει.
Τα νοσοκομεία βουτήχτηκαν ξανά στα χρέη, ενώ αν εφαρμοστούν οι αλληλόχρεοι λογαριασμοί για την αποπληρωμή των χρεών προς τις εταιρίες δε θα είναι μακριά η μέρα που κάποια απ' αυτά θα τα πάρουν οι τράπεζες. Με γοργούς ρυθμούς εκχωρούνται ο ένας μετά τον άλλο οι τομείς στην επιχειρηματική δραστηριότητα.
Οι εργαζόμενοι και οι γιατροί στα νοσοκομεία βιώνουν τη βαρβαρότητα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση.
Ο λαός αυτής της χώρας δικαιούται ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, στο επίπεδο των σύγχρονων αναγκών του. Και αυτό το δικαίωμα μπορεί να το κατακτήσει με τη σύγκρουσή του με την κυρίαρχη πολιτική, μέσα από μέτωπα ταξικών δυναμικών αγώνων και τη δημιουργία του δικού του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, που μπορεί να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους.
