ΠΑΙΔΕΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Κοινές πολιτικές εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης

Τους στόχους της Ελληνικής Προεδρίας για την Παιδεία επανέλαβε χτες ο Π. Ευθυμίου σε ημερίδα του ΟΕΕΚ

Από παλιότερη κινητοποίηση των φοιτητών με πρωτοβουλία της ΠΚΣ

Την προώθηση κοινών πολιτικών για την εκπαίδευση και την κατάρτιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο προπαγάνδισε χτες, για άλλη μια φορά, ο υπουργός Παιδείας, Πέτρος Ευθυμίου, μιλώντας σε ημερίδα του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) για το πρόγραμμα «Αειφόρος επαγγελματοποίηση», που εφαρμόζεται στη χώρα μας και σ' άλλες 8 χώρες της ΕΕ (Γαλλία, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο Ολλανδία, Ουγγαρία και Τσεχία).

Σύμφωνα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τα πιστοποιητικά κατάρτισης που δίνουν τα ιδρύματα των παραπάνω χωρών σε κάποιες ειδικότητες αναγνωρίζονται εξίσου και στις εννιά χώρες. Πρόκειται για πιστοποιητικά επιπέδου ΙΕΚ και για ένα πρόγραμμα που εντάσσεται στη λογική της ΕΕ περί «κινητικότητας» και «διά βίου εκπαίδευσης», δηλαδή διαρκούς επανακατάρτισης ακόμα και σε διαφορετικές ειδικότητες, σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, κάτοχοι του «Ευρωπαϊκού Διαβατηρίου Κατάρτισης» (europass) είναι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο 30.000 άτομα, που «έχουν παρακολουθήσει ένα μέρος επαγγελματικής κατάρτισης», κι ανάμεσά τους είναι 1.100 Ελληνες σπουδαστές ΙΕΚ.

Ο υπουργός Παιδείας, χτες, διαφημίζοντας τους στόχους της Ελληνικής Προεδρίας για την εκπαίδευση, ισχυρίστηκε ότι υπάρχει «ανάγκη μιας κοινής πολιτικής για την εκπαίδευση και την κατάρτιση. Για να γίνει η Ευρώπη κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης και να διώξουμε από αυτή το φάντασμα της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της περιθωριοποίησης». Ομως, με την πολιτική της ΕΕ για την Παιδεία, έτσι όπως αυτή εξειδικεύτηκε στις αποφάσεις της Μπολόνια, της Πράγας, της Λισαβόνας, επιτυγχάνεται ακριβώς το αντίθετο, καθώς υποβαθμίζεται και εμπορευματοποιείται η εκπαίδευση ακριβώς για να προσαρμοστεί στις ανάγκες της αγοράς, της οποίας η ανεργία και η υποαπασχόληση αποτελούν σημαία.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Πιο δυναμικά, πιο μαζικά στους δρόμους του αγώνα

Για την Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ, την κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», τα προβλήματα που συνεχίζουν να βιώνουν αλλά και τους αγώνες τους που πρέπει να δυναμώσουν, συζήτησαν χτες οι μαθητές του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Πειραιά και αποφάσισαν να προχωρήσουν με ποικιλόμορφες εκδηλώσεις στα σχολεία τους, με αποφάσεις συμμετοχής στη διαδήλωση στο Ναύπλιο (24/1) μαζί με τους καθηγητές τους (σχετική απόφαση έχει πάρει η ΕΛΜΕ Πειραιά) και με συμμετοχή στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 15 του Φλεβάρη.

Στη χτεσινή συνεδρίαση του Συντονιστικού συμμετείχαν εκπρόσωποι 18 σχολείων του Πειραιά (ένα Γυμνάσιο, ένα ΤΕΕ, ένα ιδιωτικό σχολείο και τα υπόλοιπα Ενιαία Λύκεια), από 10 που είχαν συγκεντρωθεί στην προηγούμενη συνεδρίαση, στοιχείο που δείχνει την αυξανόμενη δυναμική του συντονισμού των μαθητών. Στην απόφαση του Συντονιστικού, οι μαθητές τονίζουν ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής», λένε όχι στο σχολείο που τους εξοντώνει αντί να τους μορφώνει, απαιτούν να μην περάσει ο νέος σχολικός κανονισμός κι οι εσωτερικοί κανονισμοί που θίγουν την προσωπικότητά τους και τους αφαιρούν δικαιώματα, διεκδικούν κατάργηση των νόμων 2525/97 και 2640/98, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις. Παράλληλα, λένε όχι στον πόλεμο και παλεύουν ενάντια στο ρατσισμό, στην ξενοφοβία και τον εθνικισμό, συμμετέχουν στη «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και επισημαίνουν ότι σε όλες τους τις δραστηριότητες θα συντονιστούν με τους καθηγητές και τους γονείς τους.

Η επόμενη συνεδρίαση του Συντονιστικού ορίστηκε για τις 31 του Γενάρη για να κάνουν οι μαθητές έναν απολογισμό από τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση του Ναυπλίου και να καταρτίσουν πρόγραμμα για τις παραπέρα εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες τους.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Τρίωρη στάση εργασίας τη Δευτέρα

Σε τρίωρη στάση εργασίας (τρεις τελευταίες ώρες του πρωινού κύκλου, τρεις πρώτες του απογευματινού) προχωρούν την ερχόμενη Δευτέρα, 20 Γενάρη, οι εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μετά από απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, που πάρθηκε από ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, κινητοποίηση, όμως, που περιορίζεται, με ευθύνη της πλειοψηφίας, κυρίως σε επιδοματικού χαρακτήρα μισθολογικά αιτήματα.

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ, η οποία κατέθεσε συγκεκριμένο πρόγραμμα κινητοποιήσεων, που απέρριψαν οι άλλες παρατάξεις, συμμετέχει στην τρίωρη στάση και καλεί τους εκπαιδευτικούς να διαμορφώσουν αιτήματα πέρα από τα επιδοματικού χαρακτήρα που προτείνει η πλειοψηφία, να τεθεί το ζήτημα της διεκδίκησης ουσιαστικών ΣΣΕ και του περιεχομένου τους στις Γενικές Συνελεύσεις. Τους καλεί στην κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Παιδείας τη Δευτέρα στις 12.00 το μεσημέρι και σε δραστηριοποίηση, συσπείρωση και συντονισμό από τα κάτω, να πάρουν την υπόθεση των διεκδικήσεων στα χέρια τους, ξεπερνώντας τη συναινετική και συμβιβασμένη πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Τους καλεί, ταυτόχρονα, να συμμετέχουν μέσα από τους συλλόγους τους, τις ΕΛΜΕ, στη διαδήλωση την Παρασκευή 24 Γενάρη μαζί με όλους τους εργαζόμενους στο Ναύπλιο ενάντια στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ.

Η Παιδεία δεν είναι εμπόρευμα

Το θέμα της λεγόμενης φοιτητικής μέριμνας, απασχόλησε, αυτό τον καιρό, πολλά μέσα ΜΜΕ. Τα ΝΕΑ είχαν δημοσιεύματα υπό τον τίτλο «Εξόριστοι της Παιδείας» και κανάλια παρουσίασαν ρεπορτάζ για την αφόρητη κατάσταση πολλών οικογενειών, που στενάζουν κάτω από το αβάσταχτο οικονομικό βάρος των σπουδών των παιδιών τους.

Πρόκειται για το μεγάλο χαράτσι τής μόνο κατ' όνομα δωρεάν Παιδείας, που στοιχίζει 600, 700 ή και παραπάνω ευρώ το μήνα ανά φοιτητή. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί νέοι και νέες από λαϊκές οικογένειες, που καταφέρνουν να μπουν σε κάποια σχολή, ΑΕΙ ή ΤΕΙ, να αναγκάζονται είτε να δουλεύουν ταυτόχρονα με τις σπουδές τους είτε και να τις εγκαταλείπουν. Βέβαια, τα ρεπορτάζ το μόνο που δεν αναδείκνυαν είναι το γεγονός ότι η υποχρηματοδότηση της Παιδείας, και της ανώτατης, συνέπεια της κυβερνητικής πολιτικής, είναι η κύρια αιτία αυτής της κατάστασης. Μάλιστα, στις προθέσεις της κυβέρνησης, που δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί την άσχημη κατάσταση (π.χ. μόνο το 8% των φοιτητών διαμένουν στις υπάρχουσες φοιτητικές εστίες), είναι να παραδώσει το ζήτημα της φοιτητικής στέγης με αυτοχρηματοδότηση στους εργολάβους, για τη δημιουργία «φοιτητικών ξενοδοχείων - διαμερισμάτων».

Στα ρεπορτάζ, όμως, γινόταν ταυτόχρονα μια προσπάθεια, θεωρώντας ως δεδομένο ότι η Παιδεία είναι εμπόρευμα, να βρεθούν «λύσεις» χρηματοδότησης των φοιτητών μέσα από τραπεζικό δανεισμό. Δηλαδή πως πάλι θα πληρώσουν έτσι και αλλιώς τα λαϊκά στρώματα, τα εισοδήματα των οποίων ξεκοκαλίζονται από την τραπεζική τοκογλυφία. Στις δόσεις για αυτοκίνητο ή άλλα καταναλωτικά αγαθά να προστεθούν και οι σπουδές ...με δόσεις. Φυσικά, αυτές οι «ατομικές λύσεις», που πολλές φορές υιοθετούνται από εργαζόμενους, δεν είναι τίποτε άλλο από διαχείριση του προβλήματος.

Αυτό, όμως, που απαιτείται και είναι το μόνο που καλύπτει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, είναι άλλη πραγματικά δημόσια, δωρεάν Παιδεία. Γι' αυτό χρειάζεται γενναία ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό (δηλαδή, χρήματα που έτσι και αλλιώς πληρώνει ο εργαζόμενος λαός), αλλά κυρίως χρειάζεται λαϊκή Παιδεία, που ο ίδιος ο λαός μπορεί να επιβάλει, μέσα από την πάλη του για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης με την κατάκτηση της δικής του εξουσίας.

Δ.ΚΑΡ