Το νέο τοπίο στην ανώτατη εκπαίδευση η κυβέρνηση προσπαθεί να το διαμορφώσει με ένα πλέγμα νόμων και ρυθμίσεων που πιάνουν το σύνολο των λειτουργιών των ιδρυμάτων. Από το τι προγράμματα σπουδών θα υπάρχουν και τι επαγγελματικά δικαιώματα (2 κύκλοι σπουδών) έως με ποιους όρους θα εργάζονται στο πανεπιστήμιο τα μέλη ΔΕΠ και οι διοικητικοί εργαζόμενοι.

Ομως έχουμε ξεκάθαρο ότι η αιτία που έχει οδηγήσει το ΔΕΠ σε αυτή την κατάσταση είναι ίδια με αυτή που διαλύει την Ανώτατη Εκπαίδευση, που υποβαθμίζει τις σπουδές, που εξωθεί τους φοιτητές σε μεταπτυχιακά ειδίκευσης για να βρουν τα επαγγελματικά δικαιώματα, που οδηγεί τα ιδρύματα προκειμένου να λειτουργήσουν, να ψάχνουν χρήματα από τον Αννα (3ο ΚΠΣ) στον Καϊάφα (εταιρίες).

Φυσικά δεν αντιλαμβάνονται έτσι το πρόβλημα, το σύνολο των καθηγητών μας. Είναι δυστυχώς μεγάλο το κομμάτι που έχει ενταχθεί στην αναζήτηση σκεπής σε διάφορα επιχειρηματικά - κρατικά λόμπι. Είναι το κομμάτι των καθηγητών που δεν εμφανίζονται στα αμφιθέατρα που τη δουλιά τους την αναθέτουν σε μεταπτυχιακούς (χωρίς πληρωμή εννοείται), που συχνά πυκνά αρθρογραφούν στον αστικό Τύπο στηρίζοντας την Α ή Β επιλογή της κυρίαρχης πολιτικής, που όλο αυτό το διάστημα δεν πάτησαν το πόδι τους ούτε μια φορά στις συνελεύσεις των συλλόγων ΔΕΠ.

Οπότε, εξαιρώντας αυτό το τμήμα του ΔΕΠ, αντικειμενικό συμφέρον των κομματιών της πανεπιστημιακής κοινότητας (φοιτητές, εργαζόμενοι, μερίδα του ΔΕΠ) είναι να αγωνιστούν ενάντια στο σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, να διεκδικήσουν μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση.

Στην ουσία αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε όλες οι επιμέρους διεκδικήσεις των κομματιών της πανεπιστημιακής κοινότητας, να ενωθούν κάτω από ένα ενιαίο πλαίσιο διεκδικήσεων. Να συγκροτηθεί ένα μέτωπο παιδείας που θα διεκδικεί συνολικότερες αλλαγές στην εκπαίδευση με στόχο τη δημιουργία ενός πανεπιστημίου που θα λειτουργεί με βάση τις λαϊκές ανάγκες και το συμφέρον του ελληνικού λαού.

Στη συγκεκριμένη περίοδο όπου τα μέλη ΔΕΠ βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, απαιτείται από την πλευρά τους να αγκαλιάσουν τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος, όπως ακριβώς μεγάλο κομμάτι των φοιτητών θεωρεί δίκαιες τις οικονομικές διεκδικήσεις του ΔΕΠ. Οι ίδιες οι διαδικασίες που συντελούνται στο ΔΕΠ, μπορούν να συμβάλλουν ώστε να διαμορφώνεται κλίμα συνολικής καταδίκης της πολιτικής που ασκείται στην Ανώτατη Εκπαίδευση, να γεννιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για μαζικούς και μαχητικούς αγώνες που θα αντιπαλεύουν τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποίησε ή σχεδιάζει η κυβέρνηση. Ταυτόχρονα με την ανάγκη οι καθηγητές να μην στενεύουν τις διεκδικήσεις τους σε οικονομικά μόνο ζητήματα, χρειάζεται να επιλέξουν και τη μορφή πάλης που να βοηθά την κοινή δράση με φοιτητές δίνοντας τη δυνατότητα στο φοιτητικό κίνημα να αναπτύξει μαζικές διεκδικητικές διαδικασίες. Η συνεχιζόμενη αποχή από το εκπαιδευτικό έργο έχει οδηγήσει το φοιτητικό κίνημα σε αποσυντονισμό και στην ουσία μακριά από τις εξελίξεις. Το ενδεχόμενο να χαθεί το εαρινό εξάμηνο και η εξεταστική, κάνει τους φοιτητές να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε κατάσταση ομηρίας, χωρίς κανένας να τους έχει εξηγήσει, προϊδεάσει, καλέσει να πάρουν θέση. Το γεγονός ότι παίζονται παιχνίδια χωρίς αυτούς, δυσκολεύει ακριβώς την προοπτική της κοινής δράσης.

Αρα, σήμερα, για το συμφέρον του κινήματος, είναι αναγκαίο να δοθεί η δυνατότητα στα ΑΕΙ να αναπληρώσουν τα κενά στο εξάμηνο και στη συνέχεια να πραγματοποιηθεί η εξεταστική περίοδος.

Το φοιτητικό κίνημα όσο και το κίνημα των καθηγητών το επόμενο διάστημα θα κληθούν να δώσουν μάχες με τη συνολικότερη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία προσανατολίζεται το Νοέμβρη να καταθέσει νομοσχέδια για την εκπαίδευση, που θα ενισχύσουν την πολιτική που ασκεί. Το κεντρικό ζήτημα είναι να δοθεί αυτή η αντιπαράθεση με τους καλύτερους δυνατούς όρους και τη μεγαλύτερη συσπείρωση καθηγητών και φοιτητών.

Εμείς θεωρούμε ότι η σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική πρέπει να δοθεί με προϋποθέσεις μαζικών αγώνων και με διεκδικήσεις που θα καλύπτουν το σύνολο των αναγκών μας. Η σύγκρουση αυτή δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο, αλλά μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που θα κρίνεται στη μαζικοποίηση των αγώνων των φοιτητών και στην προοπτική συμπόρευσής τους με τους αγώνες του ευρύτερου λαϊκού κινήματος. Αυτή είναι η μόνη προοπτική νίκης και με γνώμονα αυτό θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για μια δημόσια και δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση σε μια κοινωνία που θα εξελίσσεται με κριτήριο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.