ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 29 Αυγούστου 2002
Σελ. /32
Το πολιτικό μήνυμα της δολοφονίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε κάποιο παρακλάδι του ΟΥΤΣΕΚΑ χρέωσαν από την πρώτη στιγμή, οι αρμόδιοι της ΠΓΔΜ, την προ ολίγων ημερών δολοφονία δύο Σλαβομακεδόνων αστυνομικών. Και μπορεί να έπεσαν έξω στις υποψίες τους, σχετικά με τον νεοσυγκροτηθέντα «Στρατό της Δημοκρατίας της Ιλλυρίας» (ARI), αλλά η ουσία δεν αλλάζει, επειδή την ευθύνη ανέλαβε τελικά ένα άλλο παρακλάδι, ο «Αλβανικός Εθνικός Στρατός» (ΑΝΑ). Το πολιτικό μήνυμα της δολοφονίας δεν αλλάζει στο παραμικρό.

Οσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών στη γειτονική χώρα και δη όσο πληθαίνουν τα σημάδια ότι το αποτέλεσμα δε θα είναι και το πλέον επιθυμητό για τις ΗΠΑ (π.χ. νίκη της αντιπολιτευόμενης σλαβομακεδονικής παράταξης SDSM του Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, όπως εκτιμούν αρθρογράφοι σε Σκόπια και Ουάσιγκτον), τόσο περισσότερο αναλαμβάνουν δράση αυτονομιστικές οργανώσεις τύπου ARI ή ΑΝΑ και, βέβαια, τα... αντίπαλα δέη τους... Μεταξύ άλλων και γιατί «ειρηνευτικές συμφωνίες» τύπου Οχρίδας, αλλά και οι άμεσες και έμμεσες προσπάθειες της Ουάσιγκτον να χειραγωγήσει την πολιτική κατάσταση στα Σκόπια, το μόνο που «εξασφαλίζουν» είναι η διαρκής κατάσταση αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή...

Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις...

Ομως, οι διαφόρων ειδών «σύμβουλοι» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με χαρτοφυλάκιο «Νοτιοανατολικής Ευρώπης» δεν αρκούνται μόνο σε συμφωνίες «ειρήνης»... Τους τελευταίους μήνες, οι λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στην ΠΓΔΜ... Αλλες δηλώνουν «ντόπιες» κι άλλες εισαγόμενες απ' τις ΗΠΑ. Ολες όμως προφασίζονται πως δραστηριοποιούνται με μόνο μέλημα την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή...

Μία απ' τις «εισαγόμενες» ΜΚΟ, για παράδειγμα, που χρηματοδοτείται από αμερικανικούς κυβερνητικούς οργανισμούς, ενεργοποιείται στον τομέα της «πολύπλευρης» ενημέρωσης Σλαβομακεδόνων και Αλβανών πολιτών της ΠΓΔΜ. Εχει αναλάβει για το διάστημα 15 Αυγούστου έως 15 Σεπτέμβρη (ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών) την αγορά 24.000 φύλλων αντικυβερνητικών εφημερίδων, που εκδίδονται στα Σκόπια, με στόχο τη δωρεάν διανομή τους στους κατοίκους των «απομονωμένων» απ' την πρωτεύουσα χωριών... Παρά το γεγονός πως η «πρωτοβουλία» αυτή προκάλεσε, μεταξύ άλλων, τη διαμαρτυρία του υπουργού Οικονομικών, η δραστηριότητα της συγκεκριμένης ΜΚΟ δε σταμάτησε. Το πρόσχημα ήταν πως η δωρεάν διανομή εφημερίδων θα γίνεται «μόνον» μέχρι τις 15 Σεπτέμβρη... Μετά; Αφού οι «ενημερωμένοι» χωρικοί της περιφέρειας της ΠΓΔΜ έχουν εκπαιδευτεί για το ποιον θα πρέπει θα ψηφίσουν, θα ξέρουν και τι να διαβάζουν...

Η ρίζα του προβλήματος

Πολλά και διάφορα γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές, με αφορμή την παγκόσμια Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που πραγματοποιείται στο Γιοχάνεσμπουργκ. Σ' ένα απ' αυτά σημειώνεται, ότι σήμερα, σε ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο οχήματα - στη μεγάλη τους πλειοψηφία αυτοκίνητα - ενώ, ως το 2020 οι συγκοινωνίες αναμένεται ότι θα εκπέμπουν το 92% του διοξειδίου του άνθρακα, του κυριότερου αερίου που ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Δε γνωρίζουμε, αν και πόσο τα στοιχεία αυτά είναι σωστά ή όχι. Ετσι ή αλλιώς, όμως, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά και αποτελεσματικά, όσο η σφραγίδα των μεγάλων πολυεθνικών της αυτοκινητοβιομηχανίας, του πετρελαίου, κλπ., κλπ., μπαίνει βαριά πάνω στις πολιτικές και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων και των κυρίαρχων πολιτικά δυνάμεων γενικότερα. Οσο το μεγάλο κεφάλαιο και οι κάθε λογής πολιτικοί τους εκπρόσωποι καθορίζουν ουσιαστικά τα πάντα, από το περιεχόμενο της ανάπτυξης, μέχρι το επίπεδο και τον τρόπο ζωής και τις καταναλωτικές συνήθειες των εργαζομένων και των λαών. Αυτή είναι η αλήθεια.

Αρκεί, να σκεφθεί κανείς, ότι - ακόμη και με τεχνολογία περασμένων δεκαετιών - η σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας - Θεσσαλονίκης μπορεί να γίνει σε 2 το πολύ ώρες. Ή, της Αθήνας - Αλεξανδρούπολης σε 3 - 4 και Αθήνας - Γιάννινα σε τρεις... Για να μη μιλήσουμε, για το χάλι των αστικών μέσων μαζικής μεταφοράς, σε όλη τη χώρα.


Επιτυχόντες

«Μπράβο»

σε όσους πέρασαν,

τους σφίγγω

όλους το χέρι,

μα ο καθείς

επιτυχών

καλό είναι

να ξέρει,

πως σε αυτό

το σύστημα

που μπάζει

σαν χοάνη,

άλλος κοπιάζει,

δυστυχώς,

κι άλλος

απολαμβάνει...

*

Αυτό, παιδιά,

να έχετε

στο νου σας

και τη σκέψη

και ο καθείς σας

έτοιμος ας είναι

να παλέψει,

για σοβαρές

ανατροπές,

για κοινωνία

άλλη

κι επιτυχόντες,

εύχομαι,

να είστε

και στην πάλη!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπάρχει και άλλος δρόμος

Τα «λουκέτα» στα πανεπιστήμια φαίνεται να παραμένουν και το Σεπτέμβρη... και η κυβέρνηση, που έχει τη βασική ευθύνη για τη σημερινή κρίση, δήθεν κόπτεται για την εξεταστική των παιδιών και τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Η υποκρισία της όμως φτάνει στον ανώτατο βαθμό, αφού οι επιπτώσεις της «μεταρρύθμισης» που ετοιμάζει για το πανεπιστήμιο είναι τραγικές τόσο για φοιτητές, αποφοίτους όσο και για πανεπιστημιακούς και εργαζόμενους στα ιδρύματα. Η προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στις κατευθύνσεις της ΕΕ, σημαίνει υποταγή στις ανάγκες της αγοράς, ιδιωτικοποίηση κι εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κι άκρατο ανταγωνισμό μεταξύ σχολών, εκπαιδευτικών, φοιτητών.

Τα νομοσχέδια που έρχονται για να χτίσουν ένα «νέο θεσμικό πλαίσιο για τα ΑΕΙ», το νέο πλαίσιο μεταπτυχιακών, η αξιολόγηση, οι ρυθμίσεις για τη διοίκηση και τα οικονομικά των πανεπιστημίων σημαίνουν υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών στο επίπεδο της κατάρτισης και πτυχία χωρίς αντίκρισμα, υποταγή του πανεπιστημιακού στη λογική του καλού «μάνατζερ», που θα κυνηγάει προγράμματα για να επιβιώσει και θα κάνει το μάθημά του εύκολο και «ελκυστικό» για τους φοιτητές. Γι' αυτό ακριβώς οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έχουν κάθε λόγο να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που χαράζει για τα ιδρύματα και για τους ίδιους αυτόν τον ολισθηρό δρόμο. Και πρέπει να βρεθούν σ' αυτόν τον αγώνα μαζί με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων κι όλο το λαό και να απαντήσουν μ' ένα μεγάλο «όχι» στην πολιτική που ξεζουμίζει την ελληνική οικογένεια για μια ανώτατη εκπαίδευση με επίφαση επιστημονικότητας, αλλά στην ουσία της αποστεωμένη και φθηνή, όπως επιτάσσουν οι ανάγκες του κεφαλαίου.

Για την ικανοποίηση ακόμα και αυτών των αιτημάτων που θέτουν σήμερα οι καθηγητές (οικονομικό - συνταξιοδοτικό) απαιτείται σύγκρουση συνολικά με την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Γιατί η αύξηση των μισθών των πανεπιστημιακών δε φτάνει και θα καλούνται να αναλάβουν ευρωπρογράμματα για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους με επιδόματα και να επιβιώσουν, θα κυνηγούν τις εταιρίες που παραγγέλνουν ψευτοέρευνα και πληρώνουν καλύτερα. Ενώ θα αναγκάζονται, αντί για πραγματικά επιστημονική έρευνα και συγγραφή, να γράφουν ένα συγκεκριμένο αριθμό άρθρων το χρόνο για να μη χάσουν τη θέση τους από την αξιολόγηση.

Η μορφή της αποχής από το διδακτικό έργο, που δε βάζει στο στόχαστρό της όλα αυτά τα προβλήματα και τη ρίζα που τα γεννά, οδηγεί σε αδιέξοδο τόσο τους πανεπιστημιακούς όσο και τους φοιτητές. Υπάρχει όμως και ο άλλος δρόμος, της συσπείρωσης και μαζικοποίησης του αγώνα, για ένα πανεπιστήμιο των λαϊκών αναγκών, που οι εκπαιδευτικοί δε θα είναι όμηροι του κάθε σπόνσορα, αλλά θα είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με δυνατότητα να επιτελέσουν το πολύπλευρο έργο τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ