Ναι, στην υπόθεση της «17Ν» και γενικότερα σ' αυτή της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας αναφερόμαστε. Κι όταν λέμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή, δεν εννοούμε, απλά και μόνον ή κυρίως, τη χρονική διάρκεια των σχετικών ερευνών και τη δικαστική διαδικασία. Αναφερόμαστε, κυρίως, στις «παρενέργειες» της υπόθεσης, οι οποίες μπορούν να πάρουν - κι όπως δείχνουν τα πράγματα, θα πάρουν - διάφορες μορφές και εκφράσεις. Προχτές, για παράδειγμα και σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, η Αγκυρα ζήτησε από την Αθήνα ενημέρωση για το αν δραστηριοποιείται στην Ελλάδα το Μέτωπο Επαναστατικού Λαϊκοαπελευθερωτικού Κόμματος (DHKP-C) και ο αρχηγός του, Ντ. Καρατάς. Ενέργεια, η οποία έγινε, μετά από εγχώρια δημοσιεύματα, τα οποία μιλούσαν για σχέσεις της «17Ν» με την τουρκική οργάνωση «Ντεβσόλ» (από διάσπαση της οποίας προήλθε η προηγούμενη) και, βέβαια, στηρίζεται στο γεγονός πως η ΕΕ έχει χαρακτηρίσει το DHKP-C ως τρομοκρατική οργάνωση.
Είπαμε, βρισκόμαστε στην αρχή ακόμη...
«Είχε ακροαριστερές αντιλήψεις και σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες εξακολουθεί να τις έχει. Οικογενειάρχης και πανεπιστημιακός, είναι μόνιμος κάτοικος Γαλλίας...
... Γόνος μεγάλης οικογένειας των Αθηνών - ο πατέρας του υπήρξε ακαδημαϊκός σε μια εποχή που προοδευτικοί άνθρωποι δε διάβαιναν εύκολα τις πύλες της Ακαδημίας - κληρονόμησε, ως μοναχοπαίδι, και τα δύο πατρικά σπίτια: ένα στον ακριβότερο δρόμο της Αθήνας και ένα σε νησί του Αργοσαρωνικού».
Η «φωτογράφιση» γίνεται από τα «Νέα» και αναφέρεται - σύμφωνα με την εφημερίδα - σ' ένα ιδρυτικό μέλος της «17Ν», φίλο του Αλ. Γιωτόπουλου. Και, βέβαια, η εφημερίδα δε γράφει όνομα, αλλά φτάνουν και περισσεύουν τα υπόλοιπα στοιχεία, για να βρεθεί κι αυτό, από τον οποιονδήποτε ψάξει λίγο περισσότερο. Κι αν θέλετε, άλλο ένα στοιχείο, η «Αυριανή» ισχυρίζεται ότι έχει την ίδια ηλικία με τον Γιωτόπουλο και το επίθετό του αρχίζει από Γαρδ...
Αραγε, πρόκειται, για μια ακόμη δημοσιογραφική επιτυχία των ημερών ή μια ακόμη περίπτωση διοχέτευσης στοιχείων από τις αστυνομικές αρχές ή όποιο άλλο κέντρο, ενταγμένη στα δικά του σχέδια και επιδιώξεις;
«Πρέπει κάποιος να τα πει. Το οφείλω σε μερικούς από τους επίγειους αγγέλους που είχα την ευλογία να συναντήσω. Ετσι για την αλήθεια και για τη μνήμη ονομάτων κατηγορίας Νίκου Μπελογιάννη. Συμφωνείς, δε συμφωνείς με τις ιδέες και τα μυαλά τους. Πρώτον, ουδέποτε παζάρεψαν αγώνα, ιδεολογία και ονόματα συντρόφων τους με τους ανακριτές τους. "Πως σε λένε;", ρωτούσε ο Μπάμπαλης. Μούγκα εκείνοι. Και ζωντανούς να τους έψηναν, θα κρατούσαν το στόμα τους κλειστό. Δεύτερον, τον μοναδικό πόντο οικοπέδου που κέρδισαν από τον Γολγοθά τους ήταν ο τάφος τους. Ούτε καν αυτός. Και τρίτον, οι ελπίδες, τα όνειρα και το ήθος τους ήταν βγαλμένα από την καρδιά τους. Οποιος αποπειραθεί να ταυτίσει τη διαδρομή αυτών των ηρώων με τις δολοφονικές επιδόσεις του καλοπερασάκια και γιαλαντζί επαναστάτη Αλέξη Γιωτόπουλου, είναι κακόβουλος ή βλάκας. Και όταν με ρωτούν αν πιστεύω στα θαύματα και τους αγίους, αβίαστα και αυθόρμητα απαντάω. Ναι, ορίστε ο Γιώργης Μωραΐτης!»
Του Δημήτρη Δανίκα από τα χτεσινά «Νέα».
Πληροφορηθήκαμε χτες πως η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών, ζητά - με επιστολή της από την κυβέρνηση - να ενημερώνονται οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Μεταφορών για τους οδηγούς οχημάτων που έχουν νοσηλευτεί σε κλινικές για ψυχιατρικά νοσήματα ή πάσχουν από άλλες παθήσεις (π.χ. όρασης, ακοής, καρδιαγγειακές, νευρολογικές, νεφρικές κλπ. λειτουργίες). Το επιχείρημα που προβάλλουν οι ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιριών - η Ενωση των οποίων διατυπώνει τη συγκεκριμένη πρόταση - είναι η... πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων!
Ας μας επιτρέψουν, λοιπόν, να σημειώσουμε, ότι το προαναφερόμενο ενδιαφέρον της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας, το οποίο συνεπάγεται το υποχρεωτικό φακέλωμα των κατόχων διπλωμάτων οδήγησης, που πάσχουν από κάποια ψυχιατρική ή άλλη ασθένεια, δεν έχει καμιά σχέση με την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Η όλη ευαισθησία τους έχει να κάνει με την αναζήτηση τρόπων για την καθιέρωση ειδικού τιμολογίου με «φουσκωμένα» ασφάλιστρα στις συγκεκριμένες κατηγορίες οδηγών.
Ετσι, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.
«Ελλάδα, Ελλάδα, οικόπεδο και αποικία». Ο στίχος αυτός ταιριάζει απόλυτα ως τίτλος στην υπόθεση της σκανδαλώδους παραχώρησης στην αμερικανική πρεσβεία του όμορου οικοπέδου που ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. Μιας έκτασης 17 στρεμμάτων στην ακριβότερη περιοχή της Αθήνας, εμπορικής αξίας περίπου 30 δισ. δραχμών, που παραχωρείται στους Αμερικανούς έναντι του ποσού των περίπου 8,5 δισ. προκειμένου να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις της πρεσβείας τους στην Αθήνα.
Μάλιστα, για να νομιμοποιηθεί αυτή η αποικιοκρατικού χαρακτήρα πράξη, υπήρξε και σχετική νομοθετική ρύθμιση με τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το οικόπεδο αυτό και ό,τι συνοδεύει τη διαδικασία παραχώρησής του στους Αμερικανούς, είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας, όπου αντανακλάται όλο το πλέγμα της εξάρτησης και της υποτέλειας στους επικυρίαρχους.
Είναι χαρακτηριστικά και όσα είπε η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου στη διάρκεια της συζήτησης της σχετικής τροπολογίας. Επιχείρησε, λοιπόν, να παρουσιάσει τη ρύθμιση αυτή ως ευκαιρία για... αξιοποίηση του εν λόγω ακινήτου. Πρόκειται για την ίδια λογική με βάση την οποία όλη η Ελλάδα παραχωρήθηκε ως οικόπεδο στους Αμερικανούς για να στήσουν τις βάσεις τους, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς τους, για να διέρχονται τα στρατεύματά τους και να αλωνίζουν ελεύθερα.
Στο οικόπεδο αυτό του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, αποτυπώνεται ακόμα και μια άλλη πλευρά αυτής της πολιτικής, εξυπηρέτησης των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Είναι αυτή της απαξίωσης της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων επιχειρήσεων, της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, με απώτερο σκοπό την εκποίηση - παράδοσή τους στη συνέχεια στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και πολυεθνικό, σε εξευτελιστικές τιμές.
Ετσι «αξιοποιεί» η χώρα μας τη θέση της, μεταβαλλόμενη σε πολεμικό ορμητήριο του ιμπεριαλισμού. Με τον ίδιο τρόπο, ως «οικόπεδο» προς... αξιοποίηση, αντιμετωπίστηκε και με το περιβόητο «δόγμα Τρούμαν», όπου με το «σχέδιο Μάρσαλ» εξαγόρασαν την πείνα και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, που αυτοί οι ίδιοι προκάλεσαν, για να προωθήσουν τα στρατηγικά τους σχέδια στην περιοχή.
Με αυτόν τον τρόπο «αξιοποιείται» και σήμερα η θέση της χώρας με τις λεγόμενες «επιχειρησιακές διευκολύνσεις» στα αμερικανονατοϊκά στρατεύματα, είτε αυτά εξορμούν στα Βαλκάνια, είτε στο Αφγανιστάν, είτε όπου αλλού οι επιχειρησιακές ανάγκες του ιμπεριαλισμού το απαιτούν. Και βέβαια μην ξεχνάμε πως όταν «επενδύουν» σε ένα οικόπεδο είτε εκτάσεως 17 στρεμμάτων, είτε 131.944 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που είναι η Ελλάδα, οικοδομούν και δικαιώματα παρεμβάσεων στο εσωτερικό της χώρας. Η ιστορία έχει πολλά να διδάξει. Οπως επίσης διδάσκει ποιος είναι και ο ρόλος αυτών που έχουν αναλάβει να υπηρετούν την εξάρτηση. Το «συμβόλαιο» αυτό το συνυπογράφουν σήμερα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που σε αγαστή συνεργασία ψηφίζουν από κοινού όποιο νομοθέτημα έρχεται να εξυπηρετήσει τους επικυρίαρχους.