Ομως, ο αγροτικός κόσμος δε θα πέσει στη «λούμπα» των τοπικιστικών αντιπαραθέσεων που προωθεί η κυβέρνηση προκειμένου ν' αποσείσει από πάνω της τις τεράστιες ευθύνες που τη βαραίνουν. Διότι οι Θεσσαλοί συνειδητοποιούν πως το πρόβλημα είναι πώς θα εμπλουτιστεί με νερό ο πεσμένος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής - γι' αυτό ζητούν την εκτροπή του Αχελώου - και πώς θ' αξιοποιηθεί καταλλήλως όλο το υδατικό δυναμικό που υπάρχει - γι' αυτό ζητούν την ολοκλήρωση της κατασκευής του ταμιευτήρα της Κάρλας και των φραγμάτων στο Σμόκοβο, στο Μουζάκι, στην Πύλη, στον Ενιππέα κι αλλού - κι όχι το ποιος θα υπερισχύσει σ' έναν καταστροφικό «πόλεμο» για το «μοίρασμα της σταλαματιάς»...
«Μαύρη λίστα χωρών, στις οποίες οι δημοσιογράφοι απάγονται, βασανίζονται και δολοφονούνται εν πλήρει ατιμωρησία» δημοσίευσε η διεθνής οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF)» και, μάλιστα, για πρώτη φορά, μετέδωσαν προχτές τα διεθνή και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ανάμεσά τους και το Αθηναϊκό (ΑΠΕ). Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η RSF αναφέρει ακόμη, πως στη διάρκεια των 10 τελευταίων ετών «523 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, εκ των οποίων 195 δολοφονήθηκαν, επειδή κατήγγειλαν τη διαφθορά, αποκάλυψαν εκβιασμούς ή αμφισβήτησαν τις ενέργειες ορισμένων προσωπικοτήτων του πολιτικού ή του επιχειρηματικού κόσμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί οι φόνοι δεν αποτέλεσαν αντικείμενο καμιάς έρευνας και οι δράστες τους δε διώχτηκαν».
Στη «μαύρη λίστα» της RSF, λοιπόν, περιλαμβάνονται 21 χώρες οι περισσότερες από τις οποίες είναι του λεγομένου τρίτου κόσμου. Στην ίδια λίστα συμπεριλαμβάνονται η Κίνα και η Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά απουσιάζουν οι ΗΠΑ και άλλες βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Γεγονός, που προκαλεί --τουλάχιστον-- εύλογες απορίες...
Κι όταν λέμε εύλογες απορίες, δεν αναφερόμαστε μόνον ή κυρίως στις, λίγο πολύ, γνωστές συνθήκες χειραγώγησης των δημοσιογράφων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στις ΗΠΑ, αλλά και στις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Εκτός αυτών υπάρχει τουλάχιστον ένα, πασίγνωστο, αδιαμφισβήτητο και βαρύτατο έγκλημα των χωρών αυτών - δηλαδή των κυβερνήσεών τους - σε βάρος δημοσιογράφων. Μιλάμε για το συνειδητό και σχεδιασμένο βομβαρδισμό του κτιρίου της γιουγκοσλαβικής τηλεόρασης από το ΝΑΤΟ, το 1999 και την «εν ψυχρώ» δολοφονία δεκάδων δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων, την ώρα, μάλιστα, που εκτελούσαν το δημοσιογραφικό τους καθήκον.
Ούτε το γεγονός αυτό δεν ήταν γνωστό στους συντάκτες της «μαύρης λίστας» και την RSF; Δε νομίζουμε. Ισως, όμως, θεωρούν την απάνθρωπη και εγκληματική αυτή ενέργεια αθώα και συνέπεια ενός δίκαιου πολέμου, που έκαναν οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟικοί εταίροι τους...
Ετσι ή αλλιώς, πάντως, είναι προφανές, ότι η οργάνωση - είτε αποτελείται από δημοσιογράφους είτε όχι - έχει σαφή και ξεκάθαρα πολιτικά σύνορα, προσανατολισμούς και επιδιώξεις...
Η φέτα
είναι ελληνική,
είναι τυρί δικό μας,
είναι η μόνη
που 'μεινε
σύμβολο ...εθνικό μας,
έτσι που λόγω
της ΕΟΚ
όλα εγίναν χύμα,
ε, κάτι ας κρατήσουμε
ως ...έμβλημα
και σήμα!
* * *
Η φέτα
είναι ελληνική,
σε μας μόνον ανήκει
και «εύγε»
στην κυβέρνηση
που πήρε αυτή
τη ...νίκη,
μπορεί ίσως να χάσουμε
Κύπρο κι Αιγαίο ίσια,
όμως θα μείνει
ελληνική
η φέτα η βαρελίσια!
Στη Σεβίλλη αποφασίστηκε η συνεργασία για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και, μακροπρόθεσμα, η σύσταση ευρωαστυνομίας συνόρων. Ο Κ. Σημίτης, μάλιστα, τάχτηκε υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά των τρίτων χωρών που δεν παίρνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης από το έδαφός τους. Πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ ζητούν «κοινές προληπτικές κυρώσεις» εναντίον τρίτων χωρών, που δε συνεργάζονται.