Η Ελπίδα Παντελάκη μιλά με το συντάκτη του «Ρ»

-- Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε λίγο διαφορετικά τη συνέντευξή μας. Πρόσφατα, στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, είδαμε, βιώσαμε φριχτές εικόνες από την επίθεση των δυνάμεων καταστολής εναντίον των ναυτεργατών. Την ίδια ώρα οι δυνάμεις της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης που στηρίζονται από τα κόμματα του κατεστημένου και τις παραφυάδες τους σιώπησαν. Πώς εξηγείτε τη στάση αυτή;

-- Οχι μόνο υπηρετούν την κυρίαρχη πολιτική μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά σιωπούν απέναντι στις μεθοδεύσεις ποινικοποίησης και ανοιχτής βίας, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση απέναντι σε κάθε κοινωνικό στρώμα - κλάδο που σηκώνει κεφάλι. Και μόνο αυτό αρκεί να κατανοήσουμε ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούν. Ειδικά η περίπτωση των ναυτεργατών, τους «αποκαλύπτει εντελώς», γιατί έχουν προκληθεί επανειλημμένως από μας και... σφυρίζουν αδιάφορα. Ο λόγος είναι βεβαίως ότι επρόκειτο για μια ταξική σύγκρουση, με «γραμμή» που χτυπούσε την ουσία της πολιτικής τους και τον πιο σκληρό πυρήνα της εξουσίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου, τους εφοπλιστές. Εξ ου και το προβοκατόρικο παραλήρημα του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας που καλύφτηκε πλήρως από την κυβέρνηση, και από το κακό και από το καλό ΠΑΣΟΚ, στηρίχτηκε από τη ΝΔ, με συμπαραστάτη το ΣΥΝ. Αυτό που τους πανικόβαλε είναι η ταξική ενότητα και η αλληλεγγύη πάνω στους καταπέλτες, όχι απλώς ως εκδήλωση συμπαράστασης, αλλά ως συνειδητή πράξη σύγκρουσης με το αστικό κράτος. Ζήσανε για λίγο έναν «εφιάλτη», ξύπνιοι. Αυτό που είδαν ήταν στιγμιότυπα από την ταινία του μέλλοντός μας, που θα το τιτλοφορούσα: «Από την ουτοπία, στην πράξη». Είναι αυτό που χτίζουμε σήμερα. Είναι αυτό που τους ανησυχεί περισσότερο, γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να ενσωματώσουν, να απορροφήσουν, να στρέψουν στην ανάγκη σε ακίνδυνα μονοπάτια τη δυσαρέσκεια του λαού, αρκεί να μην πάει εκεί που αμφισβητεί την πολιτική τους.

-- Μετά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ετοιμάζονται αλλαγές, οι οποίες θα κάνουν ακόμα πιο ασφυκτικό το πλαίσιο λειτουργίας της ΤΑ. Πώς σκέφτεστε να αντιδράσετε;

-- Ο,τι μορφή και αν πάρουν οι αλλαγές στην περιφερειακή οργάνωση της χώρας εξυπηρετούν την απευθείας σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ενωση με μεσάζοντα την εκάστοτε κυβέρνηση, για να υλοποιείται η ουσία της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Θα διαμορφώσουν καλύτερο πλαίσιο δράσης του κεφαλαίου, περιορισμό της λαϊκής παρέμβασης, θα θεσμοθετήσουν κατασταλτικούς μηχανισμούς με πρόσχημα την «τρομοκρατία» και την Ολυμπιάδα. Το ζητούμενο που επιδιώκεται είναι συνολικά η ΤΑ, πιο αποτελεσματικά να ενσωματώνει την εργατική τάξη και τη νεολαία στο σύστημα, μέσα από το φιλτράρισμα της λαϊκής αγανάκτησης και της καλλιέργειας των αυταπατών και να παίζει συγχρόνως το ρόλο του κυματοθραύστη των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Και όλα αυτά για να διατηρεί το κεφάλαιο την εξουσία και να αυξάνει τα κέρδη του διαιωνίζοντας το φαύλο κύκλο της μιζέριας στην πλειοψηφία του λαού. Εδώ εστιάζεται η διαφορά μας από τις άλλες παρατάξεις. Η αντίδρασή μας επομένως δεν αποτελεί είδηση, θα είναι συνέχεια της δράσης μας. Θα αντιπαλέψουμε αυτή την πολιτική, θα ορθώσουμε εμπόδια, θα πάρουμε πρωτοβουλίες που να συμβάλλουν σε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και απειθαρχίας στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και μέσα στην ΤΑ και γενικότερα, θα συμπορευτούμε με το μαχόμενο λαϊκό κίνημα για να δημιουργήσουμε ρήγματα σήμερα, συνθήκες ανατροπής αυτής της πολιτικής αύριο.

-- θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι τα προβλήματα του Πειραιά, αλλά κυρίως πώς σκέφτεστε να τα αντιμετωπίσετε;

-- Νομίζω ότι είναι πολυτέλεια για μια περιοχή σαν τη δική μας και όχι μόνο, η καταγραφή των προβλημάτων, όταν καθρεφτίζεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το αποκρουστικό και αντιλαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης σε όλες τις πτυχές της ζωής των εργαζομένων και ανέργων, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, που συνθλίβεται στις συμπληγάδες του ευρωονείρου. Οταν η ανάπτυξη που προωθούν στην πόλη μας, υποτάσσεται στα συμφέροντα των εφοπλιστών, του μεγάλου κεφαλαίου - ντόπιου και ξένου. Οταν αυτονόητα δικαιώματα και ανάγκες για δουλιά, μόρφωση, υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό, δημιουργούν συνθήκες συμπίεσης του λαϊκού οικογενειακού νοικοκυριού, τα πράγματα είναι οριακά.

Για παράδειγμα, σου λέει «δεν αντέχει η οικονομία» να καλύψει τα αιτήματα των ναυτεργατών, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, να προσλάβει το προσωπικό που ήδη μισοδουλεύει στα νοσοκομεία, στα σχολεία, να δοθούν αυξήσεις, παροχές στους πολίτες, την ίδια στιγμή που αντέχει η οικονομία να φοροαπαλλάσσει με 70% τους εφοπλιστές με ταυτόχρονη αύξηση του εισιτηρίου της Γ' θέσης, να επιδοτεί τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, των ιδιωτών και ταυτόχρονα να τους δίνει και παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, να επιδοτεί την επιχειρηματικότητα στην υγεία κ.α. Δηλαδή αντέχει η οικονομία να κάνει πιο πλούσιους τους επιχειρηματίες και πιο φτωχούς τους εργαζόμενους.

Είναι ανάγκη να βγάλουν συμπεράσματα ένας μεγάλος όγκος εργαζομένων που «ακολουθεί» μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αντιδράσουν και από θεατές να γίνουν πρωταγωνιστές της ζωή τους.

Γιατί μ' αυτή την πολιτική το μόνο σίγουρο είναι ότι έρχεται καινούριο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων. Η αντιμετώπισή τους βρίσκεται στην αιτία που τα γεννά και τα αναπαράγει. Λύση προβλημάτων σε όφελος του λαού, η ίδια η ζωή το αποδεικνύει, δεν είναι συμβατή στο σημερινό πολιτικό πλαίσιο. Αντιθέτως αποδείχτηκε ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, χωρίς την αντίσταση που καταγράφηκε στους δρόμους του αγώνα το προηγούμενο διάστημα, αλλά επειδή δεν παλεύουμε για να «χάσουμε» λιγότερα, αλλά για να τα 'χουμε όλα, όσα δικαιούμαστε και μας αξίζουν.

Η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», αγωνίζεται για τα λαϊκά στρώματα και τη νέα γενιά. Ξεχωρίζει γιατί αρνείται την κυρίαρχη πολιτική πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και την αντιπαλεύει. Γιατί με τη δράση μας φωτίζουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που απαντά στις ανάγκες και τις αγωνίες μας. Γιατί τα πρόσωπα που συμμετέχουν στο σύνολο του ψηφοδελτίου, φιλοδοξούν να ξεχωρίσουν από την ικανότητά τους να αφυπνίζουν συνειδήσεις, να εμπνεύσουν τα νέα παιδιά τους εργαζόμενους, στην «περιπέτεια» του αγώνα.

-- Πώς κρίνετε την παρουσία και τη δράση στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση των παρατάξεων που στηρίζονται από ro ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ, τις πολιτικές επιλογές τους, σε τομείς όπως είναι η εκπαίδευση, η υγεία, η απασχόληση, η επιχειρηματικότητα στην Αυτοδιοίκηση;

-- Βεβαίως ο κατάλογος είναι μακρύς, το σε ποια ζητήματα έβαλαν πλάτη, επί της ουσίας της πολιτικής της κυβέρνησης και διαφωνούσαν σε επιμέρους ζητήματα, που αφορούσαν τις διαδικασίες, τον τρόπο κλπ. Παράδειγμα, η στάση τους στο ξεπούλημα του λιμανιού Πειραιά, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, στις διεκδικήσεις των ναυτεργατών, στην αλλαγή χρήσεων γης τεράστιων κοινόχρηστων χώρων προς όφελος της επιχειρηματικής δραστηριότητας του μεγάλου κεφαλαίου και πάει λέγοντας, στην πολιτική στήριξη των υποκατάστατων των ναρκωτικών. Είναι άξιοι εκπρόσωποι και υπηρέτες των συμφερόντων των εφοπλιστών, βιομηχάνων, επιχειρηματιών. Επιζήμιοι για τα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό είναι ανάγκη ο λαός να αξιοποιήσει την ευκαιρία των εκλογών και να τους καταψηφίσει, και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο και να ψηφίσει μαζικά, μαχητικά το ψηφοδέλτιο της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας», επενδύοντας τη δύναμή του στο κανάλι του αγώνα.

-- Σε πρόσφατη ομιλία σας, αναφέρατε ότι το ψηφοδέλτιο της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας», είναι το ψηφοδέλτιο της ανατρεπτικής Αριστεράς. Σ' αυτές τις εκλογές πολλοί μιλούν για την ενότητα της Αριστεράς και «λανσάρουν» τον τίτλο του «αριστερού». Τι απαντάτε σε όλες αυτές τις δηλώσεις και τις κινήσεις;

-- Δεν είσαι ό,τι δηλώσεις. Κριτήριο της αλήθειας είναι η πράξη. Η Αριστερά διαχρονικά έχει αποδειχτεί ότι ή θα είναι ανατρεπτική απέναντι στο σύστημα εξουσίας του καπιταλισμού, ανεξάρτητα πώς αντιμετωπίζει τη λύση του προβλήματος της εξουσίας, ή αν υπάρχει θα είναι τσιράκι του συστήματος. Ολα τα άλλα «περί ενότητας της Αριστεράς», χωρίς να προσδιορίζεται για ποιο σκοπό και ποιον εξυπηρετεί, είναι έκθεση ιδεών και κεντροαριστερό άλλοθι που μαγνητίζεται από τη «μαγεία της αστικής εξουσίας».

Να πούμε τα πράγματα λίγο πιο καθαρά και με το όνομά τους. Είναι αριστερή πρακτική του ΣΥΝ να διαπρέπει στην υπονόμευση της οργάνωσης της πάλης του λαού εδώ και χρόνια; Οποτε οξύνεται η ταξική πάλη, λειτουργεί ως πυροσβέστης. Τη μια καλούσε τους αγρότες να ανοίξουν τους δρόμους, την άλλη καλούσε τους μαθητές, να σταματήσουν τις καταλήψεις και στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα των ναυτεργατών που επιστρατεύτηκαν από την κυβέρνηση, στέλεχός τους παρέλαυνε από τα ΜΜΕ και καλούσε σε μαζική πειθαρχία τους ναυτεργάτες. Δε φτάνει που συμφωνεί στην ουσία της κυρίαρχης πολιτικής, που συμμετείχε στον κοινωνικό διάλογο - απάτη και παζάρευε πόσο θα χάσουν οι εργαζόμενοι, τώρα τηρεί σιγήν ιχθύος για την έκβαση της ταξικής μάχης που έδωσε το ναυτεργατικό κίνημα. Η στάση αυτή, ποιον στηρίζει, τους ναυτεργάτες ή τους εφοπλιστές;

Μετά τις 29 του Μάη και τις 21 του Ιούνη, εξακολουθεί να μας εγκαλεί δημόσια ο υπερνομάρχης που στηρίζεται από το ΣΥΝ, να σταματήσουμε να ομφαλοσκοπούμε και να έχουμε κοινή εκλογική κάθοδο για την «ενότητα της Αριστεράς» ή προβληματίζεται αν θα συνεχίσει να δέχεται τη στήριξη του ΣΥΝ ως αφερέγγυα πολιτική πρόταση και στάση, που κινείται στα όρια της πολιτικής απάτης και της υποκρισίας;

Αλήθεια, «βοά» η σιωπή και άλλων «αριστερών» που «νοιάζονται» για την ενότητα της Αριστεράς και για τη συσπείρωση «πάνω στο πρόβλημα». Το πρόβλημα των ναυτεργατών τους έκανε να χαθούν από προσώπου Γης. Τελικά οι μάσκες έχουν πέσει!

Η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», είναι το ψηφοδέλτιο της ανατρεπτικής Αριστεράς, το ψηφοδέλτιο της ανυπόταχτης νέας γενιάς και αυτό αντανακλάται, στη φιλοσοφία, την πολιτική αντίληψη και κρίνεται στην πρακτική μας.