- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αν «θρίαμβος της δημοκρατίας» είναι η εκλογή Σιράκ, τότε ποιο είναι το «τέλος» της δημοκρατία τους;
Του Τάσου Αναστασίου από τα «Νέα» |
Τα ακροδεξιά κόμματα τελικά είναι πολύ βολική «διέξοδος» για την κυριαρχία του καθεστώτος των πολυεθνικών στην ΕΕ. «Μικρά», όσο χρειάζεται, κατευθυνόμενα και απολύτως ελεγχόμενα από το σύστημα, χρησιμεύουν πολλαπλώς. Και για την «ψήφο διαμαρτυρίας» των λαϊκών μαζών και για το «μάντρωμά» τους πίσω από τους παραδοσιακούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.
Το φαινόμενο της «εξάπλωσης της ακροδεξιάς» στην Ευρώπη, ασφαλώς δεν είναι τυχαίο και έχει «αρκετό ψωμί». Στο κάτω - κάτω της γραφής, είναι καλύτερα τα «παλιά» κόμματα του δικομματισμού να πιέζονται από τα «νέα» ακροδεξιά και να υιοθετούν τις ακραίες - φασιστικές «ιδέες» τους και μάλιστα στο όνομα της αντιμετώπισης της «απειλής της ακροδεξιάς»!
Η ειρωνεία είναι ότι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την πριμοδότηση της ακροδεξιάς επιχειρούν να μεταθέσουν, με γελοίο και εξοργιστικό τρόπο, τις ευθύνες τους σε όσους τους αμφισβητούν και σηκώνουν κεφάλι! «Μας εξομοιώνετε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι», διαρρηγνύουν, αγανακτισμένοι, τα ιμάτιά τους.
Κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί όμως δεν κουράζονται καθημερινά να διατυμπανίζουν ότι είναι «μονόδρομος» ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποιημένη κυριαρχία του καπιταλισμού. Οτι πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη. Οτι η «συγκατοίκηση» στην εξουσία είναι αναγκαία. Οτι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη νέα τάξη. Οτι, ότι...
Τα δεκάδες θύματα των τροχαίων και αυτή την πασχαλινή έξοδο, προφανώς δεν αγαπούσαν τη ζωή τους. Αυτό είναι, αν πιστέψουμε την κυβερνητική λογική, το τελικό συμπέρασμα. Αφού δε φταίει η κατάσταση των δρόμων, των αυτοκινήτων, άρα φταίνε οι οδηγοί...
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μια άλλη πρόταση από την Τράπεζα της Ελλάδος - ΙΔΟΥ ΧΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ.
ΤΑ ΝΕΑ: ΤΑ 14 ΣΗΜΕΙΑ SOS ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 25 ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ.
ΕΘΝΟΣ: ΕΜΠΟΡΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕ 12 ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ - ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ο ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΔΟΜΗΣΗΣ.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): Ι.Χ. ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ.
ΕΣΤΙΑ: ΕΤΣΙ ΚΛΕΒΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΔΡΕΣ - Φωκίδα - Δωδεκάνησα: Κραυγαλέα περίπτωσις.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΗΝΥΜΑ ΣΗΜΙΤΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΙΝΟΥΣ.
ΑΥΡΙΑΝΗ: ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΠΑΣΟΚ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΧΩΡΑ: ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΑ ΕΤΟΙΜΑΖΩ ΟΥΤΕ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. (σ.σ. Κύκλοι του Γλύξμπουργκ)
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ! (σ.σ. ο Μάριος Πλωρίτης!).
ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: Σύμφωνα με έρευνα σε 1.003 μαθητές γυμνασίων - λυκείων, οι μισοί ρέπουν στην παχυσαρκία - ΤΟΥΣ ΠΑΧΑΙΝΕΙ Η TV!
Το κράτος που χρειάζονται: «Η υπάρχουσα σήμερα παλαιστινιακή ηγεσία υπό τον Γιάσερ Αραφάτ, η Παλαιστινιακή Αρχή, δεν είναι το είδος της ηγεσίας που μπορεί να οδηγήσει στο παλαιστινιακό κράτος που χρειαζόμαστε» (Η σύμβουλος εθνικής ασφαλείας στο Λευκό Οίκο Κοντολίζα Ράις - Φοξ Νιους - ΝΕΑ).
Σχέδιο κατοχής: «Στην πέμπτη του επίσκεψη στις ΗΠΑ από την ανάληψη των πρωθυπουργικών του καθηκόντων τον Μάρτιο του 2001, ο Σαρόν, που συναντήθηκε χθες με τον Κόλιν Πάουελ και τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, θα συναντηθεί σήμερα (σ.σ. χτες) με τον Πρόεδρο Μπους. Το σχέδιο "ειρήνη χωρίς τον Αραφάτ", που θα παρουσιάσει, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία ισραηλινών "ουδέτερων ζωνών ασφαλείας" στη Δυτική Οχθη, καθώς και τη διατήρηση όλων των εβραϊκών οικισμών -- δύο πράγματα που αντιτίθενται στην πάγια παλαιστινιακή θέση» (Αμαλία Νεγρεπόντη -ΝΕΑ).
Καταμερισμός «νέας τάξης»: «Η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ του πρίγκιπα διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντάλα, και του Αμερικανού Προέδρου Τζορτζ Μπους, στη συνάντηση που είχαν τις προάλλες στο ράντσο του Αμερικανού Προέδρου, στο Τέξας, περιεγράφη από εξέχοντες αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης ως μια συμφωνία που ορίζει τον "καταμερισμό εργασίας" στην προσπάθεια που καταβάλλεται για την επίτευξη ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι ένας καταμερισμός εργασίας πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι άνευ σημασίας αν δεν υπάρχει αληθινή συμφωνία ως προς τον επιδιωκόμενο τελικό στόχο» (Ουίλιαμ Πφαφ -Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν - ΝΕΑ).
Κινητοποίηση υπέρ ...του αντιπάλου! «Πλεονέκτημα νίκης φαίνεται να δίνει στη γαλλική Κεντροδεξιά ο θρίαμβος του Ζακ Σιράκ επί του Ζαν Μαρί Λεπέν, έστω και αν στηρίχτηκε στην πρωτοφανή κινητοποίηση της Αριστεράς. Η πρώτη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Sofres έδειξε πως τα κόμματα της Κεντροδεξιάς αναμένεται να συγκεντρώσουν 301 από τις 577 έδρες της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης στις βουλευτικές εκλογές». (Γ. Παπαδάτος -«ΕΘΝΟΣ»).
Ο χρήσιμος φόβος. «Γιατί όμως ο Σιράκ κέρδισε με τόση διαφορά; Απλούστατα, επειδή δε γινόταν αλλιώς! Ο φόβος ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά και να νικήσει ο Λεπέν ήταν μεγαλύτερος από την κριτική σε βάρος του Σιράκ. Ο συντηρητικός Πρόεδρος γνωρίζει καλά ότι το ποσοστό του δεύτερου γύρου δεν του ανήκει... Η ψήφος της περασμένης Κυριακής δεν ήταν ψήφος υπέρ Σιράκ, αλλά ψήφος κατά του ακροδεξιού εφιάλτη. Το πολιτικό πρόγραμμα του συντηρητικού Προέδρου ουδόλως απασχόλησε το 82% των Γάλλων που τον ψήφισαν(!). Οι Γάλλοι θέλησαν με την ψήφο τους να διαδηλώσουν ότι η επίλυση των προβλημάτων της χώρας τους δεν ήταν δυνατόν να περνάει μέσα από τα ακροδεξιά φαντάσματα». («ΝΤΟΪΤΣΕ ΒΕΛΕ» «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).
«Εργαλείο» δυσαρέσκειας! «Υπάρχουν αρκετές χώρες -μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις οποίες οι δυνάμεις της λαϊκίστικης ή Ακρας Δεξιάς εξασφαλίζουν εκλογικό ποσοστό της τάξης του 10-20%. Δεν πρόκειται, όμως, για την υποστήριξη μιας συγκεκριμένης πρότασης εξουσίας, αλλά για την καταγραφή της λαϊκής δυσαρέσκειας...». (Γ. Κύρτσος -«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).
Ασχημο παιχνίδι. «Ο Σιράκ έσωσε την τιμή της δημοκρατίας. Τότε γιατί δεν πανηγυρίζουμε; Γιατί δε βγάζουμε σημαίες στο μπαλκόνι; Επειδή το αστείο δεν ήταν καλό. Δε μας άρεσε. Δε γελάσαμε καθόλου. Στο βάθος νιώθουμε σαν να μας έπαιξαν ένα άσχημο παιχνίδι». (Ρούσσος Βρανάς -«ΝΕΑ»).
