Αυτό συμφώνησε στην ουσία η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, με τη στήριξη τής ΝΔ και του ΣΥΝ
Το άμεσο ξεκλήρισμα των καπνοπαραγωγών προδιαγράφει ο νέος κανονισμός για τα καπνά (546/2002) που ψηφίστηκε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ στις 18 του Μάρτη. Ο υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς, διά ανακοινώσεων και δηλώσεών του, επιχείρησε να αποκρύψει την πικρή αλήθεια για τους καπνοπαραγωγούς. Την ίδια «γραμμή» ακολούθησαν και διάφοροι άλλοι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι. Ολοι αυτοί, δεν τολμούν βέβαια να πουν ότι με το νέο κανονισμό που ψηφίστηκε, μετά από τρία χρόνια, όχι μόνο καταργείται σταδιακά η επιδότηση, αλλά καταργείται συνολικά η καπνοκαλλιέργεια.
Η υποκρισία της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ και του ΣΥΝ στο θέμα του καπνού, είναι χωρίς προηγούμενο! Ολοι τους και πρωτίστως η κυβέρνηση, κρύβονται πίσω από μια φαινομενική απάλειψη της διατύπωσης από την πρόταση κανονισμού της Κομισιόν, «για προοδευτικό περιορισμό της επιδότησης στον καπνό σε προθεσμία όχι μακρά». Ομως και το νέο κανονισμό το πνεύμα που τον διαχέει είναι η συνέχιση της πολιτικής της αειφόρου ανάπτυξης και της προστασίας της δημόσιας υγείας, στο όνομα των οποίων επιχειρείται η κατάργηση των επιδοτήσεων σε μια σειρά αγροτικά προϊόντα. Και αυτό οι καπνοπαραγωγοί θα το νιώσουν πολύ καλά στα πετσί τους από το 2005. Αλλά μάλλον, κάποιοι νομίζουν ότι το 2005 είναι πολύ μακριά...
Ο ελιγμός παραπλάνησης των καπνοπαραγωγών, αποκαλύπτεται από τα όσα ορίζει ο νέος κανονισμός για τα καπνά και το ολέθριο σχέδιο που στήθηκε θα γίνει πράξη με βασικό «εργαλείο» το κοινοτικό ταμείο καπνού. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στην 5η εισηγητική σκέψη του νέου κανονισμού: «Η συνθήκη απαιτεί τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των κοινοτικών πολιτικών και δράσεων. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αειφόρο ανάπτυξη, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες όλων των πολιτικών. Στις περιοχές ακατέργαστου καπνού, ενδείκνυται η εφαρμογή δράσεων που αποσκοπούν στην ανάπτυξη νέων πηγών εισοδήματος και οικονομικής δραστηριότητας για τους παραγωγούς. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, προτείνεται η τροποποίηση του πεδίου δράσης του κοινοτικού ταμείου καπνού και η αντικατάσταση της γεωπονικής έρευνας με δράση στήριξης της ανάπτυξης ειδικών πρωτοβουλιών για τη μετατροπή των καπνοπαραγωγών προς άλλες καλλιέργειες και οικονομικές δραστηριότητες που δημιουργούν θέσεις εργασίας».
Η παραπάνω αρκούντως αποκαλυπτική διατύπωση, δε μετριάζεται από τα «υποκριτικά πασαλείμματα» που περιέχει. Η μεγάλη κοροϊδία όμως είναι, εκτός των άλλων, ότι οι καπνοπαραγωγοί θα πληρώσουν κι από πάνω αυξημένες εισφορές στο ταμείο καπνού! Το ταμείο αυτό θα εισπράττει στο εξής αυξημένα παρακρατήματα από τους καπνοπαραγωγούς (2% φέτος, 3% το 2003 και μέχρι 5% το 2004). Κι τούτο γίνεται για να εξασφαλιστεί με λεφτά των καπνοπαραγωγών, το ξεκλήρισμα των καπνοπαραγωγών! Το ταμείο αυτό το στήριξαν με τροπολογίες στο Ευρωκοινοβούλιο και οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ.
Αφού λοιπόν, τα πράγματα δρομολογήθηκαν έτσι, συντρέχει κανένας λόγος να υπάρχει ή να μην υπάρχει μια διατύπωση για σταδιακή κατάργηση της επιδότησης στον καπνό μετά το 2004; Προφανώς όχι. Γιατί και η Κομισιόν πήρε το οκέι για το σβήσιμο της καπνοκαλλιέργειας και η κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, έλαβαν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να βγουν προσωρινώς από τη δύσκολη θέση που τους οδηγεί η φιλοκοινοτική πολιτική τους και παράλληλα όλοι μαζί να εμπαίξουν ασύστολα τους λίαν συντόμως ξεκληρισμένους καπνοπαραγωγούς.
Το παραμύθι βέβαια που εξακολουθεί να λέγεται είναι πως θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και πως οι καπνοπαραγωγοί δε θα πάνε χαμένοι... Αλλά ποιος μπορεί να πειστεί για αίσια κατάληξη, όταν συνολικά ακολουθείται μια τέτοια αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική. Κι επιπλέον, οι υπερασπιστές του ταμείου καπνού, μπορούν να εξηγήσουν στους καπνοπαραγωγούς, με τι εναλλακτικές καλλιέργειες ή δραστηριότητες θα μπορέσουν να ζήσουν; Οπως είναι γνωστό η καλλιέργεια καπνού γίνεται κυρίως σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές, όπου δεν υπάρχουν ή δε δίνονται δυνατότητες εναλλακτικής αγροτικής, ή άλλης δραστηριότητας. Για παράδειγμα, τι θα κάνουν οι καπνοπαραγωγοί του Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας; Θα κάνουν όλοι αγροτοτουρισμό... ή θα τους δοθούν μέσω του ταμείου καπνού τα... ναύλα να πάνε να φουντάρουν στον Αμβρακικό;
Η... αειφόρος ανάπτυξη απαιτεί τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα καπνά, ομολογεί ο επίτροπος
Το τέλος της καπνοκαλλιέργειας προανήγγειλε για άλλη μια φορά ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ Φρανς Φίσλερ. Σε συνέντευξη, που παραχώρησε στον «Τύπο της Κυριακής», ξεκαθάρισε πως η... αειφόρος ανάπτυξη απαιτεί τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα καπνά. Με άλλα λόγια, υπενθύμισε σε όσους νομίζουν πως τα καπνά θα τη σκαπουλάρουν, να μην έχουν τέτοιου είδους ψευδαισθήσεις. Παράλληλα, γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι δημιουργείται πρόβλημα, ανέφερε υποκριτικά πως οι καπνοπαραγωγοί δε θα αφεθούν στην τύχη τους.
Ο «Ρ» αναδημοσιεύσει σήμερα ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης του επιτρόπου και το οποίο αφορά το θέμα του καπνού, μετά και την ψήφιση του νέου κοινοτικού κανονισμού στις 18 του Μάρτη. Και συγκεκριμένα το εξής:
«Οσον αφορά στο απώτερο μέλλον των επιδοτήσεων των καπνών μπορούν να δηλωθούν τα εξής: Αναμφίβολα τα καπνά αποτελούν προϊόν που βλάπτει την υγεία. Η συνθήκη ΕΕ απαιτεί τη διασφάλιση υψηλής στάθμης προστασίας της υγείας του ανθρώπου κατά τον ορισμό και την υλοποίηση των πάσης φύσεως πολιτικών και δραστηριοτήτων της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, η "ανακοίνωση για αειφόρο ανάπτυξη" (σ.σ. Σύνοδος Κορυφής Γκέτεμποργκ-Ιούνιος 2001) διαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό για τη σταδιακή εν τέλει κατάργηση των επιδοτήσεων στον τομέα των καπνών.
Με βάση μια εμπεριστατωμένη μελέτη σχετικά με την οργάνωση της αγοράς καπνών στην ΕΕ, η Επιτροπή θα παρουσιάσει πρόταση την άνοιξη του 2003. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι οι προτάσεις αυτές θα λάβουν υπόψη ότι τα καπνά παράγονται σε ορισμένες από τις πλέον εύτρωτες περιφέρειες της ΕΕ. Από την πλευρά μου, θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας να τεθούν σε εφαρμογή, ταυτοχρόνως, μέτρα για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών εισοδήματος και οικονομικών δραστηριοτήτων για τους εργαζόμενους και καλλιεργητές καπνών. Μαζί με τις εθνικές διοικήσεις οφείλουμε να επεξεργαστούμε προγράμματα στα οποία προσφέρονται εναλλακτικές διέξοδοι για όσους θα είναι αναγκασμένοι να απομακρυνθούν από τον κλάδο. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε στην τύχη τους τους Ελληνες καλλιεργητές καπνών».
Την επιβολή προστίμων στις στρεμματικές αποδόσεις των βαμβακοχώραφων, αποφάσισε αυθαίρετα και παράνομα η κυβέρνηση. Στη νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για τον περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας, προβλέπονται βαριές ποινές σε όσους βαμβακοπαραγωγούς δε «συμμορφωθούν» με το πλαφόν στρεμματικής απόδοσης της κυβέρνησης. Πρόκειται για μια απόφαση κυβερνητικής ασυδοσίας και τρομοκρατίας, σε βάρος των πολύπαθων βαμβακοπαραγωγών. Το σίγουρο είναι ότι με τέτοιες απαράδεκτες μεθοδεύσεις δεν αποκρύπτονται οι ολέθριες επιπτώσεις του καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι, που ψήφισε πέρσι τον Απρίλη η κυβέρνηση στην ΕΕ.
Κι ενώ ούτε από τον σχετικό κοινοτικό κανονισμό δεν προβλέπεται πλαφόν παραγωγής ανά στρέμμα - η κυβέρνηση βέβαια το επιδίωξε στην ΕΕ, αλλά δεν της πέρασε - στη νέα ΚΥΑ προβλέπονται ποινές για υπέρβαση της μέσης στρεμματικής απόδοσης. Οπως αναφέρεται στην ΚΥΑ, για υπέρβαση της μέσης στρεμματικής απόδοσης μέχρι και 30% θα επιβάλλεται πρόστιμο 30 ευρώ το στρέμμα (10.225,5 δρχ.) και από 31% και πάνω το πρόστιμο θα είναι 50 ευρώ το στρέμμα (17.037,5 δρχ.). Προφανώς η ποινή θα επιβάλλεται στο σύνολο των καλλιεργούμενων στρεμμάτων. Επίσης προβλέπεται και ποινή 50 ευρώ το στρέμμα στην περίπτωση που το βαμβάκι θα προέρχεται από εκτάσεις που δε δηλώθηκαν στο ΟΣΔΕ.
Το θέμα είναι ότι ο υφυπουργός Γεωργίας Βαγ. Αργύρης ανακοίνωσε ήδη πως η μέση πανελλαδική απόδοση ανά στρέμμα θα είναι 288 κιλά. Η προκαταβολική αυτή ανακοίνωση αυτή έρχεται να καταδείξει ότι όσα αναγράφονται στην ΚΥΑ περί εξέτασης των στρεμματικών αποδόσεων από το ΕΘΙΑΓΕ και για καθορισμό τους με απόφαση του εκάστοτε υπουργού Γεωργίας αποτελούν άλλη μια μέγιστη κυβερνητική κοροϊδία, στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας. Και η νέα αυτή κυβερνητική αυθαιρεσία πρέπει να βρει αντιμέτωπους όλους τους βαμβακοπαραγωγούς και να ανατραπεί αγωνιστικά, αφού στους βαμβακοπαραγωγούς τίθεται στο εξής δίλημμα: `Η θα δεχτούν τη μείωση της παραγωγής και του εισοδήματός τους εθελοντικά ή θα το πάθουν μέσω ποινών και προστίμων! Επιπλέον, στην παράνομη αυτή κυβερνητική μεθόδευση, οι βαμβακοπαραγωγοί και οι οργανώσεις τους μπορούν να απαντήσουν με προσφυγή στη δικαιοσύνη.