«Αυτά που είδα, μου θύμιζαν τι πέρασε ο πατέρας μου, σαν παρτιζάνος της αντίστασης απέναντι στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ. Είδα Ισραηλινούς στρατιώτες να εκκενώνουν νυχτιάτικα ένα κτίριο, όπου κατοικούσαν οικογένειες απλών ανθρώπων, ισχυριζόμενοι ότι έψαχναν για τρομοκράτες. Οι άνθρωποι έκλαιγαν, ούρλιαζαν, βλέποντας να καταστρέφονται οι κόποι μιας ζωής, καθώς οι Ισραηλινοί βομβάρδιζαν με πυρά τεθωρακισμένων τις πόρτες και τους τοίχους. Δε βρήκαν τίποτε, ούτε ένοπλους ούτε όπλα. Αλλά τα σπίτια των φτωχών ανθρώπων τα κατέστρεψαν, μόνο και μόνο από τυφλό μίσος.

Εκεί που η φρίκη φτάνει στην κορύφωσή της είναι στο νοσοκομείο της Ραμάλα. Είδα να μεταφέρονται τρία πτώματα με σφαίρες στο πίσω μέρος του κεφαλιού, προφανώς εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Ο,τι κινούνταν έξω από το νοσοκομείο το πυροβολούσαν. Οι άνθρωποι στη Ραμάλα μένουν διαρκώς στα σπίτια τους, φοβούμενοι ότι θα τους εκτελέσουν. Ακόμη κι όταν προχτές οι Ισραηλινοί ανέστειλαν για δύο ώρες την απαγόρευση κυκλοφορίας, ώστε να προμηθευτεί ο κόσμος στοιχειώδη τρόφιμα και φάρμακα, πυροβολήθηκαν πολλοί απ' αυτούς που ξεθάρρεψαν και ξεμύτισαν από τα σπίτια τους. Ούτε για να θάψουν τους νεκρούς τους δεν μπορούν να βγουν έξω. Είδα με τα μάτια μου να ανοίγουν ομαδικό τάφο, σε αυλή δίπλα στο νοσοκομείο, για να θάψουν ανθρώπους, που πέθαναν, είτε από φυσικό θάνατο είτε από πυρά».

Τα παραπάνω ανήκουν στην Ιταλίδα ευρωβουλευτή Λουίζα Μοργκαντίνι, που βρέθηκε στη Ραμάλα και μεταδίδονται από τον απεσταλμένο της «Καθημερινής» Π. Παπακωνσταντίνου.

«Το εκλογικό σύστημα δεν είναι θέμα αρχής, είναι θέμα λειτουργικότητας. Η αποστολή του είναι διπλή: να αναδεικνύει κυβερνήσεις ικανές να κυβερνήσουν και να εξασφαλίζει την πολιτική νομιμοποίησή τους. Πολλά συστήματα ικανοποιούν αυτούς τους δύο όρους. Η αναλογική, συνήθως, δεν ικανοποιεί τον πρώτο».

Αυτά γράφει, στα προχτεσινά «Νέα» ο κ. Χρυσάφης Ιορδάνογλου, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, υποστηρίζοντας, ίσως πιο καθαρά, όσα σχετικά λέει και η κυβέρνηση, η ηγεσία της ΝΔ και τα διάφορα φερέφωνά τους.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, μόνο ένα εκλογικό σύστημα δεν ταιριάζει στην αστική μας δημοκρατία: Αυτό της απλής αναλογικής. Το γεγονός, πως το εκλογικό αυτό σύστημα είναι το μόνο, που ικανοποιεί τις δημοκρατικές αρχές (ισότητα, δικαιοσύνη, κλπ., κλπ.), στις οποίες, υποτίθεται, πως θεμελιώνεται το πολίτευμά μας, αλλά και το Σύνταγμα της χώρας, δε φαίνεται να συγκινεί καθόλου τον αρθρογράφο. Δεν τον προβληματίζει η ολοφάνερη αντίφαση. Το μόνο, που τον ενδιαφέρει είναι η ύπαρξη «κυβερνήσεων ικανών να κυβερνήσουν».

Ισως δεν το συνειδητοποιεί, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι το εξής: Αποκαλύπτει πόσο βαθιά και αθεράπευτα αντιδημοκρατικό έχει γίνει το καπιταλιστικό σύστημα.

Στην Κύπρο δεν υπάρχει κατοχή, δεν υπάρχει εισβολή, δεν υπάρχει «Αττίλας»! Οχι! εκείνο που υπάρχει είναι... «μια διαμάχη»! Το είπε χτες ο πρωθυπουργός της Δανίας, έχοντας στο πλευρό του τον κ. Σημίτη. Σημειώστε ότι ο Δανός πρωθυπουργός θα είναι ο προεδρεύων της ΕΕ για το επόμενο εξάμηνο και με αυτή την ιδιότητα μας επισκέφτηκε. Μ' αυτή την ιδιότητα είπε όσα είπε για το Κυπριακό. Είδες η ΕΕ;..