ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2001
Σελ. /40
Ξεδιάντροπος συμψηφισμός σκανδάλων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα άθλιο αλισβερίσι και μια ξεδιάντροπη απόπειρα συμψηφισμού σκανδάλων ξετυλίγεται τις τελευταίες μέρες μεταξύ των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι μεν (ΠΑΣΟΚ) κατηγορούν τη ΝΔ για το αδήλωτο και μαύρο χρήμα που έρεε στους λογαριασμούς του κόμματος το...1989 (λες και μετά όλα είναι μέσα στο φως και τη διαφάνεια), οι δε (ΝΔ) τους εγκαλούν στο σήμερα και τους θυμίζουν με νόημα τα σκάνδαλα του Κτηματολογίου, του χρηματιστηρίου, τις παράνομες ελληνοποιήσεις κ.ά. Φυσικά κανένας από τους δυο δεν πρόκειται να φτάσει μέχρι το τέλος, ούτε να αγγίξει τη ρίζα οποιουδήποτε σκανδάλου, απλά επειδή θα αναιρούσε τον εαυτό και την πολιτική του. Ετσι αυτό που γίνεται είναι να χρησιμοποιούνται τα σκάνδαλα σε έναν ανελέητο πόλεμο για την εξουσία και για αναδιατάξεις του πολιτικού σκηνικού επί το συντηρητικότερο. Οι εργαζόμενοι όμως δεν έχουν την πολυτέλεια να παραμένουν άπραγοι θεατές στο δικομματικό θέατρο. Είναι ανάγκη να βγουν στο προσκήνιο, να δυναμώσουν την οργάνωση και τη συσπείρωσή τους, τους αγώνες τους και, πάνω απ' όλα, να συνειδητοποιήσουν την επιτακτική ανάγκη να αναλάβουν τα ηνία της χώρας και της πορείας της.

.

Δεν ξεγελάει κανέναν

Σφύριξε αδιάφορα στην πραγματικότητα ο Κ. Καραμανλής απέναντι στα καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Στις δηλώσεις που έκανε ο εκπρόσωπος Τύπου (και συνάδελφος) Θ. Ρουσόπουλος, μετά τη συνάντηση που είχε χτες ο πρόεδρος της ΝΔ με το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, προτίμησε τις γενικόλογες και αόριστες αναφορές περί ελευθεροτυπίας και «πάταξης της διαπλοκής», αλλά δεν είπε λέξη για τις απολύσεις που βρίσκονται στην αιχμή των κινητοποιήσεων του κλάδου, το ασφαλιστικό κλπ. Ασφαλώς και γνωρίζει τα προβλήματα η ηγεσία της ΝΔ. Συνειδητά όμως δεν αναφέρεται σε αυτά, επειδή ακριβώς πρώτα απ' όλα είναι με τους ιδιοκτήτες και τους μεγαλοεκδότες, προς δόξαν της αντιδιαπλεκόμενης ρητορείας της. Δεν ξεγελάει όμως κανέναν.

Πίσω από το κυκλοφοριακό χάος

Εφιαλτικές και τραγελαφικές στιγμές έζησαν χτες οι χιλιάδες οδηγοί που είχαν την ατυχία να οδηγούν όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά σε ολόκληρο σχεδόν το Λεκανοπέδιο. Εγκλωβισμένοι ατέλειωτες, στην κυριολεξία, ώρες σε ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο, μάταια περίμεναν βοήθεια από κάπου. Τα νεύρα των οδηγών κυριολεκτικά «ρετάλια», αλλά ούτε οι οργισμένες φωνές ούτε οι βλαστήμιες ωφελούσαν, άλλη μια φορά. Η Τροχαία φροντίζει για καλές δημόσιες σχέσεις και ανθρώπινο προφίλ, αλλά στις δύσκολες ώρες, όπως χτες, απουσιάζει. Ομως για την απάνθρωπη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν ευθύνεται βέβαια η Τροχαία. Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ φρόντισαν να απαξιώσουν και υποβαθμίσουν τις δημόσιες συγκοινωνίες, προς όφελος βέβαια των ΙΧ και των μεγάλων εισαγωγέων και βιομηχανιών. Με την εγκληματική πολιτική τους κατέστησαν το ΙΧ αναγκαίο για την καθημερινή μεταφορά από και προς τους χώρους εργασίας, με αποτέλεσμα οι άθλιοι δρόμοι της πόλης να μετατρέπονται σε πάρκινγκ. Αν δεν απαλλαγούμε από αυτή την πολιτική και τους διαχειριστές της, απλά θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο ή μάλλον στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μας.

ΥΓ: Αλήθεια, ακούσατε τον Κ. Λαλιώτη, τον μακροβιότερο υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, να πει μια λέξη;

Το «γυαλί» και η... ενημέρωση

Επρεπε να βγει ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας στο «γυαλί» για να ενημερωθούν οι τηλεθεατές για το ζήτημα των αλλαγών στην αναβαθμολόγηση των γραπτών και την εξαγωγή του βαθμού στις εξετάσεις του λυκείου. Πρόκειται για εφαρμογή του τηλεοπτικού δόγματος «όταν δεν έχει εικόνα, δεν υπάρχει το θέμα» και, μάλιστα, για πολλοστή φορά. Γι' αυτό και το θέμα που ανακοινώθηκε προχτές από το υπουργείο Παιδείας «έπαιξε» στα χτεσινά δελτία, όταν δηλαδή τα κανάλια είχαν εξασφαλίσει την εικόνα του ίδιου του υπουργού να κάνει τις ανακοινώσεις. Ενα ακόμα δείγμα του πώς εννοούν την ενημέρωση οι μεγαλοκαναλάρχες...


Η ... ζαλάδα του ταγκό

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΛΑ, στην Αργεντινή γίνεται χαμός και ό,τι κι αν έλεγε, ο οποιοσδήποτε Αργεντίνος οπαδός της «ελεύθερης αγοράς» θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένος. Λαϊκή εξέγερση είναι αυτή κι όπως θα είδατε κι εσείς στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων δεν αστειεύονται οι εξεγερμένοι.

Οι δικοί μας νεοφιλελεύθεροι, όμως, τι έπαθαν κι έχουν χάσει το χρώμα τους..; Γιατί κάνουν κριτική -έστω, γενικόλογα και αόριστα- στις συνταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του Ντε λα Ρούα; Σ' αυτά δεν πιστεύουν και οι ίδιοι; Τις ίδιες πολιτικές δεν πρεσβεύουν και δεν υποστηρίζουν;

Θα πείτε, πως καταδικάζουν τις ακραίες εκφράσεις του νεοφιλελευθερισμού και, μάλιστα, όπως αυτές παρουσιάστηκαν στη χώρα του ταγκό. Ναι, μ' αυτό το πλευρό να κοιμάστε... Πρώτον, γιατί τα όσα λένε τώρα είναι πέρα για πέρα υποκριτικά. Και δεύτερον, αν μπορούσαν και τους το επέτρεπε ο συσχετισμός δύναμης, τα ίδια θα κάνανε και στη χώρα μας. Είναι άπληστο και αχόρταγο το μεγάλο κεφάλαιο...

Αλλωστε, μερικοί το ομολογούν κι όλας. Η κοινωνική αυτή έκρηξη θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν ήταν λιγότερο σκληρή η εφαρμοζόμενη πολιτική, λένε. Εάν δηλαδή, δίνονταν και κάποια ψίχουλα στον λαό της Αργεντινής. Και μέμφονται το ΔΝΤ, επειδή δε δίνει κι άλλα δάνεια στην Αργεντινή.

Στην ουσία της πολιτικής, όμως, δε διαφωνούν. Ούτε στην καταλήστευση της χώρας από τις αμερικανικές και άλλες πολυεθνικές, τους εκεί συνεργάτες και συνεταίρους τους. Την κοινωνική αναστάτωση και τη σύγκρουση φοβούνται...

Εάν δεν είχαμε τη λαϊκή εξέγερση, θα μίλαγαν για το αργεντίνικο θαύμα, που κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια, να ισοπεδώσει τον πληθωρισμό και να φέρει τη νομισματική σταθερότητα στη χώρα. Και δε θα τους καίγονταν καρφάκι, για τους φτωχούς και τους πεινασμένους, στις παραγκοσυνοικίες του Μπουένος Αϊρες και της Λα Πλάτα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλωστε, χρόνια τώρα, γίνονται όλ' αυτά στην Αργεντινή -και όχι μόνον εκεί- και κουβέντα δεν έχουν πει...

Δεν είναι τυφλή, είναι ταξική

Τελικά παραμένει... λευκό το ποινικό μητρώο του Α. Ηλιόπουλου, πλοιοκτήτη του σαπιοκάραβου «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», το οποίο στις 3 Σεπτέμβρη 1994 βυθίστηκε αύτανδρο - με 24 ναυτεργάτες πλήρωμα - στον Ατλαντικό Ωκεανό και μάλιστα με καλό καιρό. Η Δικαιοσύνη με πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση αποδέχτηκε ότι το ναυάγιο αυτό αποτέλεσε προδιαγεγραμμένο έγκλημα, καθώς ο πλοιοκτήτης, αν και γνώριζε ότι η σαπίλα είχε «φάει» τις λαμαρίνες του πλοίου του - μάλιστα λίγους μήνες πριν το ναυάγιο είχε ήδη πουλήσει το πλοίο για παλιοσίδερα - για να μη χάσει το ναύλο, έπαιξε κορόνα - γράμματα με τη ζωή των 24 ναυτεργατών. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή συνεχίζει ανενόχλητος τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες... Κι αυτό γιατί αν και στο δικαστήριο πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση, απαλλάχτηκε μετά από το Εφετείο με την προκλητική αιτιολογία της ...«εσφαλμένης κλήτευσης». Αυτή την αιτιολογία αποδέχτηκε προ ημερών και ο Αρειος Πάγος, δίνοντας τέλος στην υπόθεση και σβήνοντας ταυτόχρονα κάθε ελπίδα των συγγενών των θυμάτων για κάποιο ίχνος δικαίωσης. Αυτοί είναι οι νόμοι του αστικού κράτους, αυτή είναι η δικαιοσύνη που απονέμεται.

Είναι αναρίθμητα τα τραγικά και αποδεδειγμένα ναυτικά και εργατικά εγκλήματα για τα οποία εφοπλιστής, μεγαλοεργολάβος ή βιομήχανος όχι μόνο δε φυλακίστηκε, αλλά δεν πλήρωσε έστω μία δεκάρα. Ορισμένα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Μαζί με τους 24 ναυτεργάτες του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», στον υγρό τάφο βρίσκονται οι 12 ναυτεργάτες του πλοίου «ΠΕΛ ΧΑΝΤΕΡ». Ομως, ο πλοιοκτήτης του ουδέποτε ενοχλήθηκε, όπως δεν ενοχλήθηκε και ο Γιαστικλής, πλοιοκτήτης του «Αγιος Παντελεήμονας», που έπνιξε 9 ναυτεργάτες. Στα έργα του ΜΕΤΡΟ εκατοντάδες εργάτες έχουν σακατευτεί και δεκάδες είναι οι σκοτωμένοι. Ποιος τιμωρήθηκε; Ποιος πλήρωσε για την έκρηξη στο δεξαμενόπλοιο «Ανατζελ Γκρέιτνες» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος με ακόμα ανεξακρίβωτο αριθμό νεκρών μεταλλεργατών; Ποιος τιμωρήθηκε για τους νεκρούς εργάτες της ΡΙΚΟΜΕΞ;

Στην πιθανή ερώτηση για το τι δικαιοσύνη έχουμε κι αν λειτουργεί, πρέπει να απαντήσουμε καταφατικά: Οχι μόνο έχουμε δικαιοσύνη, αλλά και τα δικαστήρια εργάζονται με υπερεντατικούς ρυθμούς. Ο δικαστικός πέλεκυς είναι πανέτοιμος να «κόψει» κεφάλια, μόνο που... προτιμά αυτά να ανήκουν σε αγρότες, μαθητές, απεργούς εργάτες, αγωνιστές συνδικαλιστές και γενικά σε όποιον αντιστέκεται, αγωνίζεται και διεκδικεί το δικαίωμά του στη ζωή, το δικαίωμά του στη δουλιά. Την ίδια στιγμή άλλωστε που ο Ηλιόπουλος «απαλλάσσεται», πρωτοπόροι συνδικαλιστές ναυτεργάτες βρίσκονται υπό τη «Δαμόκλειο σπάθη» των περιοριστικών όρων που τους έχουν επιβάλει τα δικαστήρια και κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν φυλακή επειδή συμπαραστάθηκαν, όπως άλλωστε είχαν υποχρέωση, στον αγώνα των συναδέλφων τους. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Γιάννη Μανουσογιαννάκη, προέδρου της Ναυτεργατικής Ενωσης «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Εχουμε λοιπόν Δικαιοσύνη, μόνο που αυτή είναι των εφοπλιστών και των βιομηχάνων και δεν επιτρέπεται καμία αυταπάτη. Προχτές, πάλι, αυτή η δικαιοσύνη κήρυξε παράνομη την απεργία των εργατών καθαριότητας.


Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ