Στο στόχαστρο οι λαοί

Γιατί γελοιοποιούνται;

«Α, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.

Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμο έξω».

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

Η λογοκρισία στις ΗΠΑ έγινε μια από τις προτεραιότητες του κ. Μπους κι ένα από τα μέτρα που πήρε ήταν να καταργήσει την ενημέρωση του Κογκρέσου σχετικά με τις «πολεμικές» επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν. Και το κάνει αυτό γιατί θέλει να αποκλειστεί ο κίνδυνος να μαθευτεί από τα ΜΜΕ, που θα το κάνουν «τούμπανο». Εβαλα τη λέξη «τούμπανο» σε εισαγωγικά γιατί αυτή είναι λέξη που χρησιμοποίησε ο Αποστόλης, που μου διάβασε την είδηση από το τηλέφωνο.

Εμεινα μόνος να σκέφτομαι. Το ίδιο ερώτημα ξανά και ξανά. Γιατί προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους και, μάλιστα, αυτή τη φορά, χωρίς λόγο. Ο κ. Μπους, ζητώντας αυτολογοκρισία από τα ΜΜΕ, αντί να δείξει δύναμη, έδειξε ανοησία. Επρεπε να είναι σίγουρος πως τα ΜΜΕ του δε θα δημοσιοποιούσαν ποτέ κάτι που θα αμαύρωνε το ανθρωπιστικό του έργο. Τα κεφάλια των ΜΜΕ και μερικά σκουληκάκια που έρπουν για να βρούνε μια θέση ανάμεσα στα κεφάλια είναι τρομοκρατημένα. Εχουμε το παράδειγμα ενός εκφωνητή, που την ώρα που η εικόνα δείχνει παιδάκια του Αφγανιστάν να μπαίνουν στο καταφύγιο, λέει: «Φοβερό, αλλά όταν μεγαλώσουν θα γίνουν κι αυτοί Ταλιμπάν»! Η φράση λέει καθαρά: «Σκοτώστε τα, όσο είναι καιρός». Δε γνωρίζω προσωπικά τον εκφωνητή και δεν ξέρω αν έχει παιδιά, αλλά όποιος και να είναι, δεν πιστεύω ότι μπορεί να είναι τόσο απάνθρωπος. Ενας δικηγόρος θα μπορούσε να τον υπερασπιστεί, αλλάζοντας τον τόνο στη φράση. Θα ισχυριζόταν δηλαδή ότι η λέξη «φοβερό» ήταν η ανθρώπινη αντίδραση του εκφωνητή στη φρίκη που έβλεπε, αλλά μόλις το είπε τρόμαξε κι ο ίδιος. Φοβήθηκε μήπως τον χαρακτηρίσουν οπαδό του Λάντεν... και το διόρθωσε. Ομως όποια εκδοχή κι αν διαλέξεις, είναι σιχαμερή και άλλη μια απόδειξη ότι όλοι είναι πανικόβλητοι από την οργανωμένη τρομοκρατία των ΗΠΑ. Η τρομοκρατία των Λάντεν πρέπει να χτυπηθεί και πρέπει να βοηθήσουμε όλοι σ' αυτό, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε την τρομοκρατία των ΗΠΑ. Δηλαδή την πολιτική της τρομοκρατίας. Την τρομοκρατία ως μέσο εκμετάλλευσης και υποδούλωσης των λαών. Την υπάρχουσα ΝΑΤΟική τρομοκρατία. Την τρομοκρατία που όλοι βλέπουν, γιατί είναι φανερή και προκλητική. Την τρομοκρατία που δε μας αφήνει περιθώρια να πούμε σαν τον ποιητή ότι «δεν ακούσαμε ποτέ κρότον ή ήχον».

Την τρομοκρατία που χρησιμοποιούν, τη χρησιμοποιούν ανοιχτά, με θόρυβο, με βομβαρδισμούς και δηλώσεις. Κι όταν βαφτίζουν την ανθρωποσφαγή ανθρωπιστική πράξη, που συνοδεύεται από τη δήλωση «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου» και αναγκάζει τις υπόδουλες κυβερνήσεις να το επαναλαμβάνουν τρομοκρατημένες γιατί το είπε το Αφεντικό, τι άλλο από τρομοκρατία είναι; Και αναρωτιέσαι ξανά. Γιατί; Στη σημερινή ζούγκλα που έχουν δημιουργήσει με μόνο ένα και μοναδικό νόμο που είναι το δίκιο του ισχυρότερου, γιατί γελοιοποιούνται, προσπαθώντας να κάνουν το μαύρο άσπρο;

Για να κοροϊδέψουν τους Μουσουλμάνους; Πιστεύουν ότι με υποσχέσεις θα προσεταιριστούν ένα ένα τα κράτη που τους χρειάζονται αυτή τη στιγμή κι όταν γίνει η δουλιά τους πάλι ένα ένα... θα τα βομβαρδίσουν; Τα οικονομικά τους βρίσκονται σε τέτοιο αδιέξοδο, ώστε να ονειρεύονται ότι μόνο αυτοί, με επικεφαλής τον Μπους, είναι οι έξυπνοι κι όλοι οι λαοί βλάκες. Ολοι τα βλέπουν κι όλοι τα καταλαβαίνουν όλα. Βλακεία θα είναι, αν δεν ξεσηκωθούν οι λαοί και ενωμένοι να αντισταθούν. Τώρα που ακόμα οι λαοί είναι οι πιο ισχυροί.

Αντε γεια.

ΥΓ: Μόλις τέλειωσα χτύπησε το τηλέφωνο. Ηταν ο Αποστόλης. Ηθελε να γράψω μια πρόταση για τον ορισμό της λέξης τρομοκρατία. Είπε πως αν βάλουν στις εγκυκλοπαίδειες, στη λέξη τρομοκρατία, αντί άλλης εξήγησης, το άγαλμα της Ελευθερίας, καθαρίσαμε.

Του
Τίτου ΒΑΝΔΗ

ΓΑΝΔΗ

«Χρωματίστηκε» από τις διαδηλώσεις

Η Γάνδη (Βέλγιο) ήταν μια πόλη «τρομοκρατημένη» από τα δρακόντεια μέτρα, που σκοπό είχαν να μην ακουστούν οι αντιμονοπωλιακές, αντικαπιταλιστικές, αντιπολεμικές και πολλές άλλες διαμαρτυρίες, καθώς και η ξέχειλη ζωντάνια των χιλιάδων διαδηλωτών - στην πλειοψηφία τους νέων - που ολόκληρη την ημέρα της περασμένης Παρασκευής διαδήλωναν στους δρόμους της πόλης. Στην ουσία, υπήρχε «σιωπηλή εντολή» προς τους επαγγελματίες να κλείσουν τα μαγαζιά τους και πολλοί να έχουν καρφώσει πόρτες και τζαμαρίες με ξύλα κλπ., λες και υπήρχε κίνδυνος από τους διαδηλωτές. Τελικά, διαψεύστηκαν όλοι και αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά πως όταν δεν προκαλούν οι αρχές καταστολής και οι συνεργάτες τους προβοκάτορες δε γίνονται επεισόδια κλπ.

Φυσικά, έντονα ήταν τα μέτρα στην κόκκινη γραμμή, όπου εμποδίστηκαν να εισχωρήσουν οι διαδηλωτές, ενώ στον ουρανό ιδιαίτερα εντός της κόκκινης γραμμής πετούσαν ελικόπτερα και κάποια αεροπλάνα που αστυνόμευαν από ψηλά. Ακόμα, στους δρόμους της Γάνδης δεν υπήρχε κίνηση, λες και ίσχυε - όπως και στα χρόνια άλλων εποχών - απαγόρευση κυκλοφορίας. Την ίδια εικόνα - πολλοί έλεγαν - θα παρουσιάσει και η πόλη των Βρυξελλών στις 13-14 και 15 του Δεκέμβρη. Επιπλέον είχαν κλείσει και όλα τα σχολεία - κατώτερα, ανώτερα και πανεπιστήμια - έτσι που η πόλη ήταν έρημη.

Οι πιο ζωντανές διαδηλώσεις έγιναν το μεσημέρι, όπου τα συνθήματα ήταν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για μια άλλη Ευρώπη, που να σέβεται τα δικαιώματα των λαών της για εργασία - κοινωνική πρόνοια, συντάξεις κλπ. Σ' αυτές συμμετείχαν περίπου 25.000 διαδηλωτές, και την ευθύνη είχαν τα σοσιαλιστικά και χριστιανικά συνδικάτα. Μεγάλη ήταν και η ζωντάνια και η μαχητικότητα της απογευματινής και βραδινής διαδήλωσης, όπου, εκτός των πιο πάνω συνθημάτων, επικράτησαν τα αντιπολεμικά συνθήματα. Επί τρεις ώρες, οι διαδηλωτές περπάτησαν σ' όλους τους νεκρωμένους δρόμους της Γάνδης και γύρω από την κόκκινη γραμμή, εντός της οποίας οι πρωθυπουργοί των χωρών της Ευρώπης, αφού ανανέωσαν την υποταγή τους στους Αμερικανούς, επέλεξαν το μέταλλο που θα έχουν οι χειροπέδες που θα φοράνε στους Ευρωπαίους, απόλαυσαν τρώγοντας και πίνοντας το υπόλοιπο της ημέρας τους, μακριά από τους χιλιάδες διαδηλωτές. Μέχρι αργά και μετά τα μεσάνυχτα, οι διαδηλωτές εκδήλωναν ζωντανά τις αντιθέσεις τους στους ηγέτες της ΕΕ, που νομοθετούν σε βάρος όλων των λαών της Ευρώπης και του κόσμου, γενικότερα.

Επεισόδια δεν υπήρξαν, εκτός από μια δεκάδα προληπτικών συλλήψεων, όπου, αφού έπαιρναν τα στοιχεία από τους συλληφθέντες, τους άφηναν ελεύθερους. Τις συλλήψεις τις έκαναν αστυνομικοί με πολιτικά, που κινούνταν δίπλα και ανάμεσα στους διαδηλωτές.

σ. Νίκος ΠΑΝΤΑΖΗΣ