Αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Εγραφα στη γραφομηχανή μου, ανάμεσα σε εφημερίδες με τις φωτογραφίες των ημερών, του τρελού Οσάμα και του νυν και αεί και εις τους αιώνες αντιπαθούς Μπους, όταν ξεκόλλησε από τον τοίχο η φωτογραφία του φίλου μου Αρη Δαβαράκη. Αρχισα να την κοιτάζω προσεκτικά στο πάτωμα και, όσο πιο πολύ την παρατηρούσα, τόσο δεν μπορούσα να τη σηκώσω.
Παρατήρηση: Σπανίως χειρονομεί. Ολο το βάρος πέφτει στο κεφάλι. Θα έλεγα πως είναι μόνο το κεφάλι του. Ολο το άλλο σώμα, χέρια, πόδια, είναι μονίμως κάπου αλλού. Αν τα δείτε μαζί του, τότε ένα είναι σίγουρο, ο κύριος που βρίσκεται μπροστά σας δεν είναι ο Δαβαράκης.
Τον έχω δει και άρρωστο, στο νοσοκομείο. Εκεί ήταν που με έκανε έξαλλο: Δεν ήταν ο πόνος και η απαραίτητη ταλαιπωρία για κάθε ασθενή. Οχι, ήταν εκεί σαν ο ίδιος να έκανε επίσκεψη σε ασθενή, με τον οποίο είχε, μέσω ενός θαύματος (από αυτά που συμβαίνουν συχνά στον δαβαράκειο κόσμο), το ίδιο σώμα και συμφωνούσε με αυτόν τον ασθενή, που του έλεγε ότι «όλα τα είχαμε τώρα, αυτό μας έλειπε».
Η συνάντηση του πασεϊστή Αρη με την ορθοδοξία έγινε στο σωστό χρόνο. Αυτόν που χρειάζεσαι όταν πρέπει να βρεθείς με τα αιώνια και τα αναπόφευκτα. Είναι από τις ελάχιστες φορές στη ζωή του που άφησε να τον διαλέξουν. Κι αφού τον αποδέχτηκαν όπως είναι, υποδέχτηκαν την αλήθεια του, που μόνο οι τοίχοι της Μεγίστης Λαύρας γνωρίζουν και της φέρονται όπως πρέπει, την ακούνε. Ο αντίλαλός της φτάνει και σ' εμένα και κινεί το χέρι μου για να ζωγραφίσω το φίλο μου.
Φίλοι, σύντροφοι, όπου κι αν βρίσκεστε, αφήστε τη φωτογραφική σας μνήμη και δώστε χρόνο στους φίλους και συντρόφους σας. Γίνετε ζωγράφοι για να τους κατοικήσετε...
Από τη σειρά του Γ. Δεπόλλα «Πορτρέτα» |
Ξεκινώντας από την απεικόνιση του χρόνου, όπως εγγράφεται στα ανεπιτήδευτα πρόσωπα των απεικονιζόμενων ή μέσα από επαναφωτογραφίσεις που απέχουν χρόνια (Γιώργος Δεπόλλας), περνάμε σε μνήμες παιδικές και βιώματα που η αύρα τους γεμίζει τους άδειους χώρους και επενδύει τα ξεχασμένα αντικείμενα (Ολγα Καλούση), ή σε αχνά όνειρα και φανταστικές καταστάσεις που ως διηγήσεις από παραμύθια, τόπους, συναντήσεις και συγκινήσεις, προτείνουν μικρές φυγές από το ρεαλισμό της «πραγματικότητας» (Στέλιος Ευσταθόπουλος). Κάποιοι καλλιτέχνες επιχειρούν να διεισδύσουν στους τρόπους, με τους οποίους εκφράζεται η πνευματικότητα στη ζωή του ανθρώπου. Κάποιοι άλλοι μεταφράζουν ως απώτερη ανάγκη την ελπίδα, όπως εντοπίζεται σε αυτούς που, ξεχασμένοι, βιώνουν τις συνέπειες ενός παρελθόντος πολέμου (Εφη Παρούτσα), ή στους μη έχοντες πατρίδα και περιπλανώμενοι αναζητούν μια καλύτερη τύχη. Αλλες φορές πάλι, ο φωτογραφικός φακός στρέφεται στις ασήμαντες και αδιάφορες στιγμές που γεμίζουν την καθημερινότητα, στις ώρες ψυχαγωγίας, απογοήτευσης, δημιουργικότητας και αισθαντικότητας (Φαίδων Κουκουλές, Θεόδωρος Ραπτόπουλος κ.ά.).
Από τη σειρά «Παράδεισος στη Γη» της Χρ. Νίνεζ |
Σε συνεργασία με το Φωτογραφικό Κέντρο Σκοπέλου πραγματοποιούνται οι παρακάτω φωτογραφικές εκθέσεις: Στην «Diana gallery» (Αρμοδίου 10, 2ος όροφος), ο Jean Marc Tingaud παρουσιάζει (έως 12/10) τη φωτογραφική του δημιουργία, ενώ στο χώρο Τέχνης «Ηώς» (Χέυδεν 38Α, πλατεία Βικτωρίας) εκτίθενται (έως 12/10) δημιουργίες της Ισπανίδας Χρ. Νίνεζ με τίτλο «Παράδεισος η Γη».
«Βιετνάμ: Στη σκιά του χρόνου» είναι ο τίτλος της φωτογραφικής έκθεσης της Εφης Παρούτσα, που φιλοξενήθηκε στον «Αστρολάβο - Δεξαμενή» (Ξανθίππου 11). Οπως σημειώνεται στον κατάλογο, «η σύνθεση στη φωτογραφία της Παρούτσα παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Τονισμένες λεπτομέρειες αποκτούν μια καταλυτική οντότητα, παραπέμποντας στην τραγικότητα της αβεβαιότητας, στη ματαιότητα της κατανάλωσης, στην πεμπτουσία της ζωής. Το παιχνίδι με το φως και το ασπρόμαυρο των φωτογραφιών προσδίδουν στο θέμα μια μεταφυσική άποψη».
Το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με τον Φωτογραφικό Κύκλο, φιλοξενεί στις αίθουσές του την έκθεση με τίτλο «Αθήνα 2001 - Φωτογραφικές Οψεις και Απόψεις». Οι 280 φωτογραφίες που παρουσιάζονται (έως 14/10), ανήκουν σε τριάντα τέσσερις νέους Ελληνες φωτογράφους, στους οποίους προστέθηκαν και δύο Γάλλοι φωτογράφοι, τακτικοί επισκέπτες της χώρας μας. Οι φωτογραφίες καλύπτουν τα τελευταία δύο χρόνια του αιώνα που έκλεισε. Η συγκομιδή των εικόνων αυτών προσφέρει όψεις και απόψεις της πολύμορφης Αθήνας, αφήνοντας περιθώρια για πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις και καλώντας μας να παρατηρήσουμε πράγματα που καθημερινά ίσως τα προσπερνάμε.
Με την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Νέοι Ελληνες Φωτογράφοι», συμμετέχει στο Μήνα Φωτογραφίας η αίθουσα τέχνης «Αγκάθι» (Μηθύμνης 12 και Επτανήσου, πλ. Αμερικής). Εως τις 12 του Οκτώβρη, εκτίθενται φωτογραφίες των: Ν. Αραμπατζή, Σ. Διαμαντοπούλου, Β. Κάντα, Χρ. Κουκέλη, Γ. Λένη, Ε. Μπάρκα, Κ. Οικονομίδου, Γ. Σκάλκου και Σ. Ψαρού.
Περισσότερες από 100 φωτογραφίες με το γενικό τίτλο «Φωτογραφίζοντας τον αιώνα: 100 χρόνια αμερικανικής φωτογραφίας», παρουσιάζονται στην έκθεση που φιλοξενείται στην γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης (Μασσαλίας 22).
«Χωρίς πατρίδα», είναι ο τίτλος της έκθεσης φωτογραφιών του Γιάννη Ζαφείρη, που φιλοξενείται έως τις 13/10 στην γκαλερί «Σίγμα» (Βασ. Σοφίας 65). Επίσης, στο Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών (Σίνα 52) παρουσιάζεται έκθεση φωτογραφιών του Στέλιου Ευσταθόπουλου με τίτλο «Τοπία εξ υποθέσεως με την υποβολή της ελπίδας».
Από τις φωτογραφικές εκθέσεις που εγκαινιάστηκαν ή θα εγκαινιαστούν αυτόν το μήνα σημειώνουμε: «Εικόνες πέρα από το ανθρώπινο μάτι» (ομαδική, ΔΕΣΤΕ). «Τέσσερις ενότητες» του Φ. Κουκουλέ (8/10, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών). «Τέταρτος» του Τ. Μόφατ (16/10, αίθουσα τέχνης Ρεβέκκα Μ. Καμχή).