ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 7 Οχτώβρη 2001
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Ζωγράφισα τον φίλο μου

Γιατί φωτογραφίζουμε αγαπημένα πρόσωπα; Οχι φυσικά γιατί δεν είμαστε ζωγράφοι (κακώς, κάκιστα), αλλά γιατί θέλουμε να ξεμπερδεύουμε με την επιφάνεια της μορφής τους, γρήγορα, μ' ένα κλικ της μηχανής, όπως γίνονται όλα στη ζωή. Κι όμως, μόνο η ζωγραφική μάς δίνει το βάρος μας μέσα στο χρόνο, που δεν αποτυπώνεται σε καμία φωτογραφία.

Αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Εγραφα στη γραφομηχανή μου, ανάμεσα σε εφημερίδες με τις φωτογραφίες των ημερών, του τρελού Οσάμα και του νυν και αεί και εις τους αιώνες αντιπαθούς Μπους, όταν ξεκόλλησε από τον τοίχο η φωτογραφία του φίλου μου Αρη Δαβαράκη. Αρχισα να την κοιτάζω προσεκτικά στο πάτωμα και, όσο πιο πολύ την παρατηρούσα, τόσο δεν μπορούσα να τη σηκώσω.

Ο Αρης είναι αδελφός. Στα δύσκολα είναι πάντα δίπλα. Ωστόσο εκείνη τη στιγμή ανακάλυψα πως η εικόνα της μορφής του ήταν μέσα μου αφηρημένη. Ακουσα το γέλιο του, γέλιο παιδιού που θέλει να λυθεί, κι όσο προσπαθεί, μ' έναν μαγικό τρόπο ο κόσμος το σφίγγει πάνω του. Γέλιο που θυμίζει κάποιον που έχει αποδράσει και γνωρίζει πως το βάρος του είναι εκείνο που θα τον οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε αυτήν τη φυλακή που πολλοί αποκαλούν «κόσμο». Γέλιο - μικρός θρίαμβος, όταν τελειώνει η νύχτα με την παρέα και όλα πήγαν καλά.

Παρατήρηση: Σπανίως χειρονομεί. Ολο το βάρος πέφτει στο κεφάλι. Θα έλεγα πως είναι μόνο το κεφάλι του. Ολο το άλλο σώμα, χέρια, πόδια, είναι μονίμως κάπου αλλού. Αν τα δείτε μαζί του, τότε ένα είναι σίγουρο, ο κύριος που βρίσκεται μπροστά σας δεν είναι ο Δαβαράκης.

Τον έχω δει και άρρωστο, στο νοσοκομείο. Εκεί ήταν που με έκανε έξαλλο: Δεν ήταν ο πόνος και η απαραίτητη ταλαιπωρία για κάθε ασθενή. Οχι, ήταν εκεί σαν ο ίδιος να έκανε επίσκεψη σε ασθενή, με τον οποίο είχε, μέσω ενός θαύματος (από αυτά που συμβαίνουν συχνά στον δαβαράκειο κόσμο), το ίδιο σώμα και συμφωνούσε με αυτόν τον ασθενή, που του έλεγε ότι «όλα τα είχαμε τώρα, αυτό μας έλειπε».

Είναι ο τελευταίος πασεϊστής (αυτός που ζει προσκολλημένος στο παρελθόν). Ο,τι συμβαίνει σ' αυτήν τη μάταιη ζωή αξίζει μόνο αν έχει συμβεί στο παρελθόν. Το παρόν δεν αξίζει τον κόπο, κι αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να το παρατηρούμε ήσυχοι ως αστείο. Μόνο ο θάνατος, μόνο αυτός καταργεί το αστείο, κι αν μας συμβαίνουν καλές στιγμές, αυτές είναι μαζί μας, για να επιβεβαιώσουν τον παρελθόντα χρόνο που έρχεται μέσα από τον γενέθλιο τόπο, την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Χαρακτηριστικό των ελληνικών οικογενειών στην Αλεξάνδρεια είναι οι κοινωνικοί τρόποι (κανένα αστικό σπίτι στην Ελλάδα δεν τους γνώριζε, διότι μαϊμούδιζαν στους Δυτικούς), είναι οι τρόποι προς όλους. Οι Ελληνοαιγυπτιώτες κρατάν την πόρτα τους κλειστή όταν θέλουν, και στον Θεό και στον διάβολο.

Η συνάντηση του πασεϊστή Αρη με την ορθοδοξία έγινε στο σωστό χρόνο. Αυτόν που χρειάζεσαι όταν πρέπει να βρεθείς με τα αιώνια και τα αναπόφευκτα. Είναι από τις ελάχιστες φορές στη ζωή του που άφησε να τον διαλέξουν. Κι αφού τον αποδέχτηκαν όπως είναι, υποδέχτηκαν την αλήθεια του, που μόνο οι τοίχοι της Μεγίστης Λαύρας γνωρίζουν και της φέρονται όπως πρέπει, την ακούνε. Ο αντίλαλός της φτάνει και σ' εμένα και κινεί το χέρι μου για να ζωγραφίσω το φίλο μου.

Φίλοι, σύντροφοι, όπου κι αν βρίσκεστε, αφήστε τη φωτογραφική σας μνήμη και δώστε χρόνο στους φίλους και συντρόφους σας. Γίνετε ζωγράφοι για να τους κατοικήσετε...


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Φωτογραφικά «Πορτρέτα»

Από τη σειρά του Γ. Δεπόλλα «Πορτρέτα»
Από τη σειρά του Γ. Δεπόλλα «Πορτρέτα»
Με τον «8ο Διεθνή Μήνα Φωτογραφίας» άνοιξε η αυλαία της νέας εικαστικής περιόδου. Το φετινό πρόγραμμα, το οποίο έχει ως θέμα τον «ανθρώπινο παράγοντα», περιλαμβάνει ένα σύνολο δέκα ατομικών και πέντε ομαδικών εκθέσεων, που παρουσιάζουν τη δουλιά εκατόν σαράντα φωτογράφων από είκοσι χώρες του κόσμου. Ο «8ος Διεθνής Μήνας Φωτογραφίας» διοργανώνεται από το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας, με τη συνεργασία του Πανελληνίου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης.

Ξεκινώντας από την απεικόνιση του χρόνου, όπως εγγράφεται στα ανεπιτήδευτα πρόσωπα των απεικονιζόμενων ή μέσα από επαναφωτογραφίσεις που απέχουν χρόνια (Γιώργος Δεπόλλας), περνάμε σε μνήμες παιδικές και βιώματα που η αύρα τους γεμίζει τους άδειους χώρους και επενδύει τα ξεχασμένα αντικείμενα (Ολγα Καλούση), ή σε αχνά όνειρα και φανταστικές καταστάσεις που ως διηγήσεις από παραμύθια, τόπους, συναντήσεις και συγκινήσεις, προτείνουν μικρές φυγές από το ρεαλισμό της «πραγματικότητας» (Στέλιος Ευσταθόπουλος). Κάποιοι καλλιτέχνες επιχειρούν να διεισδύσουν στους τρόπους, με τους οποίους εκφράζεται η πνευματικότητα στη ζωή του ανθρώπου. Κάποιοι άλλοι μεταφράζουν ως απώτερη ανάγκη την ελπίδα, όπως εντοπίζεται σε αυτούς που, ξεχασμένοι, βιώνουν τις συνέπειες ενός παρελθόντος πολέμου (Εφη Παρούτσα), ή στους μη έχοντες πατρίδα και περιπλανώμενοι αναζητούν μια καλύτερη τύχη. Αλλες φορές πάλι, ο φωτογραφικός φακός στρέφεται στις ασήμαντες και αδιάφορες στιγμές που γεμίζουν την καθημερινότητα, στις ώρες ψυχαγωγίας, απογοήτευσης, δημιουργικότητας και αισθαντικότητας (Φαίδων Κουκουλές, Θεόδωρος Ραπτόπουλος κ.ά.).

Από τη σειρά «Παράδεισος στη Γη» της Χρ. Νίνεζ
Από τη σειρά «Παράδεισος στη Γη» της Χρ. Νίνεζ
Συγκεκριμένα: «Αφιέρωμα στο Γιώργο Δεπόλλα» είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται έως τις 12/10, στο πολιτιστικό συγκρότημα «Artower Agora» (Αρμοδίου 10). Στον 4ο, 5ο και 6ο όροφο του συγκροτήματος εκτίθενται τρεις διαφορετικές ενότητες, που ανήκουν στην πρώτη περίοδο της φωτογραφικής του πορείας. Οι «Χρόνος» - «Πορτρέτα» - «Ασυλο» επικεντρώνονται στον άνθρωπο και αποτελούνται από ασπρόμαυρες φωτογραφίες, από τις οποίες οι περισσότερες παρουσιάζονται στο κοινό για πρώτη φορά. Στο ίδιο συγκρότημα, στον 7ο όροφο, εγκαινιάστηκε πριν λίγες μέρες έκθεση φωτογραφιών της Ολγας Καλούση. Τίτλος της: «Ενθύμια και άλλες ιστορίες».

Σε συνεργασία με το Φωτογραφικό Κέντρο Σκοπέλου πραγματοποιούνται οι παρακάτω φωτογραφικές εκθέσεις: Στην «Diana gallery» (Αρμοδίου 10, 2ος όροφος), ο Jean Marc Tingaud παρουσιάζει (έως 12/10) τη φωτογραφική του δημιουργία, ενώ στο χώρο Τέχνης «Ηώς» (Χέυδεν 38Α, πλατεία Βικτωρίας) εκτίθενται (έως 12/10) δημιουργίες της Ισπανίδας Χρ. Νίνεζ με τίτλο «Παράδεισος η Γη».

«Βιετνάμ: Στη σκιά του χρόνου» είναι ο τίτλος της φωτογραφικής έκθεσης της Εφης Παρούτσα, που φιλοξενήθηκε στον «Αστρολάβο - Δεξαμενή» (Ξανθίππου 11). Οπως σημειώνεται στον κατάλογο, «η σύνθεση στη φωτογραφία της Παρούτσα παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Τονισμένες λεπτομέρειες αποκτούν μια καταλυτική οντότητα, παραπέμποντας στην τραγικότητα της αβεβαιότητας, στη ματαιότητα της κατανάλωσης, στην πεμπτουσία της ζωής. Το παιχνίδι με το φως και το ασπρόμαυρο των φωτογραφιών προσδίδουν στο θέμα μια μεταφυσική άποψη».

Το Μουσείο Μπενάκη, σε συνεργασία με τον Φωτογραφικό Κύκλο, φιλοξενεί στις αίθουσές του την έκθεση με τίτλο «Αθήνα 2001 - Φωτογραφικές Οψεις και Απόψεις». Οι 280 φωτογραφίες που παρουσιάζονται (έως 14/10), ανήκουν σε τριάντα τέσσερις νέους Ελληνες φωτογράφους, στους οποίους προστέθηκαν και δύο Γάλλοι φωτογράφοι, τακτικοί επισκέπτες της χώρας μας. Οι φωτογραφίες καλύπτουν τα τελευταία δύο χρόνια του αιώνα που έκλεισε. Η συγκομιδή των εικόνων αυτών προσφέρει όψεις και απόψεις της πολύμορφης Αθήνας, αφήνοντας περιθώρια για πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις και καλώντας μας να παρατηρήσουμε πράγματα που καθημερινά ίσως τα προσπερνάμε.

Με την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Νέοι Ελληνες Φωτογράφοι», συμμετέχει στο Μήνα Φωτογραφίας η αίθουσα τέχνης «Αγκάθι» (Μηθύμνης 12 και Επτανήσου, πλ. Αμερικής). Εως τις 12 του Οκτώβρη, εκτίθενται φωτογραφίες των: Ν. Αραμπατζή, Σ. Διαμαντοπούλου, Β. Κάντα, Χρ. Κουκέλη, Γ. Λένη, Ε. Μπάρκα, Κ. Οικονομίδου, Γ. Σκάλκου και Σ. Ψαρού.

Περισσότερες από 100 φωτογραφίες με το γενικό τίτλο «Φωτογραφίζοντας τον αιώνα: 100 χρόνια αμερικανικής φωτογραφίας», παρουσιάζονται στην έκθεση που φιλοξενείται στην γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης (Μασσαλίας 22).

«Χωρίς πατρίδα», είναι ο τίτλος της έκθεσης φωτογραφιών του Γιάννη Ζαφείρη, που φιλοξενείται έως τις 13/10 στην γκαλερί «Σίγμα» (Βασ. Σοφίας 65). Επίσης, στο Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών (Σίνα 52) παρουσιάζεται έκθεση φωτογραφιών του Στέλιου Ευσταθόπουλου με τίτλο «Τοπία εξ υποθέσεως με την υποβολή της ελπίδας».

Από τις φωτογραφικές εκθέσεις που εγκαινιάστηκαν ή θα εγκαινιαστούν αυτόν το μήνα σημειώνουμε: «Εικόνες πέρα από το ανθρώπινο μάτι» (ομαδική, ΔΕΣΤΕ). «Τέσσερις ενότητες» του Φ. Κουκουλέ (8/10, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών). «Τέταρτος» του Τ. Μόφατ (16/10, αίθουσα τέχνης Ρεβέκκα Μ. Καμχή).


Η. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ