Associated Press

Δέκα χρόνια μετά όλα τα ευτυχή για την ανθρωπότητα που υπόσχονταν ότι θα έρθουν με την επικράτηση του κεφαλαίου έχουν καταρρεύσει. Στο ελάχιστο, για την ιστορία, διάστημα των 10 χρόνων, η ανθρωπότητα διαπίστωσε ότι αντί για δημοκρατία που της είχαν υποσχεθεί, ήρθε αντιμέτωπη με τη σιδηρά δικτατορία των «αγορών» και των επιφανών τους εκπροσώπων, τους χρηματιστηριακούς δείκτες. Αντί για ευημερία, η ανθρωπότητα ζει σήμερα μια απίστευτη υπερσυσσώρευση πλούτου σε ελάχιστους και μια τεράστιων διατάσεων εξάπλωση της αθλιότητας σε δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Η άρχουσα τάξη 7 μόνο χωρών, υπερσυσσωρεύει τον παραγόμενο πλούτο δισεκατομμυρίων εργαζομένων. Αντί για σταθερότητα στις διεθνείς σχέσεις, και «τη φυγή προς τα μπρος από την ισορροπία του πυρηνικού τρόμου, που υπήρχε με το διπολικό σύστημα», είδαμε να ανοίγεται μια εποχή απίστευτης αστάθειας, μια εποχή ωμών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, εκεί που έκριναν ότι έπρεπε να προωθηθούν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Η μεγάλη αυταπάτη έχει καταρρεύσει πλήρως. Δυστυχώς μόλις τώρα έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν οι λαοί την κόλαση μέσα στην οποία τους έχουν ρίξει.

Associated Press

• Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση της σταθερής δουλιάς και η αντικατάστασή της με τις «ελαστικές» μορφές απασχόλησης, δεν ανατρέπει μόνο τις οικονομικές ισορροπίες, μεταξύ του χρόνου εργασίας που απαιτείται για τη συντήρηση του εργάτη και του χρόνου εκείνου που παράγεται το «υπερπροϊόν» για τον κεφαλαιοκράτη. Εξίσου φθοροποιά είναι και η ηθική απαξίωση των εργαζομένων. Οι τελευταίοι από απασχολούμενοι γίνονται... απασχολήσιμοι. Οσο τους χρειάζονται, τους κρατούν. Μετά... τους πετούν, κατά τη γνώστη διαφήμιση. Εχουμε δηλαδή μια πλήρη εξαχρείωση στον ευαίσθητο χώρο των εργασιακών σχέσεων, όπου οι καπιταλιστές λένε ωμά στους εργαζομένους, ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από «ομιλούντα εργαλεία δουλιάς».
• Την ίδια περίοδο έχουμε συνεχείς ανατροπές των κοινωνικοσφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων, παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, περνάνε στα χέρια του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος γιγαντώνεται. Με τα εκτεταμένα προγράμματα ιδιωτικοποίησης, περνάνε στα χέρια ιδιωτών, τεράστιων διατάσεων περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου.
• Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και οι πολυεθνικές τράπεζες επιβάλουν το καθεστώς των «απελευθερώσεων». Κεφάλαια, εμπορεύματα και υπηρεσίες κινούνται ελεύθερα σε όλο τον πλανήτη. Εχουμε την αποθέωση της πιο αχαλίνωτης κερδοσκοπίας των βραχυχρόνιων χρηματιστηριακών κεφαλαίων. Οι χρηματικές ροές, ελέγχονται και ξεκινάμε τις επιδρομές τους από το Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης. Ολα αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκαν καταστάσεις απίστευτης ληστείας. Εθνικά νομίσματα υπονομεύονται και καταρρέουν, χρηματιστικές και συναλλαγματικές κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη, ολόκληρες οικονομίες υποθηκεύονται. Θύματα, οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, το Μεξικό η Ρωσία. Από την κερδοσκοπική μανία δε γλιτώνουν ούτε και τα θεωρούμενα ισχυρά νομίσματα, όπως η αγγλική λίρα, το γαλλικό φράγκο κλπ. Τα χρηματιστηριακά κέντρα της Ν. Υόρκης συσσωρρεύουν αμύθητα κέρδη.
• Στις διεθνείς σχέσεις επανέρχεται η περιβόητη πολιτική των κανονιοφόρων. Το δίκαιο κόβεται και ράβεται στα μέτρα του νικητή ιμπεριαλισμού, ο οποίος το χρησιμοποιεί επιλεκτικά για την προώθηση των γεωπολιτικών του συμφερόντων. Ο κόσμος ζει μια εποχή απίστευτου αμοραλισμού. Το CNN εξασφαλίζει αποκλειστικές εικόνες για το πώς οι πύραυλοι της «δημοκρατικής» Δύσης, δολοφονούν και διαμελίζουν τα παιδάκια του Ιράκ. Η Γιουγκοσλαβία διαμελίζεται βίαια μετά από δολοφονικούς βομβαρδισμούς 78 ημερών. Ο ΟΗΕ διασύρεται, καθώς η ηγεσία του σέρνεται στα σκαλιά του Λευκού Οίκου και εκλιπαρεί την εύνοιά του. Οι ιμπεριαλιστές δίδαξαν στον κόσμο τη λογική της δύναμης, της πυγμής, των αδίστακτων δολοφονιών, του αβυσσαλέου και τυφλού μίσους. Αυτού του μίσους που κτύπησε και τους διδύμους πύργους του World Trade Center, με τα δεκάδες χιλιάδες θύματα. Τα αισθήματα της αλληλεγγύης των λαών, της συνεργασίας και της συναδέλφωσης, το αίτημα για ειρήνη στον κόσμο, τα έχουν βγάλει στην παρανομία. Οικοδομούν έναν κόσμο ζούγκλας, κατ' εικόνα και κατ' ομοίωση του κεφαλαίου.

Και κάτι τελευταίο, με αφορμή τα δάκρυα κροκοδείλου που χύνουν και στην Ελλάδα από τα τηλεοπτικά παράθυρα όσοι δίνουν εξετάσεις στην αμερικανική πρεσβεία, για το δράμα του αμερικανικού λαού. Δεν τους χαρίζουμε κανένα λαό, είτε πρόκειται για τους Σέρβους, είτε για τους Ιρακινούς, τους Τούρκους, τους λαούς της Γης του Πυρός, είτε τον αμερικανικό λαό. Το πρόβλημά μας είναι ο αμερικανικός και διεθνής ιμπεριαλισμός και όχι ο αμερικανικός λαός, για το δράμα του οποίου συμπάσχουμε. Αυτοί που χύνουν δάκρυα σήμερα για τους νεκρούς, είναι και οι μεγάλοι εχθροί του αμερικανικού λαού. Ενα λαό που έχουν εξαθλιώσει και αποκτηνώσει με τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, με τον απάνθρωπο ρατσισμό σε βάρος των Αφροαμερικανών και άλλων έγχρωμων, ένα λαό που τον ταΐζουν καθημερινά τηλεοπτικά σκουπίδια, ώστε πάνω από το 50% να μην ψηφίζει και ένα επίσης σεβαστό ποσοστό να μη γνωρίζει ποιος είναι ο πρόεδρος της χώρας του.

Κακά τα ψέματα. Για να σταματήσουν οι σκηνές παραφροσύνης που ζει ο κόσμος τις ημέρες αυτές, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, πρέπει να τους βάλουμε φρένο, τελικά να τους ανατρέψουμε. Πρέπει οι λαοί να αντεπιτεθούν. Ολα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση.