Τα λεγόμενα «πράσινα ταμεία» της ΕΕ χρηματοδοτούν την παραγωγή όπλων. Το σκεπτικό είναι απλό: Χωρίς «ασφάλεια» - λένε - δεν υπάρχει βιωσιμότητα! Υπάρχει πιο «βιώσιμη» ανάπτυξη από την ίδια την ...ειρήνη; Και αφού δεν υπάρχουν λόγια για να αποδοθούν ο κυνισμός και ο φαρισαϊσμός της ΕΕ, ας αφήσουμε τους ίδιους τους Ευρωπαίους αξιωματούχους και τους παράγοντες της αγοράς να δώσουν τις εξηγήσεις τους: «Οι Βρυξέλλες υιοθέτησαν μια αφήγηση που έχει συγχωνεύσει την ασφάλεια, την άμυνα και τη βιωσιμότητα, υποδηλώνοντας ότι χωρίς ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, πόσο μάλλον ανάπτυξη, και ότι γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η στρατιωτική βιομηχανία συμβάλλει έμμεσα σε ένα βιώσιμο μέλλον».

Ετσι, περίπου 50 δισ. ευρώ από τα «πράσινα» ευρωπαϊκά κεφάλαια επενδύονται πλέον σε εταιρείες όπλων. Αυτό αποκάλυψε διεθνής έρευνα, συντονισμένη από τη VoxEUROPE, που δημοσιεύτηκε στην ισπανική «El Pais», στην «IRPI Media» στην Ιταλία και στη «Mediapart» στη Γαλλία, εξυπηρετώντας πιθανώς άλλα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών. Η έρευνα βασίζεται σε ανάλυση 3.037 κεφαλαίων ESG (Environmental, Social, Governance), που προωθούν θέματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και εταιρικής διακυβέρνησης, αλλά και σε εσωτερικά έγγραφα της ΕΕ και συνεντεύξεις με εμπειρογνώμονες του κλάδου.

Η πολεμική βιομηχανία έχει ταυτιστεί με τη «βιώσιμη» χρηματοδότηση και την «πράσινη» μετάβαση. Ευρωπαϊκοί κολοσσοί παραγωγής εξοπλισμών, όπως οι «Safran», «Rheinmetall», «BAE Systems», «Leonardo» και «Thales», εμφανίζονται τώρα σε «πράσινα» χαρτοφυλάκια αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, συχνά παράλληλα με μη ευρωπαϊκές εταιρείες, ιδίως αμερικανικές, οι οποίες απορροφούν σημαντικό μερίδιο επενδύσεων. Πώς κατέστη αυτό δυνατό στην ΕΕ, που καθορίζει μέχρι «τελείας» πώς θα κατανεμηθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, π.χ. απαγορεύοντας προσλήψεις σε δημόσια νοσοκομεία, αποκλείοντας αντιπλημμυρικά έργα και άλλες υποδομές που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες αλλά δεν αποφέρουν καπιταλιστικά κέρδη; Χάρη σε ένα εξαιρετικά ευέλικτο σύνολο ευρωπαϊκών κανονισμών.

Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός για τη Διαφάνεια των Βιώσιμων Χρηματοοικονομικών (SFDR), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 2021, αρχικά σχεδιασμένος για να κατευθύνει κεφάλαια σε «περιβαλλοντικά υπεύθυνες» δραστηριότητες, παρέμεινε σκόπιμα «ουδέτερος» σε ό,τι αφορά τους επιλέξιμους οικονομικούς τομείς.

Το Πλαίσιο Βιώσιμης Οικονομικής Συνεργασίας της ΕΕ «δεν επιβάλλει περιορισμούς στη χρηματοδότηση της άμυνας», υπογράμμισε πρόσφατα το γραφείο του επίτροπου Αμυνας Αντριους Κουμπίλιους. Σήμερα η Κομισιόν προωθεί ανοιχτά και επιθετικά την ιδέα ότι οι κανόνες βιώσιμης χρηματοδότησης είναι «πλήρως συμβατοί» με τις επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία, αναγνωρίζοντάς την επίσημα ως «στρατηγικό» τομέα το 2023. Αυτή η διαδικασία νομιμοποίησης κορυφώθηκε με την αναθεώρηση του SFDR τον Νοέμβρη του 2025 και το «Φόρουμ Βιομηχανικών Επενδύσεων στην Αμυνα» της ΕΕ, που συγκλήθηκε από την Επιτροπή στις 27/11/2024 στις Βρυξέλλες.

Οι επενδύσεις σε μετοχές 118 πολεμικών βιομηχανιών από «πράσινα» κεφάλαια αυξήθηκαν μεταξύ 2021 και 2025 από 14,5 δισ. σε 49,8 δισ. ευρώ. Περίπου 25 δισ. ευρώ κατέληξαν στα ταμεία 27 ευρωπαϊκών εταιρειών όπλων, με επικεφαλής τη γαλλική «Safran» (5,6 δισ. ευρώ) και τη γερμανική «Rheinmetall» (4 δισ. ευρώ), ακολουθούμενες από τις «Thales», «Airbus», «BAE Systems», «Rolls-Royce» και «Leonardo».

Εξάλλου, ήδη από τον Οκτώβρη του 2021 το «λόμπι» της πολεμικής βιομηχανίας ASD («Ευρωπαϊκή Ενωση Αεροδιαστημικής, Ασφάλειας και Αμυνας») προωθούσε το σύνθημα «Δεν υπάρχει βιωσιμότητα χωρίς ασφάλεια», με αποτέλεσμα η παραγωγή όλων των συμβατικών όπλων (άρματα μάχης, οπλισμένα drones, μαχητικά αεροσκάφη, πυραυλικά συστήματα, πυρομαχικά κ.ά.) να χαρακτηριστεί «βιώσιμη ανάπτυξη». Εξαιρέθηκαν από τις «ηθικές επενδύσεις» μόνο τα όπλα που απαγορεύονται ρητά από διεθνείς συμβάσεις, όπως οι νάρκες κατά προσωπικού, τα πυρομαχικά διασποράς, τα χημικά ή βιολογικά όπλα.

Η αλήθεια είναι πως ούτε «πράσινα» κεφάλαια κατά της κλιματικής αλλαγής υπήρξαν ποτέ, ούτε τα «πράσινα ταμεία» προορίζονταν για την προστασία του περιβάλλοντος, ούτε, φυσικά, νοείται βιώσιμη και ηθική ανάπτυξη στη ζούγκλα και την αναρχία του καπιταλιστικού κέρδους. Η «Πράσινη Νέα Συμφωνία» της ΕΕ εξαρχής υπηρετούσε την ενεργειακή μετάβαση, την ανταγωνιστικότητα στις νέες τεχνολογίες και την αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της ΕΕ στον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Χρηματοδοτούσε επενδύσεις μονοπωλιακών ομίλων, με στόχο να δώσει διέξοδο σε λιμνάζοντα κεφάλαια να επενδυθούν σε ευρωπαϊκές και νέες αγορές με το μέγιστο δυνατό κέρδος. Ο ορισμός της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» που θρέφει τον επόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Γρήγορα αποδείχθηκε - η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φλεβάρη του 2022 λειτούργησε σαν καταλύτης - ότι ακόμα πιο κερδοφόρες και με μικρότερο ρίσκο δεδομένης της γεωπολιτικής κατάστασης είναι οι επενδύσεις στα όπλα. Η παγκόσμια αγορά «άμυνας» εκτοξεύτηκε φέτος στα 3 τρισ. ευρώ - διπλάσια από το 2021 - ενώ μέχρι το 2035 αναμένεται να επενδυθούν για στρατιωτικούς σκοπούς κρατικά κυρίως, αλλά και ιδιωτικά κεφάλαια έως και 6,8 τρισ. ευρώ. Τα περίπου 400 δισ. ευρώ αδιάθετων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης θα ανακατευθυνθούν σε πολεμικά πρότζεκτ.

Αν κάτι αποδείχθηκε το 2025 - ιδιαίτερα με τον «Οδικό Χάρτη για την Αμυνα και τον Επανεξοπλισμό της ΕΕ» - είναι ότι η «πράσινη μετάβαση» και οι «κλιματικοί στόχοι» βρίσκονται «ένα τσιγάρο δρόμο» από την πολεμική προετοιμασία της ΕΕ. Και οι βόμβες θα βαφτούν «πράσινες», προκειμένου να ανοίξουν τον δρόμο για να προελάσουν τα ευρωπαϊκά κεφάλαια σε νέες αγορές, κρίσιμες πρώτες ύλες και γεωστρατηγικές περιοχές του χάρτη.