- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Ο σύντροφος Θανάσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα, παιδί φτωχής λαϊκής οικογένειας. Την μητέρα του δεν την γνώρισε, καθώς πέθανε όταν ο ίδιος ήταν μόλις ενός έτους, ενώ με την ενηλικίωσή του χάνει και τον πατέρα του.
Στις αρχές του 1996 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέλαβε καθοδηγητικές χρεώσεις. Το 2000 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Τον Γενάρη του 2004 προσλήφθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ και δύο χρόνια αργότερα, στο 9ο Συνέδριο της Οργάνωσης, εξελέγη στο Κεντρικό Συμβούλιο και στο Γραφείο του, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την Εργατική Δουλειά, τις Σχολές Κατάρτισης και Μαθητείας, τα Νυχτερινά Σχολεία και την καθοδήγηση Οργανώσεων της ΚΝΕ.
Με το πέρασμά του στη δουλειά του Κόμματος το 2011 χρεώθηκε στο Τμήμα της ΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά.
Ο σύντροφος Θανάσης από το 1994 εργάστηκε σε διάφορους χώρους δουλειάς και με την πρωτοπόρα δράση του αναδείχθηκε σε συνδικαλιστικό στέλεχος στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, ενώ μέχρι σήμερα ήταν εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΔΣ της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ). Από τον Μάη του 2003 ήταν μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στο οποίο είχε σημαντική συμβολή στη λειτουργία, στη δράση και τη συσπείρωση δυνάμεων με το ταξικό ρεύμα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ο σύντροφος Θανάσης υπερασπίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του τις αρχές του ΚΚΕ. Ηταν από μικρή ηλικία αγωνιστής στη ζωή του και συνέχισε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ να παλεύει μέσα από τις διάφορες χρεώσεις που ανέλαβε. Ηταν μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Τον χαρακτήριζαν η εργατικότητα, η ευρηματικότητα και το μεράκι, το πείσμα του για να είναι η παρέμβαση του ΚΚΕ αποτελεσματική, η προπαγάνδα του κατανοητή και εκλαϊκευτική. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποκάλυψη των εκφυλιστικών μεθόδων και των μηχανισμών χειραγώγησης του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ και στο εργατικό κίνημα.
Η ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του, στην σύντροφό του, Μαρία, και στην κόρη του, Λένα».
Τον σύντροφο Θανάση αποχαιρετούν επίσης το Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά, η Επιτροπή Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ, η Τομεακή Οργάνωση Εμπορίου - Υπηρεσιών και η ΤΟ Νοτίων της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, εκφράζοντας παράλληλα τα πιο θερμά συλλυπητήρια στην συντρόφισσα Μαρία Θεοφίλη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής, και στην κόρη τους, Λένα.
Αποχαιρετώντας με βαθιά θλίψη τον Θανάση Γκώγκο, μέλος της Γραμματείας του, το ΠΑΜΕ σημειώνει:
«Το ΠΑΜΕ αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον συναγωνιστή μας Θανάση Γκώγκο, μέλος της Γραμματείας του, ο οποίος έφυγε χθες από κοντά μας, μετά από πολύμηνη και γενναία μάχη με τον καρκίνο.
Η απώλειά του γεμίζει πόνο όλες και όλους εμάς που συμπορευτήκαμε μαζί του στους αγώνες και στην καθημερινή πάλη του εργατικού κινήματος. Ολους όσοι γνωρίσαμε έναν άνθρωπο σεμνό, σταθερό, ακούραστο και πολυσχιδή, που δεν έβαλε ποτέ τον εαυτό του πάνω από τη συλλογικότητα και τον αγώνα της εργατικής τάξης.
Ο Θανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Από τα εφηβικά του χρονιά εργάστηκε σε πολλές δουλειές στον ιδιωτικό τομέα και εντάχθηκε στις γραμμές του εργατικού κινήματος, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια και αυταπάρνηση από διάφορες θέσεις ευθύνης.
Διετέλεσε μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας και της ΓΣΕΕ. Μέχρι και σήμερα ήταν μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), δίνοντας καθημερινές μάχες για τα δικαιώματα των ανέργων και των εργαζομένων, με καθαρό ταξικό προσανατολισμό και χωρίς καμία έκπτωση.
Από τον Μάη του 2003 ήταν μέλος της Γραμματείας Νέων και στη συνέχεια της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στο οποίο είχε ουσιαστική και καθοριστική συμβολή στη λειτουργία, στη δράση και στη συσπείρωση δυνάμεων με το ταξικό ρεύμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως επίσης και σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη των εκφυλιστικών μεθόδων και των μηχανισμών χειραγώγησης του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είχε την ευθύνη της προπαγάνδας του ΠΑΜΕ, συμβάλλοντας καθοριστικά στην επεξεργασία θέσεων, υλικών και παρεμβάσεων, με ξεχωριστή συμβολή στα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Τον διέκρινε έντονα το πνεύμα πρωτοβουλίας και η δημιουργικότητα, στοιχεία που αποτυπώθηκαν και σε πλευρές της δράσης που έδεναν τον αγώνα με τη συλλογικότητα και τη ζωή, όπως η συμβολή του στη διοργάνωση των τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ.
Ο Θανάσης πίστεψε βαθιά στη δύναμη της ταξικής πάλης, στη συλλογική δράση, στη δυνατότητα οι εργάτες να σταθούν όρθιοι και να απελευθερωθούν από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Δεν αντιμετώπισε ποτέ τον αγώνα ως ρόλο ή τυπικό καθήκον, τον έζησε ως στάση ζωής. Ηταν πάντα παρών, με λόγο ουσιαστικό, με πράξη συνεπή, με καθαρή ταξική πυξίδα. Ακόμη και στη δύσκολη προσωπική του μάχη, παρέμεινε δεμένος με τον συλλογικό αγώνα, με αγωνία και ενδιαφέρον για το σήμερα και το αύριο του κινήματος και των αγώνων της εργατικής τάξης.
Τον αποχαιρετάμε με σεβασμό, συγκίνηση και την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους τον δρόμο που περπατήσαμε μαζί του. Οπως και στους στίχους των Pink Floyd που αγαπούσε, ο Θανάσης ήξερε ότι τα πάντα είναι δοσμένα στον αγώνα για τη ζωή και τις ανάγκες της τάξης μας, την οριστική απαλλαγή από τους εκμεταλλευτές της.
"With, without, and who'll deny it's what the fighting's all about".
Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του, την σύντροφό του Μαρία και την κόρη του Λένα».
Τη βαθιά θλίψη της για τον πρόωρο χαμό του Θανάση Γκώγκου εκφράζει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Θυμίζει ότι ο ίδιος υπήρξε από το 2016 μέχρι και σήμερα μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας και τονίζει: «Με τη δράση του συνέβαλε ουσιαστικά, σε πανελλαδικό επίπεδο, στην προσπάθεια ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος στο Εμπόριο και τις Υπηρεσίες. Βρέθηκε δίπλα σε σωματεία και συναδέλφους σε όλη τη χώρα, στηρίζοντας την οργάνωση στους χώρους δουλειάς, τη μαζικοποίηση της δράσης και τη ζωντανή, δημοκρατική λειτουργία των σωματείων.
Σταθερά και αταλάντευτα στάθηκε απέναντι στα φαινόμενα εκφυλισμού και εργοδοτικής παρέμβασης στο εργατικό κίνημα, υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία των σωματείων από την εργοδοσία και τον ταξικό τους προσανατολισμό δίπλα στις αγωνίες και τα προβλήματα των εργαζομένων.
Οσοι τον γνώρισαν θα θυμούνται το ιδιαίτερο χιούμορ του, την ευρηματικότητά του, την ικανότητά του να "σπάει τον πάγο" στις δύσκολες στιγμές, να βρίσκει λόγια απλά και ουσιαστικά. Με μια εύστοχη παρατήρηση, έκανε τα πιο βαριά θέματα να μοιάζουν αντιμετωπίσιμα. Σε όλους όσους στάθηκαν δίπλα του στην καθημερινή πάλη θα μας λείψει η παρουσία του και η σκέψη του».
Τα συλλυπητήριά τους εκφράζουν επίσης με ανακοινώσεις τους η ΓΣΕΕ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το Εργατικό Κέντρο Πάτρας.
Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο Γιάννης Ανανιάδης, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Μεσογείων - Λαυρεωτικής, ο οποίος ανέφερε ανάμεσα σε άλλα: «Εχουμε πάρει την απόφαση ο χώρος αυτός να είναι ζωντανός και ανοιχτός σε όποιον το θέλει. Θα πάρουμε μια σειρά πρωτοβουλίες, με εκθέσεις βιβλίου, βιβλιοπαρουσιάσεις και συχνές ανοιχτές εκδηλώσεις. Μας δίνουν τη δυνατότητα τα νέα γραφεία και θα την αξιοποιήσουμε».
Εκτενής αναφορά έγινε στον σύντροφο Σωτήρη Μαριόλη, ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ και συνδικαλιστή στους ναυτεργάτες και στους οικοδόμους, που έφυγε από τη ζωή έναν χρόνο πριν, ανακοινώνοντας ότι η ΚΟΒ θα καταθέσει για την Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος όλο το ποσό που θα μαζευτεί για τα εγκαίνια, στη μνήμη του συντρόφου. «Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα, αλλά και ο ίδιος θα ήθελε να ξέρει ότι το Κόμμα δυναμώνει και αναπτύσσεται στην πόλη όπου γεννήθηκε», τόνισε ο Γ. Ανανιάδης.
Τέλος έγινε αναφορά στην πρωτοβουλία της ΚΟΒ να αναρτήσει στην είσοδο των γραφείων επιγραφή για τον Ανδρέα Αλεξάνδρου, με αφορμή το γεγονός ότι τα γραφεία βρίσκονται στην οδό που φέρει το όνομά του. Ο Ανδ. Αλεξάνδρου ήταν γιατρός από το Λαύριο, ο οποίος φυλακίστηκε το 1938 από τη δικτατορία του Μεταξά για τη συνδικαλιστική και πολιτική του δράση, στάθηκε αλύγιστος στη φυλακή και τις πρώτες μέρες της Κατοχής παραδόθηκε από την αστική κυβέρνηση στους κατακτητές Ιταλούς και Γερμανούς, ενώ όπως χιλιάδες άλλοι είχε ζητήσει να πολεμήσει στο μέτωπο. Στις 6 Ιούνη 1943 εκτελέστηκε από τους Ιταλούς στο Κούρνοβο μαζί με ακόμα 105 αγωνιστές, ανάμεσά τους κι άλλους Λαυριώτες.
