«Θέλει αγάπη και δουλειά, γνώση και αγώνα, γίνε η εξαίρεση που σβήνει τον κανόνα»! Με έμπνευση από αυτόν τον στίχο - σύνθημα των «Κοινών Θνητών», εκατοντάδες νέοι ένωσαν τις φωνές τους το βράδυ της Παρασκευής στην Καισαριανή, στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ, με το αγαπημένο αυτό συγκρότημα της νεολαίας, αλλά και με τους «Υπεραστικούς», σε μια συναυλία που διοργάνωσε η ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ, κορυφώνοντας τις πλούσιες δράσεις διάδοσης των κομμουνιστικών ιδεών που ξεδίπλωσε το προηγούμενο διάστημα. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Επίσης ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, ο δήμαρχος Καισαριανής Ηλίας Σταμέλος κ.ά.

Το γήπεδο, στολισμένο από τα πανό με τα συνθήματα της ΚΝΕ για αλληλεγγύη στο αναμφισβήτητο δίκιο των αγροτών, κόντρα στους πολέμους, στις συγκρούσεις και στους ανταγωνισμούς, γέμισε με νιάτα που διαδήλωναν και τραγουδούσαν για το δικό τους δίκιο, για την ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας, για τον σοσιαλισμό, που είναι η νιότη και η ομορφιά του κόσμου. Γιατί όπως είπε και ο Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΟΠ Αττικής, που μίλησε στην εκδήλωση:

Ο στίχος που δανείζεται η σημερινή μας συναυλία είναι η απάντηση στο ερώτημα τι πρέπει να κάνει κάθε νέος που ασφυκτιά.

Να εξοπλιστεί με «γνώση» και «αγώνα».

Να πορευτεί με «δουλειά» και «πάθος».

Με τη στάση ζωής του, κομμάτι της οργανωμένης πάλης, να γίνει η «εξαίρεση» για να ανατρέψουμε αυτόν τον «κανόνα».

Σας καλωσορίζουμε στη συγκέντρωση - συναυλία της Οργάνωσης Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ εδώ στην πάντα φιλόξενη Καισαριανή.

Μια συναυλία που κορυφώνει μια πλούσια δραστηριότητα που αναπτύξαμε αυτούς τους μήνες για τη διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών.

Και από εδώ κάνουμε ένα μεγάλο κάλεσμα σε κάθε νέο και νέα να βαδίσουμε μαζί τον δρόμο της ανατροπής!

Γιατί η μεγάλη αλήθεια της εποχής μας είναι ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι το μέλλον, η μοναδική διέξοδος στα αδιέξοδα που μεγαλώνουν γύρω μας.

Γιατί τα πρώτα 25 χρόνια του 21ου αιώνα, που σε λίγες μέρες περνούν στην Ιστορία, μας απέδειξαν ότι δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τα πολύμορφα προβλήματα της ζωής μας αν δεν ανατρέψουμε οριστικά αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Γιατί όσα ζούμε επιβεβαιώνουν ότι τα πράγματα αλλάζουν, όμως το ζήτημα είναι αν η τροπή των γεγονότων θα στραφεί σε επαναστατική τροχιά.

Και αυτό κρίνεται σήμερα, γιατί σε αντίθεση με όσα μας λένε οι υπερασπιστές του καπιταλισμού, η εποχή μας εγκυμονεί νέες μεγάλες προκλήσεις!

Προκλήσεις και όχι εκπλήξεις.

Γιατί δεν είναι έκπληξη ότι μπροστά μας έρχονται συναρπαστικά γεγονότα, πιθανότητα ανόδου της πάλης των μαζών, θύελλες που γεννούν νέες δυσκολίες αλλά και νέες δυνατότητες για να αλλάξει αυτός ο κόσμος.

Γι' αυτό το Κόμμα μας στο 22ο Συνέδριό του συζητά συλλογικά πώς θα καταφέρουμε όλη μας η δράση να υπηρετεί το επαναστατικό μας Πρόγραμμα, δηλαδή την πάλη για την ανατροπή του συστήματος που γεννά τον πόλεμο, την εκμετάλλευση, την αδικία, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Ο στίχος που δανείζεται η σημερινή μας συναυλία είναι η απάντηση στο ερώτημα τι πρέπει να κάνει κάθε νέος που ασφυκτιά.

Να εξοπλιστεί με «γνώση» και «αγώνα».

Να πορευτεί με «δουλειά» και «πάθος».

Με τη στάση ζωής του, κομμάτι της οργανωμένης πάλης, να γίνει η «εξαίρεση» για να ανατρέψουμε αυτόν τον «κανόνα».

Τον κανόνα που θέλει εκατομμύρια σε όλο τον πλανήτη με την εργασία τους να παράγουν τα πάντα και μια χούφτα καπιταλιστές να ιδιοποιούνται αυτόν τον πλούτο.

Που θέλει τους λαούς να ματώνουν στα πεδία των ιμπεριαλιστικών πολέμων για τα σχέδια κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Που θέλει να συμβιβαζόμαστε στη μίζερη ζωή, ενώ καθημερινά μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στο πώς ζούμε και στο πώς θα μπορούσαμε να ζούμε.

Οτι «γι' αυτούς που χτίζουνε τον κόσμο ποτέ δεν είναι αργά».

Και ιδιαίτερα σήμερα όχι μόνο δεν είναι αργά, αλλά είναι πιο ώριμο από ποτέ εμείς να βγούμε στο προσκήνιο.

Γι' αυτό και η συναυλία μας γίνεται κρίκος αλληλεγγύης στην αλυσίδα των αγώνων που κλιμακώνονται σε όλη τη χώρα και μας γεμίζουν αισιοδοξία!

Ενώνουμε τη φωνή μας με τα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, που διεκδικούν το αυτονόητο, να ζουν και να καλλιεργούν στον τόπο τους. Να παράγουν στα χωράφια για να έχουμε φτηνά, ποιοτικά προϊόντα στα ράφια, κόντρα στην πολιτική της ΕΕ, που τους ξεκληρίζει. (...)

Ενώνουμε τη φωνή μας με τα εργατικά σωματεία που οργανώνουν την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, κόντρα στη σύγχρονη σκλαβιά των 13 ωρών δουλειάς, της διάλυσης της κοινωνικής ζωής και του ελεύθερου χρόνου, των εργοδοτικών εγκλημάτων όπως αυτά στο εργοτάξιο του Ελληνικού, των 34 νεκρών οικοδόμων μέσα στο 2025, επιβεβαιώνοντας σοκαριστικά ότι η ανάπτυξή τους είναι βαμμένη με αίμα.

Με τους φοιτητές, που παλεύουν για σύγχρονες, δωρεάν σπουδές, πτυχία με αξία, απαιτούν στήριξη και όχι διαγραφές και με τον αγώνα τους αφήνουν αντιεκπαιδευτικούς νόμους στα χαρτιά.

Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, και μια ζωντανή απόδειξη που δείχνει ότι σήμερα υπάρχει αντίπαλος για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο.

Που φανερώνει την αστείρευτη δύναμη του οργανωμένου αγώνα να σπάει την καταστολή και τη συκοφαντία, να διεκδικεί, δείχνοντας ότι για να κερδίσουν οι πολλοί πρέπει να χάσουν οι λίγοι, το κεφάλαιο.

Που αποδεικνύει ότι οι συσχετισμοί αλλάζουν με αγωνιστική επιμονή, με εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους, όπως στην ΑΔΕΔΥ, όπου πρώτη φορά στα 100 χρόνια Ιστορίας της οι δυνάμεις που στηρίζει το ΚΚΕ κατέκτησαν την πρώτη θέση, προσθέτοντας νέα όπλα στα χέρια των εργαζομένων.

Η ελπίδα βρίσκεται στη συγκρότηση ενός πανελλαδικά ενιαίου κινήματος, με κοινούς στόχους διεκδίκησης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και μια δυνατή κοινωνική συμμαχία.

Ενα κίνημα που όσο διευρύνει τον ορίζοντά του θα περνά στην αντεπίθεση στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, την καπιταλιστική εξουσία.

Το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας έχει πολύ πιο βαθιές αιτίες.

Δεν εξηγείται από την ανικανότητα της κυβερνητικής διαχείρισης, από την υπαρκτή διαφθορά στελεχών της κυβέρνησης ή από «ιδεοληψίες».

Απέναντί μας έχουμε ένα οικονομικό - κοινωνικό σύστημα, τον καπιταλισμό, που λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος, με το σάπιο κράτος και τους θεσμούς του, τα κόμματα που το στηρίζουν, τις ενώσεις του, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ο πόλεμος, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η ανεργία, ο ρατσισμός, ο φασισμός, η γυναικεία ανισοτιμία, γεννιούνται από τη φυσιολογική του λειτουργία και όχι από κάποιες παρεκκλίσεις του.

Δεν παίρνει διόρθωση, αλλά μόνο ανατροπή.

Κάθε στόχος του κεφαλαίου μεταφράζεται σε πολιτική και νόμους, σε συνέπειες για τη ζωή μας. (...)

Αυτούς τους στόχους υπερασπίζονται όλα τα κόμματα του συστήματος και, πλέον, δύσκολα μπορεί κάποιος να διακρίνει διαφορές τους στα καθοριστικά ζητήματα. (...)

Κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί ακριβώς χειρότερο γίνεται αυτό το σύστημα.

Γι' αυτό και σήμερα δεν τσιμπάμε στην αναμονή ενός «σωτήρα», ούτε στα σόου μονοπρόσωπων αρχηγικών κομμάτων που το παίζουν «αντισυστημικοί» αλλά δεν αμφισβητούν στο ελάχιστο το σάπιο κράτος και τους θεσμούς του. (...)

Τώρα, που η αγανάκτηση μεγαλώνει, θα στηθούν πολλές παγίδες για να την αποπροσανατολίσουν.

Αυτό υπηρετούν και οι διαρροές για νέα κόμματα που ετοιμάζονται, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την οργή του λαού μας για το έγκλημα στα Τέμπη και την προσπάθεια συγκάλυψης των ποινικών και πολιτικών ευθυνών, και μάλιστα σε πλήρη αντίθεση και με την πλειοψηφία των συγγενών των θυμάτων.

Επίσης ξέρουμε ότι σε αυτές τις συνθήκες είναι διαθέσιμοι για το σύστημα και οι φασίστες, που προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι με την ανοχή της κυβέρνησης, της αστικής Δικαιοσύνης, με το σιγοντάρισμα της ΕΕ.

Μόνο το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να επιβάλει την καταδίκη τους, απομονώνοντάς τους παντού, για να μη σηκώσουν κεφάλι, γνωρίζοντας ότι είναι εγκληματίες ακριβώς γιατί είναι ναζί.

Είμαστε περήφανοι για τα μέλη της ΚΝΕ στα σχολεία που με τη στάση τους φράζουν τον δρόμο στους φασίστες και στο ρατσιστικό τους δηλητήριο.

Στέλνουμε και από δω το μήνυμα: Είμαστε αποφασισμένοι, δεν μασάμε, έχουμε στο πλευρό μας τον λαό, τσακίζουμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.

Ο Ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ ντε Θερβάντες συνόψισε βαθυστόχαστα ότι «το να αλλάξεις τον κόσμο (...) δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία. Είναι δικαιοσύνη» και ότι «η μεγαλύτερη τρέλα απ' όλες είναι να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι»!

Γι' αυτό και δεν συμβιβαζόμαστε, αλλά με τη μελέτη της θεωρίας μας ανακαλύπτουμε το πώς «θα έπρεπε να είναι».

Γιατί σήμερα λογικό είναι να αξιοποιηθούν οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας για να δουλεύουμε λιγότερες ώρες και να ζούμε καλύτερα, και όχι ο παραλογισμός που θέλει να τελειώνει ο μισθός στα μέσα του μήνα, η ζωή να γίνεται μάχη επιβίωσης και στα χέρια του κεφαλαίου οι δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης να αξιοποιούνται για την ένταση της εκμετάλλευσης και τον πόλεμο.

Λογικό είναι ο πλούτος που παράγεται να ανήκει στους πολλούς, με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ώστε οι Μεταφορές, η Ενέργεια, η Παιδεία, η Υγεία να είναι κοινωνικά αγαθά, και όχι ο παραλογισμός που θέλει μια χούφτα μονοπώλια να καθορίζουν τι, πώς, γιατί θα παραχθεί με βάση τα πλάνα των κερδών τους.

Λογικό είναι να καταργηθούν οι αλυσίδες του κέρδους, για να μπει στο επίκεντρο η κύρια παραγωγική δύναμη, ο εργαζόμενος άνθρωπος. Να μορφώνεται χωρίς εμπόδια, να δουλεύει χωρίς τον φόβο της ανεργίας, να ερευνά χωρίς τους περιορισμούς των μονοπωλίων, και όχι ο παραλογισμός να αντιμετωπίζεται ο άνθρωπος σαν μηχανή, να θεωρείται λειτουργικός απλώς αν επιτελεί την εργασία του, να υποβαθμίζεται η επιστημονική γνώση στο όνομα των πρόσκαιρων δεξιοτήτων, να υπονομεύεται ο μορφωτικός χαρακτήρας του σχολειού.

Λογικό είναι οι εργαζόμενοι να είναι πρωταγωνιστές, να αποφασίζουν και να ελέγχουν σε κάθε χώρο δουλειάς, στο πλαίσιο πραγματικά δημοκρατικών θεσμών, που θα καλλιεργούν μια άλλη ατομική και συλλογική ευθύνη απέναντι στην κοινωνική προσφορά, και όχι ο παραλογισμός να αναζητούμε ένα «κράτος δικαίου» στους σάπιους θεσμούς της δικτατορίας του κεφαλαίου, που νόμος είναι το κέρδος των καπιταλιστών και βαφτίζεται δημοκρατία η νοθευμένη ψήφος κάθε τέσσερα χρόνια.

Λογικό είναι να αξιοποιούνται συνδυασμένα όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, οι πηγές Ενέργειας, τα λιμάνια και οι υποδομές για την ενεργειακή επάρκεια, για την ασφαλή συγκοινωνία, και όχι ο παραλογισμός να λειτουργούν ανταγωνιστικά μεταξύ τους, να γίνονται πεδίο πολεμικής αντιπαράθεσης, όπως παρακολουθούμε αυτήν την περίοδο στο Θριάσιο Πεδίο.

Λογικό είναι σήμερα να ενταχθεί η αγροτική παραγωγή σε ένα ενιαίο σχέδιο για την κάλυψη των αναγκών της χώρας, με εθελοντικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα απαλλάξουν τους αγρότες από τα βιομηχανικά, τραπεζικά, εμπορικά μονοπώλια, που θα στηρίζονται με τα αναγκαία εργαλεία και υλικά, που τα επιστημονικά επιτεύγματα θα συμβάλουν στην προστασία της παραγωγής από φυσικές καταστροφές ή επιδημίες, και όχι ο παραλογισμός τού να ξεκληρίζονται οι αγρότες, να πληρώνουμε πανάκριβα προϊόντα γιατί από το χωράφι προς το ράφι μεσολαβεί το κέρδος των εμπόρων και των μονοπωλίων.

Αυτό είναι το νέο, το ρεαλιστικό, το πραγματικά σύγχρονο. Τα υλικά που χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε τη νέα κοινωνία είναι εδώ.

Ομως υπάρχει μια καθοριστική προϋπόθεση: Να αλλάξει η τάξη στην εξουσία, να αλλάξει ο τρόπος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.

Γιατί όσο σε αυτήν την εξίσωση παραμένει το κριτήριο του κέρδους, θα κυριαρχεί ο παραλογισμός για την πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας.

Οσα ζούμε μπορούν να ταρακουνήσουν όσα μεθοδικά αναπαράγει η κυρίαρχη ιδεολογία για να μας καθηλώσει, να σπείρει τη μοιρολατρία.

Ποιος, αλήθεια, μπορεί να ισχυριστεί ότι «τίποτα δεν αλλάζει», όταν γύρω μας όλα μοιάζουν τόσο ευμετάβλητα, ασταθή;

Αν και είμαστε νέοι, η μικρή μας πείρα δείχνει ότι τίποτα δεν μένει στάσιμο, αλλά το κρίσιμο είναι αν αλλάζει προς το καλύτερο ή αν χειροτερεύει.

Το καθοριστικό στοιχείο που μπορεί να κάνει τη διαφορά στην τροπή των γεγονότων είναι η παρέμβαση του λαού στις εξελίξεις.

Ποιος, αλήθεια, μπορεί να μας πείσει ότι το σύστημα αυτό είναι «παντοδύναμο», όταν βυθίζεται στις μεγάλες αντιφάσεις και στα αδιέξοδά του;

Μπροστά στα μάτια μας φουντώνουν οι περισσότερες ενεργές πολεμικές επεμβάσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα καλύτερα μυαλά του κόσμου δεν μπορούν να αποτρέψουν τις επερχόμενες οικονομικές κρίσεις, μεγαλώνουν οι αντιθέσεις μέσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως στην ΕΕ, ενώ κάθε τι που εφαρμόζεται ως φάρμακο για αντιμετωπίσει ένα πρόβλημά του μετατρέπεται σε δηλητήριο απέναντι σε κάποιο άλλο.

Γι' αυτό οι κυβερνήσεις στην ΕΕ αγωνιούν για την «κοινωνική συνοχή», για το «αν θα πολεμήσουν οι νέοι» και για ποιον σκοπό.

Ακόμα και η μεγάλη ανάπτυξη της επιστήμης στα χέρια του κεφαλαίου, όμως, δεν αναιρεί ότι ο άνθρωπος παραμένει ο αποφασιστικός παράγοντας.

Και ο άνθρωπος συνεχίζει να έχει αυτό το «ελάττωμα»: Να σκέφτεται, να μπορεί να σχεδιάζει την ανατρεπτική του δράση, να εξουδετερώνει και να αξιοποιεί προς όφελός του ακόμα και τις νέες τεχνολογίες.

Εξάλλου η Ιστορία είναι γεμάτη παντοδύναμους στρατούς που ηττήθηκαν στις μάχες, ισχυρούς που ανατράπηκαν από τους λαούς, γιατί το μόνο ανίκητο στοιχείο είναι η ορμή του τροχού της Ιστορίας, που συνεχίζει να σπρώχνει μπροστά την κοινωνική εξέλιξη.

Αλλά και ποιος μπορεί να μην παρατηρήσει ότι πίσω από την προπαγάνδα ότι «ο σοσιαλισμός απέτυχε» κρύβεται ένας βαθύτερος φόβος τους;

Γνωρίζουν ότι όσο περισσότερο το σύστημα σαπίζει και ξεγυμνώνει τις αντιφάσεις του, τόσο περισσότεροι νέοι θα αναζητήσουν απαντήσεις και θα μεγαλώνει ο «κίνδυνος» να συναντηθούν με την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού, που είναι εργαλείο για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο αλλά και για να τον αλλάξουμε.

Γι' αυτό εντείνεται ο αντικομουνισμός. Οπως με τη διδασκαλία του στα νηπιαγωγεία στις ΗΠΑ, με τις απαγορεύσεις του σφυροδρέπανου και των ΚΚ στην ΕΕ, αλλά και την ποινικοποίηση βιβλίων του Λένιν στην καπιταλιστική Ρωσία.

Ομως οι ιδέες μας είναι ανίκητες, συνεχίζουν να εμπνέουν και να προβληματίζουν, γιατί συνεχίζουν να φωτίζουν την ανεκπλήρωτη αναγκαιότητα της εποχής μας.

Η πείρα της Σοβιετικής Ενωσης απέδειξε ότι η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να νικήσει.

Απέδειξε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού καταγράφοντας πρωτόγνωρες κατακτήσεις για την ανθρωπότητα, που ακόμα και σήμερα, στο έδαφος των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων, μοιάζουν όνειρο στον καπιταλιστικό κόσμο.

Αντίθετα, αυτό που απέτυχε είναι η αυταπάτη ότι μπορεί να συνυπάρξει το νερό με τη φωτιά, ο σοσιαλισμός με τον καπιταλισμό, οι ανθρώπινες ανάγκες με την αγορά και το κέρδος.

Οσο δίκαιες κι αν είναι οι ιδέες μας, δεν μπορούν μόνες τους να αλλάξουν τον κόσμο.

Για να γίνουν δύναμη ανατροπής, πρέπει να γίνουν οδηγός και κτήμα της εργατικής τάξης.

Είναι τώρα πιο εμφανές ότι για να αναμετρηθούμε οργανωμένα απέναντι στον οργανωμένο αντίπαλό μας, χρειάζεται να πυκνώσουν οι γραμμές του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Απέναντι στους πολυπλόκαμους μηχανισμούς του συστήματος εμείς να ισχυροποιούμε τη δική μας οργάνωση, με τον επαναστατικό τρόπο λειτουργίας μας, για να συγκεντρώνονται περισσότερες δυνάμεις στην πάλη για την ανατροπή.

Μόνο μέσα από την οργάνωση μπορούμε να κατανοούμε βαθύτερα το πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος, να κατακτάμε την επαναστατική θεωρία, που χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική δράση, να εμπνέουμε με την αταλάντευτη, ανυπότακτη στάση ζωής μας.

Μόνο μέσα στην οργανωμένη ζωή μπορεί κάποιος να μάθει αυτά που χρειάζεται και να νιώσει έτοιμος γι' αυτόν τον αγώνα.

Να κατακτά ικανότητες και αντοχή που δεν ήξερε ότι διαθέτει.

Να νιώθει πιο δυνατός, γιατί θα ξέρει πως χιλιάδες είναι έτοιμοι να δράσουν μαζί του.

Η οργάνωση στην ΚΝΕ δεν είναι μια «ατομική δέσμευση». Είναι μια απόφαση που απελευθερώνει.

Γιατί πραγματικά ελεύθερος σήμερα είναι αυτός που συνειδητοποιεί τι είναι ανάγκη να πράξει, που γνωρίζει και δρα συνειδητά.

Μέσα στην οργανωμένη ζωή ανυψώνεται η προσωπικότητα, γιατί ανυψώνονται το περιεχόμενο και το νόημα ζωής του κάθε νέου, σε αντίθεση με τα καλούπια καθημερινότητας και καταναγκασμών που πλασάρει το σύστημα ως δήθεν «ατομικές επιλογές», για να φτιάχνει στα πρότυπά του τη ζωή και την προσωπικότητα των νέων.

Σήμερα χτίζουμε μια ανυπότακτη στάση ζωής που εμπνέει.

Κόντρα στην ηττοπάθεια και στον συμβιβασμό, διεκδικώντας τα δικαιώματά μας.

Κόντρα στις σάπιες αξίες, τον ατομισμό, το «ο θάνατός σου η ζωή μου», τις σμπαραλιασμένες ανθρώπινες σχέσεις, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη και συλλογικότητα.

Κόντρα στις ανορθολογικές θεωρίες, στον υποκειμενικό ιδεαλισμό και ατομικό δικαιωματισμό, που στοχεύουν στη διάβρωση της συνείδησης, ώστε να εγκλωβίζονται οι νέοι σε μια θολή, ρευστή, αταξική, ατομική ταυτότητα, προβάλλοντας την αταλάντευτη πίστη στη δυνατότητα να γνωρίσουμε την αντικειμενική πραγματικότητα για να την αλλάξουμε.

Κόντρα στη χρήση των διαφόρων εξαρτήσεων και των ναρκωτικών, που ωθούν τους νέους να κυνηγάνε τις ουσίες και να χάνουν την ουσία της ζωής.

Κόντρα στην αντίληψη που καλλιεργεί το σύστημα για μια δήθεν ήρεμη ζωούλα, χωρίς έγνοιες, που μετριέται σε σκόρπιες, εφήμερες εμπειρίες. Μια ζωή που δεν τη ζεις, αλλά την καταναλώνεις, και τελικά χάνεις την ουσιαστική ευτυχία, τις μεγάλες συγκινήσεις που κρύβονται στον συλλογικό αγώνα, που κάνει τη ζωή πιο γεμάτη και απολαυστική.

Μπορεί να είμαστε μια γενιά που μεγαλώνει μέσα σε συνθήκες αντεπανάστασης, όμως έχουμε περισσότερα όπλα στη φαρέτρα μας, όπως το επιστημονικά επεξεργασμένο, επαναστατικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Αλλά και πολλές περισσότερες αποδείξεις ότι ο δρόμος που βαδίζουμε είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος.

Σήμερα, που φαινομενικά τα πάντα είναι πιο ατομικά, στην πραγματικότητα η ζωή του καθενός δένεται ακόμα περισσότερο με την προοπτική της ταξικής πάλης.

Γι' αυτό, δεν χάνουμε από το μυαλό και την καρδιά μας το κόκκινο νήμα που συνδέει την καθημερινή μας δράση με τον σκοπό μας.

Αυτό το νήμα που κάνει κάθε πράξη μας επαναστατική, γιατί βάζει ένα μικρό λιθαράκι στη μεγάλη υπόθεσή μας.

Με αυτήν τη μεγάλη συναυλία - συγκέντρωση δίνουμε υπόσχεση ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να βρεθεί το Κόμμα μας δυνατό, σταθερό, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας!

Ευχαριστούμε πολύ τους «Κοινούς Θνητούς» και τους «Υπεραστικούς» για τη συμμετοχή τους στη σημερινή συναυλία. Τα τραγούδια τους σταθερά συντροφεύουν τους αγώνες και τις ελπίδες μας.

Καλή συνέχεια και καλή ακρόαση.

«Και από αυτήν την εκδήλωση της ΚΝΕ, εδώ στην Καισαριανή, απευθύνουμε μαζικό κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ σε όλο τον εργαζόμενο ελληνικό λαό, ιδιαίτερα στην αγωνιζόμενη ελληνική νεολαία, που παλεύει δυναμικά για τα δικαιώματά της στη ζωή, στη μόρφωση, στον αγώνα, σε όλους τους τομείς, στον Πολιτισμό, στην Υγεία, και συμπαραστέκεται ενεργά στους Ελληνες αγρότες που βρίσκονται για τρίτη βδομάδα στα μπλόκα του αγώνα».