Κατά τα άλλα, κάποιος να ενημερώσει τον υπουργό πως η απεργία δεν είναι μορφή ...αυτομαστιγώματος των εργαζομένων. Απεργία σημαίνει σταμάτημα της παραγωγής, πλήγμα στα κέρδη της εργοδοσίας. Γι' αυτό πονάει τόσο πολύ, επειδή έχει συνέπειες στην κερδοφορία και την οικονομία, ασκώντας πίεση σε εργοδότες και κράτος για την ικανοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων. Το ίδιο κάνουν και οι αγρότες με τα μπλόκα, μην έχοντας άλλον τρόπο, για να πιέσουν την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματα επιβίωσης που της είναι γνωστά. Να αφήσουν λοιπόν τις συκοφαντίες και τα ξεδιάντροπα ψέματα με κάθε αφορμή. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι με τέτοιες αθλιότητες θα κάμψουν την αποφασιστικότητα των αγροτών και την αλληλεγγύη όλου του λαού. Τους διαψεύδουν άλλωστε οι εκπρόσωποι άλλων επαγγελματικών ομάδων (π.χ. φορτηγατζήδες, πουλμαντζήδες) που εκφράζουν την αμέριστη στήριξή τους στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών.
Πλώρη για συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στη «σταθεροποίηση» της Γάζας, όπως προβλέπεται από το αμερικανικό σχέδιο για τη μετατροπή της γης των Παλαιστινίων σε προτεκτοράτο του ευρωατλαντισμού, βάζει η κυβέρνηση. Χρησιμοποιεί μάλιστα το επικίνδυνο επιχείρημα ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε την Τουρκία να παίζει μόνη της στην περιοχή». Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Γεραπετρίτη, εξετάζεται η «συνεισφορά» στην πολυεθνική στρατιωτική δύναμη που θα αναλάβει τη «σταθεροποίηση» της κατάστασης στη Γάζα. Πρόκειται για έναν νέο στρατό κατοχής, δίπλα στον ισραηλινό, με στόχο να επιβληθεί η ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο του Παλαιστινιακού λαού, όπως προβλέπει το σχέδιο που αποφάσισαν Αμερικανοί και Ισραήλ. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι για την «αποσταθεροποίηση» της περιοχής και όχι ο λαός της Παλαιστίνης που δίνει δίκαιο αγώνα για να έχει πατρίδα. Η παρουσία μιας τέτοιας στρατιωτικής δύναμης στα κατεχόμενα και στη Γάζα θα αποτελέσει εστία κλιμάκωσης των εντάσεων και αναζωπύρωσης του πολέμου, αφού βασική της αποστολή είναι να περιφρουρήσει τα συμφέροντα του κράτους - δολοφόνου και την καταστολή κάθε φωνής αγώνα και διεκδίκησης των Παλαιστινίων. Οσο για τους κινδύνους που καιροφυλακτούν για τους Ελληνες στρατιωτικούς από τη συμμετοχή τους σε μια εμπόλεμη ζώνη, η κυβέρνηση μάλλον τους αντιλαμβάνεται ως μια καλή ευκαιρία να εμπεδώνεται στους στρατευμένους και τον λαό η κουλτούρα του πολέμου και των φέρετρων για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Η ένταση που κλιμακώνεται στη Βενεζουέλα από τις ΗΠΑ ενάντια στον λαό της είναι αποκαλυπτική για τον κυνισμό και την ωμότητα με τα οποία ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός επεμβαίνει για να διασφαλίσει τα συμφέροντά του στην αντιπαράθεση με την Κίνα για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται ότι πίσω από τον πόλεμο στα «καρτέλ των ναρκωτικών» και στην «παράνομη μετανάστευση» που επικαλείται η κυβέρνηση Τραμπ, κρύβεται το συνολικότερο σχέδιο ευθυγράμμισης ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής με τα αμερικανικά συμφέροντα και περιορισμού αντίστροφα της επιρροής της Κίνας, που αυξάνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια. Θυμίζουμε τις αμερικανικές απειλές στον Παναμά για τη χρήση της διώρυγας από κινεζικά κεφάλαια, που κατέληξαν σε κυβερνητική παρέμβαση για την αλλαγή ιδιοκτησίας δυο τουλάχιστον από αυτά. Το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επέμβασης στη Βενεζουέλα είναι πιο ορατό από ποτέ και θα σημάνει ένα ντόμινο εξελίξεων σε βάρος όλων των λαών της περιοχής. Οι ίδιοι που επικαλούνται τα «ζωτικά συμφέροντα» της Ουκρανίας απέναντι στην εισβολή της Ρωσίας, επιβεβαιώνουν με κάθε αφορμή ότι στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα το μόνο «δίκαιο» που υπάρχει είναι αυτό του ισχυρότερου για την επιβολή των συμφερόντων της αστικής τάξης ακόμα και με τα όπλα. Στον κόσμο που φλέγεται από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, το αναμμένο φιτίλι μιας γενικευμένης σύγκρουσης κονταίνει επικίνδυνα.
1943 Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου 10 κρατουμένους, εκ των οποίων 6 Ακροναυπλιώτες. Ανάμεσά τους και ο Βασίλης Βερβέρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, τέως βουλευτής του Κόμματος και γραμματέας της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας.
1944 Μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Σχολής Ευελπίδων ο ΕΛΑΣ κινείται κατά των βρετανικών εγκαταστάσεων στα «Παραπήγματα» (Μέγαρο Μουσικής), όπου έδρευε σημαντική στρατιωτική δύναμη, συνεπικουρούμενη από τανκς και πυροβολικό. Επειτα από πολύωρη μάχη, που κράτησε έως τις πρωινές ώρες της επόμενης μέρας, ο ΕΛΑΣ επικράτησε, πιάνοντας περίπου 200 αιχμαλώτους και αρκετό οπλισμό. Στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ κατέλαβε αιφνιδιαστικά το κτίριο της βρετανικής αστυνομίας στην οδό Σωκράτους, ενώ οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά (ΚΟΠ) του ΚΚΕ. Οι μάχες συνεχίστηκαν στο Φάληρο, ενώ στην Ελευσίνα ο ΕΛΑΣ ακινητοποίησε και αφόπλισε βρετανική στρατιωτική δύναμη.
Οι Βρετανοί συγκέντρωσαν στο Ελληνικό περίπου 1.000 αμάχους, τους οποίους και έκλεισαν στα συρματοπλέγματα. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί κατά του άμαχου πληθυσμού εντάθηκαν και επεκτάθηκαν. Στο Χατζηκυριάκειο τα θύματα έφτασαν τους 250.
Την ίδια μέρα άρχισε η απόβαση από θάλασσα και αέρα της 4ης Ινδικής και της 46ης Βρετανικής Μεραρχίας, που αποσπάστηκαν από το ιταλικό μέτωπο. Ο «λαιμός» της Τερψιθέας στον Πειραιά αποκλείστηκε από ινδικά αποικιακά στρατεύματα και βρετανικά άρματα μάχης. Ταυτόχρονα αποφασίστηκε η μαζική «αξιοποίηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας κατά του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Η ανεπίσημη συνάντηση του Σκόμπι με τον εκπρόσωπο του ΕΑΜ Μ. Πορφυρογέννη δεν κατέληξε πουθενά, αφού ο Βρετανός στρατηγός συνέχισε να αξιώνει τον μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.
Στο μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας, οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Τσαούς Αντόν έληξαν με συντριπτική νίκη του ΕΛΑΣ.
1948 Ο αστικός στρατός υιοθετεί το Σχέδιο Επιχειρήσεων «Περιστερά», με σκοπό τη συντριβή του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο. Ακολούθως, μόνο τη νύχτα της 24ης προς 25 Δεκέμβρη συνελήφθησαν 4.500 άτομα, που κατόπιν εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο και στο Τρίκερι.
1953 Συνέρχεται στη Ρουμανία η 4η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (12-14/12/1953), η οποία ψήφισε το Σχέδιο Προγράμματος του Κόμματος, που καθόριζε ως σοσιαλιστικό τον χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα.
1967 Ανακοινώνεται ότι στο Βιετνάμ μέσα στη χρονιά έχασαν τη ζωή τους 24.000 άμαχοι και τραυματίστηκαν 74.000. Οι περισσότεροι θάνατοι και τραυματισμοί προήλθαν από τους μαζικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών.