Με σημείο αναφοράς τις ανάγκες των νέων - παιδιών της λαϊκής οικογένειας που με θυσίες σπουδάζουν, που θέλουν να μάθουν και να ασκήσουν την επιστήμη τους, με όπλο τα όσα δίδαξαν οι αγώνες, και το βλέμμα σε «ένα πιο δυνατό φοιτητικό κίνημα. Ενα κίνημα που θα βάζει στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, που θα διεκδικεί όσα μας αξίζουν και δεν θα συμβιβάζεται», πραγματοποιήθηκε το Σάββατο η Πανελλαδική Συνάντηση Φοιτητικών Συλλόγων του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.

Η Συνάντηση κατέληξε σε αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης μετά από μία πλούσια συζήτηση πάνω στην εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ που έθετε τα κρίσιμα μέτωπα, το περιεχόμενο της δράσης με απόρριψη των αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων, αλλά και με προτάσεις και αιτήματα για τις σπουδές. Από την άμυνα στην επίθεση. Για την κατάκτηση νέων δικαιωμάτων, με δυνατούς συλλόγους και συμπόρευση, απέναντι σε όσους στέκονται εμπόδιο σε αυτή την προσπάθεια. Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την εισήγηση στην Πανελλαδική Συνάντηση.

Η εισήγηση ξεκίνησε με εκτενή αναφορά στην κρίσιμη στιγμή μέσα στην οποία γίνεται ο Συντονισμός Φοιτητικών Συλλόγων, με τη στροφή στην πολεμική οικονομία που θέλει τα πανεπιστήμια γρανάζια πολεμικής μηχανής, με χιλιάδες ενεργούς φοιτητές να απειλούνται με διαγραφή, με εκτόξευση του κόστους σπουδών, προώθηση της εμπορευματοποίησης των σπουδών και υποβάθμισης των πτυχίων, στο φόντο της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων «super market».

Σε αυτό το πλαίσιο, αναδείχτηκε η σημασία του πανελλαδικού συντονισμού για το πέρασμα στην αντεπίθεση με βάση τις ανάγκες των φοιτητών και φοιτητριών, με δυνατούς συλλόγους - πόλους συσπείρωσης, εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης και όπλο διεκδίκησης. Με πανελλαδικά συντονισμένο φοιτητικό κίνημα με κοινούς στόχους και διεκδικήσεις. Σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους και τον λαό «βάζοντας τον πήχη των απαιτήσεων στις σπουδές και τη ζωή που μπορούμε να έχουμε σήμερα, με βάση τις επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες του 21ου αιώνα».

«Το βασικό δίλημμα που ξεπροβάλλει σε κάθε πτυχή της ζωής και των σπουδών μας είναι ένα: "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"!

Ολα έχουν κοινή ρίζα, τη συνειδητή πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη των ομίλων.

Η κυβέρνηση, η ΕΕ και επιχειρηματικοί όμιλοι φτιάχνουν το δικό τους σχέδιο για τις σπουδές μας. Με τους νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις ημερίδες και τα συνέδρια των μεγαλοεπιχειρηματιών για τα πανεπιστήμια.

Αυτό αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του πολέμου, της φοροληστείας, της ακρίβειας. Που για το κεφάλαιο δίνει δισεκατομμύρια και για τις ανάγκες μας λέει ότι "δεν υπάρχουν λεφτά".

Τώρα και εμείς καταστρώνουμε το δικό μας σχέδιο αντεπίθεσης!».

«Το ξεκαθαρίζουμε: Τα αρρωστημένα τους σχέδια περί "κουλτούρας πολέμου", "πνεύματος αυτοθυσίας" για τα κέρδη των ιμπεριαλιστών και της συνήθειας να βλέπουμε "φέρετρα με πάνω τη σημαία" δεν πρόκειται να περάσουν!», τονίστηκε τόσο εισηγητικά όσο και μέσα από τις τοποθετήσεις Φοιτητικών Συλλόγων.

Εγινε αναφορά σε όλες εκείνες τις φορές που οι φοιτητές και οι φοιτήτριες διαδήλωσαν ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, με την αγωνιστική υποδοχή της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Αθήνα στις μεγάλες διαδηλώσεις για τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, απαντώντας στην προπαγάνδα όσων θέλουν να παρουσιάσουν τη μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο ως ασφάλεια, ενάντια στην προσπάθεια να βυθιστούν τα πανεπιστήμια στον «βούρκο του πολέμου», με διάφορους τρόπους.

«Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας και των πανεπιστημίων μας στον πόλεμο!

Γι' αυτό η στάση του καθενός τώρα μετράει πιο πολύ από ποτέ, γιατί τώρα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μας έχουν στο χέρι!», τονίστηκε.

Στο επίκεντρο της Πανελλαδικής Συνάντησης ήταν τα όσα δρομολογεί ο κατάπτυστος νόμος με τα αδιανόητα μέτρα καταστολής στα πανεπιστήμια, που, όπως τονίστηκε, «δεν έρχεται τυχαία σήμερα, σε περίοδο πολεμικής προετοιμασίας για να μην σηκώσουμε κεφάλι, να μην υπάρξει αμφισβήτηση της πολιτικής τους, των δήθεν "εθνικών στόχων"». Ενας νόμος που μέσα από τα άρθρα του, το περιεχόμενο των οποίων παρουσιάστηκε στην εισήγηση, φαίνεται πως στοχεύει τη συλλογική δράση και διεκδίκηση. «Και αυτός ο νόμος δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εντάσσεται στη συνολική επίθεση στο κίνημα, αφού προστίθεται στο ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την καταστολή».

«Η καταστολή μπορεί να σπάσει μόνο από το οργανωμένο κίνημα, την αποφασιστική στάση χιλιάδων φοιτητών για να μην περνάει ο φόβος και η τρομοκρατία», ήταν το μήνυμα που δόθηκε.

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της λειτουργίας του δημόσιου πανεπιστημίου σαν επιχείρηση, μέσα σε συνθήκες ανταγωνισμού, η εισήγηση στην Πανελλαδική Συνάντηση Συντονισμού αναφέρθηκε στις διαγραφές φοιτητών και φοιτητριών.

«Αντί όλη η πολιτική για τα πανεπιστήμια να στηρίζει τους φοιτητές για να σπουδάζουν, τους αφήνει αβοήθητους, τους προσθέτει συνεχώς εμπόδια και τελικά τους διαγράφει.

Με τις δεκάδες κινητοποιήσεις, με τα συλλαλητήρια μέσα στο κατακαλόκαιρο στριμώξαμε την κυβέρνηση με τα χυδαία ψέματά της», σημειώθηκε.

«Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η διεκδίκηση για συνολικά μέτρα στήριξης των φοιτητών μικρότερων ετών, όπως η εξασφάλιση ενισχυτικών μαθημάτων, η στήριξη από συμβούλους - καθηγητές, μέτρα ελάφρυνσης από το κόστος σπουδών και μαθήματα σε ωράρια που να εξυπηρετούν τους εργαζόμενους φοιτητές.

Η πραγματικότητα είναι ότι επιδιώκουν να οδηγήσουν όποιον καθυστερεί κατευθείαν στην αγορά εργασίας, σε προγράμματα κατάρτισης ή σε συνδυασμό με την ΕΒΕ και άλλους απαράδεκτους "κόφτες", στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Ετσι λειτουργεί το πανεπιστήμιο επιχείρηση, που στο επίκεντρο δεν έχει την ολόπλευρη στήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά το όφελος που μετριέται ως κέρδος.

Γι' αυτό δεν είναι τυχαίο ότι μέσα στα κριτήρια για τις διαγραφές είναι οι διάφορες "κατατάξεις των ΑΕΙ" με στόχο να γυαλίσουν τη βιτρίνα των πανεπιστημίων για να προσελκύσουν φοιτητές - πελάτες από το εξωτερικό, μαγειρεύοντας τα διάφορα στοιχεία για τα ποσοστά αποφοίτησης».

Ως κομμάτι της διεκδίκησης των σπουδών και των πτυχίων τους, επισημάνθηκε ότι «δεν έπεσε κανένας από τα σύννεφα με τα όσα τραγελαφικά είδαμε στην πορεία ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστήμιων "super market"» και αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων στα βαφτίσια των ιδιωτικών κολεγίων σε πανεπιστήμια με fast track διαδικασίες, σε αστεία και αντιεπιστημονικά προγράμματα σπουδών, σε πολυκατοικίες - «campus», σε πανάκριβα δίδακτρα και αδιαφανείς διαδικασίες που «ήταν προδιαγεγραμμένα και δεν αποτελούν "κακή εφαρμογή του νόμου".

Το φιάσκο αυτό δείχνει πού οδηγείται η κατάσταση όσο η Παιδεία θεωρείται εμπόρευμα, η Ανώτατη Εκπαίδευση αντιμετωπίζεται με όρους αγοράς, τα πανεπιστήμια λειτουργούν ως επιχειρήσεις, οι φοιτητές αντιμετωπίζονται ως πελάτες, τα πτυχία πουλιούνται και αγοράζονται, και οι διαμάχες συμφερόντων οδηγούν σε φαινόμενα διαπλοκής.

Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ για τον λεγόμενο "ενιαίο χώρο ανώτατης εκπαίδευσης" και το ανταγωνιστικό περιβάλλον με κερδισμένους τους επενδυτές.

Δεν θα δεχτούμε την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων μας ως αποτέλεσμα των πολλών διαφορετικών κατηγοριών πτυχίων και αποφοίτων, το "παζάρι πτυχίων" που συμπιέζει τα δικαιώματα όλων των φοιτητών προς τα κάτω και κάνοντας τους εργοδότες να τρίβουν τα χέρια τους.

Ολα αυτά είναι η μία όψη του νομίσματος της εμπορευματοποίησης, αφού πάει χέρι - χέρι με την υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων που θα επιφέρει η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Ανώτατη Εκπαίδευση».

«Ηρθε η ώρα να διεκδικήσουμε πιο δυναμικά πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Γι' αυτό και παλεύουμε για το μέλλον και την εργασιακή μας προοπτική, μαζί με τα εργατικά σωματεία.

Γιατί σήμερα θα μπορούσαμε να εργαζόμαστε όλοι στο αντικείμενό μας για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, να έχουμε κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που οι εργαζόμενοι να επιβάλλουν αυξήσεις στους μισθούς και τους όρους ασφάλισης, τις παροχές Υγείας και άδειας, άλλα δικαιώματα ενιαία για όλους τους εργαζόμενους ενός κλάδου, τους απόφοιτους μιας σχολής», υπογραμμίστηκε.

Η εισήγηση κατέληξε στην ανάγκη να δυναμώσει η συμμετοχή των φοιτητών και φοιτητριών στους συλλόγους, η οργάνωση σε κάθε έτος και Τμήμα, ξεπερνώντας αδυναμίες. «Σήμερα, βάζουμε στόχο να αλλάξει αυτή η κατάσταση!», τονίστηκε. «Κάνουμε δική μας υπόθεση τη λειτουργία, τη ζωή, τη δράση των συλλόγων μας. Οι σύλλογοι είναι οι φοιτητές, οι ανάγκες, οι ανησυχίες τους».

«Να φτιάξουμε πιο πολλές διεκδικήσεις και πλαίσια πάλης που να συσπειρώσουν όσους θέλουν να παλέψουν για ένα σύγχρονο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, για πτυχία με αξία.

Να αποκτήσουν όλοι οι Σύλλογοι ουσιαστικό ρόλο στην καθημερινότητα των φοιτητών-τριών.

Να αναπτύξουν δραστηριότητα για όλες τις πλευρές της ζωής των φοιτητών στον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Εχουμε θετική πείρα από συλλόγους που οργάνωσαν διαδικασίες πραγματικής συλλογικής συζήτησης και ενεργητικής συμμετοχής φοιτητών σε Γενικές Συνελεύσεις με σωστές διαδικασίες, με συζητήσεις στα έτη, με Επιτροπές ετών», σημειώθηκε. Παρατέθηκαν παραδείγματα από συλλόγους που εξασφάλισαν την καθημερινή ενημέρωση για όλα όσα αφορούν τους φοιτητές, διοργάνωσαν συλλογικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, συνέδεσαν τη δράση τους με εργατικά σωματεία, ασχολήθηκαν με το επιστημονικό αντικείμενο διοργανώνοντας ημερίδες, συγκροτώντας επιστημονικές ομάδες, οργάνωσαν δράσεις δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, συγκρότησαν πολιτιστικές, αθλητικές ομάδες, πολυχώρους δημιουργίας με δράση για όλες τις πλευρές της ζωής των φοιτητών, διαμόρφωσαν ιδιαίτερες διεκδικήσεις για τους εργαζόμενους φοιτητές, τις ιδιαίτερες ανάγκες των φοιτητριών», σημειώθηκε.

«Ολα αυτά αποτελούν αναγκαία βήματα εμπλουτισμού της ζωής και της δράσης των Φοιτητικών Συλλόγων και μπορούν να γενικευτούν και μέχρι την επόμενη συνάντηση. Εχουμε στόχο κάθε Σύλλογος που συσπειρώνει στο ΜΑΣ να γίνει παράδειγμα για τον τρόπο που λειτουργεί», τονίστηκε.