«Την Κυριακή στις 3 του Δεκέμβρη 1944», αναφέρει μεταξύ άλλων, «ένα παλλαϊκό συλλαλητήριο του άοπλου λαού της Αθήνας και του Πειραιά στην πλατεία Συντάγματος χτυπήθηκε με τα όπλα από τον τότε αστικό πολιτικό κόσμο και τους Αγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους του, που χρησιμοποίησαν ένοπλο μηχανισμό από την Αστυνομία, ταγματασφαλίτες, Χίτες, δοσίλογους, εγκληματίες, συνεργάτες των κατακτητών κ.λπ. και τον αγγλικό στρατό που είχε αποβιβαστεί στην Ελλάδα με τη Συμφωνία της Καζέρτας, στρατηγικό λάθος για το ΚΚΕ και το απελευθερωτικό κίνημα. Στόχος τους ήταν να στεριώσουν την αστική εξουσία που είχε χρεοκοπήσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού, γιατί ο αστικός πολιτικός κόσμος είτε συνεργάστηκε με τον ναζί κατακτητή είτε εγκατέλειψε τον λαό φεύγοντας με τους συμμάχους του Βρετανούς στη Μέση Ανατολή.

Επιδίωκαν να τσακίσουν το οργανωμένο λαϊκο-απελευθερωτικό κίνημα και την εμπροσθοφυλακή του, το ΚΚΕ, που ήταν ο νους και η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης, που συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. (...)

Στις 33 μέρες που ακολούθησαν, ο λαός της Αθήνας, οι ΕΑΜίτες, ΕΛΑΣίτες με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, έγραψαν νέες σελίδες Αντίστασης και ηρωισμού. Ενώ οι άοπλες λαϊκές μάζες ρίχτηκαν με ηρωισμό και αυτοθυσία για τη δημιουργία οδοφραγμάτων κατά των βρετανικών τανκς, για την περίθαλψη των τραυματιών, αλλά και για τη σωτηρία του λαού της Αθήνας με την εξασφάλιση των αναγκαίων τροφίμων.

Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ που αντιστάθηκαν και πολέμησαν ηρωικά, ωστόσο, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν μετά από 33 μέρες μαχών και με πολλές θυσίες, μπροστά στη συντριπτική υπεροπλία των επιτιθέμενων ενόπλων δυνάμεων των αστών και των Βρετανών.

Οι δυνάμεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ δεν είχαν προετοιμαστεί για την επερχόμενη ταξική σύγκρουση, ώστε να δώσουν από τις καλύτερες θέσεις αυτή τη μάχη, που, κάτω από ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσε να ήταν νικηφόρα για τον λαό και την εξουσία του (...)».

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τονίζει πως «πορευόμαστε με οδηγό τα πολύτιμα συμπεράσματα από την πείρα του Δεκέμβρη 1944, έχοντας εφόδια τις στρατηγικές επεξεργασίες του ΚΚΕ στα Δοκίμια Ιστορίας της δεκαετίας 1940-1949. Σήμερα οι ανταγωνισμοί για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα οδηγούν σε μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε νέες πολεμικές συγκρούσεις, σε τεράστιο κίνδυνο για γενικευμένη πολεμική σύρραξη. (...)

Η πείρα από την περίοδο της Κατοχής, της Απελευθέρωσης και της ταξικής μάχης του ηρωικού Δεκέμβρη 1944 δείχνει ότι η πάλη των εργαζομένων για τις λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα και ο αντιπολεμικός αγώνας πρέπει να συνδέονται και να στοχεύουν στην ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση».

Καλεί ακόμη «τους αγωνιστές της Αντίστασης μαζί με όλο τον λαό στον αγώνα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Να γυρίσουν πίσω όλα τα στρατιωτικά τμήματα που δρουν εκτός συνόρων, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ιμπεριαλιστικό πολεμικό ορμητήριο, να αποδεσμευτεί από ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Παλεύουμε ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, από εγχώρια αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, ενάντια στην κατάπτυστη θεωρία των δύο άκρων που εξισώνει κομμουνισμό και φασισμό, ξεπλένοντας τον φασισμό και τα εγκλήματά του».

Κλείνοντας την ανακοίνωση η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ σημειώνει ότι «υποκλινόμαστε μπροστά στον ηρωισμό των μαχητών-τριών ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ και του τιμημένου ΚΚΕ, που σήκωσε το βάρος του μεγάλου απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας κατά της ναζιστικής κατοχής και του ηρωικού Δεκέμβρη και, μετέπειτα, της τρίχρονης εποποιίας που έγραψε η ένοπλη ταξική πάλη με τον ΔΣΕ.

Δόξα και τιμή στις μαχήτριες και τους μαχητές του ηρωικού Δεκέμβρη 1944!».

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συναυλία συμμετέχουν και ερμηνεύουν οι: Δώρος Δημοσθένους, Παντελής Θαλασσινός, Αγγελος Θεοδωράκης, Παναγιώτης Καραδημήτρης, «Κοινοί Θνητοί», Κορίνα Λεγάκη, Σαββέρια Μαργιολά, Δημήτρης Μπάσης, Νατάσα Μποφίλιου, Αγγελική Τουμπανάκη, Μάρθα Φριντζήλα, με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», ενώ μαζί τους θα είναι και ο Γιώργος Ανδρέου.

Προσκλήσεις διατίθενται από την ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Για τη διευκόλυνση της συμμετοχής προγραμματίζεται μετακίνηση με λεωφορεία που θα αναχωρήσουν από:

Ανατολική Θεσσαλονίκη, στις 5.30 μ.μ. από το Καψαλάκειο στη Μηχανιώνα και στις 5.45 μ.μ. από τη στάση Πισσαλίδη στην Περαία.

Δυτική Θεσσαλονίκη, στις 6 μ.μ. από την πλατεία Ευόσμου (ύψος Μεγάλου Αλεξάνδρου).

Πέλλα, στις 5 μ.μ. από το «Ξενία» στην Εδεσσα, στις 5.15 μ.μ. από την πλατεία Μαυροβουνίου στη Σκύδρα και στις 5.45 μ.μ. από την Παλαιά Αγορά στα Γιαννιτσά.

Ημαθία, στις 4.30 μ.μ. από την είσοδο του Δημοτικού Πάρκου στη Νάουσα και στις 5 μ.μ. από την πλατεία Ωρολογίου στη Βέροια.

Πιερία, στις 5 μ.μ. από την παλιά λαϊκή στο Λιτόχωρο και στις 5.30 μ.μ. από την κεντρική πλατεία Κατερίνης.

Σέρρες, στις 5 μ.μ. από το Εργατικό Κέντρο Σερρών.

Ο Χαράλαμπος Μαρής γεννήθηκε στο Μάραθος Ηρακλείου το 1918, πολέμησε στο ελληνοαλβανικό μέτωπο και στη συνέχεια εντάχθηκε στις γραμμές του ΕΑΜικού Κινήματος της Μέσης Ανατολής και εξορίστηκε σε ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Ντεκαμπερέ της Ερυθραίας. Εκεί, κάτω από δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, ήρθε σε επαφή με την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και του διαλεκτικού υλισμού. Τις αναλυτικές και πολυπληθείς σημειώσεις του, από τα ιδεολογικά μαθήματα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, τις φύλαξε ως κόρη οφθαλμού και τις παρέδωσε στον Δ. Περυσινάκη. Στα μετεμφυλιακά χρόνια βρέθηκε στο πλευρό της ΕΔΑ και από τη μεταπολίτευση μέχρι τον θάνατό του ήταν συνειδητοποιημένος οπαδός και ψηφοφόρος του ΚΚΕ.