Το 2022, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», άνδρες του Λιμενικού, ξεπερνώντας κάθε όριο, συνέλαβαν τον Γραμματέα της ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ μέσα στον χώρο του Φεστιβάλ, επικαλούμενοι «ανώνυμες καταγγελίες» για διατάραξη κοινής ησυχίας. Επιπλέον του απέδωσαν την κατηγορία της απείθειας, επειδή οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ «αγνόησαν» νωρίτερα την απαίτηση του Λιμενικού να κλείσει η μουσική κατά τη διάρκεια συναυλίας στο κορυφαίο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός που πραγματοποιείται στη χώρα, έναν πραγματικό θεσμό για τους εργαζόμενους και τη νεολαία και σ' αυτήν την περιοχή.

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής δίκης ο συνήγορος υπεράσπισης, η μάρτυρας υπεράσπισης και ο ίδιος ο Κ. Κουκούλας απέκρουσαν τις ανυπόστατες κατηγορίες, τονίζοντας ότι οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ - ενός μοναδικού και καταξιωμένου θεσμού - δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελούν «όχληση», ενώ επισημάνθηκε ότι στην Καβάλα το Φεστιβάλ διεξάγεται με μεγάλη επιτυχία εδώ και χρόνια στο Πάρκο Φαλήρου, με τη σχετική άδεια, σε χώρο όπου μάλιστα λειτουργούν περιμετρικά πλήθος επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος με δυνατή μουσική. Τονίστηκε επίσης το αναφαίρετο δικαίωμα του Κόμματος και της ΚΝΕ να πραγματοποιούν πολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις που δεν έχουν καμία σχέση με επιχειρηματική δραστηριότητα.

Το δικαστήριο τελικά έκρινε αθώο τον Κ. Κουκούλα, αν και νωρίτερα η Εισαγγελία είχε προτείνει προκλητικά να κριθεί ένοχος.

Από την πρώτη στιγμή μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρέθηκαν στα δικαστήρια Καβάλας. Η ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή της με αφορμή την απαράδεκτη παραπομπή του Γραμματέα της σε δίκη, είχε κάνει λόγο για «ένα ακόμα βήμα κλιμάκωσης του εντεινόμενου αυταρχισμού απέναντι στις δυνάμεις που αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στη μετατροπή της χώρας και της περιοχής μας σε κόμβο εξυπηρέτησης των ΝΑΤΟικών σχεδίων. Στο στόχαστρο τελικά μπαίνει ο ίδιος ο λαός που δεν συμβιβάζεται με τη φτώχεια και την ανασφάλεια.

(...) Η κυβέρνηση, που με κάθε τρόπο στέλνει το μήνυμα "τα κεφάλια μέσα" σε συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολεμικής προπαρασκευής, φέρει ακέραιη την ευθύνη. Ταυτόχρονα όμως ματαιοπονεί αν νομίζει ότι με διώξεις και δίκες, αυταρχισμό και καταστολή, μπορεί να βάλει εμπόδια στη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ».

Σε ό,τι αφορά την οικονομία, εστιάζοντας στη γνωστή συζήτηση περί «νέου παραγωγικού μοντέλου» κάλεσε το αστικό κράτος να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες για στήριξη της «περιφερειακής ανάπτυξης» μέσω ενός «επενδυτικού ταμείου». Είπε ακόμα ότι «η πολιτική ηγεσία πρέπει να προστατεύει τις ελληνικές βιομηχανίες, τις μονάδες τους, και όχι να διευκολύνει την εξαγορά τους. Να λειτουργήσουμε δηλαδή πρέπει στα πλαίσια ενός "ελληνικού καπιταλισμού"», αναζητώντας πρόσθετη στήριξη από τον κρατικό κορβανά για τα μονοπώλια.

Επέμεινε άλλωστε ότι «απαιτείται κρατική παρέμβαση, η οποία δυστυχώς πολλές φορές, λόγω μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης αυτής της κυβέρνησης, απουσιάζει», όταν ειδικά σε περίοδο πολεμικής προετοιμασίας οι αστικές δυνάμεις οποιασδήποτε «απόχρωσης» προάγουν την εντονότερη παρέμβαση του αστικού κράτους.

Θέμα έβαλε και για την περιλάλητη «απορροφητικότητα» του «Ταμείου Ανάκαμψης», δηλαδή τα χρήματα που καλούνται να πληρώσουν οι λαοί ώστε να μπουκώνονται με χρήμα τα κοινωνικά παράσιτα, σε μια εποχή που φουντώνει η αντιπαράθεση μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τι, με δεδομένη την ανακατεύθυνση πόρων για την πολεμική προετοιμασία.

Δεν ήταν πάντως και τόσο επικριτικός όταν αναφερόταν στον «εθνικό» στόχο όλων των αστικών δυνάμεων για μετατροπή της χώρας σε πύλη προς τις ευρωπαϊκές αγορές για το πανάκριβο LNG των ΗΠΑ, λέγοντας πως η Ευρώπη «πρέπει να συνέλθει ως προς την ενεργειακή της πολιτική, να μετακινηθεί στον ρεαλισμό, να ακολουθήσει αυτό που ήδη κάνει σήμερα η Αμερική», αφού «έρχεται μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος», όπου «όποιος δεν παράγει τα δικά του τρόφιμα και τη δική του Ενέργεια θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες». Απαντώντας εξάλλου σε ερώτηση για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, απάντησε ότι «σε επίπεδο ιδεών» έχουν «συναντίληψη σε μια σειρά ζητημάτων».

Δεν παρέλειψε να κατηγορήσει την κυβέρνηση για υποχωρήσεις σε ζητήματα που αφορούν «κυριαρχικά δικαιώματα» και πώς αυτά εκφράζονται στις «διευθετήσεις» που τρέχουν με ευρωατλαντική «ομπρέλα» σε Δυτικά Βαλκάνια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Κύπρο κ.λπ.

Μιλώντας για το έγκλημα των Τεμπών άσκησε κριτική αποκλειστικά στο γεγονός ότι «είναι τεράστιο λάθος η προσέγγιση της κυβέρνησης έναντι των γονιών των αδικοχαμένων αυτών παιδιών», και έσπευσε ουσιαστικά να αποποιηθεί τις ευθύνες της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, λέγοντας: «Και μην ξεχνάτε ότι αυτή η περίφημη σύμβαση 717, η οποία δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε, ήταν η κυβέρνησή μου που την είχε φέρει και την είχε ψηφίσει».

Κατηγόρησε επίσης την ηγεσία Μητσοτάκη ότι επί ημερών της η ΝΔ μεταλλάχθηκε «σε ένα υβρίδιο Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα», ενώ σχετικά με την πιθανότητα δημιουργίας νέου κόμματος από τον ίδιο είπε ότι έχει «αίσθηση του εθνικού καθήκοντος», ότι σταθμίζει «την όλη κατάσταση με μεγάλη προσοχή» και ότι όταν λάβει τις αποφάσεις του, θα τις εξηγήσει στον ελληνικό λαό.

Δίνοντας το στίγμα για το τι θα συζητηθεί, στον απόηχο και των «ντιλ» με τις ΗΠΑ για την Ενέργεια, η σχετική ανακοίνωση - πρόσκληση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το συνέδριο «διοργανώνεται φέτος σε μια εξαιρετικά κομβική για την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική ασφάλεια συγκυρία, και θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις ανακατατάξεις στην ήπειρό μας και στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο σταυροδρόμι των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, η περιοχή βρίσκεται αντιμέτωπη με την αναθεώρηση στρατηγικών προτεραιοτήτων, συμμαχιών και αντίληψης απειλών», ενώ πιο κάτω προστίθεται ότι «στην ατζέντα του θα βρεθούν ζητήματα στρατηγικής, αλληλεξάρτησης, συσχετισμού δυνάμεων, και θα εξεταστεί πώς η μεταβαλλόμενη δυναμική ισχύος αναδιαμορφώνει το περιβάλλον ασφαλείας στη Νότια Ευρώπη».

Το διήμερο, που θα λάβει χώρα στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών, θα συναπαρτίζεται από θεματικές ενότητες που συμπυκνώνουν τις κατευθυντήριες γραμμές των ΕΕ και ΝΑΤΟ («Η Ευρώπη στην εποχή των πολυ-κρίσεων», «Ενεργειακές Προκλήσεις και Ευκαιρίες στην Ανατολική Μεσόγειο», «Ενας νέος καταμερισμός εργασίας ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ: Η Ευρωπαϊκή Αμυντική Ταυτότητα», «Ο Μετασχηματισμός της Εγγύς Ανατολής» κ.ά.), ενώ ξεχωρίζουν ενότητες που αφορούν την ένταση του ανταγωνισμού με την Κίνα, όπως αυτή για την «ομηρία του Δράκου στο νησί της Καλυψούς: Επανεξετάζοντας την αλληλεπίδραση επενδύσεων και γεωπολιτικής στον Πειραιά», φανερώνοντας ότι ολόκληρες περιοχές και οι κρίσιμες υποδομές τους (λ.χ. λιμάνια) μπαίνουν στο «μάτι του κυκλώνα» των οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Τέτοιου είδους «φιέστες» επιβεβαιώνουν το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στο πολεμικό γαϊτανάκι που εξυφαίνουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις, όπως και ότι αυτή αποτελεί το «άλλο μισό» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών για τον έλεγχο των ενεργειακών και άλλων δρόμων.