Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στις Θέσεις της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο: «Με δεδομένη την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, προωθείται η προετοιμασία για έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο μεγάλης κλίμακας, με στόχο αφενός να μεταθέσουν με τις επενδύσεις στην πολεμική οικονομία τον χρόνο εκδήλωσης της επόμενης μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης και αφετέρου να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για μια σχετικά ελεγχόμενη, μεγάλη απαξίωση, καταστροφή κεφαλαίου στις διάφορες πολεμικές εστίες. Η στροφή αυτή συνοδεύεται από αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, μείωση των δαπανών κοινωνικής πολιτικής και ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής σε όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα».

Αυτό αποτυπώθηκε με σαφήνεια στην τελευταία Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Χάγη, με χαρακτηριστικές αναφορές όπως ότι «δεν θα πολεμήσουμε με χάρτες, αλλά με αληθινά στρατεύματα, και πρέπει να έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε».

Με τις προκλητικές δηλώσεις του Μυτιληναίου πρόσφατα, ότι «αυτήν τη στιγμή μιλούν τα όπλα και όχι ο Μπαχ και ο Μπετόβεν», θέλοντας μάλλον να κλέψει το παρατσούκλι «ο βασιλιάς των κανονιών», που είχε ο βιομήχανος όπλων Αλφρεντ Γκρουπ πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτή είναι η επιδίωξη και της ελληνικής αστικής τάξης, που εκφράζεται στο νέο «υπερμνημόνιο» με τίτλο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της ΕΕ 2028 - 2034. Επικεντρώνοντας στο πώς οι χώρες θα παράγουν περισσότερο και ταχύτερα, επιτυγχάνοντας την ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανικής ικανότητάς τους. Με τον προσανατολισμό και τη δημιουργία κινήτρων, με κρατικές επιδοτήσεις, για κερδοφόρες επενδύσεις κεφαλαίων στον κλάδο της βιομηχανίας στρατιωτικού υλικού. Επιπλέον, προβλέπει την ενίσχυση της στρατιωτικής κινητικότητας και της ανθεκτικότητας των υποδομών. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της στρατιωτικής κινητικότητας θα ενισχυθούν υποδομές που εξυπηρετούν είτε πολεμικούς είτε πολιτικούς σκοπούς. Στην πολύπαθη Θεσσαλία, από το πέρασμα των «Daniel» και «Elias» η «αποκατάσταση» οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων σκοπό έχει να εξασφαλιστεί η διπλή χρήση τους, που θα υποστηρίξει μετακινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων αλλά και πολιτικών μεταφορών έκτακτης ανάγκης, ενίσχυση των κόμβων μεταφορών (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια), καθώς και παρεμβάσεις στην Ενέργεια και στις ψηφιακές υποδομές (π.χ. δίκτυα επικοινωνίας ανθεκτικά σε κρίσεις).

Σε αυτήν την κατεύθυνση μια σειρά επιχειρήσεις κλάδων όπως του Μετάλλου, των Μεταφορών, της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, των Κατασκευών τρίβουν τα χέρια τους, ακονίζοντας ταυτόχρονα τα μαχαίρια τους σε πανελλαδικό και περιφερειακό επίπεδο.

Πίσω από το προπέτασμα του «εκσυγχρονισμού» και της «παραγωγικής ανασυγκρότησης», της «εθνικής ασφάλειας», της «αμυντικής» ικανότητας, σχεδιάζεται η εγκατάσταση και επέκταση υποδομών που υπηρετούν την πολεμική βιομηχανία και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Η πολεμική βιομηχανία, που σήμερα προβάλλεται από την κυβέρνηση ως «αναπτυξιακός μοχλός» και «αμυντική θωράκιση», δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού. Δεν αφορά την άμυνα της χώρας, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων και των συμμάχων τους, που προετοιμάζουν νέες σφαγές για το μοίρασμα των αγορών, της Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς.

Με τους Αμερικανούς να σκοπεύουν να ρίξουν ακόμα 2 εκατ. δολάρια το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς προχωρούν με ταχείς ρυθμούς τα σχέδια επέκτασης και αναβάθμισης των υποδομών. Η εμπλοκή ελληνικών κατασκευαστικών ομίλων γι' αυτούς τους σκοπούς είναι γνωστή - να θυμίσουμε ότι η εταιρεία ΑΚΤΩΡ ήταν η κατασκευαστική που είχε υλοποιήσει τα έργα στην αμερικανική αεροπορική βάση της 110 ΠΜ στη Λάρισα, ύψους περίπου 20 εκατ. ευρώ.

Σε όλους τους προαναφερθέντες κλάδους στη Θεσσαλία βρίσκονται δεκάδες πιστοποιημένοι συνεργάτες του ΝΑΤΟ, που διαμορφώνουν ένα δίκτυο εταιρειών οι οποίες μπορούν να αναλάβουν την κατασκευή πολεμικών όπλων και εγκαταστάσεων, τη συντήρηση αλλά και τη μεταφορά προσωπικού κ.λπ. Επίσης υπάρχουν μια σειρά εταιρείες - δορυφόροι που κατασκευάζουν υποστηρικτικά υλικά και υπηρεσίες.

Στη λίστα αυτών των εταιρειών υπάρχουν επιχειρήσεις που - όπως αναφέρουν οι ίδιες - προσφέρουν τεχνολογικές λύσεις οι οποίες ακουμπάνε ακόμα και σε αεροδιαστημική, ιατρικά μηχανήματα, αυτοκινητοβιομηχανία, έχουν επιδεξιότητα στη γρήγορη ανάπτυξη, πιστοποίηση και κατάρτιση προσωπικού.

Αντίστοιχα, σε αυτόν τον σχεδιασμό είχαμε και την εμπλοκή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), για τον σχεδιασμό και τη βιομηχανική παραγωγή δεύτερου, πιο σύνθετου μη επανδρωμένου αεροχήματος (drone) για ποικίλες χρήσεις.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα επενδύσεων στην πολεμική βιομηχανία είναι του ομίλου «Μetlen» στον Βόλο, με τη δημιουργία νέων εργοστασίων στην Α' ΒΙΠΕ και τον διακηρυγμένο στόχο της εταιρείας για τη δημιουργία αμυντικού hub ύψους περίπου 50 εκατ. ευρώ, το οποίο στην πλήρη ανάπτυξή του θα απαρτίζεται από συνολικά 5 αυτοτελή εργοστάσια, ικανά να «τρέχουν» 5 διαφορετικά προγράμματα, προφανώς για πολεμικούς σκοπούς.

Εχουμε τη συμφωνία της «Metlen» με την IVECO για το «ReArm Europe» για την παραγωγή στρατιωτικών οχημάτων. Η ΜΕΤΚΑ έχει συνάψει σύμβαση έργου για την παραγωγή του 30% των γερμανικών «Leopard», φτιάχνοντας κομμάτια του πύργου. Επίσης έχουμε την παράδοση τμημάτων για τις φρεγάτες «Belharra» σε συνεργασία με τη «Naval».

Στις εγκαταστάσεις αυτές έχουμε ένταση της εκμετάλλευσης και εντατικοποίηση των εργαζομένων, με τριπλοβάρδιες.

Στο πλαίσιο αυτό, η ΜΕΤΚΑ εντάσσεται στην κατηγορία «Εμβληματικές Επενδύσεις Εξαιρετικής Σημασίας». Προς την κατεύθυνση αυτή, η εταιρεία θα λάβει:

• Ενίσχυση δαπανών με τη μορφή επιχορήγησης ύψους 18 εκατ. ευρώ.
• Φορολογική απαλλαγή ύψους 4,5 εκατ. ευρώ.
• Κίνητρο ταχείας αδειοδότησης του ν. 4864/2021.

Ο αστικός σχεδιασμός εξειδικεύεται επίσης στην περιοχή στους κλάδους Μετάλλου και Κατασκευών με τη Θεματική Ομάδα Εργασίας της Περιφερειακής Αρχής Κουρέτα (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ), αποτελούμενη από εκπροσώπους του Συνδέσμου Θεσσαλών Επιχειρήσεων και Βιομηχάνων και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με διακηρυγμένο στόχο: «Η παράπλευρη διαφοροποίηση αφορά σε πιθανές συνέργειες που είναι πιθανό να υλοποιηθούν ανάμεσα σε έναν υφιστάμενο κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που είναι ήδη καθιερωμένος και σε έναν άλλο που είναι καινούργιος και ακόμα αναπτυσσόμενος».

Η πολεμική βιομηχανία σχεδιάζεται, οργανώνεται και υλοποιείται από την αστική τάξη και το κράτος της για να εξυπηρετεί αποκλειστικά τα δικά της ταξικά συμφέροντα.

Η ανάπτυξή της για την εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι ο βασικός παράγοντας που εκθέτει τη ζωή του λαού και των παιδιών του σε μεγάλους κινδύνους. Τα εμπορεύματα (όπλα) που παράγονται θα χρησιμοποιηθούν για το αιματοκύλισμα λαών στον πόλεμο που διεξάγει η αστική τάξη.

Μετατρέπουν την περιοχή της Θεσσαλίας και το λιμάνι του Βόλου σε πολεμικό ορμητήριο και ταυτόχρονα σε στόχο αντιποίνων από τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, με τους εργαζόμενους και επιστήμονες στις βιομηχανίες παραγωγής πολεμικού υλικού να είναι βασικός στόχος. Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του πολέμου στην Ουκρανία, με χτυπήματα τέτοιων εγκαταστάσεων, με δεκάδες νεκρούς.

Αυτά προφανώς και δεν θα μπορούσαν να τα πουν ο Κυρ. Μητσοτάκης και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Τα κρύβουν επιμελώς από τον λαό, τάζοντας ΝΑΤΟική «ασφάλεια» και «στρατηγικές συμμαχίες» ενώ μόλις πρόπερσι οι βόμβες έσκαγαν από τη φωτιά στη Νέα Αγχίαλο και τα «συμμαχικά» κομβόι των πυρομαχικών περνάνε μέσα από κατοικημένες περιοχές, όπως στον Τύρναβο.

Προσπαθούν να αποκρύψουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η βαθύτερη εμπλοκή, τη στρατηγική σύνδεση σειράς νομοσχεδίων που από τη μία εντείνουν την καταστολή και από την άλλη επιβάλλουν τη 13ωρη δουλειά, για να μπορέσουν να βγουν τα πολεμικά χρονοδιαγράμματα. Παλεύουν λυσσασμένα για να μη συνειδητοποιεί ο εργάτης ότι σήμερα φτιάχνει όπλα που χρησιμοποιούνται κάπου αλλού μακριά, αύριο όμως θα στοχεύουν αυτόν, στα νέα ιμπεριαλιστικά σφαγεία που θα προκύψουν.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι μηχανισμοί της αστικής τάξης και το πολιτικό της προσωπικό θα ξεδιπλώνουν την προσπάθεια να ενσωματώνουν εργαζόμενους, είτε με την άμεση εξαγορά είτε έμμεσα, μέσα από τους εκπροσώπους της στο συνδικαλιστικό κίνημα, σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές.

Η «ανάπτυξη» των εξοπλισμών βαδίζει χέρι - χέρι με την εντατικοποίηση της δουλειάς, την ένταση της εκμετάλλευσης, την κατάργηση των συλλογικών δικαιωμάτων. Είναι πρόκληση να παρουσιάζεται η πολεμική βιομηχανία ως «ευκαιρία ανάπτυξης» και ζήτημα «εθνικής άμυνας» σε έναν τόπο που έχει ανάγκη από έργα υποδομής απέναντι στις φυσικές καταστροφές.

Ο λαός της Θεσσαλίας γνωρίζει καλά ότι η πραγματική άμυνα για την ζωή του είναι τα φράγματα που δεν φτιάχνονται, αποτέλεσμα της πολιτικής «κόστους - οφέλους», ασφαλή σχολεία και νοσοκομεία, χωρίς ελλείψεις, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίησή τους, και όχι τα εργοστάσια όπλων για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Απέναντι στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, η απάντηση είναι ο σοσιαλισμός.

Η εργατική πάλη έχει αστείρευτες δυνάμεις. Το έχει αποδείξει η Ιστορία του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η πάλη του λαού της Θεσσαλίας απέναντι στις επιπτώσεις από τις καταστροφικές πλημμύρες, καθώς και για το έγκλημα των Τεμπών, όπως και τα μπλόκα των αγροτών, εμπεριέχουν το σπέρμα της αμφισβήτησης.

Χρειάζεται να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο μέσα στον λαό η αμφισβήτηση και η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κάθε αστική κυβέρνηση και στο εχθρικό κράτος, να δυναμώσει η καλλιέργεια της αντίληψης ότι δεν υπάρχουν κοινά εθνικά συμφέροντα ανάμεσα στην αστική και στην εργατική τάξη, σε όλες τις συνθήκες.

Είναι στο χέρι των κομμουνιστών και των συμπορευόμενων μαζί τους οι διαθέσεις και οι διεργασίες να συναντηθούν με τις επαναστατικές ιδέες και την πολιτική του ΚΚΕ, γιατί έτσι μπορούν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, οι αναστολές, οι αυταπάτες. Κόντρα στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, να δυναμώσει σήμερα η πάλη για την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για να ανοίξει ο δρόμος που θα φέρει τα πάνω κάτω.