Eurokinissi

Στο συνέδριο, που διοργάνωσαν από κοινού τα υπουργεία Ενέργειας Ελλάδας και ΗΠΑ, συμμετείχε πολυμελής αποστολή κυβερνητικών στελεχών των ΗΠΑ, με προεξάρχοντες τους Κρις Ράιτ, υπουργό Ενέργειας, και Νταγκ Μπέργκαμ, υπουργό Εσωτερικών και επικεφαλής του «Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας», οι οποίοι μαζί με διευθύνοντες συμβούλους ενεργειακών κολοσσών έστειλαν ένα κοινό μήνυμα: Η εποχή της ρωσικής Ενέργειας τελείωσε στην Ευρώπη, η εποχή της αμερικανικής ξεκινά - με βαρύ λογαριασμό για τους λαούς.

Στις εργασίες πήραν μέρος μεταξύ άλλων οι Αμερικανοί υφυπουργοί Εξωτερικών Μάικλ Ρίγκας και Τζέικομπ Χέλμπεργκ και η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα Κίμπερλι Γκιλφόιλ, όπως και δεκάδες κυβερνητικά στελέχη ευρωπαϊκών χωρών.

INTIME NEWS

Ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Κρις Ράιτ, ήταν ωμά ειλικρινής στις ομιλίες και τις παρεμβάσεις του.

Παρουσιάζοντας τη στρατηγική της Ουάσιγκτον για πλήρη αντικατάσταση της ρωσικής Ενέργειας στην Ευρώπη με αμερικανικό LNG και μετατροπή της Ελλάδας σε «πύλη εισόδου» για τα αμερικανικά συμφέροντα, σημείωσε: «Στις ΗΠΑ έχουμε καταπληκτική αφθονία φυσικού αερίου. Πιστεύω ότι έχουμε τεράστια ευκαιρία να αντικαταστήσουμε όλο το ρωσικό αέριο, όλο». Το γεωπολιτικό «επιχείρημα» που χρησιμοποίησε ήταν σαφές: «Κάθε μόριο που η Ρωσία δεν πουλά στην Ευρώπη μένει στο έδαφος. Εχουν πέντε αγωγούς προς την Ευρώπη και έναν προς την Κίνα. Ο αγωγός προς την Κίνα είναι γεμάτος. Κάθε μόριο που δεν έρχεται στην Ευρώπη μένει στο έδαφος και δεν πηγαίνει σε ρωσικές τσέπες και στη ρωσική πολεμική μηχανή».

Αναδεικνύοντας τους ανταγωνισμούς στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού μπλοκ αλλά και ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου (στο φόντο και της αποτυχίας της «πράσινης ανάπτυξης» να αντιμετωπίσει την υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου), επιτέθηκε στην ευρωπαϊκή πολιτική της «πράσινης μετάβασης» και στο ρυθμιστικό πλαίσιο της ΕΕ ως «απόλυτο υπαρξιακό κίνδυνο για την προσιτή Ενέργεια», χρησιμοποιώντας τη Γερμανία ως παράδειγμα αποτυχίας: «Ξόδεψε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, διπλασίασε την τιμή του ηλεκτρικού, διπλασίασε τη χωρητικότητα του δικτύου, αλλά η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μειώθηκε 20%». Πρόσθεσε δε πως σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν γίνει επενδύσεις 4-8 τρισ. δολαρίων σε ΑΠΕ που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές: «Πέρυσι αντιπροσώπευαν μόλις το 2,6% της παγκόσμιας Ενέργειας». Σε άλλο σημείο τόνισε ότι «ο κόσμος τρέχει με πετρέλαιο, αέριο και άνθρακα. Ηταν το 85% της παγκόσμιας Ενέργειας, το 84% σήμερα, και θα συνεχίσει για όσο μπορούμε να δούμε. Εργάστηκα σε πυρηνικά, σε ηλιακά, σε γεωθερμία, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ο κόσμος τρέχει με πετρέλαιο».

Για την Ελλάδα ο Ράιτ ήταν εξίσου ξεκάθαρος: «Η Ελλάδα ήταν το τέλος ενός πλοκαμιού του ρωσικού ενεργειακού δικτύου. Σήμερα είναι η πύλη εισόδου στην Ευρώπη από το αμερικανικό LNG και σύντομα, πιθανώς, εξαγωγέας από την παραγωγή φυσικού αερίου και πετρελαίου».

Με τη σειρά του ο Νταγκ Μπέργκαμ υπογράμμισε ότι «η στρατηγική της Αμερικής συνοψίζεται σε ένα πράγμα: Να διαθέτει την Ενέργεια που μπορεί να πουλήσει στους φίλους και συμμάχους της, ώστε αυτοί να σταματήσουν να αγοράζουν από τους αντιπάλους μας».

Και ξεκαθάρισε: «Δεν βρισκόμαστε σε περίοδο ενεργειακής μετάβασης, αλλά ενεργειακής προσθήκης. Δεν υπάρχει ενεργειακή μετάβαση. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη Ενέργεια για να τροφοδοτήσουμε την "κούρσα εξοπλισμών" της Τεχνητής Νοημοσύνης με την Κίνα», την οποία και συνέδεσε με την επέκταση της εξόρυξης ορυκτών καυσίμων.

Σημείωσε μάλιστα ότι αυτή η «κούρσα εξοπλισμών» με την Κίνα αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το ευρωατλαντικό μπλοκ. «Η Κίνα πρόσθεσε 93 μεγαβάτ άνθρακα το 2024», είπε και τόνισε πως από την άλλη η ΕΕ έχει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο οδηγεί τους συμμάχους των ΗΠΑ στην ΕΕ «να χάσουν το επόμενο κύμα ανάπτυξης λόγω του ρυθμιστικού καθεστώτος». Και συμπλήρωσε: «Το ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι να σταματάς την Ενέργεια μέσω ρυθμίσεων. Το ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι να λες ότι θα σώσεις τον πλανήτη με κάποιο υπολογιστικό μοντέλο που προβλέπει έναν βαθμό αλλαγής θερμοκρασίας το 2100», δείχνοντας και πώς αλλάζει το «ποίημα» αναλόγως τα συμφέροντα.

Ο ίδιος υποστήριξε πως ο «Κάθετος Διάδρομος» φυσικού αερίου, μέσα από τον οποίο θα διοχετευτεί το αμερικανικό LNG στην περιοχή, αποτελεί εργαλείο «ενεργειακής διπλωματίας» για το ιμπεριαλιστικό παζάρι στον πόλεμο της Ουκρανίας. Πρόσθεσε δε ότι οι εξαγωγές LNG των ΗΠΑ αυξήθηκαν 25% σε έναν χρόνο μετά την άρση της πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν, και ότι με τα έργα που βρίσκονται υπό κατασκευή στον Κόλπο του Μεξικού (Κόλπο της Αμερικής, κατά τον ίδιο) «μόνες τους οι ΗΠΑ μπορούν να αντικαταστήσουν όλο το ρωσικό αέριο στην Ευρώπη».

Σχετικά με το φυσικό αέριο και τη σύνδεσή του με το μέλλον του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Khary Cauthen, αντιπροέδρου της «Cheniere Energy», μονοπωλίου που αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία εξαγωγής LNG των ΗΠΑ. «Η κατάργηση της ρωσικής Ενέργειας στην Ευρώπη θα συμβεί. Ανεξάρτητα από το πώς και πότε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος, η απεξάρτηση θα ολοκληρωθεί. (...) Συλλογικά δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε στη ρωσική Ενέργεια να επιστρέψει στην Ευρώπη».

Στις εξαγωγικές δυνατότητες των ΗΠΑ αναφέρθηκε ο πρόεδρος της αμερικανικής ένωσης LNG, Φρεντ Χάτσισον, ο οποίος είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν 8 τερματικούς σταθμούς εξαγωγής LNG σε λειτουργία και 5 υπό κατασκευή, με συνολική χωρητικότητα 200 δισ. κ.μ., που θα υπερδιπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια. Για να διοχετευτούν όλες αυτές οι ποσότητες, τόνισε την ανάγκη να υπογραφούν μακροχρόνια συμβόλαια και να μη συνεχιστούν οι αγορές από τη spot αγορά. «Μόνο μία χώρα στην Ανατολική Ευρώπη έχει μακροχρόνια συμβόλαια, η Πολωνία. Θέλουμε να τα επεκτείνουμε αυτά, ελληνικές, βουλγαρικές και άλλες εταιρείες να ακολουθήσουν».

Κέντρο βάρους του συνεδρίου ήταν ο «Κάθετος Διάδρομος» φυσικού αερίου - ένας «αυτοκινητόδρομος από τον Νότο προς τον Βορρά» όπως τον περιέγραψε ο CEO της βουλγαρικής «Bulgartransgaz», Βλ. Μαλίνοφ, με στόχο τη μεταφορά 5-8 δισ. κ.μ. αμερικανικού LNG ετησίως. «Δεν είναι μυστικό, πριν από 5-6 χρόνια όλη η περιοχή ήταν σχεδόν πλήρως εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο», παραδέχτηκε, εξηγώντας ότι οι επενδύσεις στο FSRU της Αλεξανδρούπολης ξεκίνησαν «ενώ ακόμα ήμασταν υπερπλήρεις από ρωσικό αέριο στη Βουλγαρία». Το 2016, τόνισε, «ήταν πλάνο στα χαρτιά», αλλά «ο βασικός καταλύτης είναι η αμερικανική κυβέρνηση και οι Αμερικανοί πάροχοι».

Η διευθύνουσα σύμβουλος του ελληνικού διαχειριστή δικτύου, ΔΕΣΦΑ, Μαρία - Ρίτα Γκάλι, ανακοίνωσε ότι ο τερματικός LNG της Ρεβυθούσας είναι πλήρης έως το 2031 έπειτα από την τελευταία δημοπρασία. Σύμφωνα με την ίδια, το 40% με 50% των ελληνικών εισαγωγών φυσικού αερίου προέρχεται πλέον από LNG και το 80% αυτού από τις ΗΠΑ. Η ίδια έκανε λόγο για μια περίοδο «αναγέννησης» που ξεκίνησε το 2016 (επιβεβαιώνοντας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτέλεσε καταλύτη και όχι απαρχή των ανταγωνισμών) και επιταχύνθηκε το 2022, με «εκατοντάδες εκατ. ευρώ δαπανών από την ελληνική κυβέρνηση» για υποδομές που όπως είπε «θα αναμορφώσουν πλήρως τον ενεργειακό χάρτη της Ελλάδας».

Παράλληλα ανέδειξε και μία ακόμα πλευρά των ανταγωνισμών που θα φουντώσουν παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει ένα «ρυθμιστικό κενό» στην αγορά του φυσικού αερίου: «Ερχεται πολύ φυσικό αέριο από την Τουρκία, αλλά δεν ξέρουμε από πού προέρχεται αυτό».

Η ουκρανική διάσταση ήταν κεντρική στη συζήτηση. Ο Μαξίμ Τιμτσένκο, διευθύνων σύμβουλος της DTEK, της μεγαλύτερης ιδιωτικής ενεργειακής εταιρείας της Ουκρανίας, ανέφερε ότι το 50% της ενεργειακής υποδομής της χώρας έχει καταστραφεί από ρωσικές επιθέσεις και ότι η εταιρεία του ήταν η πρώτη που έφερε αμερικανικό LNG μέσω του κάθετου διαδρόμου. Υπογράμμισε ότι η Ουκρανία συνεχίζει να διαθέτει τις μεγαλύτερες αποθήκες φυσικού αερίου στην Ευρώπη (πάνω από 30 δισ. κ.μ.), οι οποίες εκτίμησε πως θα παίξουν κρίσιμο ρόλο για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης μόλις ολοκληρωθεί η διακοπή εισαγωγών ρωσικής Ενέργειας. Βέβαια, επιβεβαιώνοντας τους διαγκωνισμούς του κεφαλαίου, που συνεχίζονται παρά τις συμφωνίες, απευθύνθηκε στους διαχειριστές του «Κάθετου Διαδρόμου» και είπε ότι ο «αυτοκινητόδρομός τους» έχει «πολύ υψηλά διόδια»...

Πέντε υπουργοί από Ελλάδα, Λιθουανία, Πολωνία, Ουγγαρία και Κροατία συμφώνησαν στο πάνελ για το LNG ότι η Κεντρική και η Ανατολική Ευρώπη βρίσκονται σε «σημείο καμπής». Ο Ελληνας αναπληρωτής υπουργός Ενέργειας Νίκος Τσάφος τόνισε ότι η περιοχή είναι «η τελευταία γωνιά της Ευρώπης που εισάγει ρωσικό αέριο», αλλά «όταν το ρωσικό αέριο φύγει, κάτι άλλο θα πρέπει να πάρει τη θέση του, και αυτό θα είναι αμερικανικό LNG».

Οι αριθμοί αποκαλύπτουν την ταχύτητα της αλλαγής εξάρτησης: Η Λιθουανία εισάγει ήδη πάνω από το 75% του αερίου της από τις ΗΠΑ, η Κροατία έχει δεχτεί 127 πλοία LNG από το 2021, 82 εκ των οποίων από τις ΗΠΑ, ενώ η Πολωνία έχει συμβάσεις για 11 δισ. κ.μ. αμερικανικού LNG. Ωστόσο το κόστος της εναλλαγής αναγνωρίστηκε από όλους. Ο Τσάφος παραδέχτηκε ότι οι τιμές αερίου παραμένουν 50% υψηλότερες από την προ πανδημίας εποχή.

Η μόνη διαφορετική φωνή ήρθε από τον Ούγγρο υφυπουργό Ενεργειακής Ασφάλειας, Πέτερ Στάραϊ, ο οποίος υποστήριξε πως «για μας η διαφοροποίηση δεν σημαίνει ότι ανοίγεις ένα νέο κανάλι και ταυτόχρονα κλείνεις το παλιό», και πως «θα ήταν κοντόφθαλμο να κλείσουμε επιλογές τώρα επειδή υπάρχει αυτός ο πόλεμος».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι εκπρόσωποι των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων παρουσίασαν τη χώρα ως έναν «κόμβο Ενέργειας» που μεταμορφώνεται. Ο Ν. Τσάφος υπογράμμισε τις επενδύσεις στη Ρεβυθούσα, στους αγωγούς IGB και TAP, όπως και στο FSRU της Αλεξανδρούπολης, σημειώνοντας πως με αυτές η χώρα έγινε από καταναλωτής 6 δισ. κ.μ. εξαγωγέας 11 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου. Ο διευθύνων σύμβουλος της «HelleniQ Energy», Ανδρέας Σιαμίσης, έδωσε μια πτυχή αυτής της «μεταμόρφωσης», λέγοντας ότι το 80% του αργού πετρελαίου που προηγουμένως προερχόταν από Ρωσία - Ιράν - Βόρεια Αφρική είναι πλέον μηδέν, με τις ΗΠΑ να αποτελούν τον νέο προμηθευτή.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας στο συνέδριο τόνισε ότι οι συμφωνίες που υπογράφηκαν και αυτές που θα υπογραφούν τις επόμενες μέρες δεν βασίζονται μόνο στο εμπόριο, αλλά και σε «κοινούς στρατηγικούς στόχους», εστιάζοντας στον ρόλο της Ελλάδας για τη διασφάλιση της «ενεργειακής ασφάλειας» της Ευρώπης, όπου η Ελλάδα θέλει να βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή». Οπως είπε, οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα ως πύλη για το φυσικό αέριο που θα αντικαταστήσει τις αντίστοιχες εισαγωγές από τη Ρωσία.

Συνεχίζοντας χαρακτήρισε την απαγόρευση της προμήθειας ρωσικού αερίου «ευκαιρία για τον ανασχεδιασμό του ενεργειακού χάρτη της Νοτιοδυτικής Ευρώπης», και τόνισε ότι η απαγόρευση πρέπει να εφαρμοστεί σύντομα. «Δεν μπορούμε να έχουμε ρωσικό φυσικό αέριο να εισέρχεται στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα, μέσω της Τουρκίας», είπε, βάζοντας και την πλευρά του ανταγωνισμού με την τουρκική αστική τάξη.

Μίλησε επίσης για τις υποδομές φυσικού αερίου, σταθμούς LNG και αγωγούς που έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα, μετατρέποντάς την από εισαγωγέα σε εξαγωγέα Ενέργειας. Κομβικό ρόλο σε αυτόν τον σχεδιασμό αναμένεται να παίξει ο «Κάθετος Διάδρομος» για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ελλάδα προς Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Μολδαβία και Ουκρανία.

Αναφέρθηκε ακόμα στην απόφαση της κυβέρνησης να «επενδύσει» στις «πράσινες» μπίζνες, πανηγυρίζοντας ότι σήμερα οι ΑΠΕ καλύπτουν πάνω από το 50% της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας. Υπογράμμισε ότι από την αρχή της θητείας του η κυβέρνηση έλαβε τη στρατηγική απόφαση για απεξάρτηση από τον λιγνίτη, «όχι μόνο για περιβαλλοντικούς, αλλά και για οικονομικούς λόγους», επιστρατεύοντας ένα μεγάλο ψέμα, αφού ο εγχώριος λιγνίτης είναι ένα πολύ πιο φτηνό καύσιμο, που με την κατάλληλη τεχνολογία μπορεί να περιορίσει τους ρύπους.

Στο περιθώριο του συνεδρίου έγιναν και μια σειρά συναντήσεις, π.χ. του υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη με τον Μάικλ Ρίγκας, αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιο για θέματα Διοίκησης και Πόρων.

Μιλώντας εξάλλου ο Γεραπετρίτης σε συνέδριο του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», και δείχνοντας ότι τελικά πάνε για φούντο διάφορα πολυδιαφημισμένα προηγούμενα σχέδια του κεφαλαίου, είπε για τον αγωγό «Eastmed» (τον οποίο κάποιοι επαναφέρουν τώρα στη συζήτηση) ότι «πολλές φορές είναι τόσο ταχείς οι εξελίξεις που αναγκάζεσαι να προσαρμόσεις την πολιτική σου», ενώ πρόσθεσε πως «κάτι που ήταν αναγκαίο φαντάζει παρωχημένο».

Αναφερόμενος και στην «πρωτοβουλία» Μητσοτάκη για μια Σύνοδο Ελλάδας, Τουρκίας, Αιγύπτου, Κύπρου και Λιβύης με αντικείμενο και τις θαλάσσιες ζώνες, είπε ότι «μόνο όφελος θα έχει για την περιοχή γενικά», από όπου θα «τρέξουν» βέβαια μια σειρά ενεργειακά και άλλα σχέδια των Ευρωατλαντικών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε διευθετήσεις. Αλλωστε, σε άλλο σημείο των τοποθετήσεών του παραδέχτηκε ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την πολεμική της βιομηχανία «εξαγωγικά αλλά και στη διπλωματία» της, και ότι «δυστυχώς είναι κάτι που επιδρά και σε μας», λόγω φυσικά των πολυεπίπεδων σχέσεων που αναπτύσσει η Αγκυρα με ισχυρά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Οσο για το ποιοι «έχουν λαμβάνειν» από τους εγχώριους ομίλους, ενδεικτική είναι η συνάντηση που πραγματοποίησε στο περιθώριο του συνεδρίου ο Μπέργκαμ με Ελληνες εφοπλιστές. Στη συνάντηση έλαβαν μέρος ο Γιώργος Προκοπίου, η Μαρία Αγγελικούση, ο Νίκος Τσάκος, ο Γιάννης Αλαφούζος, ο Πέτρος Παππάς, η Ιωάννα Προκοπίου και ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Μιχάλης Χανδρής.

Ο Αμερικανός υπουργός τόνισε τη σημασία της συνεργασίας με το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και, αναφερόμενος στις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, σημείωσε ότι η αστάθεια αυτή «ανεβάζει το κόστος για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους μας, ενώ ευνοεί αντιπάλους μας».

Ο Γ. Προκοπίου πρότεινε ένα πρακτικό σχέδιο συνεργασίας, υποστηρίζοντας ότι οι ΗΠΑ μπορούν άμεσα να αξιοποιήσουν ελληνικά πλοία μέσω ενός συστήματος εμπορικής προ-ναύλωσης (preemptive commercial arrangement), χωρίς να χρειάζεται να περιμένουν την ανασυγκρότηση ολόκληρου του ναυπηγικού κλάδου.

Ο Ν. Τσάκος χαρακτήρισε τη συνάντηση «ιστορική» και εξέφρασε την ικανοποίησή του για τον ρόλο που επιφυλάσσουν οι Αμερικανοί για την ναυτιλία, ενώ επανέλαβε τη διάθεση των ελληνικών εταιρειών να συνεργαστούν με αμερικανικά ναυπηγεία και να φιλοξενήσουν Αμερικανούς δόκιμους αξιωματικούς στα πλοία τους. «Αντί να ταξιδεύουμε με άδεια πλοία έως την Κίνα, μπορούμε να εξυπηρετούμε απευθείας τις ανάγκες των ΗΠΑ, μειώνοντας κόστος και εκπομπές», είπε χαρακτηριστικά.

Η Μ. Αγγελικούση ανέφερε πως «μόνο η δική μας εταιρεία έχει μεταφέρει το 10% των αμερικανικών εξαγωγών Ενέργειας το τελευταίο έτος, με 700 ασφαλείς προσεγγίσεις σε αμερικανικά τερματικά».

Κλείνοντας τη συνεδρίαση, ο Π. Παππάς ανέφερε μεταξύ άλλων πως «η Ελλάδα, με στόλο άνω των 150 πλοίων μόνο στη δική μας εταιρεία, διαχειρίζεται ουσιαστικά πάνω από το 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ». Ο Ελληνας εφοπλιστής ευχήθηκε η συνάντηση να αποτελέσει την αρχή μιας νέας εποχής «πραγματικής ναυτιλιακής συνεργασίας» ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Το συνέδριο ξεκίνησε και έκλεισε με υπογραφές ενεργειακών ντιλ. Η πρώτη συμφωνία υπογράφηκε μεταξύ «ExxonMobil», «Energean» και «HelleniQ Energy», με σκοπό τις γεωτρήσεις στο Ιόνιο. Πρόκειται για συμφωνία παραχώρησης ποσοστών συμμετοχής στο «Block 2» στο Βορειοδυτικό Ιόνιο, που συνοδεύεται από την πρόθεση έρευνας και υπεράκτιας γεώτρησης. Η συμφωνία προβλέπει την απόκτηση του 60% της παραχώρησης από την «ExxonMobil», και έτσι τα ποσοστά της κοινοπραξίας διαμορφώνονται ως εξής: «ExxonMobil» 60%, «Energean Hellas» 30%, «HelleniQ Upstream Δυτική Κέρκυρα» 10%. Η «Energean» παραμένει Διαχειριστής (Operator) στη διάρκεια της ερευνητικής περιόδου, ενώ σε περίπτωση ανακάλυψης κοιτάσματος υδρογονανθράκων, τη διαχείριση για την ανάπτυξή του θα αναλάβει η «ExxonMobil». Τρεις υπουργοί παρέστησαν στην τελετή, με τον CEO της «Energean», Μ. Ρήγα, να υπόσχεται «ενεργειακά ανεξάρτητη Ελλάδα», προσπερνώντας βέβαια ότι καμία «ενεργειακή ανεξαρτησία» για τον λαό δεν διασφαλίζει η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου από τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Επιπλέον, ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέικομπ Χέλμπεργκ και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Χάρης Θεοχάρης υπέγραψαν «κοινή διακήρυξη για την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ» («US-Greece Joint Economic Security Declaration»), εστιάζοντας σε θέματα Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ακολούθησαν τρεις σημαντικές υπογραφές συμφωνιών LNG: Μεταξύ της πολωνικής «Orlen» και της ουκρανικής «Naftogaz» για «το πρώτο μακροπρόθεσμο συμβόλαιο LNG για την Ουκρανία», μεταξύ της νεοσύστατης «Atlantic Sea LNG» (DEPA - ΑΚΤΩΡ) και της αμερικανικής «Venture Global» για «το πρώτο μακροπρόθεσμο συμβόλαιο αμερικανικού LNG στην Ελλάδα», καθώς και μνημόνια για μεταπώληση του αμερικανικού LNG προς Ουκρανία και Ρουμανία, επισφραγίζοντας τον «Κάθετο Διάδρομο».

Το συνέδριο αποκάλυψε με ξεκάθαρο τρόπο τη στρατηγική της Ουάσιγκτον: Πίσω από τη ρητορική της «ενεργειακής ασφάλειας» η πραγματική στρατηγική είναι η δημιουργία νέας εξάρτησης, από τις ΗΠΑ, που θα αντικαταστήσουν τη ρωσική Ενέργεια, με την Ελλάδα να μετατρέπεται σε «πύλη» πανάκριβου αμερικανικού LNG, με ανυπολόγιστους κινδύνους για τον λαό.

Η ελληνική εμπλοκή στους επικίνδυνους αμερικανικούς σχεδιασμούς «ενεργειακής κυριαρχίας» άλλωστε μεγαλώνει διαρκώς, καθώς αυτοί συνδέονται άμεσα με την πολεμική προετοιμασία, βάζοντας τη χώρα μας όλο και πιο βαθιά στον λυσσαλέο ανταγωνισμό ανάμεσα στα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για να κερδίσει η ελληνική αστική τάξη μεγαλύτερο μερτικό.

Η ελληνική αστική τάξη με μπροστάρη την κυβέρνηση έχει επενδύσει στην αναβάθμιση του ρόλου και της θέσης της στην περιοχή, μέσω αυτής της «ενεργειακής συμμαχίας» με τις ΗΠΑ. Το «ηθικό πλεονέκτημα» που προκλητικά επικαλέστηκαν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι στην πραγματικότητα σημαίνει κέρδη για τις ενεργειακές πολυεθνικές, νέα ενεργειακή εξάρτηση και βαρύ λογαριασμό για τους λαούς, με τιμές Ενέργειας στα ύψη. Το μήνυμα του συνεδρίου ήταν ξεκάθαρο: Η εποχή της αμερικανικής «ενεργειακής κυριαρχίας» ξεκίνησε - και η Ελλάδα θα είναι ο πρωταγωνιστικός κόμβος στην υλοποίησή της, με το όποιο κόστος για τον λαό. Παρά την προσπάθεια να δημιουργηθούν κάλπικες προσδοκίες, τα σχέδια του κεφαλαίου και των Ευρωατλαντικών συμμάχων του καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Πρέπει να βρουν τείχος, δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας, με τον λαό να έχει στα χέρια του τον ενεργειακό και άλλο πλούτο της χώρας, για τις δικές του ανάγκες, οικοδομώντας και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους γείτονες λαούς.