Η δίωξη του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του σωματείου των Λιμενεργατών (ΕΝΕΔΕΠ) είναι κρίκος στην αλυσίδα της καταστολής που κλιμακώνεται από την κυβέρνηση, το κράτος και την αστική Δικαιοσύνη, σε συνθήκες εντατικής πολεμικής προετοιμασίας και κλιμάκωσης της εμπλοκής στα επικίνδυνα για τον λαό αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.

Το μήνυμα που στέλνουν είναι «τα κεφάλια μέσα» απέναντι σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών συμμάχων του. Καθόλου τυχαία άλλωστε, μια σειρά διώξεις του τελευταίου διαστήματος αφορούν στη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους.

Τέτοιες είναι για παράδειγμα οι διώξεις σε βάρος διαδηλωτών που συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις καταδίκης των εγκλημάτων του Ισραήλ και στήριξης στον Παλαιστινιακό λαό, εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα παιδιά την αλληλεγγύη σε όσους βρίσκονται στο μάτι του ιμπεριαλιστικού κυκλώνα, ανθρώπους του Πολιτισμού που καταγγέλλουν την αξιοποίησή του για το ξέπλυμα των ευρωατλαντικών.

Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και η ψήφιση του νέου πειθαρχικού για το Δημόσιο, για να διαμορφώνεται μια πειθήνια κρατική υπαλληλία, απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις προτεραιότητες που θέτει η πολιτική στήριξης του καπιταλιστικού κέρδους και της βαθύτερης εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια.

Στην περίπτωση των λιμενεργατών, κυβέρνηση και αστική Δικαιοσύνη έχουν πολλούς ακόμα λόγους να ανησυχούν: Οι εργαζόμενοι στις προβλήτες της COSCO και το σωματείο τους πρωτοστάτησαν έμπρακτα στην έκφραση της αλληλεγγύης και στην καταδίκη της ελληνικής εμπλοκής στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, βάζοντας εμπόδια στη μεταφορά πολεμικού υλικού από το λιμάνι του Πειραιά προς το Ισραήλ. Η στάση τους βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και στήριξη από τους εργαζόμενους και τον λαό του Πειραιά, αποτέλεσε ζωντανό παράδειγμα για τη συνέχεια του αγώνα.

Επιπλέον, το σωματείο της ΕΝΕΔΕΠ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινή διακήρυξη των λιμενεργατών από λιμάνια της Ευρώπης, που αρνούνται να γίνουν πιόνια στα εγκληματικά σχέδια των ιμπεριαλιστών και στους πολέμους τους, συντονίζοντας τις δράσεις τους ενάντια στη μεταφορά στρατιωτικού υλικού.

Τέλος, η δίωξη του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και της ΕΝΕΔΕΠ δεν είναι άσχετη με την όξυνση των ανταγωνισμών γύρω από το λιμάνι για τον έλεγχό του από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, τα οποία αποκαλύπτει το ταξικό σωματείο, οργανώνοντας και προετοιμάζοντας τους εργαζόμενους για μεγάλες και απαιτητικές μάχες που είναι μπροστά.

Η ένταση της καταστολής πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας και εμπλοκής. Ειδικά σε υποδομές κρίσιμες για την υποστήριξη των οικονομικών και στρατιωτικών σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, το κράτος, η κυβέρνηση, η εργοδοσία και όλα τα κόμματα που παρεμβαίνουν με τις δυνάμεις τους στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, προσπαθούν να επιβάλουν «σιγήν ιχθύος». Να αποτρέψουν την οργανωμένη έκφραση της δυσαρέσκειας για την αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση και την ιμπεριαλιστική εμπλοκή, που είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από την πρώτη στιγμή προς τους λιμενεργάτες, το σωματείο τους, τον αγώνα τους και το Εργατικό Κέντρο της πόλης, που πρωταγωνιστεί στην οργάνωση της πάλης και των διεκδικήσεων στον Πειραιά, είναι απόδειξη του κύρους τους στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση χτύπησε ξανά τη λάθος πόρτα και ότι οι διώξεις θα πέσουν στο κενό.

Αναδεικνύεται παράλληλα η ανάγκη να πάρει ακόμα πιο μαζικά χαρακτηριστικά η αλληλεγγύη και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, που αποτελούν συνέχεια της άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και συνοδεύονται από ολομέτωπη κλιμάκωση της επίθεσης στους όρους δουλειάς και σε κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων και του λαού.

Να δυναμώσει η οργανωμένη σύγκρουση με την αστική τάξη και το κράτος της, που κάθε λειτουργία του υπηρετεί τα συμφέροντά της σε βάρος του λαού. Αυτή είναι η πιο αποφασιστική απάντηση και στις διώξεις, που ανοίγει δρόμο προς τα μπρος!