Οπως κυνικά λέγεται, εκεί οι τιμές της στέγης θα συνεχίσουν την ανοδική τροχιά και κατ' επέκτασιν τα λαϊκά νοικοκυριά θα συνεχίσουν να ματώνουν ακόμα περισσότερο, αφού «η εξέλιξη των τιμών στην ελληνική αγορά κατοικιών δεν παρουσιάζει ακόμη σημάδια κόπωσης. Αναμένεται, επομένως, η αυξητική τάση να διατηρηθεί και το επόμενο χρονικό διάστημα, όσο η ζήτηση από το εσωτερικό και το εξωτερικό διατηρείται ισχυρή και το απόθεμα κατοικιών παραμένει περιορισμένο. Η χαμηλή προσφορά σε σύγκριση με τη ζήτηση είναι απόρροια της επενδυτικής εκμετάλλευσης της κατοικίας, της απόσυρσης από την αγορά ακινήτων που εξασφαλίζουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και προορίζονται για πλειστηριασμό και της μείωσης του αριθμού νεόδμητων κατοικιών την περίοδο 2010 - 2020, η οποία δεν έχει επιτρέψει την ομαλή αναπλήρωση του αποθέματος».

Για να σπάνε, λοιπόν, οι «επενδύσεις» και τα κέρδη του κεφαλαίου νέα ρεκόρ, ο λαός πρέπει να πληρώνει πανάκριβα τη στέγη - εμπόρευμα, όταν ήδη, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης:

• οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) αυξήθηκαν το β΄ τρίμηνο του 2025 κατά 7,3% σε ετήσια βάση και πλέον έχουν υπερβεί το προηγούμενο ιστορικό υψηλό του γ΄ τριμήνου του 2008.
• Οι τιμές των νέων διαμερισμάτων (ηλικίας έως 5 ετών) το β΄ τρίμηνο του 2025 αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 6,8% και πλέον έχουν υπερβεί κατά 9,4 μονάδες το προηγούμενο ιστορικό υψηλό του δ΄ τριμήνου 2008, και οι τιμές των παλαιών διαμερισμάτων παρουσίασαν άνοδο κατά 7,6% σε ετήσια βάση.
• Η εκτίναξη των τιμών μεταφέρεται μετά την Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (8,8%) και στις λοιπές περιοχές της χώρας (8,8%). Στην Αθήνα, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των τιμών των διαμερισμάτων διαμορφώθηκε σε 5,9%, με τον δείκτη τιμών το β΄ τρίμηνο του 2025 να διαμορφώνεται σε 112,2, υπερβαίνοντας κατά 10,8 μονάδες το προηγούμενο ιστορικό υψηλό που ήταν το β΄ τρίμηνο του 2008 στο 101,4.
• Αντίστοιχη είναι και η εξέλιξη του επιπέδου των ενοικίων, με τον σχετικό δείκτη τιμών να διαμορφώνεται σε 114,7 με βάση τα στοιχεία του γ΄ τριμήνου του 2025, έναντι 103,6 το γ΄ τρίμηνο του 2024.

Αποτυπώνοντας εξάλλου όλο το «φάσμα» της πολιτικής που κάνει το κόστος στέγης απλησίαστο, η έκθεση αναφέρει πως «η αύξηση των τιμών των κατοικιών και των ενοικίων τους, σε συνδυασμό με τη φορολογική επιβάρυνση των ακινήτων και το αυξημένο λειτουργικό κόστος τους, συνέβαλαν τα τελευταία έτη στην όξυνση του προβλήματος στέγασης και στην Ελλάδα, η οποία αντικατοπτρίζεται στον λόγο του κόστους στέγασης προς το διαθέσιμο εισόδημα (2024: 35,5%)».

Δηλαδή, τα λαϊκά νοικοκυριά καταβάλλουν κατά μέσο όρο το 35,5% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για την κάλυψη δαπανών στέγασης, που διαμορφώνονται από το ύψος ενοικίου ή της δόσης του δανείου, μαζί με τα υπόλοιπα πάγια έξοδα - βαρίδια που φορτώνονται στις πλάτες τους, όπως οι τσουχτεροί λογαριασμοί ρεύματος και το υπέρογκο κόστος θέρμανσης. Μάλιστα, σχεδόν 1 στους 3 στη χώρα μας, δίνει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του για στέγη.

Oι νέοι είναι αυτοί που πληρώνουν βαρύτερα το «μάρμαρο» του στεγαστικού ζητήματος, μια και σύμφωνα με στοιχεία (Eurostat) για το 2024, αναγκάζονται να φύγουν από το γονεϊκό σπίτι κατά μέσο όρο στα 30,7 έτη. Το δικό τους «Γολγοθά» αντιμετωπίζουν και τα Ατομα με Αναπηρία, με το 33% αυτών να πλήττεται από υπερβολική επιβάρυνση από το κόστος στέγασης, ενώ όσον αφορά την ποιότητα της κατοικίας τους, το 18,9% δηλώνουν πως αντιμετωπίζουν υγρασία, διαρροές ή φθορές στην κατοικία τους, το 13,2% ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν το σπίτι τους επαρκώς ζεστό τον χειμώνα. Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι με αναπηρία είναι πρώτοι στις λίστες πλειστηριασμών, με τα κοράκια των funds και των τραπεζών να επιδίδονται καθημερινά σε ένα ανηλεές κυνήγι ξεσπιτώματος ΑμεΑ, μια προσπάθεια που σε πολλές από τις περιπτώσεις ανακόπτεται κάτω από τον ξεσηκωμό του λαϊκού παράγοντα, που κάνει πράξη το σύνθημα πως «μόνο ο λαός, σώζει τα σπίτια του λαού».

Ακόμα, την ώρα που η ιδιοκατοίκηση έχει πάει... περίπατο προ πολλού, οι φοιτητές και οι οικογένειές τους καλούνται να έρθουν αντιμέτωποι με το μαρτύριο της εξασφάλισης φοιτητικής στέγης που κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο αδυσώπητο, ενώ οι φοιτητικές εστίες παραμένουν... όνειρο θερινής νυκτός για την πλειοψηφία των παιδιών της εργατικής τάξης.

Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος της στέγης - πανάκριβο εμπόρευμα, τα μονοπωλιακά μεγαθήρια του real estate παρακολουθούν με ευχαρίστηση την «μπάνκα» τους να τινάζεται στον αέρα από την κατασκευή και πώληση κατοικιών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της «Dimand» που το χαρτοφυλάκιό της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων επενδυτικά έργα με χρήσεις γραφείων, logistics, οικιστικών και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων. Ο μονοπωλιακός όμιλος έκλεισε τον κύκλο εργασιών του με ετήσια αύξηση 65% το α' εξάμηνο του 2025, αγγίζοντας τα 27,4 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχη είναι και η περίπτωση της «Premia Properties» η οποία κατέγραψε μαμούθ αύξηση εσόδων το αντίστοιχο εξάμηνο, με τα συνολικά έσοδα από διαχείριση ακινήτων να ανέρχονται σε 17,94 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 86% σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2024.

Φυσικά, πάρτι κερδών συνεχίζει να καταγράφεται και όσον αφορά τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, με ολόκληρες γειτονιές να έχουν μεταμορφωθεί σε μονάδες Airbnb, όπου εγχώρια και ξένα επενδυτικά κεφάλαια ανταγωνίζονται για την «ηγεμονία» τους, ενώ οι αιτήσεις για το πρόγραμμα της golden visa συνεχίζουν να δίνουν και να παίρνουν, με την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων από το εξωτερικό ύψους 938,3 εκατ. ευρώ να καταγράφεται για το πρώτο εξάμηνο του έτους. Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει πως το επιχείρημα της κυβέρνησης πως με το ελάχιστο όριο για εξασφάλιση άδειας διαμονής μέσω του προγράμματος (τις 800.000 ευρώ για Αττική, Θεσσαλονίκη και μεγάλα νησιά θα έμπαινε «κόφτης») δεν είναι παρά μια «φούσκα», που ως στόχο έχει να τραβήξει τα παχύτερα από τα παχουλά πορτοφόλια.

Επιπλέον, «ταβάνι» αγγίζουν και τα κέρδη των servicers που διαχειρίζονται τα «κόκκινα δάνεια», τα οποία το 2024 ανήλθαν σε 135 εκατομμύρια, ενώ η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων συνεχίζεται και το 2025, με το σύνολο των υπό διαχείριση δανείων να φτάνει τα 79 δισ., με τα διαχειριστικά κόστη των «κόκκινων δανείων» από τράπεζες, funds και servicers, να τα επιδοτεί η ΕΕ από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Ρεκόρ κερδοφορίας καταγράφουν και οι τράπεζες, με τις τρεις συστημικές τράπεζες (Alpha Bank, Εθνική, Πειραιώς) για το 2024 να παρουσιάζουν καθαρά κέρδη άνω του 1 δισ. ευρώ έκαστη!

Μάλιστα, σε ένα βαρέλι που δεν έχει πάτο, η κυβέρνηση της ΝΔ δρομολογεί την ενεργοποίηση του «Φορέα Απόκτησης κι Επαναμίσθωσης Ακινήτων», βάσει ευρωενωσιακών οδηγιών. Πρόκειται για μια ιδιωτική εταιρεία που θα αγοράζει από τις τράπεζες, με έκπτωση της τάξης του 30% σε σχέση με την εμπορική αξία την κατοικία υπερχρεωμένων νοικοκυριών, αναγκάζοντάς τα να καταβάλλουν ενοίκιο για το ίδιο τους το σπίτι για 12 χρόνια, μέχρι να καταφέρουν να αποπληρώσουν τα δάνεια!

Τέλος, η παραπάνω έκθεση της ΤτΕ «βλέπει» ως λύση στο οξυμένο πρόβλημα της στέγης, μέσα από μια παραπομπή, τα «μέτρα» που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσα από το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας και στις προτάσεις που δρομολογεί η ΕΕ, που βέβαια τι να διαβάσει κανείς το ένα κείμενο τι το άλλο, είναι το ίδιο και το αυτό.

Σε πλήρη στοχοπροσήλωση στις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, και με κριτήριο πάντα το επιχειρηματικό και τραπεζικό κέρδος, τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, στέλνουν ζεστή «πελατεία» στις τράπεζες, διαμορφώνοντας την επόμενη γενιά ομήρων στη λίστα του πλειστηριασμού, και ενισχύουν τις ιδιωτικές επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων.

Τα στεγαστικά προγράμματα τύπου «Σπίτι μου», όπως και τα λοιπά προγράμματα δήθεν ανακαίνισης κι ενεργειακής αναβάθμισης των ακινήτων καθώς και τα διάφορα «φορολογικά κίνητρα» για άνοιγμα κλειστών σπιτιών, αποτελούν κοροϊδία, αφού πέρα από τον λιγοστό όγκο ωφελούμενων που καλύπτουν, προωθούν εξίσου τον τραπεζικό δανεισμό και την κερδοφορία των κατασκευαστικών ομίλων, ενώ όσον αφορά το μέτρο της επιστροφής ενός ενοικίου τον χρόνο, αποτελεί κυριολεκτικά κουκκίδα στον χάρτη αφαίμαξης της λαϊκής τσέπης, όταν κάποιος καλείται κάθε μήνα να πληρώσει 400 - 500 ευρώ για ένα δυάρι διαμέρισμα!

Επιπρόσθετα, το πρόγραμμα Κοινωνικής Αντιπαροχής το μόνο που κάνει είναι να παραχωρεί ακίνητη περιουσία του Δημοσίου σε ανάδοχους ιδιωτικούς ομίλους του real estate και της κατασκευαστικής βιομηχανίας για δεκαετίες, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την ανέγερση φοιτητικών εστιών, με την κυβέρνηση της ΝΔ να αξιοποιεί εις βάρος των παιδιών των λαϊκών οικογενειών τον σχεδιασμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προχωρώντας στην ανέγερση φοιτητικών εστιών με Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, με ανάθεση δηλαδή σε μεγαλοεργολάβους μέσω ΣΔΙΤ, ένα σχέδιο που θα υποχρεώσει τους φοιτητές σε ενοίκια, το ύψος των οποίων θα καθορίζεται από τους ανάδοχους ομίλους...

Οι ληστρικές επιδρομές μπροστά στην «πόρτα» της λαϊκής κατοικίας είναι αναμενόμενες, μιας και μιλάμε γι' αυτούς που από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, διέλυσαν τον ΟΕΚ, προκειμένου να απελευθερώσουν ακόμη περισσότερο την επιχειρηματική και τραπεζική κερδοφορία από την εκμετάλλευση της στέγης.

Γι' αυτό, είναι χρέος του λαού, των εργαζομένων και της νεολαίας, μέσα από τον συλλογικό κι οργανωμένο αγώνα να γκρεμοτσακίσουν από τα... κεραμίδια την πολιτική του κέρδους.

Με προμετωπίδα τις διεκδικήσεις του ταξικού κινήματος να δυναμώσει η πάλη για τη διεκδίκηση του κοινωνικού δικαιώματος σε ασφαλή και σύγχρονη στέγη, με εξασφάλιση ενός ολοκληρωμένου στεγαστικού σχεδιασμού, με ευθύνη του κράτους, με στόχο την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών, με επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, η πάλη για ένα αποκλειστικά κρατικό κατασκευαστικό πρόγραμμα λαϊκής στέγης, με παράλληλη απαγόρευση των πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών, αναβάθμιση και επέκταση των φοιτητικών εστιών και αξιοποίηση διαμερισμάτων και ξενοδοχείων για δωρεάν στέγαση των φοιτητών.

Το «κλειδί» του σπιτιού θα ανήκει πραγματικά στη λαϊκή οικογένεια, όταν ο λαός πάρει στα δικά του χέρια τα «κλειδιά» της οικονομίας, στέλνοντας στον αγύριστο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που εμπορευματοποιεί κάθε κοινωνική ανάγκη, ανάμεσά τους και αυτήν της στέγης και οικοδομώντας τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, εκεί όπου με κεντρικό σχεδιασμό θα διασφαλιστεί η κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.