Σε έναν πολύ όμορφο χώρο, στο μπαρ «Νοέλ», συναντήθηκαν χθες το βράδυ δεκάδες άνθρωποι της τέχνης, σε μια βραδιά που οργάνωσε η ΚΝΕ με ένα ποτό και πολλή δημιουργική κουβέντα με καλλιτέχνες που συμμετείχαν και συνέβαλαν στο 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Το «παρών» έδωσε και συνομίλησε με τους καλλιτέχνες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Συζητήσεις για το μεγάλο έργο του Φεστιβάλ που φέρνουν σε πέρας τα παιδιά της ΚΝΕ κάθε χρόνο, για τη φετινή διοργάνωση, αλλά και ιδέες και προτάσεις για το μέλλον για εκδηλώσεις και για δημιουργική συμβολή όλου αυτού του κόσμου στις πρωτοβουλίες και τις δράσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, γέμισαν τα τραπέζια του «Νοέλ»...

Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής, καλωσόρισε ευχαριστώντας για την παρουσία τους αγαπημένους τραγουδιστές, τραγουδοποιούς, συνθέτες, στιχουργούς, ενορχηστρωτές, μουσικούς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, εικαστικούς, ανθρώπους της Τέχνης και βέβαια για τη συμβολή τους στην επιτυχία του 51ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», για τη ζεστασιά και την ανταπόκρισή τους.

Στην έναρξη του χαιρετισμού του, λίγη ώρα μετά την είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου, σημείωσε ότι «μοιραζόμαστε και τη θλίψη για τον χαμό του Διονύση Σαββόπουλου, που έβαλε τη σφραγίδα με τα τραγούδια του στον αντιδικτατορικό αγώνα, στη συνέχεια στο κίνημα κατά τη μεταπολίτευση». Ενώ συμβολικά, ύστερα από τον χαιρετισμό του ακούστηκε το τραγούδι «Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ»...

Ο Θ. Κωτσαντής αναφέρθηκε στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», σημειώνοντας ότι είναι μοναδικό γιατί συνενώνει την πρωτοπόρα τέχνη και τους πιο άξιους δημιουργούς της, την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ που δίνει απαντήσεις σε νεανικές ανησυχίες, αγωνίες και όνειρα και τη συλλογική, την εθελοντική προσφορά χιλιάδων μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Σημείωσε ότι φέτος το Φεστιβάλ έγινε: Μια μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, ενάντια στη μετατροπή της χώρας μας σε «πεδίο βολής φθηνό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι». Μια μεγάλη διαδήλωση εναντίωσης στο νομοσχέδιο για το 13ωρο, διεκδίκησης για 7ωρο - 5ήμερο, όπως ταιριάζει στην εποχή μας. Μια κραυγή ενάντια στο έγκλημα των Τεμπών και κάθε έγκλημα για τα κέρδη των λίγων ενάντια στις ανάγκες των πολλών.

Τόνισε ότι το Φεστιβάλ έχει γίνει η φωνή της νεολαίας που αντιστέκεται, που ονειρεύεται, που παλεύει για να αλλάξει τον κόσμο. Αυτής της νεολαίας που δεν έχει ανάγκη ούτε από σωτήρες και μεσσίες, ούτε από rebranding, από παλιά brand σε νέο περιτύλιγμα, ούτε από show στη Βουλή, ούτε από ψεύτικες υποσχέσεις. Αυτής της νεολαίας που έχει τη δύναμη και μπορεί να τα βάλει με δυνατούς αντιπάλους, να μην υποκύψει στις απειλές της ΝΔ «τα κεφάλια μέσα» και όλοι κάντε σιωπή, ούτε στον ατομισμό, τον ανταγωνισμό που γεννάει το σύστημα, αλλά υπάρχουν αντισώματα στη νεολαία να τα παλέψει, ενώ ούτε οι νόμοι και οι περιφράξεις μπορούν να σταματήσουν μια νεολαία που έχει καταλάβει ότι τη θέλουν να ζει χειρότερα από τους γονείς της.

Αυτή τη δύναμη να αλλάξει την κατάσταση, η νέα γενιά μαζί με τον εργαζόμενο λαό μας την έχει και αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει κάθε χρόνο το Φεστιβάλ μας. Και η δικιά σας τέχνη παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον μεγάλο σκοπό. Η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο, όμως μπορεί να συμβάλλει για να αλλάξουν οι άνθρωποι που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

Σημείωσε ότι το ΚΚΕ δίνει μάχη για την τέχνη και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη μάχη για την προβολή - διάδοση της προοδευτικής τέχνης, του πολιτισμού, στη μάχη για τους ανθρώπους της τέχνης και την επιβίωσή τους όπως την περίοδο της πανδημίας, στη μάχη για τον ελεύθερο χρόνο ως προϋπόθεση για πρόσβαση στον πολιτισμό, για δημιουργική αξιοποίηση. Τέλος, κάλεσε τους καλλιτέχνες να συμβάλλουν με τη γνώμη τους για να αναβαθμιστεί το Φεστιβάλ, καθώς και να συμμετέχουν στη συζήτηση μπροστά στο 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Στη χτεσινή βραδιά μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν:

Οι μουσικοί: Θύμιος Παπαδόπουλος, Γιάννης Παπαζαχαριάκης, Βασίλης Παρασκευόπουλος, Γιάννης Δίσκος, Μανόλης Ανδρουλιδάκης.

Οι τραγουδοποιοί και ερμηνευτές: Νατάσσα Μποφίλιου, Φοίβος Δεληβοριάς, Αγγελική Τουμπανάκη, Αντώνης Μεϊμάρης, Νίνα Μαζάνη, Βίκυ Καρατζόγλου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Γιώργος Σαρρής, Παπαζό, Λευκοθέα Φιλιππίδη

Οι εικαστικοί: Φανή Μιχαηλίδου, Σπύρος Κουρσάρης, Εφη Φουνκ, Ρινάλντο Σαντόρο, Βαλεντίνη Μαυροδόγλου, Πέτρος Καρυστινός, Εύα Μελά, Νάσος Χαλκίδης, Μάρθα Κορίτσογλου, Ουρανία Βολονάκη, Σωτηρία Λαζάρου, Βέρα Σιατερλή, Πέτρος Καρυστινός

Ο comedian: Πάρης Ρούπος

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή ο ιστορικός περίπατος που οργάνωσε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης το «κόκκινο Αερόστατο», με αφορμή τη συμπλήρωση 81 χρόνων από την απελευθέρωσή της πόλης.

Τα παιδιά του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου γνώρισαν με βιωματικό τρόπο την Ιστορία της πόλης τους, μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι γρίφων και ανακαλύψεων.

Η διαδρομή ξεκίνησε από την πλατεία Αγίας Σοφίας, όπου τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις οργανώσεις της Αντίστασης - το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ - που πάλεψαν για την ελευθερία, τη γνώση και την αξιοπρέπεια του λαού κατά τα χρόνια της Κατοχής. Εμαθαν επίσης για τα «Αετόπουλα», παιδιά της ηλικίας τους που συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα, μεταφέροντας μηνύματα, φυλλάδια και τρόφιμα. Στη συζήτηση προέκυψε και το ερώτημα γιατί στα σχολεία γιορτάζεται η 28η Οκτωβρίου, η έναρξη του πολέμου, και όχι η μέρα της απελευθέρωσης της πόλης.

Η αφήγηση ξεκίνησε με τα γεγονότα του 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Θεσσαλονίκη και ο τότε δήμαρχος κάλεσε τον λαό να δείξει εμπιστοσύνη στους κατακτητές. Σύντομα όμως οι κάτοικοι της πόλης βρέθηκαν αντιμέτωποι με επιτάξεις, πείνα και φτώχεια. Σε αυτό το σημείο τα παιδιά έλαβαν τον πρώτο τους γρίφο και μια μαθηματική εξίσωση που θα τους οδηγούσε στον επόμενο σταθμό:

«Δυο μεγάλες γραμμές στην καρδιά, εγώ λάμπω πιο πολύ,

οι μικροί δρόμοι με ενώνουν με την πόλη σαν κορδέλα.

Σήμερα εκεί "χτυπάει" η καρδιά της πόλης».

Με τη βοήθεια της εξίσωσης, ανακάλυψαν ότι ο επόμενος προορισμός ήταν η οδός Τσιμισκή 72, όπου στα χρόνια της Κατοχής στεγάζονταν οι υπηρεσίες της Γκεστάπο. Εκεί έμαθαν ότι πολλοί αγωνιστές της Αντίστασης ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν, ενώ άλλοι οδηγήθηκαν στις φυλακές της οδού Ιταλίας ή στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά». Τα παιδιά συζήτησαν τι θα έκαναν αν ζούσαν τότε, αν θα υπέμεναν τη φτώχεια και την πείνα ή αν θα αγωνίζονταν για την ελευθερία. Οι περισσότερες απαντήσεις έδειξαν θάρρος και διάθεση συμμετοχής - «θα βοηθούσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε», έλεγαν χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια δόθηκαν δύο ακόμα γρίφοι που τους οδηγούσαν στον τρίτο σταθμό:

«Τρεις λέξεις ταξίδεψαν απ' τη Γαλλία, σαν άνεμος που φέρνει φως:

Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα.

Μια από αυτές ρίζωσε στη Θεσσαλονίκη και πλατεία γίνηκε μεμιάς».

«Το περιστέρι σύμβολο ιδέας μεγάλης

που μόνο με αγώνες εις πέρας θα τη βγάλεις».

Οι μαθητές σύντομα κατάλαβαν πως η λέξη - κλειδί ήταν η «Ελευθερία» και πως ο επόμενος σταθμός βρισκόταν στην πλατεία Ελευθερίας. Εκεί έμαθαν ότι ήταν η πρώτη πλατεία της Θεσσαλονίκης και ότι στις 11/7/1942 συγκεντρώθηκαν 9.000 Εβραίοι άντρες, ηλικίας 18-45 ετών, ύστερα από διαταγή των Γερμανών, πριν οδηγηθούν στα καταναγκαστικά έργα και αργότερα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στο σημείο αυτό επισκέφτηκαν και το Μνημείο του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, αποτίοντας φόρο τιμής.

Ο περίπατος ολοκληρώθηκε με αναφορά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 30/10/1944 από τις δυνάμεις του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Οι μαχητές έγιναν δεκτοί με πρωτοφανή ενθουσιασμό από τον λαό, που πλημμύρισε τους δρόμους κρατώντας σημαίες και στεφάνια.

Κλείνοντας τα παιδιά επανέλαβαν το σύνθημα «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, ο δρόμος των λαών» και έδωσαν την υπόσχεση να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη της Αντίστασης, να υπερασπίζονται το δίκιο και να θυμούνται «όσα κάποιοι θα προτιμούσαν να ξεχαστούν».