ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Με πολύ μεγάλη συμμετοχή η επίσκεψη - προσκύνημα στη Γυάρο

Σήμερα Σάββατο 11 Οκτώβρη. Εκδήλωση στον χώρο του Μνημείου που έστησε το ΚΚΕ πριν 6 χρόνια

RIZOSPASTIS

Με μεγάλη συμμετοχή, αφού εξαντλήθηκαν και με το παραπάνω οι θέσεις, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διοργανώνει σήμερα Σάββατο 11 Οκτώβρη επίσκεψη - προσκύνημα στη Γυάρο. Η αναχώρηση είναι προγραμματισμένη για τις 7.30 από το λιμάνι του Λαυρίου.

Με την άφιξη στη Γυάρο θα γίνει εκδήλωση στον χώρο του Μνημείου «Ρωγμή», που έστησε το 2019 το ΚΚΕ. Θα μιλήσει ο Φάνης Παρρής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσουν ξενάγηση στον χώρο και στο κτίριο των φυλακών, περιήγηση και ξενάγηση στους Ορμους, με τελικό σταθμό το Νεκροταφείο. Η αναχώρηση προγραμματίζεται για τις 4.30 μ.μ. και η επιστροφή στο Λαύριο το απόγευμα του Σαββάτου, περίπου στις 8 μ.μ.

Για το «άγονο, άδενδρο και άνυδρο» θανατονήσι έχουν γραφτεί πολλά, όμως ποτέ δεν είναι αρκετά... Η φυλακή της Γυάρου λειτούργησε από το 1947 μέχρι το 1952, από το 1955 μέχρι το 1961 και από το 1967 μέχρι το 1974, με πάνω από 18.000 κρατούμενους την πρώτη περίοδο, κοντά στους 800 τη δεύτερη και πάνω από 6.000 την τρίτη. Τα βασανιστήρια καθημερινά, οι αγγαρείες αδιάκοπες.

Κάθε μαρτυρία και μια ωδή στη φρίκη, τρανή απόδειξη του άσβεστου μίσους της αστικής τάξης για την εργατική τάξη και το Κόμμα της, το τιμημένο ΚΚΕ. Κάθε μαρτυρία και μια «ρωγμή» αντίστασης, βγαλμένη μέσα από το αίμα και το άκαμπτο ηθικό των συντρόφων που υπέφεραν, που βασανίστηκαν άγρια πάνω στο κολαστήριο και πολλοί απ' αυτούς πλήρωσαν ακόμα και με τη ζωή τους, κι όμως δεν λύγισαν ούτε μπροστά στον θάνατο...

Κάθε μαρτυρία και μια υπόσχεση στους αγωνιστές που θυσιάστηκαν στα αιματοβαμμένα Γιούρα ότι θα συνεχίσουμε να ανοίγουμε κάθε μέρα, κάθε λεπτό που περνά μια νέα ρωγμή στο σάπιο σύστημα της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, του πολέμου και της αδικίας, μέχρι την τελική νίκη.

«Ρωγμή», όπως το Μνημείο του ΚΚΕ που στέκει στα μαρτυρικά Γιούρα από το 2019. Το φιλοτέχνησε ο γλύπτης Αντώνης Μυρωδιάς και αποτελεί σύμβολο τιμής, μνήμης και περηφάνιας, αντάξιο των χιλιάδων αλύγιστων της ταξικής πάλης που πέρασαν από το ξερονήσι.

Η «Ρωγμή» παραπέμπει στη σκληρή πάλη ανάμεσα σε δύο κόσμους: Αυτόν του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και αυτόν του νέου κόσμου, της πραγματικής απελευθέρωσης, του σοσιαλισμού. Μας οπλίζει με δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία για την τελική νίκη, τη δικαίωση αγώνων και θυσιών.

Ο ίδιος ο δημιουργός, περιγράφοντας στον «Ριζοσπάστη» τον συμβολισμό του Μνημείου, σημείωνε: «Στο "σώμα" του Μνημείου είναι καρφωμένα 21 (όσα και τα χρόνια λειτουργίας των κολαστηρίων) πρίσματα, θραύσματα από υλικό ανοξείδωτο, μόνιμα λαμπερό και αναλλοίωτο στον χρόνο.

Είναι η αντιδιαστολή: Το φωτεινό μέλλον, λαμπερό, σε αντίθεση με το ζοφερό, διαβρωμένο παρελθόν. Οι "ρωγμές" με τις έντονες εξάρσεις προσδίδουν έντονα δραματικό χαρακτήρα στην πάλη μεταξύ των δύο ιδεολογιών. Τα πρίσματα και το αναλλοίωτο υλικό τους είναι η αναφορά στους κρατούμενους κομμουνιστές που υπέφεραν, βασανίστηκαν ή έχασαν τη ζωή τους για τις ιδέες τους, παρέμειναν ωστόσο αμετακίνητοι σε αυτές».

Το στήσιμο του Μνημείου και η εκδήλωση αποκάλυψής του ήταν ένας πραγματικός άθλος, ο οποίος όμως ήρθε σε πέρας ξεπερνώντας σειρά δυσκολιών. Εμεινε έτσι ανεξίτηλα χαραγμένος στο μυαλό και την καρδιά όλων όσοι βοήθησαν και όλων όσοι παρευρέθηκαν στη Γυάρο για τα αποκαλυπτήριά του, τα οποία έλαβαν χώρα σε κλίμα τιμής και αγωνιστικής περηφάνιας.

Στις 19 Οκτώβρη στη Μακρόνησο

Επίσκεψη μνήμης και τιμής στη Μακρόνησο οργανώνουν την Κυριακή 19 Οκτώβρη η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ). Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει: 8 π.μ. αναχώρηση πούλμαν από τη στάση Μετρό «Μεταξουργείο». 9 π.μ. συγκέντρωση στο λιμάνι του Λαυρίου (μπροστά από το Λιμεναρχείο). 9.30 π.μ. αναχώρηση πλοίου για Μακρόνησο. 10 π.μ. προσκλητήριο νεκρών - κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Μακρονησιώτη αγωνιστή. 10.45 π.μ. συγκέντρωση στον χώρο των Φούρνων του Α' Τάγματος, ομιλία από το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ, χαιρετισμός από το ΔΣ του ΣΕΑ και ενημέρωση για την αρχαιολογία της Μακρονήσου. 12 μ. ξενάγηση από τα μέλη του ΔΣ της ΠΕΚΑΜ σε μνημεία της Μακρονήσου. 1.35 μ.μ. συγκέντρωση στην προβλήτα για αναχώρηση. 2 μ.μ. αναχώρηση για Λαύριο. 4.30 μ.μ. αναχώρηση πούλμαν για Αθήνα.

Για επικοινωνία: Γραφεία ΠΕΚΑΜ, τηλ. 2103247820, 6974278797, 6987039948, 6972828538 και στο email: info@pekam.org. Γραφεία ΣΕΑ, τηλ. 2103252214 και στο email: seaactivities@gmail.com.

Ειρηνοπερίστερο...

Ο Ρίτσος το Νόμπελ δεν το πήρε ποτέ. Ο Τραμπ διεκδικεί αυτό της ειρήνης, βγάζοντας σε τηλεοπτική δημοπρασία το «Πόλεμος και Ειρήνη», σαν προσωπικό επιχειρηματικό μελό αφήγημα, κι όχι βεβαίως σαν αριστούργημα της ρώσικης λογοτεχνίας. Παρά ταύτα μια ανάσα βαθιά από το ξέσφιγμα της αρπάγης του θανάτου, για όσο κρατήσει η ανάπαυλα - εκεχειρία - ειρήνη - κατάπαυση του πυρός στη Μέση Ανατολή, παίρνουν εκατομμύρια άνθρωποι. Αυτοί που ζουν με την αγωνία, τον φόβο, το βάρος νεκρών, αιχμαλώτων, παιδιών, που μεγαλώνουν εν πολέμω.

Επιμένω να λέω σε τούτη εδώ τη στήλη πως το περιστέρι, το ονοματισμένο της ειρήνης, είναι μοβόρικο πουλί. Από τη φύση του. Κουτσουλάει και ραμφίζει ακόμα κι αυτούς που το ταΐζουν. Κι επειδή ανάμεσα σε μεγαλοστομίες και βολικούς συμβολισμούς βάζουμε στο ειρηνοπερίστερο ένα κλαδί ελιάς, έχοντας συνηθίσει το αποτρόπαιο του μαζικού θανατικού των παιδιών, εγγύς ή όπου Γης, αυτή η ειρήνη μου θυμίζει cd κρεμασμένο από σχοινί. Πάνε κάπου είκοσι χρόνια που το πρωτοείδα στα μπαλκόνια ξεπατωμένων από το χρόνο πολυκατοικιών, στην Αχαρνών και στη Λιοσίων. Να στραφταλίζουν και να χορεύουν με τον αέρα, εκτυφλωτικά στην αντανάκλαση του ήλιου, τα σιντί κρεμασμένα στην πρωτευουσιάνικη απελπισία φτωχών τε και μεταναστών, είχαν προορισμό να διώχνουν τα περιστέρια και την επιθετική τους βρώμα. Αυτή η εικόνα του... αντιπεριστερισμού ήταν η ακριβώς αντίθετη μ' αυτήν την ψευδοκοσμοπολίτικη εικόνα απομεινάρι της μαυρόασπρης ελληνικής ταινίας, με τους τουρίστες να πετάνε ψίχουλα μπροστά από τους ευζώνους και να γεμίζει το πλακόστρωτο του αγνώστου, με μια ειρηνευτική γκριζάδα από κουρνιασμένα περιστέρια και τις κουτσουλιές τους. Στα μπαλκόνια η αποτρεπτική ιαχή των άηχων σιντί «ξουτ», και στην τουριστική πλατεία το ίδιο ξουτ για να χαζέψει το τουρισταριό το σμήνος των φοβισμένων περιστεριών που απογειώνεται.

Τα περιστέρια ειρήνης ξεειρήνης αιχμαλωτισμένα σε κλουβιά για να απελευθερωθούν των Φώτων και να φέρουν φως από τα χέρια του παπά, θεωρούνται γενικώς πολύ ενοχλητικά πλάσματα, ενός ανώτερου - κατώτερου θεού, δεν ξέρω. Κι ούτε και περιμένω να κάτσουν μαζικά στο κεφάλι του Τραμπ, ή να ραμφίσουν τα κρανία του Νετανιάχου, κάποιου εμίρη, ή κάποιου στριμωγμένου διαπραγματευτή. Πριν ακριβύνουν τα ψίχουλα και γίνει το σουσάμι των κουλουριών χαβιάρι, η Βουλή των Ελλήνων εδώ και χρόνια ξόδεψε κάμποσα λεφτά για να απαλλάξει τη στέγη και τα μάρμαρά της από τα περιστέρια. Στο ίδιο αυτό βουλευτήριο κοιμάται από το 2015 η απόφαση για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, «αδιατάρακτη» από σιντί, κουτσουλιές και κομματικά ραμφίσματα.

Τα μικρά περιστέρια, τα πιτσούνια, τα εκτιμούσαν ανέκαθεν Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Ινδοί, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ασε που τα τρώγαν και τα τρώνε ακόμα ως πιάτα γκουρμέ. Αγρια τα περιστέρια και μοβόρικα, αλλά αγριότερος ο άνθρωπος. Αν δεν ήταν ο Νώε, να στείλει δυο, να του γυρίσουν πίσω μ' ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος και να το ερμηνεύσει ως σταμάτημα του πολέμου που κήρυξε ο Θεός στην ανθρωπότητα, δεν θα μαθαίναμε ποτέ το πιάτο Ειρήνη, στις ανθρωποφαγικές πολεμικές περιόδους της Ιστορίας. Αγριος μύθος για πραγματικότητες όπως αυτή στη Γάζα, όπου οι ελιές ισοπεδώθηκαν για να συνεχίσει το έργο της βόμβας η πείνα.

Πάντως όταν ακούω σύντροφοι από συναδέλφους μου δημοσιογράφους πως την Ειρήνη στη Γάζα την οφείλουμε στον γαμπρό του Τραμπ, δεν ξέρω ούτε μπορώ να φανταστώ τι γεύση έχει το πιάτο πιτσουνάκια ειρήνης με ή χωρίς αγνό παρθένο... ελαιόλαδο και αίμα. Ψάχνω την ονομασία του πιάτου στον κατάλογο του εστιατορίου των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Το βρίσκω και γράφει «μπίζνες ας γιούζουαλ».

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ