Eurokinissi

Ηδη από τη ΔΕΘ ο υπουργός Ενέργειας είχε εξαγγείλει 200 εκατομμύρια ευρώ για αυτόν τον σκοπό, οι εξελίξεις τις τελευταίες μέρες ωστόσο φαίνεται να τρέχουν πιο γρήγορα. Τη Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε διυπουργική σύσκεψη υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη και τη συμμετοχή των υπουργείων Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ανάπτυξης και Οικονομίας και Οικονομικών, ενώ συμμετείχε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, επικεφαλής αντιπροσωπείας. Χτες Πέμπτη πραγματοποιήθηκε παρόμοια σύσκεψη με τους ίδιους συμμετέχοντες, ενώ από πολλούς ως ημέρα ανακοινώσεων προσδιορίζεται η ερχόμενη Τρίτη 7 Οκτωβρίου, όπου θα πραγματοποιηθεί η Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, παρουσία του πρωθυπουργού.

Την ανάγκη της μείωσης του ενεργειακού κόστους επισημαίνουν μια σειρά αστικά επιτελεία, σε μια ευρύτερη συζήτηση που αφορά το «παραγωγικό μοντέλο» της χώρας, συζήτηση βέβαια στην οποία αντανακλώνται και αντιτιθέμενα συμφέροντα όπως των ενεργειακών ομίλων με τις ενεργοβόρες βιομηχανίες κυρίως της μεταποίησης.

«Ο περιορισμός του ενεργειακού κόστους και η μετάβαση στην πράσινη οικονομία είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ανταγωνιστικότητα, ιδίως σε ενεργοβόρους κλάδους», σημείωσε χαρακτηριστικά σε μια από τις παρεμβάσεις του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας.

Η κυβέρνηση όντας πάντα πρόθυμη επεξεργάζεται λύσεις ανακυκλώνοντας τις επισημάνεις της για τις δημοσιονομικές αντοχές, που όμως, όπως έχει αποδειχθεί, είναι τεράστιες για τα θέλω του κεφαλαίου και ελάχιστες και «ανελαστικές» για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Από την πλευρά του ο ΣΕΒ πιέζει για σχετικά πακέτα στήριξης συνδέοντάς τα φυσικά με την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων. «Δυστυχώς, έχουμε πολύ μεγάλη διαφορά στο κόστος Ενέργειας από τους ανταγωνιστές μας, όπως η Τουρκία, είτε ανταγωνιστές της Κεντρικής Ευρώπης και της Δυτικής Ευρώπης. Αυτό μας φέρνει όλους σε μια κατάσταση αρκετά δυσχερή», σημείωσε ο πρόεδρός του σε πρόσφατη εκδήλωση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας. Προειδοποίησε μάλιστα - με τους γνωστούς εκβιαστικούς τόνους - ότι «στον ΣΕΒ υπάρχουν ήδη δύο εταιρείες, οι οποίες αντιλαμβάνομαι, από τον τρόπο με τον οποίο φέρνουν τα θέματα, ότι μελετούν το ενδεχόμενο να κλείσουν δύο μεγάλα εργοστάσια στην Ελλάδα, εάν δεν δοθεί σύντομα κάποια λύση. Εταιρείες της βαριάς βιομηχανίας και εταιρείες που θα πονέσει η οικονομία μας αν τις χάσουμε».

Με τη «δαμόκλειο σπάθη» του κλεισίματος επιχειρήσεων δικαιολογείται άλλωστε κάθε φορά το «όλα για το κεφάλαιο». Εξάλλου, η θωράκιση και η ενίσχυση της κερδοφορίας αποτελούν το κύριο κριτήριο για το άνοιγμα, τη μεταφορά ή το κλείσιμο εργοστασίων. Το παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ βέβαια είναι διαφωτιστικό για το πόσο κόπτονται όλοι αυτοί και σε ποια βάση για τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και αν θα βρεθούν εργαζόμενοι χωρίς δουλειά. Στη ΛΑΡΚΟ, μιας και μιλάμε για ενεργειακό κόστος, η κρατική τότε ΔΕΗ έδινε ρεύμα κατά 40% προσαυξημένο σε σύγκριση με τις άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν οι υπέρογκοι λογαριασμοί.

Γυρνώντας στο συζητούμενο σχέδιο δημοσιεύματα θέλουν τη μερική αντιγραφή του «ιταλικού μοντέλου», με την επιδότηση να γίνεται με μορφή «ενεργειακού δανείου». Σύμφωνα με όσα γράφονται, συνολικά 200 εκατομμύρια ευρώ θα δίνονται κάθε χρόνο, για τρία χρόνια, με τη μορφή των δανείων τα οποία θα επιστραφούν την επόμενη 20ετία, με επενδύσεις σε ΑΠΕ.

Με όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά, ο ΣΕΒ προτείνει επιδότηση περίπου 10 TWh κατανάλωσης ετησίως για τις πλέον ενεργοβόρες βιομηχανίες Υψηλής και Μέσης Τάσης. Η επιδότηση για αυτή την ποσότητα Ενέργειας θα ισχύσει την τριετία (2025-2028) με τιμή αναφοράς 60 ευρώ/MWh. Παράλληλα οι βιομηχανίες θα δεσμευτούν ότι θα επιστρέψουν 20 TWh μέσα στην επόμενη 20ετία, μέσω επενδύσεων σε περίπου 1,75 GW νέων ΑΠΕ. Η πρόταση προβλέπει την κάλυψη του 100% της καταναλισκόμενης Ενέργειας στην Υψηλή Τάση και του 80% στις επιλέξιμες μονάδες της Μέσης Τάσης, όπου θα συγκαταλέγουν επιχειρήσεις πέραν της βιομηχανίας, όπως σούπερ μάρκετ. Με βάση τα παραπάνω υπάρχουν εναλλακτικά σχέδια του ΣΕΒ (για το πόσες επιχειρήσεις υψηλής και μέσης τάσης επιδοτούνται), με την ετήσια επιδότηση να εκτοξεύεται στα 285 ή και στα 367 εκατομμύρια ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση ο λαός ως φορολογούμενος θα «δανείσει», για να ελαφρύνει το ενεργειακό κόστος των μεγαλοβιομηχάνων. «Δανεικά και αγύριστα» αφού η αποπληρωμή (αν και όταν γίνει) θα γίνει με νέες πράσινες μπίζνες των ίδιων και σαλπάρισμα για νέα κέρδη. Είναι ακόμη μια σελίδα του «δελτίου πληρωμής» των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, που ταυτόχρονα ως καταναλωτές είναι αντιμέτωπες με την ενεργειακή φτώχεια, τα πανάκριβα τιμολόγια Ενέργειας αλλά και τη μετακύλιση του κόστους στα βιομηχανικά και άλλα προϊόντα, πληρώνοντας συνολικά τις συνέπειες της Ενέργειας - εμπόρευμα, της «πράσινης μετάβασης» που τροφοδοτεί εκ νέου το συγκεκριμένο σχέδιο, της εγκατάλειψης της αξιοποίησης του εγχώριου λιγνίτη και των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, των ανταγωνισμών και των σχεδιασμών για «απεξάρτηση» από το ρωσικό φυσικό αέριο κ.ά.