Από παντού προμηνύεται μια μεγάλη πανεξόρμηση με την εφημερίδα και τις Θέσεις, με στόχο να φτάσουν πλατιά στον λαό και τη νεολαία. Συνεχώς κλείνονται και επιβεβαιώνονται ραντεβού για την υποδοχή των Θέσεων.
«Σάββατο πρωί θα έχουμε τραπεζάκι στην πλατεία», λέει μια κοπέλα στην παρέα της, «θα φέρουμε και στη σχολή», ενημερώνει ένας φοιτητής τους συμφοιτητές του. Δεν λείπουν και τα πειράγματα στο πλαίσιο της άμιλλας, που φουντώνει μεταξύ των Οργανώσεων για την κάλυψη των πλάνων διακίνησης.
Μεγάλη είναι η ανταπόκριση του κόσμου, φανερώνοντας τα μεγάλα περιθώρια, που υπάρχουν, για να φτάσουν οι Θέσεις σε χιλιάδες χέρια. Πολλοί, εξάλλου, αξιοποιώντας τη δυνατότητα που υπάρχει, έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για την προμήθεια των Θέσεων μόλις κυκλοφορήσουν, μέσω ειδικής φόρμας, που συμπληρώνουν στα Περίπτερα της ΚΟ Αττικής (έντυπα ή ηλεκτρονικά).
Στο αναμνηστικό, που διακινείται αποκλειστικά στα περίπτερα της ΚΟ Αττικής, περιέχονται κάρτες με δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και ορισμένα ντοκουμέντα, που αφορούν τα Συνέδρια του ΚΚΕ και «φωτογραφίζουν» την πορεία και ωρίμανσή του.
Ανάμεσα στις κάρτες βρίσκουμε φωτογραφίες από τα πρώτα Συνέδρια του ΣΕΚΕ, από εξώφυλλα του «Ριζοσπάστη» κατά τη διάρκεια εργασιών Συνεδρίων καθώς και υλικά από αυτά. Είναι διανθισμένο επίσης με ποιήματα για τον πρωτοπόρο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Για πολλούς, το αναμνηστικό αποτελεί μια περιήγηση στην κορυφαία διαδικασία του Κόμματός μας κάτω από όλες τις συνθήκες. Σε αρκετούς πάλι φέρνει αναμνήσεις από την πρόσφατη Ιστορία του, που και οι ίδιοι αποτελούν μέρος της.
Διόλου τυχαία, στις παρέες επισκεπτών μαγνητίζει όλα τα βλέμματα με όλους όσοι το έχουν αγοράσει να δέχονται καταιγισμό ερωτήσεων, «μα καλά πού το βρήκες;», «θέλω κι εγώ, πού τα διακινούν;» κ.ο.κ.
Η ΚΟ Αττικής, προλογίζοντας το αναμνηστικό σημειώνει: «Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του (1918), στον απόηχο της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, έως σήμερα, παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αντιμετωπίζοντας την επίθεση της αστικής τάξης, του κράτους της, των διεθνών συμμάχων της. Ανδρώθηκε στη φωτιά της ταξικής πάλης, αντιπάλεψε την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αποτέλεσε τον καθοδηγητή του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας τη δεκαετία του 1940. Παρά τις αντιφάσεις και ανεπάρκειες στη στρατηγική του, που αφορούσαν και το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, ποτέ δεν συνθηκολόγησε με την εξουσία του κεφαλαίου. Η υπερεκατοντάχρονη Ιστορία του αποτελεί τη "σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος". Το ΚΚΕ δεν μεταλλάχτηκε, έμεινε όρθιο στη θύελλα της αντεπανάστασης. Συλλογικά διαμόρφωσε σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, όπως αποτυπώνεται στο Πρόγραμμά του. Βαδίζουμε προς το 22ο Συνέδριο με την αποφασιστικότητα ότι χτίζουμε "ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον Σοσιαλισμό"».
Εκτός από το αναμνηστικό, διακινείται και σημειωματάριο με το λογότυπο του 22ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Τα βλέμματα, πάντως, σίγουρα τραβάει η μορφή του Αλμπερτ Αϊνστάιν, που δεσπόζει στο κέντρο του Στεκιού, όπου σ' έναν «μαυροπίνακα» δίπλα του σημειώνονται αποσπάσματα από το άρθρο του «Γιατί σοσιαλισμός», όπου επισημαίνει την αναρχία της καπιταλιστικής οικονομίας ως βασικό πρόβλημα, φωτίζει τον δρόμο του σοσιαλισμού και σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «ο άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία»!
Δίπλα ακριβώς μια στήλη με σταθμούς από τη δράση του κορυφαίου επιστήμονα, όπως το ότι από 1919 έως το 1933 είναι ενεργό μέλος της Γερμανικής Ενωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αγωνίζεται για την απελευθέρωση των κομμουνιστών πολιτικών κρατουμένων της Δημοκρατίας Βαϊμάρης και εργάστηκε στην «Κόκκινη Βοήθεια Γερμανίας», που καθοδηγούνταν από το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας για τη στήριξη των πολιτικών κρατουμένων. Το 1930 αντιδρά στις ταξικές διακρίσεις και τα αυξανόμενα δίδακτρα που επιβάλλονται στα πανεπιστήμια, το 1945 αποδίδει την ευθύνη για τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι στην αντισοβιετική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ κ.ά. Αλλά παίρνει θέση και για γεγονότα στη χώρα μας όπως το 1929, οπότε έστειλε επιστολή στον Ελ. Βενιζέλο, αντιδρώντας στην αποβολή κομμουνιστών φοιτητών από το πανεπιστήμιο και το 1952 που απηύθυνε έκκληση να μην εκτελεστεί ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του.
Από όποια αφετηρία κι αν ξεκινούν, όποια κι αν είναι τα ερωτήματά τους, σ' αυτόν τον χώρο μπορούν να βρουν τις απαντήσεις τους, να γνωρίσουν τους νέους της ΚΝΕ, να ανταλλάξουν στοιχεία για να ξαβρεθούν κ.λπ.
Ειδικά για τους πρωτοετείς φοιτητές, ο χώρος έχει στολιστεί με πινακίδες που μετρούν τις χιλιομετρικές αποστάσεις των πανεπιστημίων της Αττικής από εδώ που βρισκόμαστε, στο πάρκο «Τρίτση», οι οθόνες του περιπτέρου δείχνουν πλάνα από εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις που αντικατοπτρίζουν τη δράση της ΚΝΕ στις σχολές, ενώ στην «πλάτη» του περιπτέρου δεσπόζουν το σύνθημα του 22ου Συνεδρίου του ΚΚΕ και ταμπλό με τις βασικές διεκδικήσεις των φοιτητών στις σχολές. Και βέβαια, το «ζωντανό» μέρος του περιπτέρου, μέλη της ΚΝΕ, πρόεδροι Φοιτητικών Συλλόγων και συνδικαλιστές είναι εκεί για να εξηγούν στους πρωτοετείς πώς λειτουργούν οι Σύλλογοι, ποιες εξελίξεις επηρεάζουν τις σπουδές και τα πτυχία κ.λπ.