• ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΗΠΑ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΛΙΜΑΝΙΩΝ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ: Οπου λιμάνι ...και ανταγωνισμός
• ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: «Ροή» μεγάλων ανταγωνισμών, με εκβιασμούς, τελεσίγραφα και νέες κυρώσεις
• ΤΟΥΡΚΙΑ: Διεκδικεί ρόλο «ασφαλούς και αξιόπιστου» παρόχου Ενέργειας

Ενδεικτικό είναι δημοσίευμα του «Reuters» μέσα στη βδομάδα το οποίο, επικαλούμενο ανώνυμες πηγές με γνώση του σχεδίου, αναφέρει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει θέσει ως αποστολή να περιορίσει το παγκόσμιο δίκτυο στρατηγικών λιμένων της Κίνας και στο πλαίσιο αυτό έχει βάλει στο μάτι και το λιμάνι του Πειραιά, όπου το κινεζικό μονοπώλιο κατέχει το πλειοψηφικό μετοχικό κεφάλαιο.

Οπως σημειώνεται, «η επιχείρηση αυτή αποτελεί μέρος της πιο φιλόδοξης προσπάθειας επέκτασης της ναυτιλιακής επιρροής των ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1970, και έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει τους αυξανόμενους φόβους στην Ουάσιγκτον ότι θα βρεθεί σε μειονεκτική θέση έναντι της Κίνας σε περίπτωση σύγκρουσης, καθώς Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν πως ο στόλος εμπορικής ναυτιλίας των ΗΠΑ δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένος προκειμένου να παρέχει υλικοτεχνική υποστήριξη σε ενδεχόμενο πολέμου, και πως η εξάρτηση των ΗΠΑ από ξένα πλοία και λιμάνια είναι υπερβολική».

Με βάση τα όσα καταγράφονται, οι επιλογές που εξετάζει ο Λευκός Οίκος προκειμένου να απλώσει η αμερικανική παρουσία σε νευραλγικά λιμάνια, περιορίζοντας την κινεζική δραστηριότητα, περιλαμβάνουν την υποστήριξη ιδιωτικών αμερικανικών ή δυτικών εταιρειών για την αγορά κινεζικών μεριδίων στα λιμάνια αυτά. Οι πηγές που επικαλείται το «Reuters», ωστόσο, δεν ανέφεραν καμία συγκεκριμένη εταιρεία, εκτός από την προτεινόμενη συμφωνία της «BlackRock» για την αγορά των λιμενικών περιουσιακών στοιχείων της «CK Hutchison» του Χονγκ Κονγκ σε 23 χώρες, μεταξύ αυτών των περιουσιακών στοιχείων και της Διώρυγας του Παναμά.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις τον περασμένο Μάρτη δύο λιμάνια στη Διώρυγα του Παναμά που ανήκαν στη «CK Hutchison» πέρασαν στη διαχείριση της αμερικανικής «BlackRock», η οποία εξαγόρασε το 90% του κινεζικού ομίλου, με φόντο τις αμερικανικές απειλές ακόμα και για στρατιωτική κατάληψη της Διώρυγας, στον έλεγχο της οποίας - άρα και σ' αυτόν της διεθνούς ναυσιπλοΐας - έχουν διεισδύσει ισχυρά κινεζικά κεφάλαια.

Στο πλαίσιο αυτό, το λιμάνι του Πειραιά φέρεται να είναι ένα από όσα μπαίνουν στο επίκεντρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος, αφού σύμφωνα με το δημοσίευμα οι ΗΠΑ σκοπεύουν να «εξετάσουν» τα κινεζικά συμφέροντα και εκεί. «Είναι ένας κεντρικός κόμβος στην εμπορική διαδρομή που συνδέει την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Η COSCO, ένας από τους μεγαλύτερους λιμενικούς και ναυτιλιακούς ομίλους της Κίνας, κατέχει το 67% των μετοχών της εταιρείας του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς», επισημαίνεται στο άρθρο, που προσθέτει ότι πηγή κοντά σε Κινέζους επενδυτές που ασχολούνται με την ελληνική ναυτιλία δηλώνει πως «ορισμένοι Κινέζοι επενδυτές ανησυχούν ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να θέλει να στοχοποιήσει τις δραστηριότητες της COSCO στην Ελλάδα».

Ολα αυτά την ώρα που οι ΗΠΑ έχουν ήδη βάλει στο στόχαστρο την COSCO, καθώς τον Γενάρη το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας την πρόσθεσε στη μαύρη λίστα του με τις εταιρείες που έχουν δεσμούς με τις Ενοπλες Δυνάμεις της Κίνας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ενώ ο εν λόγω χαρακτηρισμός δεν συνεπάγεται άμεσες απαγορεύσεις σε αμερικανικές εταιρείες να συνεργάζονται με όσες περιλαμβάνονται στον κατάλογο, μπορεί να λειτουργήσει ως ένδειξη ότι εξετάζονται περαιτέρω ενέργειες.

Φυσικά, το «διακαές» ενδιαφέρον τόσο των ΗΠΑ όσο και της Κίνας για το λιμάνι του Πειραιά δεν είναι καθόλου τυχαίο, ιδίως στην παρούσα συγκυρία, αν λάβει κανείς υπόψη τα αμερικανικά σχέδια - τα οποία συνυπογράφει και η αστική τάξη της χώρας μας - για τον νέο εμπορικό δρόμο IMEC, από την Ινδία έως την Ευρώπη μέσω Ισραήλ με απόληξη το λιμάνι του Πειραιά, τον οποίο προωθούν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και χώρες του Κόλπου, ανταγωνιστικά προς τον «Δρόμο του Μεταξιού» που χαράσσει η Κίνα στην ίδια περιοχή. Πρόκειται για τα ίδια δολοφονικά σχέδια για χάρη των οποίων ο παλαιστινιακός λαός σήμερα αφανίζεται από το κράτος - μακελάρη Ισραήλ, με τις ευλογίες και τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε το δημοσίευμα της «Καθημερινής» τον Μάη όπου σημειωνόταν ότι στόχος της κυβέρνησης Τραμπ είναι να τεθούν υπό έλεγχο ως πύλες εισόδου προς την Ευρώπη τα ελληνικά λιμάνια, και ότι η νέα πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας, Κίμπερλι Γκιλφόιλ, καθώς και ο επιτετραμμένος Τζος Χακ καταφτάνουν με μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή: Να κρατήσουν την Ελλάδα μακριά από την επιρροή αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, να περιοριστεί άμεσα η κινεζική επιρροή και να στηθούν αναχώματα στην επέκτασή της, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις υποδομές.

Αποκαλυπτική των διεργασιών γύρω από τα ελληνικά λιμάνια και μια σειρά ακόμα υποδομές είναι η Σύνοδος «Athens International Investor Summit» (AIIS) που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, με θέμα «Επενδύοντας στην Καινοτομία και στις Υποδομές ως Οδηγούς Ανάπτυξης» («Investing in Innovation and Infrastructure as Drivers of Growth»), και στην οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού διαφήμισε την «πραμάτεια» της χώρας σε «διεθνείς επενδυτές», ανακοίνωσε την ίδρυση του «Ελληνικού Ταμείου Καινοτομίας και Υποδομών» (HIIF), του οποίου την υλοποίηση «στήριξε» η προαναφερθείσα εταιρεία «BlackRock», που εξαγόρασε τα λιμάνια του Παναμά...

Θυμίζουμε ακόμα ότι τα ζητήματα των ναυπηγοεπισκευαστικών και λιμενικών υποδομών, όπως και αυτά των υποδομών logistics, βρέθηκαν ψηλά και την περασμένη βδομάδα στην επίσκεψη του Νταγκ Μπέργκαμ, επικεφαλής του «Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας» του Λευκού Οίκου, στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Με τον Μπέργκαμ ο υπουργός Ναυτιλίας Β. Κικίλιας είχε συνάντηση και χτες στην Ουάσιγκτον (βλέπε σχετικό θέμα).

Σύμφωνα με άλλες πηγές, ως εναλλακτική για τον διάδρομο IMEC οι ΗΠΑ καλοβλέπουν και το λιμάνι του Βόλου, έχοντας ήδη κάνει επαφές με μέλη της ελληνικής κυβέρνησης.

Μόλις πριν λίγες μέρες ο βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας, Χ. Τριαντόπουλος, και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του Υπερταμείου, Πάνος Σταμπουλίδης, έσφιγγαν τα χέρια ομονοώντας στο «νέο στρατηγικό σχέδιο» για το λιμάνι του Βόλου, που ως έναν από τους βασικούς άξονες θέτει «την προώθηση μεγάλων επενδυτικών παρεμβάσεων στις υποδομές και, σε μεταγενέστερο στάδιο, την προσέλκυση διεθνών επενδυτών, με στόχο να μετατραπεί το λιμάνι σε διαμετακομιστικό κόμβο με διεθνή εμβέλεια».

Θυμίζουμε πως έχει προηγηθεί η ματαίωση του προηγούμενου διαγωνισμού για τον λιμένα Βόλου, για «λόγους δημόσιου συμφέροντος», όπου είχε ανακηρυχθεί προτιμητέος επενδυτής ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), με προσφορά 51 εκατ. ευρώ.

Παρά το γεγονός ότι η προσφορά του ΟΛΘ ήταν πολύ μεγαλύτερη από την ανταγωνίστρια κοινοπραξία, το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση του λιμανιού στο Βόλο, ως κρίκου στην αλυσίδα στρατηγικών λιμανιών που αποτελούν σταυροδρόμι κρίσιμων ενεργειακών και εμπορικών δρόμων, ανέτρεψε τα πλάνα του Ιβάν Σαββίδη, που με όχημα τον ΟΛΘ πλειοδότησε για το λιμάνι, ενώ έχει προσφύγει και στη Δικαιοσύνη, με την εκδίκαση της υπόθεσης να έχει προγραμματιστεί για τις 7 Οκτώβρη στο ΣτΕ.

Είναι φανερό ότι μέσα στη μέγγενη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στους οποίους η ελληνική αστική τάξη - που επιχειρεί κι αυτή να αναβαθμίσει τον ρόλο της - και τα κόμματα της είναι χωμένοι μέχρι τα μπούνια, κρίσιμες υποδομές στρατηγικής σημασίας αποτελούν το «μήλον της Εριδος» για τους καπιταλιστές, που «κονταροχτυπιούνται» για να εδραιώσουν την παρουσία και την εκμετάλλευσή τους σε αυτά. Οι κίνδυνοι για τον ελληνικό λαό μεγαλώνουν από την όξυνση των ανταγωνισμών και το πολεμικό γαϊτανάκι που εξυφαίνεται σε όλα τα επίπεδα. Ο λαός, οι εργαζόμενοι στα λιμάνια και παντού, η νεολαία, είναι αυτοί που καλούνται για μια ακόμα φορά να πληρώσουν το μάρμαρο των ιμπεριαλιστικών παζαρεμάτων και ανταγωνισμών.

Τώρα είναι η ώρα ο λαός να βγει μαχητικά μπροστά, για να ...βουλιάξει στον πάτο της θάλασσας τα επικίνδυνα σχέδιά τους! Με αγώνα που στο στόχαστρό του θα βάζει το καπιταλιστικό κέρδος, που αποτελεί την πηγή των μεγάλων κινδύνων. Στον δρόμο της αντεπίθεσης για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, γιατί μόνο με την κατάργηση του κέρδους, σε συνθήκες εργατικής εξουσίας, τα λιμάνια και μια σειρά ακόμα κρίσιμες υποδομές θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη των λαϊκών αναγκών και για αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους άλλους λαούς, και όχι για να πλουτίζουν μια χούφτα παράσιτα από την εκμετάλλευσή τους.