Στην ομιλία του στη ΔΕΘ σημείωσε:

«Μόνο οι χθεσινές εξελίξεις, με τα πολεμικά ανακοινωθέντα των ευρωΝΑΤΟικών με αφορμή τις καταγγελίες της Πολωνίας για παραβίαση του εναέριου χώρου της από τη Ρωσία και με το Κατάρ να γίνεται η 5η χώρα, εκτός από την Παλαιστίνη, στην οποία επιτίθεται και βομβαρδίζει το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ μέσα στο 2025, κάνουν φανερό ότι το βέλος των εξελίξεων δείχνει προς την κατεύθυνση της όξυνσης, παρά τον εφησυχασμό που πάσχιζαν να καλλιεργήσουν διάφοροι.

Σε αυτές τις συνθήκες, θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι οι πανηγυρισμοί του κ. Μητσοτάκη για - προσέξτε - "επιβεβαίωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων", από το γεγονός ότι αμερικανικοί ενεργειακοί κολοσσοί διεκδικούν να "βάλουν στο χέρι" τον υποθαλάσσιο πλούτο νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Αλήθεια, από πότε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επιβεβαιώνονται ή ακυρώνονται από τις επιχειρηματικές προθέσεις του κάθε μονοπωλίου;

Και τι θα πει ο κ. Μητσοτάκης αν αύριο, το ίδιο ή ένα άλλο αμερικανικό μονοπώλιο υπογράψει, για παράδειγμα, μια συμφωνία με τη Λιβύη στη βάση του απαράδεκτου τουρκολυβικού μνημονίου;

Να γιατί το ΚΚΕ λέει στον λαό να μη δίνει καμία αξία σε αυτούς τους πανηγυρισμούς. Θα διαψευσθούν κι αυτοί πολύ σύντομα, όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα στο πρόσφατο παρελθόν».

Ενώ στη συνέντευξή του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», ο σχετικός διάλογος είχε ως εξής:

- Να σας πάω και στα εθνικά, γιατί σήμερα υπάρχει μια θριαμβολογία της κυβέρνησης για την προσφορά της «Chevron», πριν από λίγες μέρες είχαμε το καλώδιο που το έκαψε ο Κεραυνός της κυπριακής οικονομίας, είμαστε σε ελληνοτουρκικό διάλογο, αλλά έχουμε και εντάσεις. Πού βρισκόμαστε και κατά πόσο η κυβέρνηση αξιοποιεί τα εθνικά ανάλογα με την πρόθεσή της να αλλάξει την ατζέντα;

- Εγώ θα έλεγα να κρατάμε μικρό καλάθι και οι προσδοκίες που καλλιεργεί δυστυχώς η κυβέρνηση προς τον ελληνικό λαό, με δηλώσεις και του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών και άλλων στελεχών της για όλα αυτά τα ζητήματα, πρέπει να πέσουν, γιατί πολύ σύντομα, εδώ είμαστε και θα το δούμε, αν θα επαληθευτούμε σε αυτά που λέμε, θα διαψευστούν αυτές οι προσδοκίες. Και έχουν διαψευστεί πάρα πολλές φορές στο παρελθόν. Και αυτό αφορά και τη σημερινή συμφωνία με τη «Chevron» για τους υδρογονάνθρακες στην Κρήτη, κάτω στην περιοχή. Μιλάμε για μια περιοχή, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπου είναι το επίκεντρο σφοδρών ανταγωνισμών, παγκόσμιων ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων και δυνάμεων. Εδώ συγκρούονται ΗΠΑ, ΕΕ, τα ισχυρά κράτη της και συνολικά η ΕΕ και το ΝΑΤΟ με την Κίνα, με τη Ρωσία, με την Ινδία. Ολοι αυτοί έχουν συμφέροντα σε αυτή την περιοχή και αυτά δεν θα μας βγάλουν σε καλό δρόμο. Και είναι επικίνδυνη η κατάσταση.

Ούτε προστασία κυριαρχικών δικαιωμάτων φέρνει η αμερικανική «Chevron» με το που θα μπει στους υδρογονάνθρακες εδώ στην Ελλάδα, ούτε θα λύσει το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας για τη χώρα μας, για τον ελληνικό λαό και φυσικά και το καλώδιο αντίστοιχο είναι. Οι ανταγωνισμοί είναι πάρα πολύ μεγάλοι, χτυπήματα κάτω από τη μέση είναι πολλά και τώρα αυτά που λένε δήθεν, «τηρείστε τις οικονομικές υποσχέσεις» ο ένας ή ο άλλος, αυτά είναι ο αφρός, είναι η επιφάνεια. Η ουσία είναι οι ανταγωνισμοί που βρίσκονται από πίσω και μην ξεχνάμε ότι εδώ είναι και ένας ισχυρός παίκτης, η Τουρκία, στην περιοχή, η οποία έχει διεκδικήσεις, αναδύεται, επεμβαίνει σε πολλές χώρες σε κόντρα με το Ισραήλ φυσικά, στις ίδιες χώρες κινούνται και έχει διεκδικήσεις και για το Αιγαίο και για την Ανατολική Μεσόγειο.

- Και ένα Ισραήλ που δείχνει να επιδιώκει μια νέα κανονικότητα, εντός πολλών εισαγωγικών, που θα επικαλείται τρομοκρατική απειλή και θα χτυπάει όπου θέλει.

- Ε, ναι, είναι απαράδεκτο. Τώρα χτύπησε το Κατάρ χτες. Εχει χτυπήσει φέτος πέντε χώρες. Λίβανο, Συρία, εκτός από την Παλαιστίνη και τη Γάζα και τη γενοκτονία εκεί, έχει εξοντώσει τους ανθρώπους. Μιλάμε για ένα απαράδεκτο, ένα φρικιαστικό έγκλημα τον 21ο αιώνα. Τώρα χτύπησε και το Κατάρ, χτυπάει την Υεμένη, εν ονόματι της τρομοκρατίας, λέει, χτύπησε διαπραγματευτές της Χαμάς. Μα οι διαπραγματευτές της Χαμάς ήταν στο Κατάρ για να διαπραγματευτούν υποτίθεται την ειρήνη, την οποία θέλει και το Ισραήλ, όπως λέει ο Νετανιάχου, την οποία θέλει και ο Τραμπ, όπως λέει ο Τραμπ και οι Αμερικανοί. Εδώ μιλάμε για μια κοροϊδία που γίνεται δημόσια μέσα από τα κανάλια, μέσα από τα μέσα ενημέρωσης, με δηλώσεις, με τον πιο επίσημο τρόπο.

- Αυτή η εποχή που βιώνουμε πλέον με τον Ντόναλτ Τραμπ, όπου βλέπουμε να υποχωρεί ο ρόλος διεθνών οργανισμών έναντι του δικαίου του ισχυρού, των μεγάλων δυνάμεων, σας ανησυχεί, σας προβληματίζει;

- Μα πάντα έτσι συμβαίνει. Οταν βρισκόμαστε στα πρόθυρα γενικότερων συρράξεων, ανταγωνισμών, στα πρόθυρα ενός μεγάλου γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, μιλώ διεθνώς, με μεγάλους παίκτες. Τώρα αυτή η σύγκρουση για την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, με τους αντίστοιχους συμμάχους της καθεμιάς και του καθενός, δεν θα τελειώσει έτσι. Αλλαγές συνόρων, έλεγχος εμπορικών δρόμων, έλεγχος ενεργειακών πηγών, πλουτοπαραγωγικών πηγών χωρών, δεν γίνεται αναίμακτα, γίνεται μόνο με πολέμους. Αυτό λέει όλη η ιστορία από καταβολής κόσμου.

Οπότε δεν είναι δυνατό να μην μας ανησυχεί, όχι μόνο μας ανησυχεί, αλλά και προειδοποιούμε για το πώς πρέπει να σκεφτεί ο λαός μας και τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις.

- Η εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία και η επίκληση από την Πολωνία του άρθρου 4 του ΝΑΤΟ; Κάθε μέρα έχουμε κάτι.

- Είναι σε αυτό το παζλ που συζητάμε, των πολέμων και της γενίκευσης του πολέμου. Εδώ είναι η ενεργοποίηση των άρθρου 4 του ΝΑΤΟ. Συζητάει το ΝΑΤΟ για τι μέτρα θα πάρει, αλλά προβλέπει ακόμα και στρατιωτική εμπλοκή των υπολοίπων μελών του ΝΑΤΟ, άρα και της Ελλάδας, άμα καταλήξουν έτσι οι υπόλοιποι σύμμαχοι. Μα βρισκόμαστε σε αυτή και αν δεν γίνει σήμερα, αύριο, αυτό θα γίνει στο επόμενο διάστημα αν δεν αλλάξει ριζικά η κατάσταση. Να βάλουν μυαλό αυτοί βέβαια, κατά την άποψή μου αποκλείεται. Το θέμα είναι οι λαοί να αποφασίσουν ότι πρέπει όλους αυτούς να τους στείλουν στον αγύριστο μια και καλή. Πολιτικά εννοώ.

- Εχουμε και μία σπουδή της Δύσης στην Ουκρανία, που στοχεύει στην ανοικοδόμηση και πόσοι θα πάρουν μερίδιο από αυτή την πίτα τέλος πάντων.

- Ναι, γίνεται και εδώ μεγάλο πανηγύρι και στην Ελλάδα. Επιχειρηματικοί όμιλοι ενδιαφέρονται, γίνεται κόντρα, ζητάνε από την κυβέρνηση ο καθένας για πάρτη του τη συμμετοχή στο πλιάτσικο και έτσι γίνεται. Μετά από μια πολεμική σύγκρουση, από έναν πόλεμο, μετά από θάνατο αθώων ανθρώπων, έρχεται η ανοικοδόμηση για να κερδίζουν πάλι οι επιχειρηματίες. Κερδίζουν στον πόλεμο οι πολεμικές βιομηχανίες, τα πολεμικά μονοπώλια, πουλώντας τα όπλα τους και μετά έρχονται οι κατασκευαστικές εταιρείες, οι άλλες εταιρείες...