Σήμερα δίνεται ο τόνος για την αποφασιστική κλιμάκωση, για την οργάνωση απεργιακής κινητοποίησης μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη από τα συνδικάτα, ενάντια στο τερατούργημα της 13ωρης σκλαβιάς που φέρνει η κυβέρνηση.

Ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία από τη Θεσσαλονίκη και τους γύρω νομούς θα πλημμυρίσει την πλατεία ΧΑΝΘ και θα διαδηλώσει με σύνθημα «Δύναμή μας η οργάνωση, δρόμος μας η ανατροπή - Καμία θυσία για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και τα γεράκια του πολέμου».

Και κόντρα στο «καλάθι» με τα νέα δώρα για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τα νέα μέτρα που τσακίζουν τους εργαζόμενους, που θα ανακοινώσει η κυβέρνηση από το βήμα της ΔΕΘ, θα προβάλουν τις δικές τους διεκδικήσεις για την ικανοποίηση των αναγκών τους.

Οσα μέτρα καταστολής και απαγορεύσεις κι αν έχει ενεργοποιήσει η κυβέρνηση, ο εργαζόμενος λαός θα φτάσει στον προορισμό του και θα ακουστεί δυνατά η φωνή του.

Στην πρώτη γραμμή θα βρεθούν οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που ξεσηκώνονται στους χώρους δουλειάς και απαιτούν να αποσύρει τώρα η κυβέρνηση το αντεργατικό τερατούργημα για το 13ωρο. Διεκδικούν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο για όλους, αυξήσεις στους μισθούς και ΣΣΕ, επαναφορά 13ου - 14ου μισθού για τους δημόσιους υπαλλήλους και 13ης - 14ης σύνταξης για τους συνταξιούχους.

Μαζικό «παρών» θα δώσουν και οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, που συνθλίβονται στον τεράστιο ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρήσεων και παλεύουν για βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας τους.

Με τα τρακτέρ και τα πανό τους θα διαδηλώσουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι που συσπειρώνονται κάτω από το πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, και με αφετηρία το συλλαλητήριο προετοιμάζουν νέο κύκλο κινητοποιήσεων για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα οποία διαρκώς οξύνονται.

Από όλη την Ελλάδα θα διαδηλώσουν στη Θεσσαλονίκη οι συνταξιούχοι με τις οργανώσεις τους, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής και απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις, απέναντι στην κοροϊδία της κυβέρνησης, που αναμένεται να επαναληφθεί στη ΔΕΘ.

Μαζί με όλο τον λαό δίνουν αγωνιστικό «παρών» και οι φοιτητές, που πλήττονται από τα εκρηκτικά προβλήματα εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και την εμπορευματοποίησης, και διεκδικούν σύγχρονες και δωρεάν σπουδές.

Μαζί στη μεγάλη πλατεία θα βρεθούν και οι μαθητές, που απαιτούν σχολείο να μορφώνει, όχι να εξοντώνει, σε σύγχρονες υποδομές, χωρίς κενά σε εκπαιδευτικούς κ.λπ.

Αλλά και οι γυναίκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Ολοι μαζί θα διεκδικήσουν μέτρα προστασίας από την ακρίβεια, αύξηση της χρηματοδότησης για συντάξεις, Υγεία, Παιδεία, Πολιτική Προστασία, όχι για του πολέμου τα σφαγεία και τα κέρδη των λίγων.

Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών ενόψει της ΔΕΘ, το απόγευμα της Πέμπτης σε συνέντευξη Τύπου παρουσία δεκάδων εργαζομένων και συνδικαλιστών παρουσιάστηκε το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για την οργάνωση της πάλης ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης για τη 13ωρη δουλειά, καθώς επίσης το πλαίσιο πάλης των συνδικάτων.

Μία ακόμα πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ με την οποία κάλεσε τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, τα Σωματεία, «όλους τους εργαζόμενους σε αγωνιστικό ξεσηκωμό! Βάζουμε μπροστά τις δικές μας διεκδικήσεις, για να μην πληρώσουμε ούτε τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων ούτε τα γεράκια του πολέμου», όπως τονίστηκε.

Στη συνέχεια μίλησαν εκπρόσωποι σωματείων, παρουσιάζοντας τι θα σημαίνει για την εργατική τάξη και τις λαϊκές οικογένειες η 13ωρη εργασία.

Καταγγέλθηκαν τα άθλια σχέδια των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- ΕΕ και του Ισραήλ για τον εκτοπισμό του παλαιστινιακού λαού, που βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή. Ταυτόχρονα στάλθηκε μήνυμα αλληλεγγύης στον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης, δόθηκε υπόσχεση κλιμάκωσης του αγώνα για να σταματήσει η γενοκτονία και να αποκτήσει επιτέλους την πατρίδα του.

Αναδείχθηκαν οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, που εμπλέκει τη χώρα και τον λαό στο μακελειό προκειμένου να εξασφαλίσει μερίδιο για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Και φωτίστηκε ότι γι' αυτό φέρνει τα νέα νομοσχέδια, με βάση τη λογική «προσαρμογή στις ανάγκες της οικονομίας της αγοράς». Μια λογική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις: «Προοδευτικές», «δεξιές», «τεχνοκρατικές».

Στόχος αυτής της πολιτικής είναι να θωρακιστούν οι όμιλοι με φτηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό. Γι' αυτό η κυβέρνηση έφερε και το νέο πειθαρχικό των δημοσίων υπαλλήλων, που ενισχύει το κλίμα φόβου και ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση.

Αντίστοιχα και το νομοσχέδιο για τον εργάσιμο χρόνο, που τέθηκε σε διαβούλευση. Το έκτρωμα για τη 13ωρη εργασία, που η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει ότι φέρνει θετικά για τους εργαζόμενους, με το ΠΑΜΕ να αποδομεί έναν προς έναν τους κυβερνητικούς μύθους περί «ελευθερίας» των εργαζομένων στο ξεζούμισμα.

Τονίστηκαν ο μεγάλος θυμός και η αγανάκτηση που επικρατεί στην εργατική τάξη, αλλά και το μεγάλο αγωνιστικό απόθεμα, που πρέπει να αξιοποιηθεί. Αυτό το αγωνιστικό απόθεμα είναι αναγκαίο να εκφραστεί σε μια μεγάλη ταξική αντεπίθεση. Ο αγώνας για να μην περάσει το κατάπτυστο νομοσχέδιο να αποτελέσει τη μεγάλη αναμέτρηση και αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

«Ολα τα παραπάνω δεν είναι πρωτοτυπία της κυβέρνησης. Είναι υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ, για να διασφαλιστεί η μέγιστη παραγωγικότητα στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας. Μόνο έτσι θα πιάσουν τόπο - δηλαδή θα γεννήσουν κέρδη - τα πάνω από 800 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς», σημειώθηκε στην εισήγηση.

Προστέθηκε δε ότι «ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να δείξει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ, στα κόμματα των δήθεν σωτήρων που προβάλλουν ότι γίνεται να κερδίζει και το κεφάλαιο και ο εργαζόμενος. Μα πώς γίνεται; Αφού φέτος κάνουν "δώρο" στους εργαζόμενους το 13ωρο, ενώ στους εργοδότες μειώνουν τα έξοδα και δίνουν κίνητρα για επενδύσεις. Ολοι μαζί έχουν ψηφίσει τους αντιλαϊκούς νόμους στο Ευρωκοινοβούλιο και στηρίζουν τον ΝΑΤΟικό προσανατολισμό της χώρας, τη στρατηγική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ».

Και αναδείχθηκε ότι στην ίδια ρότα είναι και οι δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα: «Εβρισκαν θετικά στον νόμο Χατζηδάκη, που καταργούσε το 8ωρο. Αρνήθηκαν την προκήρυξη απεργίας στη ΓΣΕΕ, όταν ο νόμος Γεωργιάδη έφερνε το 13ωρο. Γι' αυτό λυσσάξανε να αλλοιώσουν τον συσχετισμό στο ΕΚΘ και στην ΕΔΟΘ. Ολα αυτά τα μέτρα δεν θα είχαν περάσει από τις κυβερνήσεις αν δεν είχαν τις πλάτες του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Υπονομεύουν τους αγώνες και συνεχίζουν να λένε ότι λύση είναι ο "κοινωνικός διάλογος". Με τον "κοινωνικό διάλογο" φτάσαμε ως εδώ! Η γραμμή αυτή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ πρέπει να ηττηθεί. Είναι μια γραμμή όχι απλά ηττοπάθειας, αλλά στήριξης του κεφαλαίου».

Αναδείχθηκε ακόμα η ανάγκη να εμποδίσει η εργατική τάξη τη νέα επίθεση στα δικαιώματά της, απαντώντας με απεργιακό ξεσηκωμό στα τέλη Σεπτέμβρη:

«Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε! Σήμερα, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και επιστήμης, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο και να απολαμβάνουμε περισσότερα. Είναι επίκαιρο και αναγκαίο το αίτημα για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς. Το 2025 είναι αντικειμενικά δυνατό να δουλεύουμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια, με μειωμένα ωράρια, με σταθερό εργάσιμο χρόνο, αυξημένες άδειες και ημέρες ανάπαυσης. Είναι εφικτό και αναγκαίο να μπορούμε να απολαύσουμε όσα οι ίδιοι παράγουμε. Οι ατελείωτες μέρες και ώρες δουλειάς δεν μπορεί να είναι το μέλλον μας. Θα φροντίσουμε να γίνουν παρελθόν, μαζί με όλους τους αντεργατικούς νόμους».

Με συγκεκριμένα παραδείγματα μάλιστα φωτίστηκε ότι οι εργάτες έχουν τη δύναμη, μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, να βάλουν φρένο στα σχέδια κυβέρνησης και εργοδοσίας, ότι «δεν περιμένουμε κανέναν να μας σώσει». Αυτό έδειξε η πείρα από τις μεγάλες περσινές απεργίες στα μεταλλεία Χαλκιδικής, που έριξαν στα σκουπίδια τις επιδιώξεις της εταιρείας για 12ωρα! Από τις μεγάλες μάχες που άφησαν στα χαρτιά νόμους για τον περιορισμό της απεργίας, για το φακέλωμα των σωματείων.

«Ο,τι έχουμε καταφέρει μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της πανδημίας, το πετύχαμε στους χώρους δουλειάς. Εκεί που οι εργαζόμενοι γίνανε ένα, πήραν την υπόθεση στα χέρια τους και αγωνίστηκαν συσπειρωμένοι», τονίστηκε.

Γι' αυτό και το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία να γίνουν κάστρα αγώνα: «Να συντονίσουν τις δυνάμεις τους, να σχεδιάσουν αποφασιστικά την οργάνωση της απεργίας. Καθοριστικό ρόλο θα παίξουν τα Διοικητικά Συμβούλια, που από σήμερα είναι αναγκαίο: Να ορίσουν συνεδριάσεις με μαζικές διαδικασίες και Γενικές Συνελεύσεις. Να βγάλουν άμεσα ανακοινώσεις με εξειδικευμένο πλαίσιο πάλης ανά χώρο δουλειάς, να ενημερώσουν όλα τα μέλη των μητρώων τους. Νέοι συνάδελφοι να μπουν στον αγώνα.

Να φτάσουμε παντού συζητώντας πώς θα οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας απέναντι σ' αυτήν την πολιτική. Στοχεύουμε τον ένοχο - το κράτος, την εργοδοσία, τα κόμματα που τους υπηρετούν».

Γιατί «η λύση βρίσκεται στη συγκρότηση ενός πανελλαδικού κινήματος ρήξης και ανατροπής, με τη διαμόρφωση μιας μεγάλης συμμαχίας με φορείς των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου, αγρότες και επαγγελματίες. Για να καταφέρουμε να δουλεύουμε για να ζούμε, και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε».