Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από το πρόωρο «φευγιό» της Αθηνάς μας. Δεν πέρασε όμως ούτε μέρα που να μην την σκεφτούμε, να μη χαμογελάσουμε στη θύμησή της.

31 Ιουλίου 2024 «έσκασε» η είδηση... Απ' αυτές τις ειδήσεις που κανείς μας δεν θέλει να ακούει, πόσο μάλλον να γράφει γι' αυτές. Η Αθηνούλα «έφυγε»... Και μαζί «έφυγε» ένα κομμάτι της εφημερίδας, ένα κομμάτι του καθενός από όσους είχαμε την τύχη να δουλέψουμε μαζί της, να διδαχτούμε, να παραδειγματιστούμε από την αφοσίωσή της, την εργατικότητα, την ανιδιοτέλεια, την ακεραιότητά της, τη διάθεσή της να βοηθήσει, την καλοσύνη της, την πρωτοπόρα δράση της και εκτός εφημερίδας, σε χρεώσεις που αναλάμβανε από το Κόμμα στη γειτονιά της, το Πέραμα, ή σε συλλόγους της γενέτειράς της Ικαρίας.

Τίμησε τον τίτλο που με περηφάνια έφερε, του μέλους του ΚΚΕ, του δημοσιογράφου του «Ριζοσπάστη». Και τιμήθηκε με την αγάπη και την εμπιστοσύνη των συντρόφων της και των συναδέλφων της, όπως την αποκαλούσαν και οι εργάτες στη Ζώνη, στο λιμάνι, στα πλοία, όλοι όσοι την γνώρισαν στα χιλιάδες ρεπορτάζ που έκανε για την εφημερίδα...

Η Αθηνά από μαθήτρια ζυμώθηκε με τις αγωνιστικές παραδόσεις της οικογένειάς της, των εργαζομένων και του λαού του Περάματος. Ο πατέρας της ήταν ναυτεργάτης και στη συνέχεια για πολλά χρόνια μεταλλεργάτης.

Οργανώθηκε στην ΚΝΕ ως μαθήτρια Λυκείου και υπήρξε μέλος του Γραφείου της Οργάνωσης στο Πέραμα. Τελειώνοντας το Γενικό Λύκειο φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας. Δούλεψε στον Επισιτισμό και για ένα διάστημα σε ναυτιλιακή εταιρεία.

Από το 1992 ήταν συντάκτρια του «Ριζοσπάστη». Ανέλαβε τη χρέωση αυτή ως μέλος της ΚΝΕ και λίγους μήνες αργότερα έγινε μέλος του Κόμματος. Στη δημοσιογραφική δουλειά η Αθηνά πέρασε από πολλούς και διαφορετικούς τομείς, με τελευταίο το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ.

«Σε όλες τις χρεώσεις ανταποκρίθηκε με μεγάλη συνέπεια και συνέβαλε καθοριστικά στη δουλειά της εφημερίδας. Τα χαρακτηριστικά του μαχόμενου κομμουνιστή δημοσιογράφου την καταξίωσαν στους συναδέλφους της και ευρύτερα στον κλάδο. Εκεί που έδωσε όμως πραγματικά τον εαυτό της ήταν το εργατικό ρεπορτάζ, στο οποίο χρεώθηκε αμέσως μόλις ανέλαβε δουλειά στην εφημερίδα», τόνιζε η ΚΕ του ΚΚΕ στην ανακοίνωση που εξέδωσε για τον θάνατό της.

Οπως έγραφε η ίδια στο βιογραφικό της, «ο συνδυασμός μέλος του ΚΚΕ και συντάκτρια του "Ριζοσπάστη", με χρέωση στην εργατική τάξη και ειδικά στους κλάδους των ναυτεργατών, των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στη Ναυπηγική Βιομηχανία, στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και συνολικά στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια του Πειραιά, είναι για μένα μεγάλη υπόθεση.

Η πλούσια πείρα που αποκομίζω καθημερινά από τη μάχη που δίνουν οι δυνάμεις μας είναι μια τεράστια πείρα και πλούτος γνώσεων και επεξεργασιών. Είναι ατσάλωμα της συνείδησης και κάνει χειροπιαστό τον πρωτοπόρο, ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης και της πολιτικής της πρωτοπορίας, την ιστορική της αποστολή».

Πέρα από τη δουλειά στην εφημερίδα, η Αθηνά ανέλαβε κι άλλες χρεώσεις στο Κόμμα. Εκτός από μέλος της ΚΟΒ «Ριζοσπάστη», υπήρξε κατά διαστήματα μέλος της ΚΟΒ Μετάλλου και της ΚΟΒ Περάματος.

Αναδείχθηκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Πειραιά και μέλος του Συνδικαλιστικού της Τμήματος. Υπήρξε επίσης εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο Πέραμα. Από το 2022 μέχρι και λίγους μήνες πριν τον θάνατό της ήταν εκλεγμένη στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με την παράταξη της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας».

«Στη σύντομη ζωή της, η συντρόφισσα Αθηνά τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος. Η μεγάλη προσφορά της στην εφημερίδα αποτελεί παράδειγμα για τις νεότερες γενιές των συντακτών του "Ριζοσπάστη"», κατέληγε η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατό της.

Η Αθηνά «έφυγε» με όλα της τα παράσημα, αυτά που της κάρφωσαν στο πέτο οι εργάτες που τόσο αγάπησε. Στην τελετή αποχαιρετισμού που οργάνωσε το Κόμμα, λίγο πριν ταξιδέψει για τελευταία φορά στην αγαπημένη της Ικαρία για να ταφεί στα χώματα του χωριού της, ήταν όλοι εκεί: Σύντροφοι, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και προπάντων εργαζόμενοι και συνδικαλιστές, που τους τίμησε και την τίμησαν για τη συμβολή της στην ανάδειξη των αγώνων τους, στην αταλάντευτη υπεράσπιση του δίκιου απέναντι στο ταξικό άδικο.

Εναν χρόνο μετά, Αθηνά, όλοι οι σύντροφοι και συνάδελφοί σου στον «Ριζοσπάστη» είμαστε εδώ και συνεχίζουμε, όπως σου υποσχεθήκαμε. Το κενό σου δυσαναπλήρωτο, αλλά είμαστε εκεί που θα ήσουν κι εσύ, δίνουμε τις μάχες που θα έδινες.

Σε σκεφτόμαστε να χαμογελάς όταν οι λιμενεργάτες εμποδίζουν να δέσει πλοίο που κουβαλάει θάνατο για τον λαό της Παλαιστίνης. Να υπερασπίζεσαι παθιασμένα τους αγωνιστές καθηγητές και δασκάλους που σέρνονται στο σκαμνί γιατί διδάσκουν ανυπότακτη στάση ζωής στους μαθητές τους. Να είσαι πρώτη στην αλυσίδα για την προστασία των σπιτιών λαϊκών οικογενειών απέναντι στα «κοράκια» που τα εκπλειστηριάζουν...

Να σκαλίζεις τις σημειώσεις σου για να δεις πώς θα «δέσεις» καλύτερα στο χαρτί το ρεπορτάζ των καθημερινών αγώνων με την αναγκαιότητα αυτοί να γίνουν φλόγα που θα κάψει το σημερινό σάπιο σύστημα, ανοίγοντας τον δρόμο στο μέλλον, στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Εναν χρόνο μετά, λείπεις και ταυτόχρονα είσαι ηχηρά παρούσα. Η υπογραφή που έβαλες είναι ανεξίτηλη. Την κρατάμε, πολύτιμη σαν φυλαχτό, και συνεχίζουμε στον δρόμο που τόσα χρόνια πορευτήκαμε μαζί. Στη μνήμη σου προσφέρουμε στο Κόμμα μας, στο Κόμμα σου, 500 ευρώ, μέσω ΚΟΒ «Ριζοσπάστη» - «902.gr».