Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας ΗΠΑ - ΕΕ για το εμπόριο και τους δασμούς και οι πρώτες αντιδράσεις έδειξαν πως μόνο ...νηνεμία δεν έφερε στις ευρωατλαντικές σχέσεις και στο εσωτερικό της ΕΕ ο «επώδυνος» - όπως χαρακτηρίζεται απ' όλους - συμβιβασμός. Αντίθετα, αποτελεί το υπόβαθρο μιας νέας έξαρσης των ανταγωνισμών, με δεδομένο μάλιστα ότι πολλά σημεία παραμένουν «θολά» και θα καταληχθούν σε επόμενους γύρους διαπραγματεύσεων. Στον απόηχο πάντως της συμφωνίας, ένα είναι καθαρό: Οτι το μάρμαρο των δασμών θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και οι λαοί της ΕΕ, όπως πληρώνουν συνολικά τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών και το λογαριασμό της πολεμικής προετοιμασίας.

Σύμφωνα με την Ενωση των Γάλλων μεγαλοβιομηχάνων (MEDEF), «η συμφωνία δείχνει την δυσκολία που έχει ακόμα η ΕΕ να καταξιώσει την ισχύ της οικονομίας της και τη σημασία της εσωτερικής της αγοράς», σημειώνοντας ότι «η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι η μεταβλητή που προσαρμόζουν οι πολιτικές των ΗΠΑ και της Κίνας». Η Γαλλία «ηγείται» της «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ για την αποτελεσματικότερη υπεράσπιση των μονοπωλίων της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα και αυτό αντανακλάται στη δήλωση των μεγαλοβιομηχάνων.

Ομοίως, ο αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις υπουργός της Γαλλίας, Μπενζαμέν Χαντάτ, προειδοποίησε για τον κίνδυνο οι Ευρωπαίοι να υποστούν πολύ βαριές απώλειες αν «δεν ξυπνήσουν», προσθέτοντας ότι - ακόμα κι αν η συμφωνία εξαιρεί «τομείς - κλειδιά της γαλλικής οικονομίας (αεροναυτική, οινοπνευματώδη, φάρμακα)» από υψηλούς δασμούς της τάξης του 50% - πρέπει να «είμαστε σαφείς ότι η κατάσταση δεν είναι ικανοποιητική (...) Πρέπει να αντλήσουμε γρήγορα συμπεράσματα ή θα κινδυνεύσουμε να χαθούμε». Οπως είχε άλλωστε σημειώσει πριν κάποιες μέρες ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικού Εμπορίου, Λοράν Σεν Μαρτέν, «πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ένα "μπρα ντε φερ" (με τις ΗΠΑ), επειδή η σχέση ισχύος είναι το μόνο πράγμα που καταλαβαίνει ο Αμερικανός Πρόεδρος».

Πιο «συγκρατημένος», ο επικεφαλής του γερμανικού Συνδέσμου Χημικής Βιομηχανίας (VCI), Βόλφγκανγκ Γκρόβε Εντρουπ, είπε ότι «όσοι περιμένουν τυφώνα, είναι ευγνώμονες με την καταιγίδα», προσθέτοντας ότι «αποφεύχθηκε η περαιτέρω κλιμάκωση», δηλαδή το μεγαλύτερο κακό! «Ωστόσο - πρόσθεσε - το τίμημα είναι υψηλό και για τις δύο πλευρές. Οι ευρωπαϊκές εξαγωγές χάνουν σε ανταγωνιστικότητα...». Οι Γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι (BDI) μίλησαν για «τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις» και ο Σύνδεσμος Εξωτερικού Εμπορίου (BGA) έκανε λόγο για «επώδυνο συμβιβασμό», συμπληρώνοντας πως «ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν οι σοβαρές επιπτώσεις είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας». Εριξε και μ' αυτόν τον τρόπο τροχιοδεικτικές βολές για νέα κλιμάκωση της αντεργατικής - αντιλαϊκής επίθεσης, απειλώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρξει κίνδυνος «τεράστιας απώλειας ευημερίας»...

Την ίδια στιγμή, «δεξαμενές σκέψης» όπως το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου, σημείωναν ότι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων «αντικατοπτρίζει την πραγματική ισορροπία δυνάμεων», δηλαδή τους συσχετισμούς στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, όπου η ευρωπαϊκή οικονομία χωλαίνει στον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα, εκφράζοντας την προσδοκία ότι «οι Ευρωπαίοι θα πάρουν το μάθημά τους, θα ενισχύσουν την οικονομική τους ισχύ και θα περιορίσουν την στρατιωτική και την τεχνολογική τους εξάρτηση από τις ΗΠΑ...».

Στη χώρα μας, αστικά επιτελεία καλλιεργούν την εικόνα των «μειωμένων επιπτώσεων» στην οικονομία, παίζοντας και το χαρτί των «καλών σχέσεων» που έχει διαχρονικά η Ελλάδα με τον αμερικάνικο παράγοντα, αποτελώντας το πιο στέρεο ορμητήριο για τα πολεμικά του σχέδια στην περιοχή. Πάντως, οι ίδιοι που διαφημίζουν την «εξωστρέφεια» της οικονομίας, προσπαθούν τώρα να υποβαθμίσουν τις επιπτώσεις των δασμών, ενώ είναι σίγουρο ότι τα απόνερά τους στην ευρωπαϊκή οικονομία δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν «άβρεχτο».

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυρ. Πιερρακάκης, μετέφερε την ικανοποίηση της κυβέρνησης - με φόντο και τον πρωταγωνιστικό ρόλο που η Ελλάδα έχει αναλάβει στην προώθηση της γεωπολιτικής ατζέντας ΗΠΑ και ΝΑΤΟ - επειδή η συμφωνία «διασφαλίζει τη διατλαντική ενότητα» και «ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια της ευρωπαϊκής οικονομίας στο προβλεπτό μέλλον». Πρόσθεσε πάντως ότι «θα εξεταστούν δυνατότητες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην καλύτερη αντιμετώπιση ζητημάτων που αφορούν προϊόντα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη χώρα μας», απηχώντας τις ανησυχίες τμημάτων της ελληνικής αστικής τάξης με μεγάλη γκάμα συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Από τα δημοσιεύματα του οικονομικού Τύπου, δεν έλειπαν και τα «χαμόγελα» για τις προοπτικές που ανοίγονται στο εφοπλιστικό κεφάλαιο με τη συμφωνία, που προβλέπει ακόμα μεγαλύτερες προμήθειες αμερικάνικου αερίου στην ΕΕ.

Για κερασάκι στην τούρτα, η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις σε κάθε κράτος - μέλος γράφουν ήδη το λογαριασμό για τους λαούς. Στη Γαλλία, εξαγγέλθηκαν νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης και στην επιδότηση της ανεργίας, μέτρα «βελτίωσης της αποδοτικότητας» των εργαζομένων, αύξηση των ημερών εργασίας κτλ., ώστε να μεγαλώσουν τα περιθώρια στήριξης του κεφαλαίου, με κάθε τρόπο. Στην Ελλάδα ετοιμάζεται η νομοθέτηση της 13ωρης δουλειάς, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας» και των προσαρμογών στις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας.

Στη Γερμανία, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, η κυβέρνηση Μερτς ξεκαθάρισε ως προτεραιότητα τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας. Αντίστοιχα μέτρα σχεδιάζονται ή παίρνονται ήδη σε όλη την ΕΕ, σε μια επίθεση διαρκείας στους εργαζόμενους και τον λαό, «προέκταση» της οποίας είναι ο πολεμικός πυρετός για τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου, που ανεβαίνει επικίνδυνα...