Οι στρατιωτικοί και στρατιώτες, σε όποιο σημείο της Ελλάδας ή του εξωτερικού κι αν υπηρετούμε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάποιοι λιγότερο, κάποιοι περισσότερο και κάποιοι «μέχρι τα μπούνια», εμπλεκόμαστε στα γρανάζια της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτήν την ολοένα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας τη βλέπουμε με ανησυχία. Ανησυχούμε για τη ζωή μας, την ασφάλειά μας, την αξιοπρέπειά μας, τις οικογένειές μας, το μέλλον μας, για το σύνολο της κοινωνίας. Βλέπετε, οι στόχοι αντιποίνων, όπως για παράδειγμα ο αερολιμένας των Χανίων ή το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, δεν φιλοξενούν μόνο στρατεύματα, ούτε οι πύραυλοι ξεχωρίζουν τους στρατιώτες από τους πολίτες, όση «εξυπνάδα» και τεχνητή νοημοσύνη κι αν «κουβαλάνε».

Στο πλαίσιο της εμπλοκής των ΕΔ σε αποστολές του εξωτερικού και σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, η Ελλάδα, χωρίς να υπολογιστεί η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων στη Βουλγαρία, στον Κόλπο του Αντεν και στη Σαουδική Αραβία, συμμετέχει σε περισσότερες από 12 αποστολές, ανοιχτά της Λιβύης, στη Μεσόγειο, στο Κόσοβο, στον Λίβανο, στη Βοσνία, στο Μάλι κ.α.

Το προσωπικό των ΕΔ, εκτός της συμμετοχής του στις ανωτέρω αποστολές, εξασκείται σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις, οι οποίες πολύ σωστά χαρακτηρίζονται πρόβες πολέμου, αν λάβουμε υπόψη μας τις πρόσφατες αεροπορικές επιθέσεις του κράτους του Ισραήλ στα γειτονικά του κράτη, με αποκορύφωμα τις επιθέσεις στο Ιράν. Η προηγούμενη εντατική εξάσκηση των Ισραηλινών πιλότων στο γεωγραφικό ανάγλυφο της Ελλάδας ήταν ικανή να προσδώσει εμπειρία για τους «επιτυχημένους» βομβαρδισμούς σε περιοχές του Ιράν, σκορπώντας θάνατο και καταστροφή.

Ακόμα κι όταν δεν συμμετέχουμε σε τέτοιου είδους ασκήσεις, όλο και κάποια δραστηριότητά μας θα αφορά την προσήλωση των ΕΔ στο «συμμαχικό ιδεώδες». Η παροχή υπηρεσιών υποστήριξης σε «φιλοξενούμενα κράτη», ή η προετοιμασία και αποστολή αμυντικού υλικού σε τρίτες χώρες (Τσεχία, Ουκρανία κ.λπ.), εκτός των άλλων αναλώνει σημαντικό μέρος του χρόνου και του κόπου μας.

Μέχρι και η αναδιοργάνωση των ΕΔ που προβλέπει η «Ατζέντα 2030» έχει να κάνει με τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την εμπλοκή μας στους σχεδιασμούς του, ακολουθώντας πιστά τη ρήση «προχωρώντας σε πλήρη εναρμόνιση με τις απαιτήσεις και το πλαίσιο ενεργειών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ». Στρατιωτικοί Σχηματισμοί, Μονάδες και Τμήματα που εύκολα θα προσαρμόζονται και θα λειτουργούν σε αντίστοιχες ΝΑΤΟικές δομές, προφανώς προσανατολισμένες και έξω από τα σύνορα της χώρας μας. Οπως έξω από τα σύνορά μας φαίνεται ότι προσανατολίζονται να επιχειρήσουν από την παραλαβή τους τα πανάκριβα και υπερσύγχρονα αεροπορικά και ναυτικά οπλικά συστήματα.

Αυτό το γιγαντιαίο «επενδυτικό» πακέτο επιβαρύνει εξολοκλήρου τον λαό, αποστερώντας του πολύτιμα κονδύλια για την Υγεία, την Παιδεία, την Πολιτική Προστασία και τον Πολιτισμό, ενώ φαίνεται ότι δεν εξυπηρετεί αμιγώς την εθνική μας άμυνα, αφού «κουμπώνει» στις ΝΑΤΟικές και ευρωενωσιακές μας υποχρεώσεις. Αλλωστε, στρατιωτικοί αναλυτές αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετεί τις εθνικές μας ανάγκες μια πολεμική αεροπορική πλατφόρμα στρατηγικών όπλων που δεσμεύεται ή αποδεσμεύεται σύμφωνα με τις ανάγκες και τη θέληση του κατασκευαστή και όχι του χρήστη, εν προκειμένω της Ελλάδας. Ουσιαστικά, χρηματοδοτούνται από την τσέπη του ελληνικού λαού οι ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για ταχεία «στρατηγική αυτονομία» και αποθήκευση αποθέματος πολεμικού υλικού, το οποίο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί εναντίον όσων αντιστρατεύονται τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας.

Στη λογική της εντατικοποίησης της πολεμικής βιομηχανίας εξηγείται η καταδικαστέα, αντεργατική - αντιλαϊκή κυβερνητική πρωτοβουλία για το 13ωρο στην εργασία, είτε ως προσφάτως ψηφισμένο νομοθέτημα που αφορά διαφορετικούς εργοδότες είτε ως μελλοντικό που θα αφορά τον ίδιο εργοδότη (σε κάθε περίπτωση αφορά την ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου). Αν και επί του παρόντος πλήττεται ο ιδιωτικός τομέας, δημιουργεί ανησυχία στο προσωπικό των ΕΔ, στο οποίο φυσικά (!) και δεν εφαρμόζεται το 8ωρο, ωστόσο η θεσμοθέτηση του 13ωρου βάζει ταφόπλακα στη διεκδίκησή του!

Οσο πιο πολύ συμμετέχει η χώρα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όσο πιο βαθιά αναπτύσσει νέες βιομηχανικές δραστηριότητες υπό τον δήθεν «μοχλό ανάπτυξης» της πολεμικής βιομηχανίας, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος οι Ελληνες και οι Ελληνίδες - στρατιωτικοί και λαός - να πληρώσουμε με χρήμα, ιδρώτα, ενδεχομένως και με αίμα, πολέμους που δεν είναι δικοί μας.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η αριθμητική δύναμη του μόνιμου προσωπικού των ΕΔ διαρκώς μειώνεται, όχι μόνο από την υπογεννητικότητα αλλά και από τη συνεχή απομείωση των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της άρνησης της νεολαίας να ακολουθήσει τη στρατιωτική καριέρα. Πολλαπλά τα καθήκοντα σε λιγοστά στελέχη, που καλούνται με πενιχρές οικονομικές απολαβές, χωρίς αναγνώριση της υπερεργασίας τους, με κουτσουρεμένη αποζημίωση νυχτερινής εργασίας και με κατακρεουργημένη υγειονομική περίθαλψη να συντηρήσουν ένα πελώριο για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους, οικοδόμημα, που τα τελευταία χρόνια αναλαμβάνει αποστολές και εκτός συνόρων.

Η μείωση των εισαχθέντων στις στρατιωτικές σχολές, εξαιτίας της απροθυμίας τους, αντικατοπτρίζει και την κοινωνική πραγματικότητα: Η νεολαία γυρνά την πλάτη της στη σταθερή και σίγουρη δουλειά που προσφέρουν οι ΕΔ, αφού δεν συνοδεύεται από αξιοπρεπείς οικονομικές απολαβές ή εργασιακές συνθήκες ανταποκρινόμενες στο αίμα και στον ιδρώτα που καλούνται να ξοδέψουν στον εργασιακό τους βίο. Πόσο δε μάλλον όταν ο ιδρώτας χύνεται κάτω από τον καυτό ήλιο της Σαουδικής Αραβίας και το αίμα στους κακοτράχαλους δρόμους της Λιβύης.

Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και γενικότερα η κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν λαμβάνουν το μήνυμα των νέων μας και παραγγέλνουν άσκοπες δημοσκοπήσεις και γκάλοπ στα σχολεία, αναζητώντας τους λόγους και τις αιτίες που στρέφουν την πλάτη τους στις ΕΔ. Η απάντηση δίνεται καθημερινά στους δρόμους, αναγράφεται στα πανό και πλακάτ που υψώνει η νεολαία μας, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, καταδικάζοντας τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς τους σχεδιασμούς και απαιτώντας το κλείσιμο των βάσεων, για να μη μετατρέπεται η χώρα μας σε πολεμικό ορμητήριο!

Η απάντηση δίνεται ακόμα και μέσα στα στρατόπεδα, όπου στρατιώτες, υψώνοντας το ανάστημά τους, εκφράζουν την αντίθεσή τους στο «νέο δόγμα» των ΕΔ, το οποίο τις θέλει συμμέτοχες στους πολέμους του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Η ίδια αντίθεση ψιθυρίζεται και μεταξύ των στελεχών, τα οποία ουδέποτε ρωτήθηκαν γι' αυτήν τη μεταστροφή. Και να είστε σίγουρες και σίγουροι ότι είναι θέμα χρόνου ο ψίθυρος να γίνει φωνή και μετά κραυγή!

Είναι ιστορικό, πατριωτικό και πάνω απ' όλα ανθρώπινο καθήκον μας, ως στρατιωτικοί, να μιλήσουμε καθαρά. Η αποστολή μας είναι η άμυνα της πατρίδας και του λαού μας. Οχι η συμμετοχή σε πολέμους για αγωγούς, λιμάνια και μονοπωλιακά κέρδη ή για πολυτελείς «Ριβιέρες», εκεί που σφαγιάζονταν εκτοπισμένα από τις εστίες τους βρέφη, όπως στη Γάζα. Οι ΕΔ δεν πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται συμμέτοχες σε επιθετικές επιδρομές ενάντια σε λαούς που τίποτα δεν έχουμε να χωρίσουμε! Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί η συνεργασία μας με το κράτος του Ισραήλ, το οποίο δεν θα ησυχάσει αν δεν εξαφανίσει από την παλαιστινιακή γη και το τελευταίο μωρό!

Η πατρίδα μας χρειάζεται ΕΔ που να υπερασπίζονται τα σύνορά της και την κυριαρχία της, και όχι τις ΝΑΤΟικές βάσεις επί των εδαφών μας, που εξυπηρετούν τις πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ. Οι φρεγάτες, τα αεροπλάνα και τα οπλικά μας συστήματα χρειάζονται για να υπερασπίζονται το Αιγαίο και τα συμφέροντα του λαού, όχι να στέλνονται στη Λιβύη, στον Λίβανο, στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Σαουδική Αραβία ή όπου αλλού για να προστατεύουν πετρελαϊκά και άλλα συμφέροντα μεγαλοεφοπλιστών ή για να γίνονται «Ασπίδες» στους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - Ρωσίας - Κίνας.

Το ότι είμαστε στρατιωτικοί δεν σημαίνει ότι χάσαμε την ευαισθησία και την ενσυναίσθησή μας. Πρώτα απ' όλα είμαστε άνθρωποι, γονείς, παιδιά του λαού μας. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε να γινόμαστε συνένοχοι στο μακέλεμα των λαών. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε να πολεμάμε για τις μπίζνες των ολιγαρχών. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ανεχόμαστε τον συγχρωτισμό μας με δολοφόνους παιδιών και αμάχων. Παλεύουμε για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη. Θέλουμε τις ΕΔ προσανατολισμένες στην άμυνα της πατρίδας και στην προστασία του λαού μας, όπως ακριβώς ορκιστήκαμε.