Στην αρχή της ομιλίας της η Β. Δάγκα έδωσε μια πρώτη απάντηση για τον τίτλο του έργου, που, όπως σημειώνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή, σχετίζεται με τις κυρίαρχες απόψεις για τη σεξουαλικότητα ή την επανάσταση, οι οποίες «συνηθίζεται να παρουσιάζονται με τρόπο ιστορικά ακαθόριστο, δηλαδή σαν να είναι ανεξάρτητες από τις υπόλοιπες εκδηλώσεις της ζωής, τις σχέσεις της προσωπικότητας και την κοινωνική τους εξάρτηση».

Στη συνέχεια στάθηκε στην αξία μελέτης της έκδοσης, μαζί με άλλες της «Σύγχρονης Εποχής», καθώς μπορεί το έργο να κυκλοφόρησε πριν μισό αιώνα αλλά βοηθά να γνωρίσουμε τη διαπάλη που διεξαγόταν και τότε σε σχέση με τις σεξουαλικές σχέσεις των ανθρώπων, όπου «η απλή άρνηση της καθιερωμένης σεξουαλικής ηθικής προβαλλόταν ως μια βαθιά προοδευτική κοινωνική μεταρρύθμιση». Ο ίδιος ο συγγραφέας τόνιζε ότι «το καπιταλιστικό σύστημα πολύ λίγο απειλείται από αυτή. Την έχει μετατρέψει σε μια ακμάζουσα επιχείρηση».

Η ομιλήτρια αναφέρθηκε στην ιδεολογική αντιπαράθεση με τις σύγχρονες εκφράσεις του υποκειμενικού ιδεαλισμού, που διαπερνούν και τη σεξουαλικότητα, τις σχέσεις των δύο φύλων, την οικογένεια: «Σήμερα έρχονται με τον μανδύα της "προόδου" οι διάφορες θεωρίες "απροσδιοριστίας του φύλλου", που έχουν διεισδύσει στα πανεπιστήμια και σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, ενώ η λεγόμενη "συμπεριληπτικότητα" αποτελεί επίσημη πολιτική μεγάλων επιχειρηματικών κολοσσών στις Τηλεπικοινωνίες, στο Φάρμακο, στην Ενέργεια κ.α. Παρουσιάζουν τον αντικειμενικό προσδιορισμό των δύο φύλων ως ξεπερασμένο, συντηρητικό, και καλλιεργούν ότι ο ετερόφυλος σεξουαλικός προσανατολισμός καταπιέζει το άτομο και του στερεί την κοινωνική χειραφέτηση».

Ανέδειξε την υλική βάση αυτών των θεωριών και την προώθησή τους από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, κυβερνήσεις, αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις. «Στήνουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές για να κρύψουν την πραγματική διαχωριστική γραμμή στην κοινωνία: Την ταξική της διαίρεση», είπε αναφερόμενη στις επιδιώξεις αυτής της συγκροτημένης παρέμβασης της καπιταλιστικής εξουσίας μέσα από τους θεσμούς της και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της. Η αμφισβήτηση των νομοτελειών κίνησης της φύσης, της κοινωνίας, που βρίσκεται στον πυρήνα αυτών των θεωριών, οδηγεί «την ανθρώπινη σκέψη στην εποχή του σκοταδισμού. Αυτό το αντιδραστικό, ιδεαλιστικό ρεύμα αρνείται την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας. Κυρίως, αρνείται τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τον κόσμο και να τον αλλάξουμε», τόνισε, αξιοποιώντας ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το ποίημα του Μπρεχτ «Η απόφαση» (1930).

Μέσα από το έργο του Χόλιτσερ φωτίζονται τα εμπόδια που στήνονται στην ταξική πολιτική συνειδητοποίηση όταν «η αναγωγή ολόκληρης της ανθρώπινης ύπαρξης στο υπογάστριο (ευαίσθητη περιοχή) οδηγεί στην τέλεια πνευματική αποχαύνωση», όπως γράφει ο Ενγκελς. Στην ομιλία της η Β. Δάγκα παρέθεσε χαρακτηριστικά σχετικά αποσπάσματα από την έκδοση, όπου ο συγγραφέας σημειώνει: «Ετσι, τα ίδια τα ταμπού που μέχρι πρότινος αυτοί υποστηρίζουν τα αποδομούν τώρα επιφανειακά, μόνο και μόνο για να πνίξουν τη δίψα για ριζική επαναστατική αλλαγή μέσα στον κατακλυσμό της κοινωνίας από τη σεξουαλική θεματολογία».

Η ομιλήτρια στάθηκε στη βάση πάνω στην οποία διαμορφώνεται η σεξουαλικότητα στον καπιταλισμό, όπως προβάλλεται στις σελίδες της έκδοσης, «σε ένα κοινωνικό σύστημα που χαρακτηρίζεται από εκμετάλλευση, αυστηρό κοινωνικό καταμερισμό εργασίας, αποξένωση - οι άνθρωποι αποξενώνονται από τον ίδιο τους τον εαυτό». «Σε αυτήν την κοινωνία, όλες οι εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής δεν καθορίζονται "ελεύθερα", αλλά υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος. Στην αρένα και τη σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται, αναπτύσσεται το εμπόριο της σεξουαλικότητας, η πορνεία», είπε, αναφέροντας χαρακτηριστικό απόσπασμα του Μαρξ.

Στη συνέχεια παρουσίασε την προσέγγιση του συγγραφέα στο ζήτημα της σεξουαλικότητας με βάση τη διαλεκτική - υλιστική μεθοδολογία, αναδεικνύοντας ότι η σεξουαλικότητα ως γνώρισμα της προσωπικότητας δεν είναι μια ενστικτώδης αλλά μια σύνθετη κοινωνική διαδικασία, η οποία έχει βιολογικό υπόβαθρο, τη συμπληρωματικότητα του ανδρικού και του γυναικείου οργανισμού στην αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους. «Η προσωπικότητα ενός ανθρώπου δεν είναι το άθροισμα των διαφόρων ατομικών γνωρισμάτων του, ούτε μπορεί να αναχθεί στα στοιχεία που συνιστούν την ατομικότητά του, π.χ. σεξουαλική έκφραση», τόνισε η ομιλήτρια και παρέθεσε αποσπάσματα από έργα των Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν τα οποία περιλαμβάνονται και στην έκδοση.

Στάθηκε επίσης στην ιστορική πορεία διαμόρφωσης της σεξουαλικότητας, σε σχέση και με την ιστορική εξέλιξη της οικογένειας και της κοινωνικής θέσης της γυναίκας, επιδιώκοντας να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήματα - προβληματισμούς για τις δυσκολίες στην επικοινωνία μεταξύ των δύο φύλων, για την επίδραση του κυρίαρχου αστικού τρόπου ζωής στη διαμόρφωση της σεξουαλικότητας των εφήβων, με αναφορές στον ρόλο των ΜΚΔ, των διαδικτυακών πλατφορμών dating κ.λπ. «Με διορατικό βλέμμα ο συγγραφέας τονίζει ότι αυτό που σήμερα εμφανίζεται ως νέες εκδηλώσεις όσον αφορά τη σχέση των φύλων στον καπιταλισμό πρέπει να αναρωτηθούμε αν πράγματι προαναγγέλλει τις νέες ερωτικές σχέσεις που αρμόζουν σε μια αταξική κοινωνία, ή αν πρόκειται για ξινισμένο κρασί σε καινούρια ασκιά», ανέφερε, προβάλλοντας αποσπάσματα από σχετικά έργα του Λένιν, όπως οι συνομιλίες του με την Κλάρα Τσέτκιν. «Ο Λένιν ανέδειξε ότι κάθε ανάγκη ικανοποιείται με ιστορικό - κοινωνικό τρόπο. Ηταν αντίθετος με αντιλήψεις που συνδέουν μηχανιστικά, σαν να είναι μια ευθεία γραμμή, το ζήτημα του έρωτα και των διαπροσωπικών σχέσεων με την οικονομική βάση. Φώτιζε την τιτάνια προσπάθεια του νεαρού σοβιετικού κράτους στο ιδεολογικό - πολιτικό - νομικό εποικοδόμημα», τόνισε η Β. Δάγκα και παρέθεσε σχετική αναφορά του Λένιν που βρίσκεται στην έκδοση: «Μέσα στην ατμόσφαιρα των συνεπειών του πολέμου και της επανάστασης που άρχισε, οι παλιές ιδεολογικές αξίες γκρεμίζονται. Οι νέες αξίες αποκρυσταλλώνονται σταδιακά με την πάλη. Οι απόψεις για τις σχέσεις ανθρώπου προς άνθρωπο, για τις σχέσεις ανδρών και γυναικών επαναστατικοποιούνται, όπως επαναστατικοποιούνται τα αισθήματα και οι ιδέες. Είναι μια αργή και συχνά βασανιστική διαδικασία εξαφάνισης και εμφάνισης».

Κλείνοντας η Β. Δάγκα αναφέρθηκε στα αποσπάσματα του βιβλίου για το κοινωνικό περιεχόμενο του έρωτα στη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία, όπως προβάλλεται από έργα των Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν, καλώντας όσους και όσες παρακολούθησαν την εκδήλωση να μελετήσουν την έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής».