Ο «Ριζοσπάστης», δίνοντας συνέχεια στο σχετικό ρεπορτάζ, δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από τη συζήτηση στο Συνέδριο.

Την αναγκαιότητα για ακόμα μεγαλύτερη ισχυροποίηση της ΟΒΣΑ, των συλλόγων και των ενώσεων, τόνισε στην εισήγηση ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της ΟΒΣΑ, αναδεικνύοντας ότι οι επαγγελματίες βιώνουν στο «πετσί» τους τις αντιλαϊκές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.

Αναλύοντας το τι κίνημα χρειάζεται σήμερα για να οργανωθεί η αντεπίθεση των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, ξεχώρισε το καθήκον της βελτίωσης στη λειτουργία σωματείων, ώστε να είναι «εφάμιλλη των απαιτήσεων». Να είναι «σε σταθερή και μόνιμη ετοιμότητα, αποκούμπι και στήριγμα του κάθε αυτοαπασχολούμενου και μικρού ΕΒΕ».

Πρώτα απ' όλα χρειάζεται «η δική μας δουλειά και δράση να διευκολύνει, να ενημερώνει, να εξηγεί, να εμπνέει. Με αυτόν τον τρόπο, με τη συμμετοχή των χιλιάδων σήμερα ανοργάνωτων συναδέλφων μπορεί να αλλάξει και ο συσχετισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα, να απομονωθούν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ και των άλλων τριτοβάθμιων».

Παρακάτω απάντησε σε όσους κατηγορούν την ΟΒΣΑ επειδή «διαχωρίζει τα προβλήματα των μικρών από τα προβλήματα των μεγάλων».

Οπως είπε, «δεν το αρνούμαστε... Ολοι καταλαβαίνουμε ότι ο επιχειρηματικός κόσμος δεν είναι ενιαίος. Αυτά είναι ψέματα αυτών που θέλουν τους μικρούς να υιοθετούν τις πολιτικές στήριξης των μεγάλων. Αλήθεια, τι σχέση έχει ένας υδραυλικός, ένας βιοτέχνης στο ξύλο ή ένας κομμωτής με επιχειρήσεις που καταγράφονται ως μικρομεσαίες στην ΕΕ αλλά έχουν εκατομμύρια ευρώ τζίρους; Εχουμε τις ίδιες ανάγκες; Τις ίδιες ανησυχίες;

Για ποια οικονομική δημοκρατία μπορούμε σήμερα να κάνουμε λόγο; Η ίδια η αγορά, η καπιταλιστική οικονομία λειτουργεί σε συνθήκες ανταγωνισμού, με το μεγάλο ψάρι να καταβροχθίζει το μικρό. Το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του που υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα, η ΕΕ και οι υπόλοιποι οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ, το ΝΑΤΟ κ.ο.κ. είναι μηχανισμοί καταλήστευσης των λαϊκών δικαιωμάτων, φτιαγμένοι για να εξασφαλίζουν την ένταση της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου».

«Αλήθεια, σήμερα, σε συνθήκες εκτεταμένων εμπορικών πολέμων, γενικευμένων οικονομικών και στρατιωτικών πολέμων, για ποια οικονομική δημοκρατία μπορούμε να κάνουμε λόγο;

Αλήθεια, σε συνθήκες πλήρους κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων, για ποια αρμονική συμβίωση μικρών και μεγάλων μπορούμε να μιλάμε;».

Με βάση τα παραπάνω, ο Θ. Καλαμπαλίκης ανέδειξε ως προϋπόθεση για να γίνει πιο εύστοχος ο αγώνας και να αποκτήσει αντοχή, το «να αμφισβητηθούν τα ιερά και τα όσια της αγοράς. Να μπουν στο προσκήνιο της διεκδίκησης οι πραγματικές ανάγκες του λαού, των μικρών επαγγελματιών και να πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων τον στενό κορσέ της ανταγωνιστικότητας και των δημοσιονομικών αντοχών. Να αμφισβητηθούν τα κέρδη των λίγων για να βρούνε διέξοδο οι ανάγκες των πολλών. Ο λαός πρέπει να οργανωθεί και να πάρει ο ίδιος την τύχη στα χέρια του, χωρίς να βασίζεται σε κυβερνητικές εναλλαγές που αφήνουν ανέγγιχτο το σύστημα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και των πολέμων».

Σε άλλο σημείο, ο Θ. Καλαμπαλίκης μίλησε για την οργάνωση του αγώνα, τονίζοντας ότι η ΟΒΣΑ «είναι ανοιχτή για κοινή δράση με οποιονδήποτε συνδικαλιστικό φορέα έχει αγωνιστική, τίμια στάση».

Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε η ΟΒΣΑ συναντήθηκε τα τελευταία χρόνια με 23 πρωτοβάθμια σωματεία στην Αττική που δεν είναι στη δύναμή της. «Με τα περισσότερα συναποφασίσαμε την κοινή μας δράση, με όλα συναντηθήκαμε στους αγώνες, ακόμα και αν δεν συμφωνήσαμε σε όλα. Ολα αναγνωρίζουν ότι η ΟΒΣΑ καλύπτει ένα κενό συνδικαλιστικής δράσης στην Αττική και συμφωνούν ότι η λύση βρίσκεται στην εναντίωση με τις πολιτικές που ακολουθούνται».

«Οι πόρτες της Ομοσπονδίας μας είναι ανοιχτές για όλα αυτά τα σωματεία αν αποφασίσουν να γίνουν μέλη της ΟΒΣΑ, αλλά ακόμα και αν για δικούς τους λόγους δεν το επιλέξουν, εμείς δηλώνουμε παρόντες, στο πλευρό τους, έτοιμοι να συνεχίσουμε τη συζήτηση και την κοινή δράση».

Καταλήγοντας τόνισε πως «όλοι μας βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις.

Αποδείχθηκε στη ζωή ότι αυτό που λείπει δεν είναι οι έξυπνες και εφικτές λύσεις, γιατί τα συμφέροντα του αυτοαπασχολούμενου είναι εκ διαμέτρου αντίθετα και συγκρουόμενα με αυτά των μεγάλων επιχειρήσεων.

Να γιατί εμείς παλεύουμε με όρους ανατροπής απέναντι σε αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης που θυσιάζει τις ανάγκες και τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων στον βωμό του κέρδους των λίγων:

Γιατί παρά την εξαντλητική δουλειά, το άγχος για την καθημερινή επιβίωση παραμένει. Γιατί η ακρίβεια, που καλπάζει στο σπίτι και στο μαγαζί, εξανεμίζει το εισόδημα. Γιατί η ανασφάλεια και τα αδιέξοδα είναι η νέα "κανονικότητα". Γιατί ο ανταγωνισμός με τις μεγάλες εταιρείες δεν κρύβεται πίσω από την κουρτίνα».

Σε ένα τέτοιο φόντο, ο Θ. Καλαμπαλίκης ανέδειξε ότι οι «μπόρες» δεν είναι πίσω για τους αυτοαπασχολούμενους, αφού έρχονται και χειρότερα, λόγω της νέας ύφεσης που αγκαλιάζει την Ευρωζώνη, λόγω των πολεμικών αναφλέξεων, της έντασης του εμπορικού πολέμου που εκτινάσσουν τις τιμές στις πρώτες ύλες κ.ο.κ. «Οσο η αντίθεση Κίνας - ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια σκηνή θα οξύνεται, τόσο περισσότερο θα την πληρώνει ο λαός στο εισόδημα και τη ζωή του, ακόμα και με την ενεργή εμπλοκή του στον πόλεμο», σημείωσε.

Αναδεικνύοντας τη δύναμη της συμμαχίας με τους εργαζόμενους και τα άλλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, σημείωσε:

«Στο πλάι της ΟΒΣΑ είναι τα δεκάδες αγωνιστικά σωματεία των ΕΒΕ, τα εργατικά σωματεία που από κοινού τα τελευταία χρόνια συναντηθήκαμε στους μεγάλους αγώνες του λαού μας. Μαζί μας είναι οι αγρότες που δείχνουν τον δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας με τα μπλόκα τους. Μαζί μας είναι οι σύλλογοι γυναικών, η ΟΓΕ, που από κοινού παλέψαμε να μην απελευθερωθεί το ωράριο στο εμπόριο, για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, αλλά και για να παρθούν μέτρα προστασίας της αυτοαπασχολούμενης νέας μητέρας. Αυτοί είναι οι σύμμαχοί μας. Ξεχωρίζουμε ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας και ποιοι οι εχθροί μας».

Με τον λόγο να περνάει στους αντιπροσώπους σωματείων και Ενώσεων, πλούσια ήταν η πείρα που μεταφέρθηκε από μια σειρά τοποθετήσεις:

Την επίθεση της ΕΕ και των κυβερνήσεων και τον ιδιαίτερο αντίκτυπο που έχει στις γυναίκες ανέδειξε στην ομιλία της η Λήδα Μακρίδη, από την Ενωση ΕΒΕ Καλλιθέας, στηλιτεύοντας την κοροϊδία του ΣΕΒ και της ΕΕ που «κλαίγονται» για το χαμηλό ποσοστό γυναικείας επιχειρηματικότητας, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζουν συνθλίβουν τους μικρούς ΕΒΕ. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι η γυναίκα που έχει ένα μικρό εμπορικό μαγαζί, στενάζει κάτω από το βάρος της φορολογίας, «κάνει τη ζωή της λάστιχο, σχεδόν ζει μέσα σε αυτό, ενώ δουλεύουμε ακόμα και άρρωστες καθώς δεν δικαιούμαστε επίδομα ασθενείας».

Η Ελένη Μάντουκα, από την Ενωση ΕΒΕ Βύρωνα, τόσο στην παρέμβασή της όσο και σε δήλωση που έκανε στον «Ριζοσπάστη», ανέφερε πως η ζωή της αυτοαπασχολούμενης, εκτός από τις ατέλειωτες ώρες δουλειάς, είναι και ένας διαρκής αγώνας, καθώς η φροντίδα της οικογένειας και των ηλικιωμένων ακόμα βαραίνει την γυναίκα, την ίδια στιγμή που οι επαγγελματίες δουλεύουν ατέλειωτες ώρες και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.

Ο Γιώργος Τσουρατάκης, από την Ενωση Βιοτεχνών Μετάλλου, αναφέρθηκε στην όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στον εμπορικό πόλεμο, τονίζοντας πως το αποτέλεσμα είναι η εκτίναξη των τιμών σε πρώτες ύλες και Ενέργεια. «Από τη μία επίθεση στο εισόδημα για τους μικρούς επαγγελματίες, αλλά από την άλλη ζεστό χρήμα για τους μεγάλους ομίλους. Με χυδαίο τρόπο παρουσιάζουν τον πόλεμο σαν ευκαιρία», συμπλήρωσε, καταλήγοντας: «Τέτοιο είναι το θράσος τους, να μας καλούν να φτιάξουμε όπλα για να μας οδηγήσουν στον θάνατο».

Ο Θωμάς Πάντζος, πρόεδρος του Συλλόγου αυτοαπασχολούμενων και εμπόρων Δ. Αθηναίων, τόνισε πως το λιανικό εμπόριο είχε ετήσια αύξηση του κύκλου εργασιών στο +1,9%, παρ' όλα αυτά το 40% των μικρών επιχειρήσεων δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα έξοδα. Σε ό,τι αφορά το «θαύμα. της τουριστικής ανάπτυξης, από το οποίο «θα έβγαιναν όλοι κερδισμένοι», σημείωσε πως τα 35 εκατ. τουρίστες και τα έσοδα από τα κέρδη δεν αφορούν π.χ. τα μικρά μαγαζιά της Πατησίων, αλλά τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα και ξενοδοχεία.

Στην ίδια κατεύθυνση, ο Δημήτρης Κατσαρός, μιλώντας για τα προβλήματα των μικρών επαγγελματιών στην Εστίαση, ανέδειξε τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων με την εφαρμογή της φοροληστρικής πολιτικής, αλλά και των δημοτικών αρχών στην Αθήνα, με την επιβολή τελών στην εστίαση αλλά και τη στάση των άλλων δυνάμεων στον Σύλλογο Επαγγελματιών Εστίασης, που βάζουν πλάτη σε αυτήν την πολιτική.

Στις κινητοποιήσεις των μικρών ιδιοκτητών συνεργείων ενάντια στο ψηφιακό πελατολόγιο αναφέρθηκε ο Γρηγόρης Μόφορης, πρόεδρος του ΣΙΣΕΜΑ. Τόνισε πως η τελευταία απεργία στον κλάδο είχε γίνει το 1988 και ότι η συσπείρωση ήρθε ως απάντηση στην προσπάθεια εξόντωσης των αυτοαπασχολούμενων. Αναφέρθηκε επίσης στις επιπτώσεις του myData και του Ψηφιακού Πελατολογίου, που, όπως είπε, αυξάνουν τον εργάσιμο χρόνο και εντατικοποιούν την εργασία. Ο στόχος της κυβερνητικής πολιτικής, όπως τόνισε, «είναι να μειωθεί ο αριθμός των αυτοαπασχολούμενων από το 27% στο 13,5%, ώστε να ευθυγραμμιστεί με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο».

Ο Βαγγέλης Γκίνης, από την Ενωση ΕΒΕ Ελευσίνας - Μάνδρας, ανέδειξε πως μόνο η ΟΒΣΑ βγήκε μπροστά, καλώντας τους επαγγελματίες να αγωνιστούν ενωμένοι, την ώρα που οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ δεν έδιναν καν το «παρών». «Η ΟΒΣΑ ήταν η μόνη που στάθηκε δίπλα στους μικρούς επαγγελματίες, έξω από τα μικρομάγαζα, δίνοντας μάχη για να μην περάσουν στα χέρια των "κορακιών" και μαζί με τα εργατικά συνδικάτα έδωσε τη μάχη για να σωθούν τα σπίτια του λαού από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις».

Η Αννα Χρονοπούλου από την Ενωση ΕΒΕ Καματερού - Αγίων Αναργύρων σημείωσε τα βήματα που κάνει η Ενωση στη σταθερή επαφή με τους αυτοαπασχολούμενους της περιοχής. Η Ενωση συμμετείχε ενεργά σε δράσεις για το Φορολογικό, τους πλειστηριασμούς και τη στήριξη του Κέντρου Υγείας της περιοχής.

Στην παρέμβασή του ο Γιώργος Ψαραδέλλης, από την Ενωση ΕΒΕ Αχαρνών, έθεσε στο επίκεντρο τη λειτουργία των Ενώσεων, με σχέδιο και δράση. Μίλησε για τη θετική πείρα από τη συμμετοχή σε όλα τα καλέσματα της ΟΒΣΑ και ξεχώρισε τη δράση ενάντια στις «λευκές νύχτες», με τα περισσότερα μαγαζιά να μην ανοίγουν, αλλά και την παρέμβαση για να μη γίνουν απολύσεις συμβασιούχων.

Ο Χρήστος Ντάγκας, εκπροσωπώντας το σωματείο φορτηγατζήδων, ανέφερε πως από το 2010, με την «απελευθέρωση» του επαγγέλματος, «από 17.000 επαγγελματίες έχουν απομείνει οι μισοί, με μεροκάματα πείνας». Με τη στήριξη της ΟΒΣΑ κατάφεραν να οργανωθούν, να ενισχύσουν το σωματείο τους και να πραγματοποιήσουν παρεμβάσεις.

Το Συνέδριο αποφάσισε ήδη τη συνέχεια των κινητοποιήσεων ενάντια στη φορολογική επιβάρυνση, στα χρέη και τα συνεχή χαράτσια. Τονίστηκε πως ο αγώνας συνεχίζεται απέναντι στις ψηφιακές θηλιές, όπως τα myData και τα ψηφιακά δελτία, που επιβαρύνουν τις μικρές επιχειρήσεις, και υπογραμμίστηκε η ανάγκη στήριξης των επαγγελματιών που απειλούνται με κατασχέσεις ή πλειστηριασμούς, καθώς και η διεκδίκηση δωρεάν περίθαλψης και προστασίας για τον αυτοαπασχολούμενο.

Παράλληλα, συνεχίζεται η πάλη για φθηνή Ενέργεια και καύσιμα με μείωση φόρων, για Κοινωνική Ασφάλιση με αξιοπρεπείς συντάξεις και για την προάσπιση της κυριακάτικης αργίας ενάντια στην «απελευθέρωση» των ωραρίων.