Με όλους αυτούς λοιπόν και με την «κυβέρνηση» που στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και παζαριών στην Ανατ. Μεσόγειο έχει υπογράψει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο που δεν αναγνωρίζει επήρεια ούτε στην Κρήτη (!), ενώ πρόσφατα έκανε και σχετική ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ στέλνοντας για ακόμα μια φορά στον κουβά τα ευρωατλαντικά παραμύθια περί εξασφάλισης κυριαρχικών δικαιωμάτων από την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την παράδοση των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων σε ενεργειακούς κολοσσούς, ο υπουργός Εξωτερικών βρήκε πως «εκείνα που μας ενώνουν (...) είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που μας διχάζουν»...

Το μόνο που τους «ενώνει» βέβαια είναι τα συμφέροντα των αστικών τάξεων σε βάρος των λαών, εξ ου και στο επίκεντρο των συνομιλιών βρέθηκαν τα σχετικά παζάρια για τις θαλάσσιες ζώνες, με τα κυριαρχικά δικαιώματα «να κόβονται και να ράβονται» κατά το δοκούν για τα συμφέροντα των ενεργειακών και άλλων ομίλων, το Μεταναστευτικό, με τους ξεριζωμένους από τους πολέμους και τη φτώχεια να «αξιοποιούνται» ως «διαπραγματευτικό χαρτί», όπως και η «αύξηση των επενδύσεων» για τη μοιρασιά της λείας στην περιοχή, με το υπουργείο Εξωτερικών να διαρρέει πως «συμφωνήθηκε όπως διερευνηθούν επιπλέον τομείς συνεργασίας στους τομείς Ενέργειας, κατασκευών και μεταφορών».

Σε δηλώσεις του μετά τις συναντήσεις ο Γεραπετρίτης σημείωσε μεταξύ άλλων πως «επιδίωξή μας είναι να συνεχίσουμε μαζί την πορεία για μια ευρύτερη περιφερειακή ασφάλεια και ειρήνη», αυτή την περιφερειακή «ασφάλεια και ειρήνη» που έχουν σπείρει σε όλη την περιοχή ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και οι σύμμαχοί τους όπως το κράτος - δολοφόνος Ισραήλ. Σημείωσε ακόμη πως «πεποίθησή μας είναι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα τα οποία δεν μπορούν να λυθούν μέσω διαλόγου και ότι εκείνα τα οποία μας ενώνουν, όπως η γεωγραφία και η ιστορία, είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που μας διχάζουν. Για τον λόγο αυτό προσβλέπω στη συνεργασία μας και ευελπιστώ η επίσκεψή μου αυτή να αποτελέσει μόνο την αρχή μιας καλής και εποικοδομητικής σχέσης μεταξύ των δύο χωρών και των κυβερνήσεών μας».

Ο δε Ταχέρ Αλ Μπαούρ υποδεχόμενος τον Γιώργο Γεραπετρίτη ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οι σχέσεις Λιβύης - Ελλάδας πάντα είναι θερμές. Πάντα υπάρχουν προβλήματα που επηρεάζουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών. Φυσικά, αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει να αποτελέσουν εμπόδια στην πορεία των σχέσεων μεταξύ των κρατών».

Στο μεταξύ αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με χτεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής» η κυβέρνηση γνώριζε ήδη από τις 20 Ιούνη για τη ρηματική διακοίνωση της Λιβύης στον ΟΗΕ, αλλά επέλεξε - κατά την εφημερίδα - την «επικοινωνιακή διαχείριση», βασικά τον επικίνδυνο για τον λαό εφησυχασμό, κρύβοντας την εξέλιξη.

Ιούλης 1974: Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι, μετά την τουρκική εισβολή

Στο μεταξύ, μιλώντας σε κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ για την κατάσταση στο νησί, ο ειδικός αντιπρόσωπος του γγ του ΟΗΕ στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ, υποστήριξε ότι η βαθιά δυσπιστία μεταξύ των δύο πλευρών αποτελεί εμπόδιο για οποιαδήποτε συμφωνία.

Ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, δήλωσε ότι «είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που προωθούν την επίλυση του Κυπριακού στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου», παραπέμποντας σταθερά (και) στις συνομιλίες που σταμάτησαν το καλοκαίρι του 2017 στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, όταν διευρύνθηκε περαιτέρω ο ρόλος ιμπεριαλιστικών οργανισμών (όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα στην Ευρώπη - ΟΑΣΕ) στην «εγγύηση της (όποιας) λύσης» και τη «σταθερότητα και ασφάλεια» στην Κύπρο.

Ο ηγέτης του ψευδοκράτους, Ερσίν Τατάρ, είπε ανάμεσα σε άλλα ότι «ο τουρκοκυπριακός λαός υποστηρίζει με αποφασιστικότητα μια λύση που θα διαμορφωθεί στη βάση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και δεν θα αποδεχθεί καμία προσέγγιση που προκαλεί αποκλεισμό, είναι μονομερής και βασίζεται σε τετελεσμένα».

Η συνάντηση στη Νέα Υόρκη ξεκινά ενώ χτες συμπληρώθηκαν 51 χρόνια από το πραξικόπημα που έγινε τον Ιούλη του 1974 κατά της κυβέρνησης Μακαρίου στην Κύπρο, αλλά και την α' φάση της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε μόλις πέντε μέρες μετά, που προσφέρουν πολύτιμα συμπεράσματα για τον εγκληματικό ρόλο του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού.

Σε ανακοίνωσή της, η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου τονίζει ότι «το δίδυμο έγκλημα του 1974, το προδοτικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή τον μαύρο Ιούλη του 1974 δεν ήταν "κεραυνός εν αιθρία". Η Χούντα των Αθηνών και η ΕΟΚΑ Β' άνοιξαν την κερκόπορτα στον "Αττίλα" εκτελώντας το έγκλημα ενάντια στην Κύπρο και στον κυπριακό λαό».

Επισημαίνει ότι «η Κύπρος και ο λαός της παραμένουν προδομένοι και μοιρασμένοι (...) 51 χρόνια μετά η αναγκαιότητα για κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην κατοχή είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Απέναντι στις σειρήνες του φασισμού και του σοβινισμού, ένθεν κακείθεν του κατοχικού συρματοπλέγματος, αλλά και απέναντι στις σειρήνες της υποταγής σε ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις που κάθε άλλο παρά λύνουν το Κυπριακό προς όφελος του λαού μας.

Είναι το ίδιο το ΝΑΤΟ που, στηρίζοντας την κατοχική δύναμη ξανά, έχει προκλητικά καταγράψει στους χάρτες του την Κύπρο με συντεταγμένες αντί με όνομα, με πρόταση φυσικά των ΗΠΑ!

Σε αυτή τη λυκοσυμμαχία είναι που πασχίζουν να μας εντάξουν, χρόνια τώρα, κυβερνήσεις και αστικά κόμματα, και στην οποία θα ήμασταν ήδη μέλη αν δεν ήταν το τουρκικό βέτο. Οι κυπριακές κυβερνήσεις δε, και οι προηγούμενες και η σημερινή, βρίσκονται σε πλήρη σύμπλευση με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή και με πρόσχημα την "ευρωπαϊκή ασφάλεια" στηρίζουν την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και τη σύσφιξη της συνεργασίας βαθαίνοντας την εμπλοκή της Κύπρου στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς».

Καταλήγοντας, η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου καλεί σε ένταση της πάλης «για δίκαιη λύση του Κυπριακού, απελευθέρωση και επανένωση του συνόλου του λαού μας, με τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής και εξάλειψη των συνεπειών της. Για αποχώρηση όλων των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και κάθε ξένου στρατού και αγήματος, αλλά και κατάργηση των βάσεων από το νησί. Για απεξάρτηση από κάθε είδους ιμπεριαλιστικό οργανισμό, περιλαμβανομένων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Για μια λύση που θα διασφαλίζει το δικαίωμα των προσφύγων και εκτοπισμένων να επιστρέψουν στις εστίες τους και τον τερματισμό του εποικισμού. Για μια Κύπρο ακέραιη και ανεξάρτητη, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, μακριά από ιμπεριαλιστικές δοσμένες λύσεις. Μια λύση προϊόν της ίδιας της πάλης του κυπριακού λαού, η οποία θα συνδέει τον αγώνα για αποτίναξη της κατοχής με την πάλη για ανατροπή του κύριου υπαίτιου. Του καπιταλισμού. Απέναντι στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μαγειρεύονται βασισμένα στα δυο συνιστώντα κράτη που οδηγούν σε διχοτόμηση με "ομοσπονδιακό" μανδύα. Μια πατρίδα με μια κρατική οντότητα με μία διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια και μια ενιαία κυριαρχία, με σημείο αναφοράς τον έναν λαό (που περιλαμβάνει Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λατίνους)».