• Ανακοίνωση του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ για το νομοσχέδιο που έδωσε στη διαβούλευση η κυβέρνηση
• Συνέντευξη Τύπου φοιτητικών συλλόγων και της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα ΑΕΙ: Το νομοσχέδιο απορρίπτεται!
• Κάλεσμα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών στους εργαζόμενους φοιτητές: «Και στη σεζόν έχουμε δικαιώματα! Σε επαφή με τα σωματεία και το κεφάλι ψηλά»

Η εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζει, μιας «άγριας δύσης» μέσα στα πανεπιστήμια, αξιοποιώντας - στημένα - προσχήματα, δεν μπορεί να κουκουλώσει ούτε τα πραγματικά προβλήματα των πανεπιστημίων, που διατηρούνται στο ακέραιο, ούτε ότι αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκει είναι η καταστολή των φοιτητικών αγώνων, προκειμένου να «ασφαλίσει» τη λειτουργία των πανεπιστημίων για σκοπούς ξένους και εχθρικούς προς τις κοινωνικές ανάγκες.

Το νομοσχέδιο είναι καταδικασμένο από την πλειοψηφία του κόσμου των πανεπιστημίων και πρέπει να αποσυρθεί, γιατί:

Θωρακίζει την εφαρμογή του άδικου - αντιεκπαιδευτικού μέτρου των διαγραφών φοιτητών, υπό την απειλή πειθαρχικών σε εργαζόμενους των πανεπιστημίων. Είναι ψέμα ότι πρόκειται για εκκαθάριση φοιτητικών καταλόγων κάποιων απόμαχων των πανεπιστημίων, όπως σκόπιμα παρουσιάζει η κυβέρνηση. Κάτι που μπορεί να λυθεί με ορισμένα απλά διοικητικά μέτρα. Αντιθέτως, απειλεί με διαγραφή τους κόπους και τις προσπάθειες που καταβάλλουν για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους φοιτήτριες και φοιτητές που εισήχθησαν στα πανεπιστήμια για παράδειγμα το 2018, είναι δηλαδή μόλις 24 ετών.

Το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας και η Σύνοδος των Πρυτάνεων έχει εκφράσει την αντίθεσή της στον παραπλανητικό διαχωρισμό μεταξύ «ενεργών» και «ανενεργών» φοιτητών, με μοναδικό κριτήριο τα έτη σπουδών, που οδηγεί σε διαγραφή χιλιάδων, επί της ουσίας ενεργών, φοιτητριών και φοιτητών.

Το φαινόμενο της παράτασης των σπουδών πέραν της τυπικής διάρκειας ενός προγράμματος σπουδών δεν οφείλεται σε «τεμπελιά», όπως προκλητικά υπονόησε ο πρωθυπουργός, ούτε φυσικά αντιμετωπίζεται επί της ουσίας με τη διαγραφή όσων το υπερβαίνουν. Δεκάδες επιστήμονες και πανεπιστημιακοί επισημαίνουν ότι στο πολυπαραγοντικό αυτό φαινόμενο βαρύνοντα ρόλο διαδραματίζουν οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα η παράλληλη με τις σπουδές εργασία, το άγχος της επιβίωσης, μορφωτικά κενά από τις προηγούμενες βαθμίδες Εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση των οποίων δεν παίρνεται ούτε μισό μέτρο. Δεδομένου μάλιστα ότι ένας στους δύο φοιτητές της χώρας εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του, με την «ελευθερία» να δουλεύει 13ωρο, όπως προβλέπει το μεσαιωνικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, το μέγεθος αυτού του προβλήματος θα γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια.

Εχουν εκπέσει τα προσχήματα που κατά καιρούς είχε επιστρατεύσει το ΥΠΑΙΘ, περί οικονομικής επιβάρυνσης των πανεπιστημίων, του μεγάλου «διοικητικού φόρτου» λόγω των φοιτητών που έχουν ξεπεράσει την τυπική διάρκεια φοίτησης και της δήθεν ομαλότερης ακαδημαϊκής λειτουργίας λόγω της διαγραφής τους. Γι' αυτό και η κυβέρνηση της ΝΔ έχει πλέον διατυπώσει ανοιχτά τις πραγματικές στοχεύσεις αυτού του άδικου και αντιεκπαιδευτικού μέτρου.

Για χατήρι της διεθνούς αγοράς Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην οποία θέλει να «ρίξει» τα πανεπιστήμια, θυσιάζει τις σπουδές των φοιτητών στον βωμό της «ανταγωνιστικότητας» των πανεπιστημίων. Δηλαδή της βελτίωσης της θέσης τους στις κατατάξεις διεθνών οίκων, με στόχο την προσέλκυση φοιτητικής πελατείας από το εξωτερικό. Κυριολεκτικά πετάει έξω από τα πανεπιστήμια όσες και όσους «χαλάνε» τη μόστρα.

Την ίδια ώρα, το σύνολο των εμποδίων για την πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια και την ολοκλήρωση των σπουδών διαμορφώνουν μια μεγαλύτερη δεξαμενή πελατείας για τα κολέγια που αναβαπτίστηκαν σε πανεπιστήμια. Μάλιστα, στο εν λόγω νομοσχέδιο δίνεται στα ιδιωτικά πανεπιστήμια η δυνατότητα να λειτουργούν για τρεις μήνες χωρίς πιστοποιητικό πυρασφάλειας! Τέτοια είναι η πρεμούρα του υπουργείου Παιδείας να μη χάσουν πελάτες οι έμποροι της γνώσης...

Αυστηροποιεί τα πειθαρχικά εργαζομένων και φοιτητών, επιταχύνει τις διαδικασίες εφαρμογής των πειθαρχικών διώξεων, σε ένα πλαίσιο που τσουβαλιάζει εγκληματικές πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου, για παράδειγμα τη διακίνηση ναρκωτικών, με την έκφραση και τη δράση των φοιτητικών συλλόγων, «φωτογραφίζοντας» μορφές πάλης που μπορεί να επιλέγει το φοιτητικό κίνημα. Οι γενικόλογες εκφράσεις που επισύρουν πειθαρχικές ποινές, περί «διατάραξης της ακαδημαϊκής λειτουργίας» και «δραστηριοτήτων που δεν υπηρετούν την αποστολή του πανεπιστημίου», μπορούν - όπως έχει γίνει και στο παρελθόν - να αξιοποιηθούν κατά το δοκούν. Ανοίγουν τον δρόμο για να θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα κυριολεκτικά οτιδήποτε «ενοχλεί» ή χαλάει το αφήγημα της συναίνεσης στην κυρίαρχη πολιτική: Μια κινητοποίηση για προβολή αιτημάτων προς ένα ακαδημαϊκό όργανο, μια πορεία διαμαρτυρίας εντός του χώρου της πανεπιστημιούπολης για ένα θέμα ακαδημαϊκό ή ευρύτερα κοινωνικό, ακόμα και η διοργάνωση ενός φεστιβάλ, μιας πολιτικής εκδήλωσης. Μπαίνει ευθέως στο στόχαστρο η συλλογική δράση, αφού προβλέπονται αυστηρότερες ποινές στις περιπτώσεις όπου «2 ή περισσότερα άτομα έχουν οργανωθεί».

Τροποποιεί άρθρα του Ποινικού Κώδικα, μετατρέποντας σε ιδιώνυμο αδίκημα ακόμα και την έκφραση κριτικής ως προς τα τεκταινόμενα στα πανεπιστήμια, αν το ΥΠΑΙΘ κρίνει πως αυτή η κριτική είναι «διχαστική». Προβλέπει ότι μπορεί να ασκήσει ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας (!) πειθαρχική δίωξη σε φοιτητή, ενώ καταργεί ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το τεκμήριο της αθωότητας, αφού θα αφαιρείται η φοιτητική ιδιότητα κατά την άσκηση δίωξης, χωρίς καταδικαστική απόφαση. Η αφαίρεση της φοιτητικής ιδιότητας είναι κάτι που δεν προβλέπεται ούτε για καταδικασμένους για δολοφονίες.

Δεν φτάνει που το πανεπιστήμιο λειτουργεί με επιχειρηματικούς όρους και κριτήρια και με ελάχιστο προσωπικό, δεν φτάνει που φορτώνει τους πανεπιστημιακούς δασκάλους με διοικητικά «καθήκοντα», τώρα με την αυστηροποίηση του πειθαρχικού επιχειρεί να τους μετατρέψει και σε «χωροφύλακες» των φοιτητών, μετατρέποντας το διδακτικό έργο σε «πάρεργο».

Αυτό που ποινικοποιείται είναι οι δίκαιες αντιδράσεις απέναντι στην πραγματική βία της εγκληματικής πολιτικής κυβέρνησης, ΝΑΤΟ, ΕΕ, συστημικών κομμάτων. Αυτή είναι η βία των ταξικών φραγμών, της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της στέρησης του δικαιώματος στις σπουδές αν το πορτοφόλι της οικογένειας δεν είναι γεμάτο. Είναι τα επιχειρηματικά και ΝΑΤΟικά καλούπια στην Ερευνα που εμποδίζουν την ελεύθερη και ανεμπόδιστη ανάπτυξή της. Είναι η στοχοποίηση των φοιτητών και των πανεπιστημιακών δασκάλων, η αντιμετώπισή τους ως εγκληματιών.

Την πραγματική βία της εγκληματικής πολιτικής τους τη ζουν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές και έξω από τα πανεπιστήμια, όταν για να συμβάλουν στο οικογενειακό εισόδημα κάνουν μεροκάματα «θανάτου», με τα εργατικά «ατυχήματα» να αποτελούν καθημερινότητα, όταν ξεσπιτώνουν τις οικογένειές τους τα «κοράκια», όταν τους κόβουν το ρεύμα κ.ο.κ.

Αυτό που προστατεύεται είναι η επιχειρηματική - ανταποδοτική λειτουργία των πανεπιστημίων, η αυτοτελής επιχειρηματική τους δράση και η διαπλοκή τους με επιχειρηματικά συμφέροντα, ακόμα και με πολεμικές βιομηχανίες που σκορπούν τον όλεθρο. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ακμάζουν και φαινόμενα διαφθοράς, κυκλωμάτων, αδιαφανών διαδικασιών, ανομίας.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες πολεμικής οικονομίας και πολυπλόκαμης συμμετοχής της χώρας μας στα δολοφονικά σχέδια ΕΕ - ΝΑΤΟ, επιδιώκεται η φίμωση κάθε αντίθετης προς αυτά φωνής, γι' αυτό αυστηροποιείται το πλαίσιο της καταστολής ευρύτερα, όπως για παράδειγμα απέναντι στους εργαζόμενους του Δημοσίου, και στα πανεπιστήμια.

Η αγωνιστική σφραγίδα του φοιτητικού κινήματος ενάντια σε αντιδραστικά νομοσχέδια, νομοθετήματα και πολιτικές, που έχει οδηγήσει να καθυστερήσουν ή να μείνουν στα χαρτιά, είναι αυτό που ενοχλεί την κυβέρνηση. Δεν είναι η «εγκληματικότητα» στα πανεπιστήμια, η οποία ως προς την έκτασή της αποτελεί εφεύρεση της κυβέρνησης της ΝΔ, την οποία διαψεύδουν ακόμα και τα στοιχεία που δίνονται στη δημοσιότητα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ διακηρύσσει πως η «ελεγχόμενη πρόσβαση» διασφαλίζει ότι δεν θα μπαίνουν στα πανεπιστήμια άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με αυτά, δίνει «ελευθέρας εισόδου» σε ΝΑΤΟικούς φονιάδες, σε οπλοβιομηχανίες, σε ομίλους και εταιρείες που «στήνουν» ακόμα και δικά τους προγράμματα σπουδών, σε στελέχη επιχειρήσεων και εκπροσώπους εργοδοτικών ενώσεων, οι οποίοι συμμετέχουν σε όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων. Και μάλιστα ενώ έχει ήδη κόψει την πρόσβαση για τους φοιτητές σε υποδομές και εξοπλισμό των πανεπιστημίων, τα οποία χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε επί πληρωμή προγράμματα ή είναι προς εμπορική αξιοποίηση.

Εξαγγέλλει ότι στο όνομα της ασφάλειας θα χρηματοδοτήσει αδρά ένα πανεπιστήμιο - φρούριο, με κάμερες και drones σε live streaming μετάδοση, με είσοδο σε χώρους του πανεπιστημίου με σκανάρισμα, όταν την ίδια ώρα δεν παίρνει ούτε μισό μέτρο για την αντιμετώπιση των πραγματικών, σοβαρών κινδύνων που προκύπτουν για τη ζωή και την ασφάλεια εντός των πανεπιστημιακών χώρων. Για τα σοβαρά προβλήματα στις κτιριακές υποδομές, με απουσία αντισεισμικών - αντιπυρικών ελέγχων και μέτρων, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και στατικότητας, για την απουσία μέτρων αντιπυρικής προστασίας των δασών των πανεπιστημίων, εντός και εκτός πανεπιστημιουπόλεων, για τα προβλήματα ασφάλειας σε πολλά εργαστήρια, για την τραγική κατάσταση στις φοιτητικές εστίες κ.λπ., όχι μόνο δεν υπάρχει γενναία χρηματοδότηση, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προστασίας και αναβάθμισης των πανεπιστημιακών χώρων και υποδομών, αλλά αντίθετα αφήνονται έρμαιο σε εταιρείες - εργολάβους, όποτε κι αν προβλεφθεί κάποιο κονδύλι.

Είναι πρόκληση, όταν η πρόληψη για την ΕΕ και τις κυβερνήσεις είναι άγνωστη λέξη, όταν πρόκειται για την υγεία, για τα φυσικά φαινόμενα, για τις συνθήκες εργασίας - ακόμα και για τους παράγοντες που οδηγούν σε επιμήκυνση των σπουδών των φοιτητών - να στήνει ολόκληρο παρατηρητήριο (που επιπροσθέτως θα στερήσει υποδομές και προσωπικό από τα πανεπιστήμια) για την καταστολή και την «πρόληψη» από φοιτητικούς αγώνες και αντιδράσεις.

Οι νέες και οι νέοι που σπουδάζουν, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και οι εργαζόμενοι των πανεπιστημίων, μπορούν να δουν μέσα από την πείρα τους ότι το πανεπιστήμιο που επιδιώκει να περιφρουρήσει η κυβέρνηση, μέσα από την ένταση διαφόρων μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής, είναι ξένο με την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και όσο πιο ξένο γίνεται, τόσο πιο πολύ επιδιώκεται να το «προστατεύσουν» από τη νεανική συλλογική αμφισβήτηση και διεκδίκηση.

Σήμερα μπορεί και πρέπει να δυναμώσει η οργανωμένη συζήτηση και δράση των φοιτητικών συλλόγων, των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, των πανεπιστημιακών, όλου του λαού, για:

- Να αποσυρθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο, να καταργηθεί κάθε προηγούμενος νόμος και διάταξη για διαγραφές φοιτητών και καταστολή.

- Να μείνει στα χαρτιά κάθε σκέψη και κίνηση για διαγραφές φοιτητών. Ούτε σκέψη για ταύτιση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης με εγκληματικές πράξεις.

- Το αντιπάλεμα των νέων μέτρων για την ένταση της καταστολής και των ταξικών φραγμών, κόντρα στα σχέδια για πανεπιστήμιο - «απόρθητο φρούριο».

- Να πεταχτούν έξω από τα πανεπιστήμια εκπρόσωποι και προγράμματα των ΝΑΤΟικών φονιάδων, του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, της πολεμικής εμπλοκής.

- Τη σύγκρουση με την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων.

Η κυβερνητική πλειοψηφία που θα ψηφίσει αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο δεν έχει τη νομιμοποίηση της πλειοψηφίας των φοιτητριών και των φοιτητών, του κόσμου των πανεπιστημίων.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας ώστε να μείνει ανενεργό αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο. Να ανοίξει η συζήτηση και η διεκδίκηση για ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό στις κοινωνικές ανάγκες, κλειστό για τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Σήμερα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις και οι δυνατότητες για ένα πανεπιστήμιο σε μια κοινωνία που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες:

- Που θα δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις για την ανεμπόδιστη φοίτηση των νέων σε αυτό, με σύγχρονες κρατικές υποδομές στέγασης, σίτισης, παρακολούθησης νέων επιστημονικών εξελίξεων, με σύγχρονα εργαστήρια κ.ά.

- Που θα δίνει όλη την αναγκαία γνώση μέσα στο πτυχίο, χωρίς το άγχος και το κυνήγι των προσόντων για «μια θέση στον ήλιο», κατοχυρώνοντας ότι το πτυχίο αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη πρόσβαση στο επάγγελμα.

- Που θα διασφαλίζει ουσιαστική ακαδημαϊκή ελευθερία, θα είναι ανοιχτό στη συζήτηση, στις νέες ιδέες, στη δημιουργία, στη ζύμωση, στον προβληματισμό, και δεν θα είναι «αποστειρωμένος» χώρος που προσομοιάζει σε επιχειρήσεις.

- Που θα αναπτύσσει την Ερευνα, θα προσφέρει στην επιστημονική γνώση ανεμπόδιστα και δεν θα εξαρτάται από τις ορέξεις και τις προτεραιότητες της αγοράς.

Το δίκιο δεν καταστέλλεται, ούτε φιμώνεται!