Δέκα χρόνια περάσαν από το δημοψήφισμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και το δίλημμα που τέθηκε στον λαό για να επιλέξει 3ο μνημόνιο. Αν θα είναι δηλαδή αυτό της ΕΕ, ή το παρεμφερές που πρότεινε η ελληνική κυβέρνηση.

Πολλά έχουν γραφτεί για εκείνη την περίοδο, όπου εντάθηκαν η διασπορά αυταπατών και οι εκβιασμοί από τους δυο πόλους της αστικής διαχείρισης, που παρά τις αντιθέσεις τους είχαν κοινό στόχο να περάσει το κεφάλαιο τον σκόπελο της καπιταλιστική κρίσης.

Αυτή τη στόχευση αποκάλυψε το ΚΚΕ πρωτοστατώντας στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, αναδεικνύοντας πως η διέξοδος προς όφελός τους προϋποθέτει τη σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ΕΕ και την εξουσία τους.

Μέσα από τα πρωτοσέλιδα και την αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη» κάνουμε μια αναδρομή στις μέρες του δημοψηφίσματος και σε μια σειρά βασικά γεγονότα που προηγήθηκαν.

Μετά την προκήρυξη εκλογών για τον Γενάρη 2015, ο καβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ κλιμακώνεται. Ο «Ριζοσπάστης» αποκαλύπτει την κοροϊδία που από πίσω έκρυβε τη στρατηγική σύγκλιση για τη θωράκιση της αστικής τάξης, τη διαμάχη για το ποιος μπορεί καλύτερα να την εξυπηρετήσει.

«Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να συνθλίψουν τον λαό ανάμεσα στον φόβο και στις αυταπάτες, για να αποσπάσουν την ψήφο του στις επικείμενες εκλογές. Η ΝΔ λέει πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ο κίνδυνος της χρεοκοπίας επιστρέφει και μαζί το φάσμα της φτώχειας για ακόμα περισσότερους.

Απαντώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει, μέσα και έξω από την Ελλάδα, ότι η πολιτική του δεν απειλεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ότι αυτός μπορεί να τα υπηρετήσει καλύτερα απ' τη ΝΔ. Ταυτόχρονα, υποδεικνύει στον λαό να χαμηλώσει τις προσδοκίες του. Τον κοροϊδεύει ότι το "σκίσιμο του μνημονίου", που υποσχόταν το 2012, ταυτίζεται με το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" και ότι αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει στις σημερινές συνθήκες.

Εκεί που συναντιούνται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι στους όρκους πίστης στην ΕΕ και στον στόχο της στήριξης της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, για τον οποίο και οι δυο θα εργαστούν αν κυβερνήσουν. Αυτό είναι που πρέπει να ξεχωρίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για να μην πιαστούν στη φάκα που τους στήνουν (...)

Το ΚΚΕ δεν επιβεβαιώθηκε μόνο στις προειδοποιήσεις του, στις εκτιμήσεις του για την πολιτική των άλλων κομμάτων και του ΣΥΡΙΖΑ. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης του λαού για να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα. Είναι δύναμη εμπιστοσύνης, που από την επομένη των εκλογών θα συνεχίσει να παλεύει για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις. Η ενίσχυσή του είναι γροθιά στον φόβο και πραγματική ελπίδα για τον λαό»(«Ριζοσπάστης» 3/1/2015).

Στις εκλογές της 25η Γενάρη 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει πρώτος και σχηματίζει κυβέρνηση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου.

Το χτύπημα στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 27/1 είναι με αποσπάσματα από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα, όπου τονιζόταν πως δεν θα δοθεί καμιά στήριξη ή ανοχή στη νέα κυβέρνηση:

«Η κυβερνητική εναλλαγή και η ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά πολιτική αλλαγή υπέρ του λαού. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα συνεχίσει τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις της χώρας στην ΕΕ και τους δανειστές και φυσικά αυτό θα είναι ανάσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, που επιδιώκει την πιο βαθιά ενσωμάτωση του λαού μέσα από την ανασύνθεση του αστικού κομματικού συστήματος, σε μια κρίσιμη στιγμή για τον λαό και το κίνημά του.

Το ΚΚΕ, συνεπές σε όσα έλεγε και πριν από τις εκλογές, δεν πρόκειται να στηρίξει ή να δώσει ανοχή στη νέα κυβέρνηση. Θα αξιοποιήσει τη συσπείρωση δυνάμεων, που σε αυτή τη φάση πραγματοποίησε, για να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στον λαό, να υπάρξει δυνατή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση υπέρ του λαού και στη Βουλή, με τις προτάσεις του, αλλά πάνω από όλα στο κίνημα για να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία για το σήμερα και για την προοπτική».

Παράλληλα, όπως γράφει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, δίνεται «"Ψήφος εμπιστοσύνης" από ΣΕΒ και Ευρωπαίους βιομηχάνους στη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ», αλλά και η κυβέρνηση δίνει νέα διαπιστευτήρια σε κεφάλαιο και ΕΕ:

«Στη συνάντηση χτες του προέδρου του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, με τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, και τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, επιβεβαιώθηκε η προσήλωση της νέας κυβέρνησης στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, στα πρωτογενή πλεονάσματα και τις αναδιαρθρώσεις»(«Ριζοσπάστης» 31/1/2015).

Τον Φλεβάρη είναι η αρχή της ...«σκληρής διαπραγμάτευσης» για λογαριασμό του κεφαλαίου και με υποθηκευμένα τα λαϊκά δικαιώματα. Επίσης γίνονται και τα «βαφτίσια» της Τρόικας, που πλέον αναφέρεται ως «θεσμοί», αργότερα «Γκρουπ των Βρυξελλών» κ.ά.

Στις 20/2 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπογράφει νέα συμφωνία με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για 4μηνη παράταση της «δανειακής σύμβασης». Το ΚΚΕ τονίζει ότι αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση του μνημονίου και των δεσμεύσεων που προέβλεπε, συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καλεί σε συλλαλητήριο στις 27/2 στο Σύνταγμα.

Στις 9/3 η κυβέρνηση προσέρχεται στο Γιούρογκρουπ με μέτρα εξειδίκευσης της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρης, δηλαδή με μια νέα λίστα αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων. Τις ίδιες μέρες βγαίνει στην επιφάνεια η προπαγάνδα του λεγόμενου «έντιμου συμβιβασμού» ενόψει του Ιούνη και μιας νέας συμφωνίας.

«Το ζήτημα εδώ για τον λαό είναι να μπορέσει να διακρίνει ανάμεσα στον πραγματικό συμβιβασμό που επιδιώκει η κυβέρνηση για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, στα παζάρια με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, και στην προσπάθεια που καταβάλλεται, από την άλλη, να παρουσιαστεί στα λαϊκά στρώματα η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής ως ένας "προσωρινός, αλλά αναγκαστικός συμβιβασμός για να αποφευχθούν τα χειρότερα", "για να κερδηθεί χρόνος" κ.ο.κ.

Η κυβέρνηση, διαπραγματευόμενη για τα συμφέροντα των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, πραγματικά επιδιώκει έναν "έντιμο συμβιβασμό" ανάμεσα στα συμφέροντα αυτά και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της ελληνικής αστικής τάξης στις διακρατικές συμμαχίες του κεφαλαίου, στο φόντο μάλιστα των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, με την εντεινόμενη συμμετοχή των ΗΠΑ σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, σε κόντρα με τη Γερμανία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το ελληνικό κεφάλαιο διεκδικεί μια "χαλάρωση" της περιοριστικής πολιτικής, μια "ελάφρυνση" του κρατικού χρέους, έτσι ώστε να μπορέσει να εξασφαλίσει περαιτέρω κρατική ενίσχυση, με "ζεστό" χρήμα και κάθε είδους άλλες "διευκολύνσεις", στις επενδύσεις του, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του»(«Ριζοσπάστης» 15/3/2015).

Την επόμενη περίοδο συνεχώς αυγατίζουν οι λίστες με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις:

«Πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ύψους πάνω από 6 δισ. ευρώ για το 2015 και μάλιστα σε συνδυασμό με την απογείωση των ματωμένων "πρωτογενών πλεονασμάτων", πάνω και από τον στόχο 3% του τρέχοντος μνημονίου, προβλέπει η νέα διευρυμένη λίστα με τις αναδιαρθρώσεις και τις μεταρρυθμίσεις, που κατατέθηκε από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς αξιολόγηση από Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ.

Η λίστα αναφέρεται ρητά σε ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις ασφαλιστικών ταμείων και αξιοποίηση της περιουσίας τους, περικοπές σε δημόσιες δαπάνες, υποκρύπτει νέους φόρους και χαράτσια, ενώ όσον αφορά το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά περιλαμβάνει αοριστίες χωρίς καμία δέσμευση για τον λαό.

Παρά και την εφαρμογή των πρόσθετων μέτρων, με τη διόγκωση των αντιλαϊκών φόρων, την καρατόμηση των κρατικών κονδυλίων που σχετίζονται με την κάλυψη λαϊκών αναγκών, η συγκυβέρνηση εντοπίζει και ομολογεί και νέα χρηματοδοτικά κενά, που φτάνουν στα 19 δισ. ευρώ για το 2015. Γεγονός, που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί σε νέα δανειακή σύμβαση και μνημόνιο, όπως και να βαφτίσουν τη νέα συμφωνία που θα ακολουθήσει».(«Ριζοσπάστης» 2/4/2015)

Οι απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς στέλνουν καθαρό μήνυμα «Καμιά αναμονή» («Ριζοσπάστης» 3/5/2015).

Λίγες μέρες μετά φάνηκε ακόμα πιο καθαρά πως οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης στις αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις έγιναν «πράσινο φως» στα αντιλαϊκά μέτρα: «Οι εξελίξεις στη διαπραγμάτευση επιβεβαιώνουν ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι εταίροι της (Ευρωζώνη, ΔΝΤ κ.ά.) βρίσκονται από την ίδια πλευρά του τραπεζιού! Διαπραγματεύονται πώς θα "μοιραστούν" χασούρες και κέρδη για λογαριασμό των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, με δεδομένη όμως τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι διαφορές τους αφορούν το πώς, το πότε θα περάσουν και το πώς θα βαφτιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα. Στόχος της συγκυβέρνησης είναι ο λαός να μείνει παθητικά στη γωνία, θολωμένος από τις εναλλαγές εκφοβισμού και αυταπάτης, να περιμένει θετικό αποτέλεσμα από αντιλαϊκές διαπραγματεύσεις, χαμηλώνοντας ακόμα περισσότερο τις προσδοκίες του. Το ΚΚΕ καλεί τον λαό σε επαγρύπνηση για να δώσει μαχητική αγωνιστική απάντηση»(«Ριζοσπάστης» 10/5/2015).

Μέρα με τη μέρα η τρομοκρατία από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα σε βάρος του λαού μεγαλώνει:

«Είναι ένας πρώτης τάξης εκβιασμός σε βάρος του λαού! Αναφερόμαστε σε αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα, με δηλώσεις πολιτικών παραγόντων της συγκυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. Μόνο τις τελευταίες μέρες - και ενώ επίσημα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μιλά για αντιλαϊκή συμφωνία με τους εταίρους που είναι θέμα λεπτών, ωρών, ημερών κ.λπ. - δίνουν και παίρνουν παρεμβάσεις του τύπου: "Εάν δεν κλείσει η συμφωνία πάμε για έλεγχο κεφαλαίων", "Ο χρόνος πιέζει και πρέπει να τελειώνουμε με μια συνολική συμφωνία", "Είμαι τρομοκρατημένος από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας", "Αμα δεν καταλήξουμε με τους εταίρους πάμε στη δραχμή", "Υπάρχει κίνδυνος να γίνουμε Ζιμπάμπουε", "Συμφωνία ή όλεθρος", "Δεν θα είμαστε αριστερή παρένθεση, θα ψηφίσουμε όλοι τη συμφωνία". Αυτή η λογική καλλιεργείται και από στελέχη της συγκυβέρνησης, από στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, αλλά και από αξιωματούχους των Βρυξελλών.

Είναι κυριολεκτικά ένα άθλιο παιχνίδι που έχουν στήσει, για να δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας σε βάρος του λαού, ώστε να δεχτεί αυτήν τη συμφωνία σαν λύτρωση. Να συναινέσει σε μια ακόμα σφαγή του και να πει κι "ευχαριστώ"...

Υπάρχει άλλη προοπτική; Ναι. Υπάρχει. Η πραγματική ρήξη προς όφελος της εργατικής τάξης, του λαού και των συμφερόντων τους. Η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το κεφάλαιο, την εξουσία του. Οσο κι αν επιχειρούν να συσκοτίσουν αυτήν την προοπτική, θα είναι πάντα επίκαιρη και πάντα η μοναδική που μπορεί να δώσει στον λαό όλα όσα του ανήκουν»(«Ριζοσπάστης» 27/5/2015).

Τον Ιούνη τα αντιλαϊκά σχέδια κυβέρνησης - δανειστών μπαίνουν στην τελική ευθεία και συναντούν απέναντί τους συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

«Με "μπαμπούλα" το πακέτο μέτρων που προτείνει η πλευρά των λεγόμενων "θεσμών", η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί να εκβιάσει τους εργαζόμενους και τον λαό, εμφανίζοντας το δικό της αντιλαϊκό σχέδιο, που κατοχυρώνει όλα τα παλιά αντιλαϊκά μέτρα και φέρνει καινούργια, ως το μικρότερο κακό. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποκύψουν στον εκβιασμό.

Λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία που ετοιμάζουν κυβέρνηση και δανειστές. Διεκδίκηση κατάργησης όλων των αντεργατικών νόμων, αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων. Κάλυψη όλων των απωλειών. Ξεπερνούν τις 500 οι αποφάσεις συμμετοχής στα συλλαλητήρια που θα γίνουν σε όλη τη χώρα»(«Ριζοσπάστης» 7/6/2015).

Η κυβέρνηση εισηγείται 47+8 σελίδες μέτρων στους «εταίρους» για τη συνέχιση της χρηματοδότησης: «Οποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των αντιλαϊκών παζαριών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με Ευρωζώνη και ΔΝΤ, ο λαός θα το πληρώσει ξανά. Σε κάθε ενδεχόμενο θα μείνουν τα παλιά και θα έρθουν και νέα αντιλαϊκά μέτρα, που θα συνεχίσουν το ξεζούμισμα του λαού προς όφελος του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Τέτοια μέτρα περιλαμβάνονται στις περίφημες προτάσεις της συγκυβέρνησης (47+8 σελίδων) προς τους δανειστές, τις οποίες με θράσος υποστηρίζει ότι έχει στόχο "να πληρώσει η ολιγαρχία"!

Ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει να καπηλεύονται τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων αυτοί που ετοιμάζουν νέα αντιλαϊκά μνημόνια. Πρέπει να συνεχίσει την πάλη του, διεκδικώντας όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια, παλεύοντας για την κατάργηση όλου του αντιλαϊκού - αντεργατικού πλαισίου, ανοίγοντας τον δρόμο για την πραγματική ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του»(«Ριζοσπάστης» 17/6/2015).

Την Παρασκευή 26 Ιούνη το ΚΚΕ πραγματοποιεί μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα. Αργά το βράδυ της ίδιας μέρας ο Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσει το δημοψήφισμα.

Την Κυριακή 27 Ιούνη ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«"Οχι" στις προτάσεις για συμφωνία τόσο των δανειστών όσο και της κυβέρνησης. Αποδέσμευση τώρα από την ΕΕ.

Η κυβέρνηση ουσιαστικά καλεί τον λαό να εγκρίνει τη δική της πρόταση προς τους δανειστές, η οποία είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Εξαπατά τον λαό για να συναινέσει στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της. Ο λαός να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να σηκώσει το ανάστημά του και να εκφράσει με όλα τα μέσα και τους τρόπους την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας που αυτή φέρνει.

Το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει το δημοψήφισμα έτσι ώστε να ενημερώσει πλατιά τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, όλο τον λαό για τις θέσεις του και για την πραγματική διέξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού. Να μετατραπεί η λαϊκή αγανάκτηση σε πραγματική αμφισβήτηση της σαπίλας και της βαρβαρότητας που τον καταδικάζει σε όλες τις στερήσεις.

Μοναδική ρεαλιστική λύση προς όφελος του λαού είναι η ρήξη με την ΕΕ, η αποδέσμευση από αυτή τη λυκοσυμμαχία, το κεφάλαιο και την εξουσία τους, για να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του, λύση που θα προκύψει από τη θέληση και δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και σε συσπείρωση με το ΚΚΕ».

Με την επιβολή περιορισμού των τραπεζικών συναλλαγών το ΚΚΕ προτάσσει άμεσα μέτρα ανακούφισης.

Την Πέμπτη 2 Ιούλη πραγματοποιείται νέο μεγάλο συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα.

Μπροστά στην κάλπη το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη 4-5 Ιούλη 2015» γράφει:

«Ακυρώνουμε τα ψευτοδιλήμματα - Ρίχνουμε στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ. Λέμε "όχι" στην πρόταση των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, "όχι" στην πρόταση της κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ με τον λαό στην εξουσία.

Δεν υποκύπτουμε στους εκβιασμούς και τα ψευτοδιλήμματα των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ και των κομμάτων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι ούτε σε αυτά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ξέρουμε πως και το "ναι" και το "όχι" τους σημαίνουν "ναι" σε νέα αντιλαϊκά μνημόνια, σε νέα αντιλαϊκά μέτρα, "ναι" στην πτώχευση του λαού σε κάθε ενδεχόμενο. Ακυρώνουμε τους εκβιασμούς και τα ψευτοδιλήμματα στην κάλπη του δημοψηφίσματος. Οργανώνουμε την πάλη μας για την επόμενη μέρα».

Μία βδομάδα μετά το δημοψήφισμα, ενώ στον λαό κουνάνε ακόμα τη «δαμόκλειο σπάθη» της χρεοκοπίας, στη Σύνοδο Κορυφής επικυρώνεται το τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο που συμφωνήθηκε ανάμεσα σε συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΕΕ - ΕΚΤ - ESM - ΔΝΤ. Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, το 3ο μνημόνιο ψηφίζεται από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ.

Λίγες μέρες μετά η κυβέρνηση αποφάσισε να προκηρύξει εκλογές, ζητώντας από τον λαό την ψήφο για να συνεχίσει τη βάναυση αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική με τα προηγούμενα μνημόνια και το νέο που έφερε.